شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 1249


ਨਾਨਕ ਗੁਰ ਸਰਣਾਈ ਉਬਰੇ ਹਰਿ ਗੁਰ ਰਖਵਾਲਿਆ ॥੩੦॥
naanak gur saranaaee ubare har gur rakhavaaliaa |30|

نانڪ گرو جي حرم ۾ آيو آهي، ۽ بچايو ويو آهي. گرو، رب، هن جو محافظ آهي. ||30||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |

سالڪ، ٽيون مهل:

ਪੜਿ ਪੜਿ ਪੰਡਿਤ ਵਾਦੁ ਵਖਾਣਦੇ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਸੁਆਇ ॥
parr parr panddit vaad vakhaanade maaeaa moh suaae |

پڙهڻ ۽ لکڻ، پنڊت بحث ۽ تڪرار ۾ مشغول آهن؛ اهي مايا جي ذائقي سان جڙيل آهن.

ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਮਨ ਮੂਰਖ ਮਿਲੈ ਸਜਾਇ ॥
doojai bhaae naam visaariaa man moorakh milai sajaae |

دوئيءَ جي محبت ۾، نام وساري ڇڏين ٿا. انهن بيوقوف انسانن کي سندن سزا ضرور ملندي.

ਜਿਨਿੑ ਕੀਤੇ ਤਿਸੈ ਨ ਸੇਵਨੑੀ ਦੇਦਾ ਰਿਜਕੁ ਸਮਾਇ ॥
jini keete tisai na sevanaee dedaa rijak samaae |

اُھي انھيءَ جي عبادت نه ڪندا آھن جنھن انھن کي پيدا ڪيو، جيڪو سڀني کي روزي ڏيندو آھي.

ਜਮ ਕਾ ਫਾਹਾ ਗਲਹੁ ਨ ਕਟੀਐ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਆਵਹਿ ਜਾਇ ॥
jam kaa faahaa galahu na katteeai fir fir aaveh jaae |

سندن ڳچيءَ مان موت جو ڦڙو نه کٽيو ويو آهي. اهي اچن ٿا ۽ ٻيهر جنم ۾ وڃن ٿا، بار بار.

ਜਿਨ ਕਉ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲਿਆ ਤਿਨ ਆਇ ॥
jin kau poorab likhiaa satigur miliaa tin aae |

سچو گرو اچي ٿو ۽ انهن سان ملندو آهي جن وٽ اهڙيون اڳواٽ مقرر ڪيل تقدير آهن.

ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਦੇ ਨਾਨਕ ਸਚਿ ਸਮਾਇ ॥੧॥
anadin naam dhiaaeide naanak sach samaae |1|

رات ۽ ڏينهن، اهي رب جي نالي تي غور ڪندا آهن. اي نانڪ، اهي سچي رب ۾ ملن ٿا. ||1||

ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |

ٽيون مهل:

ਸਚੁ ਵਣਜਹਿ ਸਚੁ ਸੇਵਦੇ ਜਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪੈਰੀ ਪਾਹਿ ॥
sach vanajeh sach sevade ji guramukh pairee paeh |

اُهي گرومُخ جيڪي سندس پيرن تي بيهن ٿا، اُهي سچي رب سان واسطو رکن ٿا ۽ سچي رب جي خدمت ڪن ٿا.

ਨਾਨਕ ਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਜੇ ਚਲਹਿ ਸਹਜੇ ਸਚਿ ਸਮਾਹਿ ॥੨॥
naanak gur kai bhaanai je chaleh sahaje sach samaeh |2|

اي نانڪ، جيڪي گروءَ جي مرضيءَ مطابق هلن ٿا، سي عقل سان سچي رب ۾ جذب ٿين ٿا. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਆਸਾ ਵਿਚਿ ਅਤਿ ਦੁਖੁ ਘਣਾ ਮਨਮੁਖਿ ਚਿਤੁ ਲਾਇਆ ॥
aasaa vich at dukh ghanaa manamukh chit laaeaa |

اميد ۾، تمام وڏو درد آهي. خود ارادي وارو انسان پنهنجي شعور کي ان تي مرکوز ڪري ٿو.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਏ ਨਿਰਾਸ ਪਰਮ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥
guramukh bhe niraas param sukh paaeaa |

گرو مُخ بيشمار ٿي ويندا آهن، ۽ عظيم سڪون حاصل ڪندا آهن.

ਵਿਚੇ ਗਿਰਹ ਉਦਾਸ ਅਲਿਪਤ ਲਿਵ ਲਾਇਆ ॥
viche girah udaas alipat liv laaeaa |

پنھنجي گھر وارن جي وچ ۾، اھي الڳ رھندا آھن؛ اهي محبت سان جدا ٿيل رب سان ملن ٿا.

ਓਨਾ ਸੋਗੁ ਵਿਜੋਗੁ ਨ ਵਿਆਪਈ ਹਰਿ ਭਾਣਾ ਭਾਇਆ ॥
onaa sog vijog na viaapee har bhaanaa bhaaeaa |

ڏک ۽ جدائي انهن کي ڪنهن به صورت ۾ جڪڙي نه ٿي. اهي رب جي رضا تي راضي آهن.

ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਸੇਤੀ ਸਦਾ ਰਵਿ ਰਹੇ ਧੁਰਿ ਲਏ ਮਿਲਾਇਆ ॥੩੧॥
naanak har setee sadaa rav rahe dhur le milaaeaa |31|

اي نانڪ، اهي هميشه لاءِ پريم رب ۾ غرق رهندا آهن، جيڪو انهن کي پاڻ سان ملائي ٿو. ||31||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |

سالڪ، ٽيون مهل:

ਪਰਾਈ ਅਮਾਣ ਕਿਉ ਰਖੀਐ ਦਿਤੀ ਹੀ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥
paraaee amaan kiau rakheeai ditee hee sukh hoe |

جنهن کي امانت ۾ رکيو وڃي، سو ڪنهن ٻئي لاءِ ڇو رکجي؟ واپس ڏيڻ سان، سڪون ملي ٿو.

ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਗੁਰ ਥੈ ਟਿਕੈ ਹੋਰ ਥੈ ਪਰਗਟੁ ਨ ਹੋਇ ॥
gur kaa sabad gur thai ttikai hor thai paragatt na hoe |

گرو جي ڪلام جو ڪلام گرو ۾ رهي ٿو؛ اهو ڪنهن ٻئي جي ذريعي ظاهر نٿو ٿئي.

ਅੰਨੑੇ ਵਸਿ ਮਾਣਕੁ ਪਇਆ ਘਰਿ ਘਰਿ ਵੇਚਣ ਜਾਇ ॥
anae vas maanak peaa ghar ghar vechan jaae |

انڌو ماڻهو هڪ زيور ڳولي ٿو، ۽ گهر گهر وڃي ان کي وڪڻڻ لڳو.

ਓਨਾ ਪਰਖ ਨ ਆਵਈ ਅਢੁ ਨ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥
onaa parakh na aavee adt na palai paae |

پر اهي ان جو اندازو نٿا لڳائي سگهن، ۽ اهي هن کي ان لاءِ اڌ گول به نه ٿا ڏين.

ਜੇ ਆਪਿ ਪਰਖ ਨ ਆਵਈ ਤਾਂ ਪਾਰਖੀਆ ਥਾਵਹੁ ਲਇਓੁ ਪਰਖਾਇ ॥
je aap parakh na aavee taan paarakheea thaavahu leio parakhaae |

جيڪڏهن هو پاڻ ان جو اندازو نه ٿو لڳائي سگهي، ته پوءِ هن کي گهرجي ته ان جو اندازو لڳائيندڙ طرفان ڪيو وڃي.

ਜੇ ਓਸੁ ਨਾਲਿ ਚਿਤੁ ਲਾਏ ਤਾਂ ਵਥੁ ਲਹੈ ਨਉ ਨਿਧਿ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥
je os naal chit laae taan vath lahai nau nidh palai paae |

جيڪڏهن هو پنهنجي شعور تي ڌيان ڏئي ٿو، ته هو حقيقي اعتراض حاصل ڪري ٿو، ۽ هو نو خزانن سان برڪت وارو آهي.

ਘਰਿ ਹੋਦੈ ਧਨਿ ਜਗੁ ਭੁਖਾ ਮੁਆ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੋਝੀ ਨ ਹੋਇ ॥
ghar hodai dhan jag bhukhaa muaa bin satigur sojhee na hoe |

دولت گهرن ۾ آهي، جڏهن ته دنيا بک وگهي مري رهي آهي. سچي گروءَ کان سواءِ، ڪنهن کي به ڪو پتو ڪونهي.

ਸਬਦੁ ਸੀਤਲੁ ਮਨਿ ਤਨਿ ਵਸੈ ਤਿਥੈ ਸੋਗੁ ਵਿਜੋਗੁ ਨ ਕੋਇ ॥
sabad seetal man tan vasai tithai sog vijog na koe |

جڏهن ٿڌ ۽ سڪون بخشيندڙ شبد ذهن ۽ جسم ۾ رهجي وڃي ته اتي ڪو به غم يا جدائي نه رهي.

ਵਸਤੁ ਪਰਾਈ ਆਪਿ ਗਰਬੁ ਕਰੇ ਮੂਰਖੁ ਆਪੁ ਗਣਾਏ ॥
vasat paraaee aap garab kare moorakh aap ganaae |

شيءِ ڪنهن ٻئي جي آهي، پر بيوقوف ان تي فخر ڪري ٿو، ۽ پنهنجي اوچتي طبيعت ڏيکاري ٿو.

ਨਾਨਕ ਬਿਨੁ ਬੂਝੇ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਓ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ਜਾਏ ॥੧॥
naanak bin boojhe kinai na paaeio fir fir aavai jaae |1|

اي نانڪ، عقل کان سواءِ، ڪو به حاصل نه ٿو ڪري. اهي اچن ٿا ۽ ٻيهر جنم ۾ وڃن ٿا، بار بار. ||1||

ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |

ٽيون مهل:

ਮਨਿ ਅਨਦੁ ਭਇਆ ਮਿਲਿਆ ਹਰਿ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਸਰਸੇ ਸਜਣ ਸੰਤ ਪਿਆਰੇ ॥
man anad bheaa miliaa har preetam sarase sajan sant piaare |

منهنجو ذهن خوشيءَ ۾ آهي؛ مون کي پنهنجي محبوب رب سان مليو آهي. منھنجا پيارا دوست، سھڻا، خوش آھن.

ਜੋ ਧੁਰਿ ਮਿਲੇ ਨ ਵਿਛੁੜਹਿ ਕਬਹੂ ਜਿ ਆਪਿ ਮੇਲੇ ਕਰਤਾਰੇ ॥
jo dhur mile na vichhurreh kabahoo ji aap mele karataare |

اُهي جيڪي اصل رب سان گڏ آهن، اهي وري ڪڏهن به جدا نه ٿيندا. خالق انهن کي پاڻ سان ملايو آهي.

ਅੰਤਰਿ ਸਬਦੁ ਰਵਿਆ ਗੁਰੁ ਪਾਇਆ ਸਗਲੇ ਦੂਖ ਨਿਵਾਰੇ ॥
antar sabad raviaa gur paaeaa sagale dookh nivaare |

شبد منهنجي اندر ۾ داخل ٿي ويو آهي، ۽ مون کي گرو مليو آهي. منهنجا سڀ غم دور ٿي ويا آهن.

ਹਰਿ ਸੁਖਦਾਤਾ ਸਦਾ ਸਲਾਹੀ ਅੰਤਰਿ ਰਖਾਂ ਉਰ ਧਾਰੇ ॥
har sukhadaataa sadaa salaahee antar rakhaan ur dhaare |

مان هميشه لاء رب جي ساراهه ڪريان ٿو، امن جو ڏيندڙ؛ مان هن کي پنهنجي دل جي اونهائي ۾ رکي ٿو.

ਮਨਮੁਖੁ ਤਿਨ ਕੀ ਬਖੀਲੀ ਕਿ ਕਰੇ ਜਿ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸਵਾਰੇ ॥
manamukh tin kee bakheelee ki kare ji sachai sabad savaare |

پاڻ سڳورنﷺ جن جي باري ۾ گپ شپ ڪيئن ٿي سگهي ٿي، جيڪي سچي ڪلام ۾ سينگاريل ۽ بلند آهن؟

ਓਨਾ ਦੀ ਆਪਿ ਪਤਿ ਰਖਸੀ ਮੇਰਾ ਪਿਆਰਾ ਸਰਣਾਗਤਿ ਪਏ ਗੁਰ ਦੁਆਰੇ ॥
onaa dee aap pat rakhasee meraa piaaraa saranaagat pe gur duaare |

منھنجو محبوب پاڻ انھن جي عزت جي حفاظت ڪري ٿو، جيڪي گرو جي درٻار ۾ عبادت گھرندا آيا آھن.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੇ ਸੁਹੇਲੇ ਭਏ ਮੁਖ ਊਜਲ ਦਰਬਾਰੇ ॥੨॥
naanak guramukh se suhele bhe mukh aoojal darabaare |2|

اي نانڪ، گرومخ خوشيءَ سان ڀرجي ويا آهن. انهن جا منهن رب جي درٻار ۾ روشن آهن. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਇਸਤਰੀ ਪੁਰਖੈ ਬਹੁ ਪ੍ਰੀਤਿ ਮਿਲਿ ਮੋਹੁ ਵਧਾਇਆ ॥
eisataree purakhai bahu preet mil mohu vadhaaeaa |

مڙس ۽ زال تمام گهڻو پيار ۾ آهن؛ گڏ ٿيڻ سان، سندن محبت وڌي ٿي.

ਪੁਤ੍ਰੁ ਕਲਤ੍ਰੁ ਨਿਤ ਵੇਖੈ ਵਿਗਸੈ ਮੋਹਿ ਮਾਇਆ ॥
putru kalatru nit vekhai vigasai mohi maaeaa |

پنهنجي ٻارن ۽ زال کي ڏسي، مڙس خوش ۽ مايا سان جڙيل آهي.

ਦੇਸਿ ਪਰਦੇਸਿ ਧਨੁ ਚੋਰਾਇ ਆਣਿ ਮੁਹਿ ਪਾਇਆ ॥
des parades dhan choraae aan muhi paaeaa |

هو پنهنجي ملڪ ۽ ٻين زمينن جو مال چورائي، گهر آڻي ٿو ۽ کين کارائي ٿو.


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430