شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 303


ਜਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਰਾਫੁ ਨਦਰਿ ਕਰਿ ਦੇਖੈ ਸੁਆਵਗੀਰ ਸਭਿ ਉਘੜਿ ਆਏ ॥
jaa satigur saraaf nadar kar dekhai suaavageer sabh ugharr aae |

جڏهن سچو گرو، پرکڻ وارو، پنهنجي نگاهه سان ڏسندو آهي، ته خود غرض سڀ بي نقاب ٿي ويندا آهن.

ਓਇ ਜੇਹਾ ਚਿਤਵਹਿ ਨਿਤ ਤੇਹਾ ਪਾਇਨਿ ਓਇ ਤੇਹੋ ਜੇਹੇ ਦਯਿ ਵਜਾਏ ॥
oe jehaa chitaveh nit tehaa paaein oe teho jehe day vajaae |

جيئن ڪو سوچي ٿو، تيئن کيس ملي ٿو، ۽ ائين ئي رب کيس سڃاڻي ٿو.

ਨਾਨਕ ਦੁਹੀ ਸਿਰੀ ਖਸਮੁ ਆਪੇ ਵਰਤੈ ਨਿਤ ਕਰਿ ਕਰਿ ਦੇਖੈ ਚਲਤ ਸਬਾਏ ॥੧॥
naanak duhee siree khasam aape varatai nit kar kar dekhai chalat sabaae |1|

اي نانڪ، رب ۽ مالڪ ٻنهي پاسن تي پکڙيل آهي. هو مسلسل عمل ڪري ٿو، ۽ پنهنجي راند کي ڏسي ٿو. ||1||

ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |

چوٿين مهل:

ਇਕੁ ਮਨੁ ਇਕੁ ਵਰਤਦਾ ਜਿਤੁ ਲਗੈ ਸੋ ਥਾਇ ਪਾਇ ॥
eik man ik varatadaa jit lagai so thaae paae |

انسان هڪ ذهن جو آهي - جيڪو ڪجهه هن کي وقف ڪري ٿو، ان ۾ هو ڪامياب آهي.

ਕੋਈ ਗਲਾ ਕਰੇ ਘਨੇਰੀਆ ਜਿ ਘਰਿ ਵਥੁ ਹੋਵੈ ਸਾਈ ਖਾਇ ॥
koee galaa kare ghanereea ji ghar vath hovai saaee khaae |

ڪي ته گهڻيون ڳالهيون ڪندا آهن، پر هو اهو ئي کائيندا آهن، جيڪو پنهنجي گهر ۾ هوندو آهي.

ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੋਝੀ ਨਾ ਪਵੈ ਅਹੰਕਾਰੁ ਨ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥
bin satigur sojhee naa pavai ahankaar na vichahu jaae |

سچي گروءَ کان سواءِ، سمجهه حاصل نه ٿي ٿئي، ۽ اندر مان خود غرضي نه ٿي نڪري.

ਅਹੰਕਾਰੀਆ ਨੋ ਦੁਖ ਭੁਖ ਹੈ ਹਥੁ ਤਡਹਿ ਘਰਿ ਘਰਿ ਮੰਗਾਇ ॥
ahankaareea no dukh bhukh hai hath taddeh ghar ghar mangaae |

ڏُک ۽ بُک خود غرض ماڻهن سان جڪڙي رهي آهي. اھي پنھنجا ھٿ ٻاھر ڪڍندا آھن ۽ در در کان پڇندا آھن.

ਕੂੜੁ ਠਗੀ ਗੁਝੀ ਨਾ ਰਹੈ ਮੁਲੰਮਾ ਪਾਜੁ ਲਹਿ ਜਾਇ ॥
koorr tthagee gujhee naa rahai mulamaa paaj leh jaae |

سندن ڪوڙ ۽ فريب لڪائي نٿو سگهي. انهن جا ڪوڙا ظاهر آخر ۾ ختم ٿي ويندا آهن.

ਜਿਸੁ ਹੋਵੈ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਤਿਸੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਪ੍ਰਭੁ ਆਇ ॥
jis hovai poorab likhiaa tis satigur milai prabh aae |

جنهن وٽ اهڙي اڳڀرائي مقرر ٿيل آهي، اها سچي گروءَ جي معرفت خدا سان ملڻ ايندي آهي.

ਜਿਉ ਲੋਹਾ ਪਾਰਸਿ ਭੇਟੀਐ ਮਿਲਿ ਸੰਗਤਿ ਸੁਵਰਨੁ ਹੋਇ ਜਾਇ ॥
jiau lohaa paaras bhetteeai mil sangat suvaran hoe jaae |

جيئن فلسفي جي پٿر جي ڇهڻ سان لوهه سون ۾ بدلجي وڃي ٿو، تيئن ماڻهو به سنگت، مقدس جماعت ۾ شامل ٿيڻ سان مٽجي وڃن ٿا.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਕੇ ਪ੍ਰਭ ਤੂ ਧਣੀ ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਵੈ ਚਲਾਇ ॥੨॥
jan naanak ke prabh too dhanee jiau bhaavai tivai chalaae |2|

اي خدا، تون ٻانھي نانڪ جو مالڪ آھين. جيئن اهو توهان کي راضي ڪري، توهان ان جي اڳواڻي ڪريو. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਜਿਨ ਹਰਿ ਹਿਰਦੈ ਸੇਵਿਆ ਤਿਨ ਹਰਿ ਆਪਿ ਮਿਲਾਏ ॥
jin har hiradai seviaa tin har aap milaae |

جيڪو پنهنجي دل سان رب جي خدمت ڪري ٿو- رب پاڻ ئي کيس پاڻ سان ملائي ٿو.

ਗੁਣ ਕੀ ਸਾਝਿ ਤਿਨ ਸਿਉ ਕਰੀ ਸਭਿ ਅਵਗਣ ਸਬਦਿ ਜਲਾਏ ॥
gun kee saajh tin siau karee sabh avagan sabad jalaae |

هو نيڪي ۽ نيڪيءَ سان ڀائيواري ۾ داخل ٿئي ٿو ۽ شبد جي باهه سان سندس سڀ عيب ساڙي ڇڏي ٿو.

ਅਉਗਣ ਵਿਕਣਿ ਪਲਰੀ ਜਿਸੁ ਦੇਹਿ ਸੁ ਸਚੇ ਪਾਏ ॥
aaugan vikan palaree jis dehi su sache paae |

خرابيون سستا خريد ڪيا وڃن ٿا، پٽي وانگر؛ اُهو ئي نيڪي گڏ ڪري ٿو، جنهن کي سچي پالڻهار جي طرفان وڏي برڪت ملي ٿي.

ਬਲਿਹਾਰੀ ਗੁਰ ਆਪਣੇ ਜਿਨਿ ਅਉਗਣ ਮੇਟਿ ਗੁਣ ਪਰਗਟੀਆਏ ॥
balihaaree gur aapane jin aaugan mett gun paragatteeae |

مان قربان آهيان پنهنجي گروءَ تي، جنهن منهنجون خاميون ميٽي ڇڏيون، ۽ منهنجون خوبيون پڌريون ڪيون.

ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ਵਡੇ ਕੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਲਾਏ ॥੭॥
vaddee vaddiaaee vadde kee guramukh aalaae |7|

گرو مُخ عظيم رب پاڪ جي شان ۽ شان جا گيت ڳائي ٿو. ||7||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |

سالڪ، چوٿون مهل:

ਸਤਿਗੁਰ ਵਿਚਿ ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ਜੋ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵੈ ॥
satigur vich vaddee vaddiaaee jo anadin har har naam dhiaavai |

سچي گرو جي اندر وڏي عظمت آهي، جيڪو رات ڏينهن رب، هار، هار جي نالي تي غور ڪندو آهي.

ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਰਮਤ ਸੁਚ ਸੰਜਮੁ ਹਰਿ ਨਾਮੇ ਹੀ ਤ੍ਰਿਪਤਾਵੈ ॥
har har naam ramat such sanjam har naame hee tripataavai |

رب، هار، هار جي نالي جو ورجاءُ، سندس پاڪيزگي ۽ پرهيزگاري آهي. رب جي نالي سان، هو مطمئن آهي.

ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਤਾਣੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਦੀਬਾਣੁ ਹਰਿ ਨਾਮੋ ਰਖ ਕਰਾਵੈ ॥
har naam taan har naam deebaan har naamo rakh karaavai |

رب جو نالو سندس طاقت آهي، ۽ رب جو نالو سندس شاهي ڪورٽ آهي. رب جو نالو هن جي حفاظت ڪري ٿو.

ਜੋ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ਪੂਜੇ ਗੁਰ ਮੂਰਤਿ ਸੋ ਮਨ ਇਛੇ ਫਲ ਪਾਵੈ ॥
jo chit laae pooje gur moorat so man ichhe fal paavai |

جيڪو پنهنجي شعور کي مرڪز ڪري گرو جي پوڄا ڪري ٿو، سو پنهنجي ذهن جي خواهشن جو ميوو حاصل ڪري ٿو.

ਜੋ ਨਿੰਦਾ ਕਰੇ ਸਤਿਗੁਰ ਪੂਰੇ ਕੀ ਤਿਸੁ ਕਰਤਾ ਮਾਰ ਦਿਵਾਵੈ ॥
jo nindaa kare satigur poore kee tis karataa maar divaavai |

پر جيڪو به ڪامل سچو گرو کي بدنام ڪري ٿو، اهو خالق جي هٿان ماريو ويندو ۽ تباهه ڪيو ويندو.

ਫੇਰਿ ਓਹ ਵੇਲਾ ਓਸੁ ਹਥਿ ਨ ਆਵੈ ਓਹੁ ਆਪਣਾ ਬੀਜਿਆ ਆਪੇ ਖਾਵੈ ॥
fer oh velaa os hath na aavai ohu aapanaa beejiaa aape khaavai |

اهو موقعو وري سندس هٿ ۾ نه ايندو. هن کي اهو کائڻ گهرجي جيڪو هن پاڻ پوکيو آهي.

ਨਰਕਿ ਘੋਰਿ ਮੁਹਿ ਕਾਲੈ ਖੜਿਆ ਜਿਉ ਤਸਕਰੁ ਪਾਇ ਗਲਾਵੈ ॥
narak ghor muhi kaalai kharriaa jiau tasakar paae galaavai |

هن کي سڀ کان وڌيڪ خوفناڪ جهنم ڏانهن وٺي ويندو، هن جو منهن هڪ چور وانگر ڪارو ڪيو ويندو، ۽ هن جي ڳچيء ۾ هڪ ڦڙو.

ਫਿਰਿ ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸਰਣੀ ਪਵੈ ਤਾ ਉਬਰੈ ਜਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵੈ ॥
fir satigur kee saranee pavai taa ubarai jaa har har naam dhiaavai |

پر جيڪڏهن هو وري سچي گروءَ جي درگاهه ۾ وڃي، رب، هار، هار جي نالي تي غور ڪري، ته پوءِ هو بچي ويندو.

ਹਰਿ ਬਾਤਾ ਆਖਿ ਸੁਣਾਏ ਨਾਨਕੁ ਹਰਿ ਕਰਤੇ ਏਵੈ ਭਾਵੈ ॥੧॥
har baataa aakh sunaae naanak har karate evai bhaavai |1|

نانڪ ڳالهائي ٿو ۽ رب جي ڪهاڻي جو اعلان ڪري ٿو؛ جيئن خالق کي وڻندو آهي، تيئن هو ڳالهائيندو آهي. ||1||

ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |

چوٿين مهل:

ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਕਾ ਹੁਕਮੁ ਨ ਮੰਨੈ ਓਹੁ ਮਨਮੁਖੁ ਅਗਿਆਨੁ ਮੁਠਾ ਬਿਖੁ ਮਾਇਆ ॥
poore gur kaa hukam na manai ohu manamukh agiaan mutthaa bikh maaeaa |

جيڪو ڪمال گرو جي حڪم جي فرمانبرداري نه ڪندو آهي - اهو خود پسند انسان پنهنجي جهالت جي ڪري ڦريو ويندو آهي ۽ مايا جي زهر ۾ مبتلا آهي.

ਓਸੁ ਅੰਦਰਿ ਕੂੜੁ ਕੂੜੋ ਕਰਿ ਬੁਝੈ ਅਣਹੋਦੇ ਝਗੜੇ ਦਯਿ ਓਸ ਦੈ ਗਲਿ ਪਾਇਆ ॥
os andar koorr koorro kar bujhai anahode jhagarre day os dai gal paaeaa |

هن جي اندر ڪوڙ آهي، ۽ هو ٻين سڀني کي ڪوڙ وانگر ڏسي ٿو. رب انهن بيڪار تڪرارن کي پنهنجي ڳچيء ۾ ڳنڍيو آهي.

ਓਹੁ ਗਲ ਫਰੋਸੀ ਕਰੇ ਬਹੁਤੇਰੀ ਓਸ ਦਾ ਬੋਲਿਆ ਕਿਸੈ ਨ ਭਾਇਆ ॥
ohu gal farosee kare bahuteree os daa boliaa kisai na bhaaeaa |

هو بڙ بڪ ڪندو رهي ٿو، پر جيڪي لفظ هو ڳالهائي ٿو، ان کي ڪنهن کي به خوش نه ڪرڻ گهرجي.

ਓਹੁ ਘਰਿ ਘਰਿ ਹੰਢੈ ਜਿਉ ਰੰਨ ਦੁੋਹਾਗਣਿ ਓਸੁ ਨਾਲਿ ਮੁਹੁ ਜੋੜੇ ਓਸੁ ਭੀ ਲਛਣੁ ਲਾਇਆ ॥
ohu ghar ghar handtai jiau ran duohaagan os naal muhu jorre os bhee lachhan laaeaa |

هُو گھر کان ٻئي گھر ڀڄي ٿو ڇڏيل عورت وانگر؛ جيڪو به ساڻس شريڪ ٿو ٿئي، ان تي به بڇڙائيءَ جو نشان لڳل آهي.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਇ ਸੁ ਅਲਿਪਤੋ ਵਰਤੈ ਓਸ ਦਾ ਪਾਸੁ ਛਡਿ ਗੁਰ ਪਾਸਿ ਬਹਿ ਜਾਇਆ ॥
guramukh hoe su alipato varatai os daa paas chhadd gur paas beh jaaeaa |

جيڪي گرو مُخ ٿين ٿا، اُن کان پاسو ڪن ٿا. اهي سندس صحبت ڇڏي گرو جي ويجهو ويٺا.


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430