ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Seite - 924
ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਜਿ ਬੋਲਿਆ ਗੁਰਸਿਖਾ ਮੰਨਿ ਲਈ ਰਜਾਇ ਜੀਉ ॥
satigur purakh ji boliaa gurasikhaa man lee rajaae jeeo |Und als der Wahre Guru, der Ursprüngliche Herr, sprach, gehorchten die Gursikhs Seinem Willen.
ਮੋਹਰੀ ਪੁਤੁ ਸਨਮੁਖੁ ਹੋਇਆ ਰਾਮਦਾਸੈ ਪੈਰੀ ਪਾਇ ਜੀਉ ॥
moharee put sanamukh hoeaa raamadaasai pairee paae jeeo |Sein Sohn Mohri wandte sich dem Sunmukh zu und gehorchte Ihm; er verneigte sich und berührte Ram Das‘ Füße.
ਸਭ ਪਵੈ ਪੈਰੀ ਸਤਿਗੁਰੂ ਕੇਰੀ ਜਿਥੈ ਗੁਰੂ ਆਪੁ ਰਖਿਆ ॥
sabh pavai pairee satiguroo keree jithai guroo aap rakhiaa |Dann verneigten sich alle und berührten die Füße von Ram Das, dem der Guru seine Essenz einflößte.
ਕੋਈ ਕਰਿ ਬਖੀਲੀ ਨਿਵੈ ਨਾਹੀ ਫਿਰਿ ਸਤਿਗੁਰੂ ਆਣਿ ਨਿਵਾਇਆ ॥
koee kar bakheelee nivai naahee fir satiguroo aan nivaaeaa |Und alle, die sich damals aus Neid nicht verneigten, wurden später vom Wahren Guru dazu gebracht, sich in Demut zu verneigen.
ਹਰਿ ਗੁਰਹਿ ਭਾਣਾ ਦੀਈ ਵਡਿਆਈ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਲੇਖੁ ਰਜਾਇ ਜੀਉ ॥
har gureh bhaanaa deeee vaddiaaee dhur likhiaa lekh rajaae jeeo |Es gefiel dem Guru, dem Herrn, Ihm glorreiche Größe zu verleihen; dies war das vorherbestimmte Schicksal des Willens des Herrn.
ਕਹੈ ਸੁੰਦਰੁ ਸੁਣਹੁ ਸੰਤਹੁ ਸਭੁ ਜਗਤੁ ਪੈਰੀ ਪਾਇ ਜੀਉ ॥੬॥੧॥
kahai sundar sunahu santahu sabh jagat pairee paae jeeo |6|1|Sagt Sundar, hört zu, oh Heilige: Die ganze Welt fiel ihm zu Füßen. ||6||1||
ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੫ ਛੰਤ ॥
raamakalee mahalaa 5 chhant |Raamkalee, Fünftes Mehl, Chhant:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |Ein universeller Schöpfergott. Durch die Gnade des wahren Gurus:
ਸਾਜਨੜਾ ਮੇਰਾ ਸਾਜਨੜਾ ਨਿਕਟਿ ਖਲੋਇਅੜਾ ਮੇਰਾ ਸਾਜਨੜਾ ॥
saajanarraa meraa saajanarraa nikatt khaloeiarraa meraa saajanarraa |Freund, mein Freund – so nah bei mir steht mein Freund!
ਜਾਨੀਅੜਾ ਹਰਿ ਜਾਨੀਅੜਾ ਨੈਣ ਅਲੋਇਅੜਾ ਹਰਿ ਜਾਨੀਅੜਾ ॥
jaaneearraa har jaaneearraa nain aloeiarraa har jaaneearraa |Geliebter, der Herr, mein Geliebter – mit meinen Augen habe ich den Herrn gesehen, meinen Geliebten!
ਨੈਣ ਅਲੋਇਆ ਘਟਿ ਘਟਿ ਸੋਇਆ ਅਤਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਪ੍ਰਿਅ ਗੂੜਾ ॥
nain aloeaa ghatt ghatt soeaa at amrit pria goorraa |Ich habe ihn mit meinen Augen gesehen, wie er auf dem Bett in jedem einzelnen Herzen schläft. Mein Geliebter ist der süßeste, ambrosische Nektar.
ਨਾਲਿ ਹੋਵੰਦਾ ਲਹਿ ਨ ਸਕੰਦਾ ਸੁਆਉ ਨ ਜਾਣੈ ਮੂੜਾ ॥
naal hovandaa leh na sakandaa suaau na jaanai moorraa |Er ist bei allen, doch man kann ihn nicht finden; der Narr kennt seinen Geschmack nicht.
ਮਾਇਆ ਮਦਿ ਮਾਤਾ ਹੋਛੀ ਬਾਤਾ ਮਿਲਣੁ ਨ ਜਾਈ ਭਰਮ ਧੜਾ ॥
maaeaa mad maataa hochhee baataa milan na jaaee bharam dharraa |Berauscht vom Wein der Maya plappert der Sterbliche über belanglose Dinge. Er gibt der Illusion nach und kann dem Herrn nicht begegnen.
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਨਾਹੀ ਸੂਝੈ ਹਰਿ ਸਾਜਨੁ ਸਭ ਕੈ ਨਿਕਟਿ ਖੜਾ ॥੧॥
kahu naanak gur bin naahee soojhai har saajan sabh kai nikatt kharraa |1|Nanak sagt: „Ohne den Guru kann er den Herrn nicht verstehen, den Freund, der jedem nahe steht.“ ||1||
ਗੋਬਿੰਦਾ ਮੇਰੇ ਗੋਬਿੰਦਾ ਪ੍ਰਾਣ ਅਧਾਰਾ ਮੇਰੇ ਗੋਬਿੰਦਾ ॥
gobindaa mere gobindaa praan adhaaraa mere gobindaa |Gott, mein Gott – die Stütze des Lebenshauchs ist mein Gott.
ਕਿਰਪਾਲਾ ਮੇਰੇ ਕਿਰਪਾਲਾ ਦਾਨ ਦਾਤਾਰਾ ਮੇਰੇ ਕਿਰਪਾਲਾ ॥
kirapaalaa mere kirapaalaa daan daataaraa mere kirapaalaa |Barmherziger Herr, mein barmherziger Herr – der Geber der Gaben ist mein barmherziger Herr.
ਦਾਨ ਦਾਤਾਰਾ ਅਪਰ ਅਪਾਰਾ ਘਟ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਸੋਹਨਿਆ ॥
daan daataaraa apar apaaraa ghatt ghatt antar sohaniaa |Der Geber der Gaben ist unendlich und grenzenlos; tief im Inneren eines jeden Herzens ist er so wunderschön!
ਇਕ ਦਾਸੀ ਧਾਰੀ ਸਬਲ ਪਸਾਰੀ ਜੀਅ ਜੰਤ ਲੈ ਮੋਹਨਿਆ ॥
eik daasee dhaaree sabal pasaaree jeea jant lai mohaniaa |Er schuf Maya, seine Sklavin, mit so viel Macht und Allgegenwärtigkeit, dass sie alle Wesen und Geschöpfe verführt hat.
ਜਿਸ ਨੋ ਰਾਖੈ ਸੋ ਸਚੁ ਭਾਖੈ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਬੀਚਾਰਾ ॥
jis no raakhai so sach bhaakhai gur kaa sabad beechaaraa |Jemand, den der Herr rettet, singt den Wahren Namen und denkt über die Worte des Shabad des Gurus nach.
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਜੋ ਪ੍ਰਭ ਕਉ ਭਾਣਾ ਤਿਸ ਹੀ ਕਉ ਪ੍ਰਭੁ ਪਿਆਰਾ ॥੨॥
kahu naanak jo prabh kau bhaanaa tis hee kau prabh piaaraa |2|Sagt Nanak, einer, der Gott gefällt – Gott ist ihm sehr lieb. ||2||
ਮਾਣੋ ਪ੍ਰਭ ਮਾਣੋ ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਭ ਕਾ ਮਾਣੋ ॥
maano prabh maano mere prabh kaa maano |Ich bin stolz, ich bin stolz auf Gott; ich bin stolz auf meinen Gott.
ਜਾਣੋ ਪ੍ਰਭੁ ਜਾਣੋ ਸੁਆਮੀ ਸੁਘੜੁ ਸੁਜਾਣੋ ॥
jaano prabh jaano suaamee sugharr sujaano |Weise, Gott ist weise; mein Herr und Meister ist allweise und allwissend.
ਸੁਘੜ ਸੁਜਾਨਾ ਸਦ ਪਰਧਾਨਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮਾ ॥
sugharr sujaanaa sad paradhaanaa amrit har kaa naamaa |Allweise und allwissend und ewig erhaben; der Name des Herrn ist Ambrosischer Nektar.
ਚਾਖਿ ਅਘਾਣੇ ਸਾਰਿਗਪਾਣੇ ਜਿਨ ਕੈ ਭਾਗ ਮਥਾਨਾ ॥
chaakh aghaane saarigapaane jin kai bhaag mathaanaa |Diejenigen, deren Schicksal auf ihrer Stirn geschrieben steht, kosten es und sind mit dem Herrn des Universums zufrieden.
ਤਿਨ ਹੀ ਪਾਇਆ ਤਿਨਹਿ ਧਿਆਇਆ ਸਗਲ ਤਿਸੈ ਕਾ ਮਾਣੋ ॥
tin hee paaeaa tineh dhiaaeaa sagal tisai kaa maano |Sie meditieren über Ihn und finden Ihn; sie setzen all ihren Stolz in Ihn.
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਥਿਰੁ ਤਖਤਿ ਨਿਵਾਸੀ ਸਚੁ ਤਿਸੈ ਦੀਬਾਣੋ ॥੩॥
kahu naanak thir takhat nivaasee sach tisai deebaano |3|Nanak sagt: „Er sitzt auf seinem ewigen Thron. Wahrhaftig ist sein königlicher Hof.“ ||3||
ਮੰਗਲਾ ਹਰਿ ਮੰਗਲਾ ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਭ ਕੈ ਸੁਣੀਐ ਮੰਗਲਾ ॥
mangalaa har mangalaa mere prabh kai suneeai mangalaa |Das Freudenlied, das Freudenlied des Herrn; hört das Freudenlied meines Gottes.
ਸੋਹਿਲੜਾ ਪ੍ਰਭ ਸੋਹਿਲੜਾ ਅਨਹਦ ਧੁਨੀਐ ਸੋਹਿਲੜਾ ॥
sohilarraa prabh sohilarraa anahad dhuneeai sohilarraa |Das Hochzeitslied, Gottes Hochzeitslied; der unangeschlagene Tonstrom Seines Hochzeitsliedes erklingt.
ਅਨਹਦ ਵਾਜੇ ਸਬਦ ਅਗਾਜੇ ਨਿਤ ਨਿਤ ਜਿਸਹਿ ਵਧਾਈ ॥
anahad vaaje sabad agaaje nit nit jiseh vadhaaee |Der unangeschlagene Tonstrom vibriert und das Wort des Shabad erklingt; es herrscht anhaltende, fortwährende Freude.
ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਧਿਆਈਐ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਪਾਈਐ ਮਰੈ ਨ ਆਵੈ ਜਾਈ ॥
so prabh dhiaaeeai sabh kichh paaeeai marai na aavai jaaee |Durch Meditation auf diesen Gott wird alles erreicht. Er stirbt nicht, er kommt und geht nicht.
ਚੂਕੀ ਪਿਆਸਾ ਪੂਰਨ ਆਸਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਿਲੁ ਨਿਰਗੁਨੀਐ ॥
chookee piaasaa pooran aasaa guramukh mil niraguneeai |Der Durst wird gestillt und Hoffnungen erfüllen sich; der Gurmukh begegnet dem absoluten, unmanifestierten Herrn.
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਘਰਿ ਪ੍ਰਭ ਮੇਰੇ ਕੈ ਨਿਤ ਨਿਤ ਮੰਗਲੁ ਸੁਨੀਐ ॥੪॥੧॥
kahu naanak ghar prabh mere kai nit nit mangal suneeai |4|1|Nanak sagt: „Im Heim meines Gottes sind die Freudenlieder ununterbrochen zu hören.“ ||4||1||