Sri Guru Granth Sahib

Seite - 351

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਛਪੈ ਕਿਉ ਛਪਿਆ ਏਕੀ ਏਕੀ ਵੰਡਿ ਦੀਆ ॥੪॥੭॥

kahai naanak chhapai kiau chhapiaa ekee ekee vandd deea |4|7|

Nanak sagt: Wie kann der Herr verborgen bleiben, wenn man ihn versteckt? Er hat jedem seinen Anteil gegeben, einem nach dem anderen. ||4||7||

ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥

aasaa mahalaa 1 |

Aasaa, Erster Mehl:

ਕਰਮ ਕਰਤੂਤਿ ਬੇਲਿ ਬਿਸਥਾਰੀ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਫਲੁ ਹੂਆ ॥

karam karatoot bel bisathaaree raam naam fal hooaa |

Der Weinstock der guten Taten und des guten Charakters hat sich ausgebreitet und trägt die Frucht des Namens des Herrn.

ਤਿਸੁ ਰੂਪੁ ਨ ਰੇਖ ਅਨਾਹਦੁ ਵਾਜੈ ਸਬਦੁ ਨਿਰੰਜਨਿ ਕੀਆ ॥੧॥

tis roop na rekh anaahad vaajai sabad niranjan keea |1|

Der Name hat weder Form noch Umriss; er vibriert mit dem unangeschlagenen Tonstrom; durch das Wort des Shabad wird der Unbefleckte Herr offenbart. ||1||

ਕਰੇ ਵਖਿਆਣੁ ਜਾਣੈ ਜੇ ਕੋਈ ॥

kare vakhiaan jaanai je koee |

Darüber kann man nur sprechen, wenn man es weiß.

ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਵੈ ਸੋਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

amrit peevai soee |1| rahaau |

Er allein trinkt den ambrosischen Nektar. ||1||Pause||

ਜਿਨੑ ਪੀਆ ਸੇ ਮਸਤ ਭਏ ਹੈ ਤੂਟੇ ਬੰਧਨ ਫਾਹੇ ॥

jina peea se masat bhe hai tootte bandhan faahe |

Diejenigen, die es in sich aufnehmen, werden entzückt; ihre Fesseln und Ketten werden abgerissen.

ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਸਮਾਣੀ ਭੀਤਰਿ ਤਾ ਛੋਡੇ ਮਾਇਆ ਕੇ ਲਾਹੇ ॥੨॥

jotee jot samaanee bheetar taa chhodde maaeaa ke laahe |2|

Wenn das eigene Licht mit dem göttlichen Licht verschmilzt, endet das Verlangen nach Maya. ||2||

ਸਰਬ ਜੋਤਿ ਰੂਪੁ ਤੇਰਾ ਦੇਖਿਆ ਸਗਲ ਭਵਨ ਤੇਰੀ ਮਾਇਆ ॥

sarab jot roop teraa dekhiaa sagal bhavan teree maaeaa |

Unter allen Lichtern erblicke ich Deine Gestalt; alle Welten sind Deine Maya.

ਰਾਰੈ ਰੂਪਿ ਨਿਰਾਲਮੁ ਬੈਠਾ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਵਿਚਿ ਛਾਇਆ ॥੩॥

raarai roop niraalam baitthaa nadar kare vich chhaaeaa |3|

Inmitten des Tumults und der Formen sitzt Er in heiterer Distanz; Er schenkt Seinen gnadenvollen Blick denen, die in die Illusion vertieft sind. ||3||

ਬੀਣਾ ਸਬਦੁ ਵਜਾਵੈ ਜੋਗੀ ਦਰਸਨਿ ਰੂਪਿ ਅਪਾਰਾ ॥

beenaa sabad vajaavai jogee darasan roop apaaraa |

Der Yogi, der das Instrument des Shabad spielt, erlangt die gesegnete Vision des unendlich schönen Herrn.

ਸਬਦਿ ਅਨਾਹਦਿ ਸੋ ਸਹੁ ਰਾਤਾ ਨਾਨਕੁ ਕਹੈ ਵਿਚਾਰਾ ॥੪॥੮॥

sabad anaahad so sahu raataa naanak kahai vichaaraa |4|8|

Er, der Herr, ist versunken in das ungeschlagene Shabad des Wortes, sagt Nanak, der Bescheidene und Sanftmütige. ||4||8||

ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥

aasaa mahalaa 1 |

Aasaa, Erster Mehl:

ਮੈ ਗੁਣ ਗਲਾ ਕੇ ਸਿਰਿ ਭਾਰ ॥

mai gun galaa ke sir bhaar |

Meine Tugend besteht darin, dass ich die Last meiner Worte auf meinem Kopf trage.

ਗਲੀ ਗਲਾ ਸਿਰਜਣਹਾਰ ॥

galee galaa sirajanahaar |

Die wahren Worte sind die Worte des Schöpfers.

ਖਾਣਾ ਪੀਣਾ ਹਸਣਾ ਬਾਦਿ ॥

khaanaa peenaa hasanaa baad |

Wie nutzlos sind Essen, Trinken und Lachen,

ਜਬ ਲਗੁ ਰਿਦੈ ਨ ਆਵਹਿ ਯਾਦਿ ॥੧॥

jab lag ridai na aaveh yaad |1|

wenn der Herr nicht im Herzen geschätzt wird! ||1||

ਤਉ ਪਰਵਾਹ ਕੇਹੀ ਕਿਆ ਕੀਜੈ ॥

tau paravaah kehee kiaa keejai |

Warum sollte sich jemand um etwas anderes kümmern,

ਜਨਮਿ ਜਨਮਿ ਕਿਛੁ ਲੀਜੀ ਲੀਜੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

janam janam kichh leejee leejai |1| rahaau |

wenn er im Laufe seines Lebens das sammelt, was wirklich wert ist, gesammelt zu werden? ||1||Pause||

ਮਨ ਕੀ ਮਤਿ ਮਤਾਗਲੁ ਮਤਾ ॥

man kee mat mataagal mataa |

Der Intellekt des Geistes ist wie ein betrunkener Elefant.

ਜੋ ਕਿਛੁ ਬੋਲੀਐ ਸਭੁ ਖਤੋ ਖਤਾ ॥

jo kichh boleeai sabh khato khataa |

Was auch immer jemand äußert, es ist völlig falsch, das Falscheste vom Falschen.

ਕਿਆ ਮੁਹੁ ਲੈ ਕੀਚੈ ਅਰਦਾਸਿ ॥

kiaa muhu lai keechai aradaas |

Welches Gesicht sollten wir also aufsetzen, wenn wir beten,

ਪਾਪੁ ਪੁੰਨੁ ਦੁਇ ਸਾਖੀ ਪਾਸਿ ॥੨॥

paap pun due saakhee paas |2|

wenn Tugend und Laster als Zeugen nahe beieinander stehen? ||2||

ਜੈਸਾ ਤੂੰ ਕਰਹਿ ਤੈਸਾ ਕੋ ਹੋਇ ॥

jaisaa toon kareh taisaa ko hoe |

So wie Du uns machst, so werden wir.

ਤੁਝ ਬਿਨੁ ਦੂਜਾ ਨਾਹੀ ਕੋਇ ॥

tujh bin doojaa naahee koe |

Ohne Dich gibt es überhaupt keinen anderen.

ਜੇਹੀ ਤੂੰ ਮਤਿ ਦੇਹਿ ਤੇਹੀ ਕੋ ਪਾਵੈ ॥

jehee toon mat dehi tehee ko paavai |

Wir empfangen Verständnis, so wie Du es schenkst.

ਤੁਧੁ ਆਪੇ ਭਾਵੈ ਤਿਵੈ ਚਲਾਵੈ ॥੩॥

tudh aape bhaavai tivai chalaavai |3|

Wie es Deinem Willen gefällt, so führst Du uns. ||3||

ਰਾਗ ਰਤਨ ਪਰੀਆ ਪਰਵਾਰ ॥

raag ratan pareea paravaar |

Die göttlichen kristallinen Harmonien, ihre Gefährten und ihre himmlischen Familien

ਤਿਸੁ ਵਿਚਿ ਉਪਜੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸਾਰ ॥

tis vich upajai amrit saar |

aus ihnen wird die Essenz des Ambrosianischen Nektars gewonnen.

ਨਾਨਕ ਕਰਤੇ ਕਾ ਇਹੁ ਧਨੁ ਮਾਲੁ ॥

naanak karate kaa ihu dhan maal |

O Nanak, dies ist der Reichtum und das Eigentum unseres Schöpfers.

ਜੇ ਕੋ ਬੂਝੈ ਏਹੁ ਬੀਚਾਰੁ ॥੪॥੯॥

je ko boojhai ehu beechaar |4|9|

Wenn nur diese wesentliche Realität verstanden würde! ||4||9||

ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥

aasaa mahalaa 1 |

Aasaa, Erster Mehl:

ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਅਪਨੈ ਘਰਿ ਆਇਆ ਤਾ ਮਿਲਿ ਸਖੀਆ ਕਾਜੁ ਰਚਾਇਆ ॥

kar kirapaa apanai ghar aaeaa taa mil sakheea kaaj rachaaeaa |

Als er durch seine Gnade zu mir nach Hause kam, trafen sich meine Gefährten, um meine Hochzeit zu feiern.

ਖੇਲੁ ਦੇਖਿ ਮਨਿ ਅਨਦੁ ਭਇਆ ਸਹੁ ਵੀਆਹਣ ਆਇਆ ॥੧॥

khel dekh man anad bheaa sahu veeaahan aaeaa |1|

Beim Anblick dieses Schauspiels wurde mein Geist glückselig; mein Gemahl, der Herr, ist gekommen, um mich zu heiraten. ||1||

ਗਾਵਹੁ ਗਾਵਹੁ ਕਾਮਣੀ ਬਿਬੇਕ ਬੀਚਾਰੁ ॥

gaavahu gaavahu kaamanee bibek beechaar |

Also singt – ja, singt die Lieder der Weisheit und Besinnung, oh Bräute.

ਹਮਰੈ ਘਰਿ ਆਇਆ ਜਗਜੀਵਨੁ ਭਤਾਰੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

hamarai ghar aaeaa jagajeevan bhataar |1| rahaau |

Mein Gemahl, das Leben der Welt, ist in mein Heim gekommen. ||1||Pause||

ਗੁਰੂ ਦੁਆਰੈ ਹਮਰਾ ਵੀਆਹੁ ਜਿ ਹੋਆ ਜਾਂ ਸਹੁ ਮਿਲਿਆ ਤਾਂ ਜਾਨਿਆ ॥

guroo duaarai hamaraa veeaahu ji hoaa jaan sahu miliaa taan jaaniaa |

Als ich im Gurdwara, dem Tor des Gurus, heiratete, traf ich meinen Ehemann, den Herrn, und lernte ihn kennen.

ਤਿਹੁ ਲੋਕਾ ਮਹਿ ਸਬਦੁ ਰਵਿਆ ਹੈ ਆਪੁ ਗਇਆ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ॥੨॥

tihu lokaa meh sabad raviaa hai aap geaa man maaniaa |2|

Das Wort Seines Shabad durchdringt die drei Welten; als mein Ego ruhig wurde, wurde mein Geist glücklich. ||2||

ਆਪਣਾ ਕਾਰਜੁ ਆਪਿ ਸਵਾਰੇ ਹੋਰਨਿ ਕਾਰਜੁ ਨ ਹੋਈ ॥

aapanaa kaaraj aap savaare horan kaaraj na hoee |

Er selbst regelt seine Angelegenheiten; seine Angelegenheiten können von niemand anderem geregelt werden.

ਜਿਤੁ ਕਾਰਜਿ ਸਤੁ ਸੰਤੋਖੁ ਦਇਆ ਧਰਮੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਕੋਈ ॥੩॥

jit kaaraj sat santokh deaa dharam hai guramukh boojhai koee |3|

Durch diese Heirat werden Wahrheit, Zufriedenheit, Barmherzigkeit und Vertrauen hervorgebracht; doch wie selten gibt es einen Gurmukh, der das versteht! ||3||