ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شري گرو گرنتھ صاحب
صفحو - 491
ਇਹੁ ਕਾਰਣੁ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਸਮਾਇ ॥੪॥੩॥੫॥
eihu kaaran karataa kare jotee jot samaae |4|3|5|اهو عمل خالق رب طرفان ڪيو ويو آهي؛ ڪنهن جي روشني نور ۾ ضم ٿي وڃي ٿي. ||4||3||5||
ਗੂਜਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
goojaree mahalaa 3 |گوجري، ٽيون مهل:
ਰਾਮ ਰਾਮ ਸਭੁ ਕੋ ਕਹੈ ਕਹਿਐ ਰਾਮੁ ਨ ਹੋਇ ॥
raam raam sabh ko kahai kahiaai raam na hoe |هر ڪو رب جو نالو، رام، رام، رڙ ڪري ٿو. پر اهڙي ڳائڻ سان رب نه ٿو ملي.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਰਾਮੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਤਾ ਫਲੁ ਪਾਵੈ ਕੋਇ ॥੧॥
guraparasaadee raam man vasai taa fal paavai koe |1|گروءَ جي مهربانيءَ سان، رب اچي ٿو ذهن ۾، ۽ پوءِ ميوو ملي ٿو. ||1||
ਅੰਤਰਿ ਗੋਵਿੰਦ ਜਿਸੁ ਲਾਗੈ ਪ੍ਰੀਤਿ ॥
antar govind jis laagai preet |جيڪو پنهنجي دل ۾ خدا لاءِ محبت رکي ٿو،
ਹਰਿ ਤਿਸੁ ਕਦੇ ਨ ਵੀਸਰੈ ਹਰਿ ਹਰਿ ਕਰਹਿ ਸਦਾ ਮਨਿ ਚੀਤਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
har tis kade na veesarai har har kareh sadaa man cheet |1| rahaau |رب کي ڪڏهن به نه وساريو. هو مسلسل پنهنجي شعوري دماغ ۾ رب جو نالو، هار، هار، ڳائيندو آهي. ||1||روڪ||
ਹਿਰਦੈ ਜਿਨੑ ਕੈ ਕਪਟੁ ਵਸੈ ਬਾਹਰਹੁ ਸੰਤ ਕਹਾਹਿ ॥
hiradai jina kai kapatt vasai baaharahu sant kahaeh |جن جون دليون نفاق سان ڀريل آهن، جن کي فقط ظاهري ڏيکاءَ لاءِ بزرگ سڏيو وڃي ٿو
ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਮੂਲਿ ਨ ਚੁਕਈ ਅੰਤਿ ਗਏ ਪਛੁਤਾਹਿ ॥੨॥
trisanaa mool na chukee ant ge pachhutaeh |2|- انهن جون خواهشون ڪڏهن به پوريون نه ٿيون ٿين، ۽ اهي آخر ۾ غمگين ٿي وڃن ٿا. ||2||
ਅਨੇਕ ਤੀਰਥ ਜੇ ਜਤਨ ਕਰੈ ਤਾ ਅੰਤਰ ਕੀ ਹਉਮੈ ਕਦੇ ਨ ਜਾਇ ॥
anek teerath je jatan karai taa antar kee haumai kade na jaae |جيتوڻيڪ ڪو به زيارت جي ڪيترن ئي هنڌن تي غسل ڪري سگهي ٿو، ان جي باوجود، هن جي انا ڪڏهن به نه ٿيندي آهي.
ਜਿਸੁ ਨਰ ਕੀ ਦੁਬਿਧਾ ਨ ਜਾਇ ਧਰਮ ਰਾਇ ਤਿਸੁ ਦੇਇ ਸਜਾਇ ॥੩॥
jis nar kee dubidhaa na jaae dharam raae tis dee sajaae |3|اھو ماڻھو، جنھن جي ٻچن جو احساس ختم نٿو ٿئي - ڌرم جو صحيح جج کيس سزا ڏيندو. ||3||
ਕਰਮੁ ਹੋਵੈ ਸੋਈ ਜਨੁ ਪਾਏ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਕੋਈ ॥
karam hovai soee jan paae guramukh boojhai koee |اهو عاجز، جنهن تي خدا پنهنجي رحمت نازل ڪري، کيس حاصل ڪري ٿو. ڪيترا ٿورا آهن گرومُخ جيڪي هن کي سمجهن ٿا.
ਨਾਨਕ ਵਿਚਹੁ ਹਉਮੈ ਮਾਰੇ ਤਾਂ ਹਰਿ ਭੇਟੈ ਸੋਈ ॥੪॥੪॥੬॥
naanak vichahu haumai maare taan har bhettai soee |4|4|6|اي نانڪ، جيڪڏهن ڪو پنهنجي اندر جي انا کي فتح ڪري ٿو، ته هو رب سان ملڻ لاء اچي ٿو. ||4||4||6||
ਗੂਜਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
goojaree mahalaa 3 |گوجري، ٽيون مهل:
ਤਿਸੁ ਜਨ ਸਾਂਤਿ ਸਦਾ ਮਤਿ ਨਿਹਚਲ ਜਿਸ ਕਾ ਅਭਿਮਾਨੁ ਗਵਾਏ ॥
tis jan saant sadaa mat nihachal jis kaa abhimaan gavaae |اھو عاجز آھي جيڪو پنھنجي انا کي ختم ڪري ٿو، امن ۾ آھي. هن کي هڪ هميشه مستحڪم عقل سان برڪت ڪئي وئي آهي.
ਸੋ ਜਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਜਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਹਰਿ ਚਰਣੀ ਚਿਤੁ ਲਾਏ ॥੧॥
so jan niramal ji guramukh boojhai har charanee chit laae |1|اھو عاجز آھي بلڪل خالص، جيڪو، گرومخ جي حيثيت ۾، رب کي سمجھي ٿو، ۽ پنھنجي شعور کي رب جي پيرن تي مرکوز ڪري ٿو. ||1||
ਹਰਿ ਚੇਤਿ ਅਚੇਤ ਮਨਾ ਜੋ ਇਛਹਿ ਸੋ ਫਲੁ ਹੋਈ ॥
har chet achet manaa jo ichheh so fal hoee |اي منھنجا اڻڄاڻ ذهن، رب جي حواس ۾ رھ، ۽ تون پنھنجي خواهشن جو ميوو حاصل ڪندين.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪਾਵਹਿ ਪੀਵਤ ਰਹਹਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
guraparasaadee har ras paaveh peevat raheh sadaa sukh hoee |1| rahaau |گرو جي فضل سان، توهان کي رب جي شاندار امرت حاصل ٿيندي. ان کي مسلسل پيئڻ سان، توهان کي دائمي امن حاصل ٿيندو. ||1||روڪ||
ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟੇ ਤਾ ਪਾਰਸੁ ਹੋਵੈ ਪਾਰਸੁ ਹੋਇ ਤ ਪੂਜ ਕਰਾਏ ॥
satigur bhette taa paaras hovai paaras hoe ta pooj karaae |جڏهن ڪو سچو گرو سان ملندو آهي، هو فلسفي جو پٿر بڻجي ويندو آهي، ٻين کي تبديل ڪرڻ جي صلاحيت سان، انهن کي رب جي عبادت ڪرڻ لاء متاثر ڪري ٿو.
ਜੋ ਉਸੁ ਪੂਜੇ ਸੋ ਫਲੁ ਪਾਏ ਦੀਖਿਆ ਦੇਵੈ ਸਾਚੁ ਬੁਝਾਏ ॥੨॥
jo us pooje so fal paae deekhiaa devai saach bujhaae |2|جيڪو عبادت ۾ رب جي عبادت ڪري ٿو، ان جو اجر حاصل ڪري ٿو. ٻين کي هدايت ڪندي، هو سچ کي ظاهر ڪري ٿو. ||2||
ਵਿਣੁ ਪਾਰਸੈ ਪੂਜ ਨ ਹੋਵਈ ਵਿਣੁ ਮਨ ਪਰਚੇ ਅਵਰਾ ਸਮਝਾਏ ॥
vin paarasai pooj na hovee vin man parache avaraa samajhaae |فيلسوف جي پٿر ٿيڻ کان سواء، هو ٻين کي رب جي عبادت ڪرڻ جي حوصلا افزائي نٿو ڪري. پنهنجي ذهن کي سيکارڻ کان سواءِ، هو ٻين کي ڪيئن ٿو سيکاري؟
ਗੁਰੂ ਸਦਾਏ ਅਗਿਆਨੀ ਅੰਧਾ ਕਿਸੁ ਓਹੁ ਮਾਰਗਿ ਪਾਏ ॥੩॥
guroo sadaae agiaanee andhaa kis ohu maarag paae |3|جاهل، انڌو پاڻ کي گرو ٿو سڏائي، پر رستو ڪنهن کي ڏيکاري؟ ||3||
ਨਾਨਕ ਵਿਣੁ ਨਦਰੀ ਕਿਛੂ ਨ ਪਾਈਐ ਜਿਸੁ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋ ਪਾਏ ॥
naanak vin nadaree kichhoo na paaeeai jis nadar kare so paae |اي نانڪ، سندس رحمت کان سواءِ، ڪجھ به حاصل نه ٿو ڪري سگھجي. جنهن تي هو پنهنجي فضل جي نظر ڪري ٿو، ان کي حاصل ڪري ٿو.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ਅਪਣਾ ਸਬਦੁ ਵਰਤਾਏ ॥੪॥੫॥੭॥
guraparasaadee de vaddiaaee apanaa sabad varataae |4|5|7|گرو جي فضل سان، خدا عظمت عطا ڪري ٿو، ۽ سندس ڪلام جو منصوبو ٺاهي ٿو. ||4||5||7||
ਗੂਜਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ਪੰਚਪਦੇ ॥
goojaree mahalaa 3 panchapade |گوجاري، ٽيون مهل، پنچ پٺاڻ:
ਨਾ ਕਾਸੀ ਮਤਿ ਊਪਜੈ ਨਾ ਕਾਸੀ ਮਤਿ ਜਾਇ ॥
naa kaasee mat aoopajai naa kaasee mat jaae |بنارس ۾ عقل پيدا نه ٿيو آهي ۽ نه ئي بنارس ۾ عقل وڃايل آهي.
ਸਤਿਗੁਰ ਮਿਲਿਐ ਮਤਿ ਊਪਜੈ ਤਾ ਇਹ ਸੋਝੀ ਪਾਇ ॥੧॥
satigur miliaai mat aoopajai taa ih sojhee paae |1|سچي گروءَ سان ملڻ سان، عقل پيدا ٿئي ٿو، ۽ پوءِ، اهو سمجھه حاصل ڪري ٿو. ||1||
ਹਰਿ ਕਥਾ ਤੂੰ ਸੁਣਿ ਰੇ ਮਨ ਸਬਦੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇ ॥
har kathaa toon sun re man sabad man vasaae |رب جو واعظ ٻڌو، اي دماغ، ۽ سندس ڪلام جي ڪلام کي پنهنجي دماغ ۾ داخل ڪر.
ਇਹ ਮਤਿ ਤੇਰੀ ਥਿਰੁ ਰਹੈ ਤਾਂ ਭਰਮੁ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
eih mat teree thir rahai taan bharam vichahu jaae |1| rahaau |جيڪڏهن تنهنجي عقل ثابت قدم رهي ته پوءِ تنهنجي اندر مان شڪ ختم ٿي ويندو. ||1||روڪ||
ਹਰਿ ਚਰਣ ਰਿਦੈ ਵਸਾਇ ਤੂ ਕਿਲਵਿਖ ਹੋਵਹਿ ਨਾਸੁ ॥
har charan ridai vasaae too kilavikh hoveh naas |رب جي ڪمل پيرن کي پنهنجي دل ۾ جاءِ ڏي، ۽ تنهنجا گناهه ميٽجي ويندا.
ਪੰਚ ਭੂ ਆਤਮਾ ਵਸਿ ਕਰਹਿ ਤਾ ਤੀਰਥ ਕਰਹਿ ਨਿਵਾਸੁ ॥੨॥
panch bhoo aatamaa vas kareh taa teerath kareh nivaas |2|جيڪڏهن توهان جو روح پنجن عنصرن تي غالب ٿي وڃي ته پوءِ توهان کي حج جي حقيقي جاءِ تي گهر ملندو. ||2||
ਮਨਮੁਖਿ ਇਹੁ ਮਨੁ ਮੁਗਧੁ ਹੈ ਸੋਝੀ ਕਿਛੂ ਨ ਪਾਇ ॥
manamukh ihu man mugadh hai sojhee kichhoo na paae |نفس پرست انسان جو هي ذهن بيوقوف آهي. اهو سڀ ڪجهه سمجهي نٿو سگهي.
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਨ ਬੁਝਈ ਅੰਤਿ ਗਇਆ ਪਛੁਤਾਇ ॥੩॥
har kaa naam na bujhee ant geaa pachhutaae |3|اهو رب جي نالي کي نٿو سمجهي. اهو آخر ۾ توبهه ڪري ٿو. ||3||
ਇਹੁ ਮਨੁ ਕਾਸੀ ਸਭਿ ਤੀਰਥ ਸਿਮ੍ਰਿਤਿ ਸਤਿਗੁਰ ਦੀਆ ਬੁਝਾਇ ॥
eihu man kaasee sabh teerath simrit satigur deea bujhaae |هن ذهن ۾ بنارس، زيارت جا سڀ مقدس مزار ۽ شاستر مليا آهن. سچي گرو هن جي وضاحت ڪئي آهي.
ਅਠਸਠਿ ਤੀਰਥ ਤਿਸੁ ਸੰਗਿ ਰਹਹਿ ਜਿਨ ਹਰਿ ਹਿਰਦੈ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥੪॥
atthasatth teerath tis sang raheh jin har hiradai rahiaa samaae |4|جنهن جي دل رب سان ڀرجي وڃي ٿي، تنهن وٽ اُٺن جي زيارت جا هنڌ رهن ٿا. ||4||
ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰ ਮਿਲਿਐ ਹੁਕਮੁ ਬੁਝਿਆ ਏਕੁ ਵਸਿਆ ਮਨਿ ਆਇ ॥
naanak satigur miliaai hukam bujhiaa ek vasiaa man aae |اي نانڪ، سچي گرو سان ملڻ تي، رب جي مرضي جو حڪم سمجھ ۾ اچي ٿو، ۽ هڪ رب ذهن ۾ اچي ٿو.
ਜੋ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਸਭੁ ਸਚੁ ਹੈ ਸਚੇ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥੫॥੬॥੮॥
jo tudh bhaavai sabh sach hai sache rahai samaae |5|6|8|اي سچا پالڻھار، جيڪي تو کي راضي آھن سي سچا آھن. اهي تو ۾ سمايل رهن ٿا. ||5||6||8||