شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 511


ਕਾਇਆ ਮਿਟੀ ਅੰਧੁ ਹੈ ਪਉਣੈ ਪੁਛਹੁ ਜਾਇ ॥
kaaeaa mittee andh hai paunai puchhahu jaae |

جسم رڳو انڌي مٽي آهي. وڃو، ۽ روح کان پڇو.

ਹਉ ਤਾ ਮਾਇਆ ਮੋਹਿਆ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਆਵਾ ਜਾਇ ॥
hau taa maaeaa mohiaa fir fir aavaa jaae |

روح جواب ڏئي ٿو، ”آئون مايا جي لالچ ۾ آهيان، تنهنڪري آئون بار بار ايندو ۽ وڃان ٿو.

ਨਾਨਕ ਹੁਕਮੁ ਨ ਜਾਤੋ ਖਸਮ ਕਾ ਜਿ ਰਹਾ ਸਚਿ ਸਮਾਇ ॥੧॥
naanak hukam na jaato khasam kaa ji rahaa sach samaae |1|

اي نانڪ، مون کي پنهنجي رب ۽ مالڪ جي حڪم جي خبر ناهي، جنهن سان مان سچ ۾ ضم ٿي ويندس. ||1||

ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |

ٽيون مهل:

ਏਕੋ ਨਿਹਚਲ ਨਾਮ ਧਨੁ ਹੋਰੁ ਧਨੁ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥
eko nihachal naam dhan hor dhan aavai jaae |

نالو، رب جو نالو، واحد دائمي دولت آهي. ٻيو سڀ مال اچي ٿو ۽ وڃي ٿو.

ਇਸੁ ਧਨ ਕਉ ਤਸਕਰੁ ਜੋਹਿ ਨ ਸਕਈ ਨਾ ਓਚਕਾ ਲੈ ਜਾਇ ॥
eis dhan kau tasakar johi na sakee naa ochakaa lai jaae |

نه چور چوري ڪري سگھندا هي مال، نه چور کڻي سگهندا.

ਇਹੁ ਹਰਿ ਧਨੁ ਜੀਐ ਸੇਤੀ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਜੀਐ ਨਾਲੇ ਜਾਇ ॥
eihu har dhan jeeai setee rav rahiaa jeeai naale jaae |

رب جي هيءَ دولت روح ۾ سمايل آهي، ۽ روح سان گڏ، هلي ويندي.

ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਪਾਈਐ ਮਨਮੁਖਿ ਪਲੈ ਨ ਪਾਇ ॥
poore gur te paaeeai manamukh palai na paae |

اهو مڪمل گرو کان حاصل ڪيو ويو آهي؛ پاڻ سڳورن کي اهو حاصل نه ٿيندو آهي.

ਧਨੁ ਵਾਪਾਰੀ ਨਾਨਕਾ ਜਿਨੑਾ ਨਾਮ ਧਨੁ ਖਟਿਆ ਆਇ ॥੨॥
dhan vaapaaree naanakaa jinaa naam dhan khattiaa aae |2|

برڪت وارا آهن سوداگر، اي نانڪ، جيڪي آيا آهن نام جي دولت ڪمائڻ لاءِ. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਮੇਰਾ ਸਾਹਿਬੁ ਅਤਿ ਵਡਾ ਸਚੁ ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰਾ ॥
meraa saahib at vaddaa sach gahir ganbheeraa |

منهنجو مالڪ تمام وڏو، سچو، عميق ۽ بي مثال آهي.

ਸਭੁ ਜਗੁ ਤਿਸ ਕੈ ਵਸਿ ਹੈ ਸਭੁ ਤਿਸ ਕਾ ਚੀਰਾ ॥
sabh jag tis kai vas hai sabh tis kaa cheeraa |

سڄي دنيا سندس اختيار هيٺ آهي. سڀڪنھن شيء کي سندس پيشڪش آهي.

ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਪਾਈਐ ਨਿਹਚਲੁ ਧਨੁ ਧੀਰਾ ॥
guraparasaadee paaeeai nihachal dhan dheeraa |

گرو جي فضل سان، دائمي دولت حاصل ٿئي ٿي، ذهن ۾ امن ۽ صبر آڻيندي.

ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਹਰਿ ਮਨਿ ਵਸੈ ਭੇਟੈ ਗੁਰੁ ਸੂਰਾ ॥
kirapaa te har man vasai bhettai gur sooraa |

هن جي فضل سان، رب ذهن ۾ رهي ٿو، ۽ هڪ بهادر گرو سان ملندو آهي.

ਗੁਣਵੰਤੀ ਸਾਲਾਹਿਆ ਸਦਾ ਥਿਰੁ ਨਿਹਚਲੁ ਹਰਿ ਪੂਰਾ ॥੭॥
gunavantee saalaahiaa sadaa thir nihachal har pooraa |7|

نيڪي ڪندڙ هميشه قائم، مستقل، مڪمل رب جي ساراهه ڪن ٿا. ||7||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |

سالڪ، ٽيون مهل:

ਧ੍ਰਿਗੁ ਤਿਨੑਾ ਦਾ ਜੀਵਿਆ ਜੋ ਹਰਿ ਸੁਖੁ ਪਰਹਰਿ ਤਿਆਗਦੇ ਦੁਖੁ ਹਉਮੈ ਪਾਪ ਕਮਾਇ ॥
dhrig tinaa daa jeeviaa jo har sukh parahar tiaagade dukh haumai paap kamaae |

لعنت آھي انھن جي زندگي، جيڪي خدا جي نالي جي سلامتيءَ کي ڇڏي ۽ اُڇلائي ڇڏين ٿا، ۽ انا ۽ گناھ جي مشق ڪرڻ بجاءِ ڏک سھندا آھن.

ਮਨਮੁਖ ਅਗਿਆਨੀ ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਵਿਆਪੇ ਤਿਨੑ ਬੂਝ ਨ ਕਾਈ ਪਾਇ ॥
manamukh agiaanee maaeaa mohi viaape tina boojh na kaaee paae |

جاهل خود غرض انسان مايا جي محبت ۾ مگن آهن. انهن کي ڪا به سمجهه نه آهي.

ਹਲਤਿ ਪਲਤਿ ਓਇ ਸੁਖੁ ਨ ਪਾਵਹਿ ਅੰਤਿ ਗਏ ਪਛੁਤਾਇ ॥
halat palat oe sukh na paaveh ant ge pachhutaae |

هن دنيا ۾ ۽ ان کان ٻاهر جي دنيا ۾، انهن کي امن نٿو ملي. آخر ۾، اهي افسوس ۽ توبهه ڪري ڇڏيندا آهن.

ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਕੋ ਨਾਮੁ ਧਿਆਏ ਤਿਸੁ ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥
guraparasaadee ko naam dhiaae tis haumai vichahu jaae |

گروءَ جي مهربانيءَ سان، ڪو به ماڻهو، رب جي نالي تي غور ڪري سگهي ٿو، ۽ هن جي اندر مان خود غرضي ختم ٿي ويندي آهي.

ਨਾਨਕ ਜਿਸੁ ਪੂਰਬਿ ਹੋਵੈ ਲਿਖਿਆ ਸੋ ਗੁਰ ਚਰਣੀ ਆਇ ਪਾਇ ॥੧॥
naanak jis poorab hovai likhiaa so gur charanee aae paae |1|

اي نانڪ، جنهن جي اهڙي اڳئين مقدر آهي، سو اچي گرو جي پيرن تي پوي ٿو. ||1||

ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |

ٽيون مهل:

ਮਨਮੁਖੁ ਊਧਾ ਕਉਲੁ ਹੈ ਨਾ ਤਿਸੁ ਭਗਤਿ ਨ ਨਾਉ ॥
manamukh aoodhaa kaul hai naa tis bhagat na naau |

پاڻ مرادو من موھيندڙ مُلھ وانگر آھي. هن وٽ نه ته عبادت آهي، نه رب جو نالو.

ਸਕਤੀ ਅੰਦਰਿ ਵਰਤਦਾ ਕੂੜੁ ਤਿਸ ਕਾ ਹੈ ਉਪਾਉ ॥
sakatee andar varatadaa koorr tis kaa hai upaau |

هو مادي دولت ۾ مشغول رهي ٿو، ۽ سندس ڪوششون باطل آهن.

ਤਿਸ ਕਾ ਅੰਦਰੁ ਚਿਤੁ ਨ ਭਿਜਈ ਮੁਖਿ ਫੀਕਾ ਆਲਾਉ ॥
tis kaa andar chit na bhijee mukh feekaa aalaau |

سندس شعور اندر ۾ نرم نه ٿيو آهي، ۽ سندس وات مان لفظ بيڪار آهن.

ਓਇ ਧਰਮਿ ਰਲਾਏ ਨਾ ਰਲਨਿੑ ਓਨਾ ਅੰਦਰਿ ਕੂੜੁ ਸੁਆਉ ॥
oe dharam ralaae naa ralani onaa andar koorr suaau |

هو نيڪن سان ميلاپ نٿو ڪري. هن جي اندر ڪوڙ ۽ خود غرضي آهي.

ਨਾਨਕ ਕਰਤੈ ਬਣਤ ਬਣਾਈ ਮਨਮੁਖ ਕੂੜੁ ਬੋਲਿ ਬੋਲਿ ਡੁਬੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤਰੇ ਜਪਿ ਹਰਿ ਨਾਉ ॥੨॥
naanak karatai banat banaaee manamukh koorr bol bol ddube guramukh tare jap har naau |2|

اي نانڪ، خالق رب، شيون ترتيب ڏنيون آهن، جنهن جي ڪري نفس پرست انسان ڪوڙ ڳالهائڻ سان غرق ٿي ويندا آهن، جڏهن ته گرومخ رب جي نالي سان بچي ويندا آهن. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਬਿਨੁ ਬੂਝੇ ਵਡਾ ਫੇਰੁ ਪਇਆ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ਜਾਈ ॥
bin boojhe vaddaa fer peaa fir aavai jaaee |

بغير سمجھڻ جي، ھڪڙي کي ٻيهر جنم جي چڪر جي چوڌاري گھمڻ گھرجي، ۽ اچڻ ۽ وڃڻ جاري رکڻ گھرجي.

ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਨ ਕੀਤੀਆ ਅੰਤਿ ਗਇਆ ਪਛੁਤਾਈ ॥
satigur kee sevaa na keeteea ant geaa pachhutaaee |

جنهن سچي گروءَ جي خدمت نه ڪئي آهي، سو آخر ۾ پشيمان ٿيندو ۽ پشيمان ٿيندو.

ਆਪਣੀ ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਗੁਰੁ ਪਾਈਐ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਈ ॥
aapanee kirapaa kare gur paaeeai vichahu aap gavaaee |

پر جيڪڏهن رب پنهنجي رحم ڪري ٿو، هڪ گرو کي ڳولي ٿو، ۽ اندر مان انا ختم ٿي ويندي آهي.

ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਭੁਖ ਵਿਚਹੁ ਉਤਰੈ ਸੁਖੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਈ ॥
trisanaa bhukh vichahu utarai sukh vasai man aaee |

اندر مان بک ۽ اڃ ختم ٿي وڃي ٿي ۽ ذهن ۾ سڪون اچي وڃي ٿو.

ਸਦਾ ਸਦਾ ਸਾਲਾਹੀਐ ਹਿਰਦੈ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥੮॥
sadaa sadaa saalaaheeai hiradai liv laaee |8|

ھميشه ۽ ھميشه، پنھنجي دل ۾ پيار سان سندس ساراھ ڪريو. ||8||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |

سالڪ، ٽيون مهل:

ਜਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਆਪਣਾ ਤਿਸ ਨੋ ਪੂਜੇ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥
ji satigur seve aapanaa tis no pooje sabh koe |

جيڪو پنهنجي سچي گرو جي خدمت ڪري ٿو، هرڪو ان جي پوڄا ڪري ٿو.

ਸਭਨਾ ਉਪਾਵਾ ਸਿਰਿ ਉਪਾਉ ਹੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥
sabhanaa upaavaa sir upaau hai har naam paraapat hoe |

سڀني ڪوششن مان، وڏي ڪوشش رب جي نالي جي حاصلات آهي.

ਅੰਤਰਿ ਸੀਤਲ ਸਾਤਿ ਵਸੈ ਜਪਿ ਹਿਰਦੈ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥
antar seetal saat vasai jap hiradai sadaa sukh hoe |

ذهن ۾ امن ۽ سڪون اچي ٿو؛ دل ۾ غور ڪرڻ سان، هڪ دائمي سڪون اچي ٿو.

ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਖਾਣਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੈਨਣਾ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਵਡਾਈ ਹੋਇ ॥੧॥
amrit khaanaa amrit painanaa naanak naam vaddaaee hoe |1|

امرت سندس کاڌو آهي، ۽ امرت امرت سندس لباس آهي. اي نانڪ، رب جي نالي سان، عظمت حاصل ٿئي ٿي. ||1||

ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |

ٽيون مهل:

ਏ ਮਨ ਗੁਰ ਕੀ ਸਿਖ ਸੁਣਿ ਹਰਿ ਪਾਵਹਿ ਗੁਣੀ ਨਿਧਾਨੁ ॥
e man gur kee sikh sun har paaveh gunee nidhaan |

اي دماغ، گرو جي تعليم کي ٻڌ، ۽ توهان کي فضيلت جو خزانو حاصل ٿيندو.


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430