تنهنجون شانون بي شمار آهن، اي خدا، منهنجا رب ۽ مالڪ.
مان يتيم آهيان، تنهنجي حرمت ۾ داخل آهيان.
اي پالڻھار مون تي رحم ڪر ته مان تنھنجي پيرن تي غور ڪريان. ||1||
مون تي رحم ڪر، ۽ منهنجي ذهن ۾ رهي.
مان بيوقوف آهيان - مهرباني ڪري مون کي پنهنجي چادر جي هيم کي پڪڙڻ ڏيو. ||1||روڪ||
جڏهن خدا منهنجي شعور ۾ اچي ٿو، مون کي ڪهڙي مصيبت اچي سگهي ٿي؟
رب جي ٻانهي کي موت جي رسول کان تڪليف نه ٿيندي آهي.
سڀ درد دور ٿي ويندا آهن، جڏهن ذهن ۾ رب کي ياد ڪندو آهي.
خدا هميشه هن سان گڏ رهي ٿو. ||2||
خدا جو نالو منهنجي دماغ ۽ جسم جو سهارو آهي.
رب جو نالو وسارڻ سان بدن سڙي رک ٿي ويندو آهي.
جڏهن خدا منهنجي هوش ۾ اچي ٿو، منهنجا سڀئي معاملا حل ٿي ويا آهن.
رب کي وساري، سڀني جي تابع ٿي وڃي ٿي. ||3||
مون کي رب جي لوٽس پيرن سان پيار آهي.
مان سڀني بڇڙن طريقن کان پري آهيان.
رب جي نالي جو منتر، هار، هار، منهنجي ذهن ۽ جسم جي اندر اندر آهي.
اي نانڪ، ابدي نعمت رب جي عقيدتمندن جي گهر کي ڀريندي آهي. ||4||3||
راگ بلاول، پنجين مهل، ٻيو بيت، يان-ري-آئي جي آواز تي ڳايو وڃي:
هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
تون ئي منهنجي دماغ جو سهارو آهين، اي منهنجا محبوب تون ئي منهنجي دماغ جو سهارو آهين.
ٻيا سڀ چالاڪ چالون بيڪار آهن، اي محبوب؛ تون ئي منهنجو محافظ آهين. ||1||روڪ||
جيڪو سچي سچي گروءَ سان ملي ٿو، اي محبوب، اهو عاجز انسان خوش ٿيندو آهي.
هو اڪيلو ئي گرو جي خدمت ڪري ٿو، اي محبوب، جنهن تي رب رحم ڪري ٿو.
ميويدار ديوي گرو جو روپ آهي، اي رب ۽ ماسٽر؛ هو سڀني طاقتن سان ڀريل آهي.
اي نانڪ، گرو اعليٰ رب آهي، عظيم رب آهي. هو هميشه لاءِ موجود آهي، هميشه لاءِ. ||1||
مان انهن جي ٻڌڻ سان جيئرو آهيان، جيڪي پنهنجي خدا کي سڃاڻندا آهن.
اهي رب جي نالي تي غور ڪندا آهن، اهي رب جي نالي کي ياد ڪندا آهن، ۽ انهن جا ذهن رب جي نالي سان ڀريل هوندا آهن.
مان تنهنجو خادم آهيان. مان عرض ٿو ڪريان ته تنهنجي عاجز ٻانهن جي خدمت ڪريان. ڪامل تقدير جي ڪرم سان، مان ائين ڪريان ٿو.
هي نانڪ جي دعا آهي: اي منهنجا رب ۽ مالڪ، مون کي توهان جي عاجز ٻانهن جي برڪت وارو نظارو حاصل ڪري سگهي ٿو. ||2||
چئبو آهي ته وڏا نصيب آهن اي محبوب، جيڪي اوليائن جي صحبت ۾ رهن ٿا.
اُھي بي مثال، اَبروسيل اسم تي غور ڪندا آھن، ۽ سندن دماغ روشن ٿي ويندا آھن.
اي محبوب، جنم ۽ موت جا ڏک ٽٽي ويا ۽ موت جي رسول جو خوف ختم ٿي ويو.
اهي ئي هن درشن جو برڪت وارو نظارو حاصل ڪن ٿا، اي نانڪ، جيڪي پنهنجي خدا کي راضي ڪن ٿا. ||3||
اي منهنجا عظيم، لاتعداد ۽ لامحدود رب ۽ مالڪ، ڪير توهان جي عظمت واري فضيلت کي ڄاڻي سگهي ٿو؟
جيڪي انھن کي ڳائيندا آھن سي بچيا ويندا آھن، ۽ جيڪي انھن کي ٻڌندا آھن سي بچيا ويندا آھن. انهن جا سڀ گناهه ميٽي ويندا آهن.
تون جانورن، ڀوتن ۽ بيوقوفن کي بچائين ٿو، ۽ پٿر به پار کڻي وڃن ٿا.
غلام نانڪ توهان جي پناهه ڳولي ٿو. هو هميشه لاءِ توهان لاءِ قربان آهي. ||4||1||4||
بلاول، پنجين مهل:
اي منهنجا ساٿيو، فساد جي بي ذائقو پاڻي کي ڇڏي، ۽ رب جي نالي جي عظيم امرت ۾ پيئو.
هن امرت جي ذائقي کان سواءِ، سڀ غرق ٿي ويا آهن، ۽ سندن روح کي خوشي نه ملي آهي.
تو وٽ ڪا عزت، شان يا طاقت نه آهي - پاڪ بزرگن جا غلام ٿي وڃو.