ٻار، زالون، گھر ۽ سڀ مال - انھن سڀني سان وابستگي ڪوڙ آھي. ||1||
اي عقل، تون ڇو ٿو کلندين؟
پنهنجي اکين سان ڏس ته اهي شيون ته رڳو سراب آهن. تنهن ڪري هڪ رب جي مراقبي جو فائدو حاصل ڪريو. ||1||روڪ||
اُهو اُن ڪپڙن جهڙو آهي، جيڪي توهان پنهنجي بدن تي پائيندا آهيو، اهي ٿورن ڏينهن ۾ ختم ٿي ويندا آهن.
توهان ڪيتري وقت تائين ڀت تي هلائي سگهو ٿا؟ آخرڪار، توهان ان جي پڄاڻي تي ايندا. ||2||
اهو لوڻ وانگر آهي، ان جي ڪنٽينر ۾ محفوظ آهي. جڏهن ان کي پاڻي ۾ وجھي، ان کي ڦوڪيو وڃي ٿو.
جڏهن رب العالمين جو حڪم اچي ٿو، تڏهن روح اڀري ٿو، ۽ هڪ پل ۾ هليو وڃي ٿو. ||3||
اي دماغ، تنهنجا قدم ڳڻيا ويا آهن، تنهنجا ويٺي گذاريا لمحا ڳڻيا ويا آهن، ۽ جيڪي سانس توکي وٺڻو آهي اهي شمار ڪيا ويا آهن.
اي نانڪ، هميشه رب جي ساراهه ڳايو، ۽ توهان کي بچايو ويندو، سچي گرو جي پيرن جي پناهه هيٺ. ||4||1||123||
آسا، پنجين مهل:
جيڪو مٿي چڙھيل ھو سو سڌريل آھي. موتمار دشمن ۽ دشمن دوست بڻجي ويا آهن.
اوندهه ۾، زيور چمڪي ٿو، ۽ ناپاڪ عقل خالص ٿي ويو آهي. ||1||
جڏهن رب العالمين رحم ڪيو،
مون کي امن، دولت ۽ رب جي نالي جو ميوو مليو. مون کي سچي گرو سان مليو آهي. ||1||روڪ||
مون کي ڪو نه سڃاڻيندو هو، نهايت بخيل، پر هاڻي مان سڄي دنيا ۾ مشهور ٿي چڪو آهيان.
اڳي ته مون وٽ ڪو نه ويهندو هو، پر هاڻي سڀ منهنجي پيرن جي پوڄا ڪن ٿا. ||2||
مان پئسن جي ڳولا ۾ ڀڄندو هوس، پر هاڻي منهنجي ذهن جون سڀ خواهشون پوريون ٿي چڪيون آهن.
مان هڪ به تنقيد برداشت ڪري نه سگهيس، پر هاڻي ساد سنگت، حضور جي صحبت ۾، مون کي ٿڌ ۽ سڪون مليل آهي. ||3||
اڻڄاتل، بي انتها، پرهيزگار رب جون ڪهڙيون خوبيون صرف زبان بيان ڪري سگهي ٿي؟
مهرباني ڪري مون کي پنهنجي ٻانهن جي ٻانهي جو ٻانهو بڻائي. نوڪر نانڪ رب جي حرم کي ڳولي ٿو. ||4||2||124||
آسا، پنجين مهل:
اي بيوقوف، تون پنهنجو نفعو ڪمائڻ ۾ ايترو سست آهين، ۽ نقصان پورو ڪرڻ ۾ ايترو جلدي آهين.
توهان سستو واپار نه خريد ڪيو؛ اي گنهگار، تون پنهنجي قرضن سان جڙيل آهين. ||1||
اي سچو گرو، تون ئي منهنجي اميد آهين.
تنهنجو نالو گنهگارن کي پاڪ ڪرڻ وارو آهي، اي عظيم رب خدا؛ تون ئي منهنجي پناهه گاهه آهين. ||1||روڪ||
بڇڙي ڳالهه ٻُڌڻ سان، اُن ۾ ڦاسي پيو آهين، پر رب جو نالو ڳائڻ کان لنوائيندو آهين.
تماشو ڳالهائن سان خوش ٿيو، توهان جي سمجھ خراب آهي. ||2||
ٻين جو مال، ٻين جي زالن ۽ ٻين جي بدمعاشي - کائي نه کائي، تون چريو ٿي ويو آهين.
توهان مذهب جي سچي عقيدي سان پيار نه ڪيو آهي؛ سچ ٻڌي، تون ڪاوڙيل آهين. ||3||
اي خدا، مهربانن تي رحم ڪندڙ، رحم ڪندڙ پالڻهار، تنهنجو نالو تنهنجي بندن جو سهارو آهي.
نانڪ تنهنجي حرم ۾ آيو آهي. اي خدا هن کي پنهنجو ڪر ۽ هن جي عزت جي حفاظت ڪر. ||4||3||125||
آسا، پنجين مهل:
اهي ڪوڙ سان جڙيل آهن؛ عبوري دور سان جڙيل، اهي مايا جي جذباتي وابستگي ۾ ڦاٿل آهن.
جتي به ويندا آهن، اهي رب جي باري ۾ نه سوچيندا آهن. اهي دانشورانه خودمختاري کان انڌا آهن. ||1||
اي عقل، اي غافل، تون هن کي ڇو نٿو سجهي؟
تون اُن بيچيني ڪمري ۾ رھين ٿو، فساد جي سڀني گناھن سان. ||1||روڪ||
رڙيون ڪري، ”منهنجو، منهنجو“، تنهنجا ڏينهن ۽ راتيون گذريون. پل پل، توهان جي زندگي ختم ٿي رهي آهي.