Sri Guru Granth Sahib

Seite - 303

ਜਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਰਾਫੁ ਨਦਰਿ ਕਰਿ ਦੇਖੈ ਸੁਆਵਗੀਰ ਸਭਿ ਉਘੜਿ ਆਏ ॥

jaa satigur saraaf nadar kar dekhai suaavageer sabh ugharr aae |

Wenn der Wahre Guru, der Prüfer, mit Seinem Blick beobachtet, werden alle Egoisten entlarvt.

ਓਇ ਜੇਹਾ ਚਿਤਵਹਿ ਨਿਤ ਤੇਹਾ ਪਾਇਨਿ ਓਇ ਤੇਹੋ ਜੇਹੇ ਦਯਿ ਵਜਾਏ ॥

oe jehaa chitaveh nit tehaa paaein oe teho jehe day vajaae |

Wie einer denkt, so empfängt er, und so gibt der Herr ihn bekannt.

ਨਾਨਕ ਦੁਹੀ ਸਿਰੀ ਖਸਮੁ ਆਪੇ ਵਰਤੈ ਨਿਤ ਕਰਿ ਕਰਿ ਦੇਖੈ ਚਲਤ ਸਬਾਏ ॥੧॥

naanak duhee siree khasam aape varatai nit kar kar dekhai chalat sabaae |1|

O Nanak, der Herr und Meister allgegenwärtig an beiden Enden; Er handelt unaufhörlich und schaut Sein eigenes Spiel. ||1||

ਮਃ ੪ ॥

mahalaa 4 |

Viertes Mehl:

ਇਕੁ ਮਨੁ ਇਕੁ ਵਰਤਦਾ ਜਿਤੁ ਲਗੈ ਸੋ ਥਾਇ ਪਾਇ ॥

eik man ik varatadaa jit lagai so thaae paae |

Der Sterbliche ist sich einig: Was auch immer er sich vornimmt, darin ist er erfolgreich.

ਕੋਈ ਗਲਾ ਕਰੇ ਘਨੇਰੀਆ ਜਿ ਘਰਿ ਵਥੁ ਹੋਵੈ ਸਾਈ ਖਾਇ ॥

koee galaa kare ghanereea ji ghar vath hovai saaee khaae |

Manche reden viel, essen aber nur, was sie zu Hause haben.

ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੋਝੀ ਨਾ ਪਵੈ ਅਹੰਕਾਰੁ ਨ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥

bin satigur sojhee naa pavai ahankaar na vichahu jaae |

Ohne den Wahren Guru erlangt man kein Verständnis und kann den Egoismus nicht loswerden.

ਅਹੰਕਾਰੀਆ ਨੋ ਦੁਖ ਭੁਖ ਹੈ ਹਥੁ ਤਡਹਿ ਘਰਿ ਘਰਿ ਮੰਗਾਇ ॥

ahankaareea no dukh bhukh hai hath taddeh ghar ghar mangaae |

Leid und Hunger haften an den egoistischen Menschen, sie strecken ihre Hände aus und gehen bettelnd von Tür zu Tür.

ਕੂੜੁ ਠਗੀ ਗੁਝੀ ਨਾ ਰਹੈ ਮੁਲੰਮਾ ਪਾਜੁ ਲਹਿ ਜਾਇ ॥

koorr tthagee gujhee naa rahai mulamaa paaj leh jaae |

Ihre Falschheit und ihr Betrug können nicht verborgen bleiben; ihr falscher Schein fällt am Ende auf.

ਜਿਸੁ ਹੋਵੈ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਤਿਸੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਪ੍ਰਭੁ ਆਇ ॥

jis hovai poorab likhiaa tis satigur milai prabh aae |

Wer solch ein vorherbestimmtes Schicksal hat, begegnet Gott durch den Wahren Guru.

ਜਿਉ ਲੋਹਾ ਪਾਰਸਿ ਭੇਟੀਐ ਮਿਲਿ ਸੰਗਤਿ ਸੁਵਰਨੁ ਹੋਇ ਜਾਇ ॥

jiau lohaa paaras bhetteeai mil sangat suvaran hoe jaae |

So wie sich Eisen durch die Berührung des Steins der Weisen in Gold verwandelt, so werden auch Menschen durch den Beitritt zur Sangat, der Heiligen Gemeinde, verwandelt.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਕੇ ਪ੍ਰਭ ਤੂ ਧਣੀ ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਵੈ ਚਲਾਇ ॥੨॥

jan naanak ke prabh too dhanee jiau bhaavai tivai chalaae |2|

O Gott, Du bist der Herr des Dieners Nanak; Du führst ihn, wie es Dir gefällt. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

Pauree:

ਜਿਨ ਹਰਿ ਹਿਰਦੈ ਸੇਵਿਆ ਤਿਨ ਹਰਿ ਆਪਿ ਮਿਲਾਏ ॥

jin har hiradai seviaa tin har aap milaae |

Wer dem Herrn von ganzem Herzen dient, den vereint der Herr selbst mit sich.

ਗੁਣ ਕੀ ਸਾਝਿ ਤਿਨ ਸਿਉ ਕਰੀ ਸਭਿ ਅਵਗਣ ਸਬਦਿ ਜਲਾਏ ॥

gun kee saajh tin siau karee sabh avagan sabad jalaae |

Er geht eine Partnerschaft mit Tugend und Verdienst ein und verbrennt alle seine Verfehlungen mit dem Feuer des Shabad.

ਅਉਗਣ ਵਿਕਣਿ ਪਲਰੀ ਜਿਸੁ ਦੇਹਿ ਸੁ ਸਚੇ ਪਾਏ ॥

aaugan vikan palaree jis dehi su sache paae |

Fehler sind billig erkauft wie Stroh; Verdienste sammelt nur der, der vom Wahren Herrn so gesegnet ist.

ਬਲਿਹਾਰੀ ਗੁਰ ਆਪਣੇ ਜਿਨਿ ਅਉਗਣ ਮੇਟਿ ਗੁਣ ਪਰਗਟੀਆਏ ॥

balihaaree gur aapane jin aaugan mett gun paragatteeae |

Ich bin ein Opfer für meinen Guru, der meine Fehler ausgelöscht und meine tugendhaften Verdienste offenbart hat.

ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ਵਡੇ ਕੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਲਾਏ ॥੭॥

vaddee vaddiaaee vadde kee guramukh aalaae |7|

Der Gurmukh besingt die glorreiche Größe des großen Herrn. ||7||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥

salok mahalaa 4 |

Salok, Vierter Mehl:

ਸਤਿਗੁਰ ਵਿਚਿ ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ਜੋ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵੈ ॥

satigur vich vaddee vaddiaaee jo anadin har har naam dhiaavai |

Groß ist die Größe des Wahren Gurus, der Tag und Nacht über den Namen des Herrn, Har, Har, meditiert.

ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਰਮਤ ਸੁਚ ਸੰਜਮੁ ਹਰਿ ਨਾਮੇ ਹੀ ਤ੍ਰਿਪਤਾਵੈ ॥

har har naam ramat such sanjam har naame hee tripataavai |

Die Wiederholung des Namens des Herrn, Har, Har, ist seine Reinheit und Selbstbeherrschung; mit dem Namen des Herrn ist er zufrieden.

ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਤਾਣੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਦੀਬਾਣੁ ਹਰਿ ਨਾਮੋ ਰਖ ਕਰਾਵੈ ॥

har naam taan har naam deebaan har naamo rakh karaavai |

Der Name des Herrn ist seine Macht, und der Name des Herrn ist sein königlicher Hof; der Name des Herrn beschützt ihn.

ਜੋ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ਪੂਜੇ ਗੁਰ ਮੂਰਤਿ ਸੋ ਮਨ ਇਛੇ ਫਲ ਪਾਵੈ ॥

jo chit laae pooje gur moorat so man ichhe fal paavai |

Wer sein Bewusstsein zentriert und den Guru verehrt, erntet die Früchte seiner geistigen Wünsche.

ਜੋ ਨਿੰਦਾ ਕਰੇ ਸਤਿਗੁਰ ਪੂਰੇ ਕੀ ਤਿਸੁ ਕਰਤਾ ਮਾਰ ਦਿਵਾਵੈ ॥

jo nindaa kare satigur poore kee tis karataa maar divaavai |

Aber wer den vollkommenen, wahren Guru verleumdet, wird vom Schöpfer getötet und vernichtet.

ਫੇਰਿ ਓਹ ਵੇਲਾ ਓਸੁ ਹਥਿ ਨ ਆਵੈ ਓਹੁ ਆਪਣਾ ਬੀਜਿਆ ਆਪੇ ਖਾਵੈ ॥

fer oh velaa os hath na aavai ohu aapanaa beejiaa aape khaavai |

Diese Gelegenheit soll ihm nie wieder geboten werden, er muss essen, was er selbst angebaut hat.

ਨਰਕਿ ਘੋਰਿ ਮੁਹਿ ਕਾਲੈ ਖੜਿਆ ਜਿਉ ਤਸਕਰੁ ਪਾਇ ਗਲਾਵੈ ॥

narak ghor muhi kaalai kharriaa jiau tasakar paae galaavai |

Er wird in die schrecklichste Hölle gebracht, mit geschwärztem Gesicht wie das eines Diebes und einer Schlinge um den Hals.

ਫਿਰਿ ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸਰਣੀ ਪਵੈ ਤਾ ਉਬਰੈ ਜਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵੈ ॥

fir satigur kee saranee pavai taa ubarai jaa har har naam dhiaavai |

Doch wenn er sich erneut in das Heiligtum des Wahren Gurus begibt und über den Namen des Herrn, Har, Har, meditiert, wird er gerettet.

ਹਰਿ ਬਾਤਾ ਆਖਿ ਸੁਣਾਏ ਨਾਨਕੁ ਹਰਿ ਕਰਤੇ ਏਵੈ ਭਾਵੈ ॥੧॥

har baataa aakh sunaae naanak har karate evai bhaavai |1|

Nanak spricht und verkündet die Geschichte des Herrn; er spricht, wie es dem Schöpfer gefällt. ||1||

ਮਃ ੪ ॥

mahalaa 4 |

Viertes Mehl:

ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਕਾ ਹੁਕਮੁ ਨ ਮੰਨੈ ਓਹੁ ਮਨਮੁਖੁ ਅਗਿਆਨੁ ਮੁਠਾ ਬਿਖੁ ਮਾਇਆ ॥

poore gur kaa hukam na manai ohu manamukh agiaan mutthaa bikh maaeaa |

Wer dem Hukam, dem Befehl des vollkommenen Gurus, nicht gehorcht – dieser eigensinnige Manmukh – wird durch seine Unwissenheit geplündert und von Maya vergiftet.