جڏهن سچو گرو، پرکڻ وارو، پنهنجي نگاهه سان ڏسندو آهي، ته خود غرض سڀ بي نقاب ٿي ويندا آهن.
جيئن ڪو سوچي ٿو، تيئن کيس ملي ٿو، ۽ ائين ئي رب کيس سڃاڻي ٿو.
اي نانڪ، رب ۽ مالڪ ٻنهي پاسن تي پکڙيل آهي. هو مسلسل عمل ڪري ٿو، ۽ پنهنجي راند کي ڏسي ٿو. ||1||
چوٿين مهل:
انسان هڪ ذهن جو آهي - جيڪو ڪجهه هن کي وقف ڪري ٿو، ان ۾ هو ڪامياب آهي.
ڪي ته گهڻيون ڳالهيون ڪندا آهن، پر هو اهو ئي کائيندا آهن، جيڪو پنهنجي گهر ۾ هوندو آهي.
سچي گروءَ کان سواءِ، سمجهه حاصل نه ٿي ٿئي، ۽ اندر مان خود غرضي نه ٿي نڪري.
ڏُک ۽ بُک خود غرض ماڻهن سان جڪڙي رهي آهي. اھي پنھنجا ھٿ ٻاھر ڪڍندا آھن ۽ در در کان پڇندا آھن.
سندن ڪوڙ ۽ فريب لڪائي نٿو سگهي. انهن جا ڪوڙا ظاهر آخر ۾ ختم ٿي ويندا آهن.
جنهن وٽ اهڙي اڳڀرائي مقرر ٿيل آهي، اها سچي گروءَ جي معرفت خدا سان ملڻ ايندي آهي.
جيئن فلسفي جي پٿر جي ڇهڻ سان لوهه سون ۾ بدلجي وڃي ٿو، تيئن ماڻهو به سنگت، مقدس جماعت ۾ شامل ٿيڻ سان مٽجي وڃن ٿا.
اي خدا، تون ٻانھي نانڪ جو مالڪ آھين. جيئن اهو توهان کي راضي ڪري، توهان ان جي اڳواڻي ڪريو. ||2||
پورو:
جيڪو پنهنجي دل سان رب جي خدمت ڪري ٿو- رب پاڻ ئي کيس پاڻ سان ملائي ٿو.
هو نيڪي ۽ نيڪيءَ سان ڀائيواري ۾ داخل ٿئي ٿو ۽ شبد جي باهه سان سندس سڀ عيب ساڙي ڇڏي ٿو.
خرابيون سستا خريد ڪيا وڃن ٿا، پٽي وانگر؛ اُهو ئي نيڪي گڏ ڪري ٿو، جنهن کي سچي پالڻهار جي طرفان وڏي برڪت ملي ٿي.
مان قربان آهيان پنهنجي گروءَ تي، جنهن منهنجون خاميون ميٽي ڇڏيون، ۽ منهنجون خوبيون پڌريون ڪيون.
گرو مُخ عظيم رب پاڪ جي شان ۽ شان جا گيت ڳائي ٿو. ||7||
سالڪ، چوٿون مهل:
سچي گرو جي اندر وڏي عظمت آهي، جيڪو رات ڏينهن رب، هار، هار جي نالي تي غور ڪندو آهي.
رب، هار، هار جي نالي جو ورجاءُ، سندس پاڪيزگي ۽ پرهيزگاري آهي. رب جي نالي سان، هو مطمئن آهي.
رب جو نالو سندس طاقت آهي، ۽ رب جو نالو سندس شاهي ڪورٽ آهي. رب جو نالو هن جي حفاظت ڪري ٿو.
جيڪو پنهنجي شعور کي مرڪز ڪري گرو جي پوڄا ڪري ٿو، سو پنهنجي ذهن جي خواهشن جو ميوو حاصل ڪري ٿو.
پر جيڪو به ڪامل سچو گرو کي بدنام ڪري ٿو، اهو خالق جي هٿان ماريو ويندو ۽ تباهه ڪيو ويندو.
اهو موقعو وري سندس هٿ ۾ نه ايندو. هن کي اهو کائڻ گهرجي جيڪو هن پاڻ پوکيو آهي.
هن کي سڀ کان وڌيڪ خوفناڪ جهنم ڏانهن وٺي ويندو، هن جو منهن هڪ چور وانگر ڪارو ڪيو ويندو، ۽ هن جي ڳچيء ۾ هڪ ڦڙو.
پر جيڪڏهن هو وري سچي گروءَ جي درگاهه ۾ وڃي، رب، هار، هار جي نالي تي غور ڪري، ته پوءِ هو بچي ويندو.
نانڪ ڳالهائي ٿو ۽ رب جي ڪهاڻي جو اعلان ڪري ٿو؛ جيئن خالق کي وڻندو آهي، تيئن هو ڳالهائيندو آهي. ||1||
چوٿين مهل:
جيڪو ڪمال گرو جي حڪم جي فرمانبرداري نه ڪندو آهي - اهو خود پسند انسان پنهنجي جهالت جي ڪري ڦريو ويندو آهي ۽ مايا جي زهر ۾ مبتلا آهي.
هن جي اندر ڪوڙ آهي، ۽ هو ٻين سڀني کي ڪوڙ وانگر ڏسي ٿو. رب انهن بيڪار تڪرارن کي پنهنجي ڳچيء ۾ ڳنڍيو آهي.
هو بڙ بڪ ڪندو رهي ٿو، پر جيڪي لفظ هو ڳالهائي ٿو، ان کي ڪنهن کي به خوش نه ڪرڻ گهرجي.
هُو گھر کان ٻئي گھر ڀڄي ٿو ڇڏيل عورت وانگر؛ جيڪو به ساڻس شريڪ ٿو ٿئي، ان تي به بڇڙائيءَ جو نشان لڳل آهي.
جيڪي گرو مُخ ٿين ٿا، اُن کان پاسو ڪن ٿا. اهي سندس صحبت ڇڏي گرو جي ويجهو ويٺا.