شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 1091


ਭੋਲਤਣਿ ਭੈ ਮਨਿ ਵਸੈ ਹੇਕੈ ਪਾਧਰ ਹੀਡੁ ॥
bholatan bhai man vasai hekai paadhar heedd |

خدا جو خوف معصوم جي ذهن ۾ رهي ٿو. اهو هڪ رب ڏانهن سڌو رستو آهي.

ਅਤਿ ਡਾਹਪਣਿ ਦੁਖੁ ਘਣੋ ਤੀਨੇ ਥਾਵ ਭਰੀਡੁ ॥੧॥
at ddaahapan dukh ghano teene thaav bhareedd |1|

حسد ۽ حسد خوفناڪ درد آڻيندو آهي، ۽ ٽنهي جهانن ۾ هڪ لعنت آهي. ||1||

ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |

پهرين مهل:

ਮਾਂਦਲੁ ਬੇਦਿ ਸਿ ਬਾਜਣੋ ਘਣੋ ਧੜੀਐ ਜੋਇ ॥
maandal bed si baajano ghano dharreeai joe |

ويد جو ڊرم وائبرٽ ڪري ٿو، تڪرار ۽ تڪرار آڻيندو آهي.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਿ ਤੂ ਬੀਜਉ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥੨॥
naanak naam samaal too beejau avar na koe |2|

اي نانڪ، غور ڪريو نالو، رب جو نالو؛ هن کان سواءِ ٻيو ڪوبه ناهي. ||2||

ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |

پهرين مهل:

ਸਾਗਰੁ ਗੁਣੀ ਅਥਾਹੁ ਕਿਨਿ ਹਾਥਾਲਾ ਦੇਖੀਐ ॥
saagar gunee athaahu kin haathaalaa dekheeai |

ٽنهي خوبين جو عالمي سمنڊ اوچتو اونهو آهي. ان جي هيٺان ڪيئن ڏسي سگهجي ٿو؟

ਵਡਾ ਵੇਪਰਵਾਹੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਤ ਪਾਰਿ ਪਵਾ ॥
vaddaa veparavaahu satigur milai ta paar pavaa |

جيڪڏهن مان عظيم، خودمختاري سچي گرو سان ملندس، ته پوء مون کي پار ڪيو ويندو.

ਮਝ ਭਰਿ ਦੁਖ ਬਦੁਖ ॥
majh bhar dukh badukh |

هي سمنڊ دردن ۽ دردن سان ڀريل آهي.

ਨਾਨਕ ਸਚੇ ਨਾਮ ਬਿਨੁ ਕਿਸੈ ਨ ਲਥੀ ਭੁਖ ॥੩॥
naanak sache naam bin kisai na lathee bhukh |3|

اي نانڪ، سچي نالي کان سواءِ، ڪنهن جي به بک نه لڳندي آهي. ||3||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਜਿਨੀ ਅੰਦਰੁ ਭਾਲਿਆ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਵੈ ॥
jinee andar bhaaliaa gur sabad suhaavai |

اُهي جيڪي پنهنجي اندر کي ڳولهيندا آهن، گروءَ جي ڪلام جي ذريعي، بلند ۽ سينگاريل آهن.

ਜੋ ਇਛਨਿ ਸੋ ਪਾਇਦੇ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵੈ ॥
jo ichhan so paaeide har naam dhiaavai |

اهي حاصل ڪندا آهن جيڪي چاهيندا آهن، رب جي نالي تي غور ڪندي.

ਜਿਸ ਨੋ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਤਿਸੁ ਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਸੋ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ॥
jis no kripaa kare tis gur milai so har gun gaavai |

جيڪو خدا جي فضل سان برڪت وارو آهي، گرو سان ملندو آهي؛ هو رب جي پاڪائي ڳائي ٿو.

ਧਰਮ ਰਾਇ ਤਿਨ ਕਾ ਮਿਤੁ ਹੈ ਜਮ ਮਗਿ ਨ ਪਾਵੈ ॥
dharam raae tin kaa mit hai jam mag na paavai |

Dharma جو حقدار جج سندس دوست آهي. هن کي موت جي رستي تي هلڻو ناهي.

ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵਹਿ ਦਿਨਸੁ ਰਾਤਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਵੈ ॥੧੪॥
har naam dhiaaveh dinas raat har naam samaavai |14|

هو ڏينهن رات رب جي نالي تي غور ڪندو آهي. هو رب جي نالي ۾ جذب ۽ غرق ٿي ويو آهي. ||14||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |

سالڪ، پھريون مھل:

ਸੁਣੀਐ ਏਕੁ ਵਖਾਣੀਐ ਸੁਰਗਿ ਮਿਰਤਿ ਪਇਆਲਿ ॥
suneeai ek vakhaaneeai surag mirat peaal |

هڪ رب جو نالو ٻڌو ۽ ڳالهايو، جيڪو آسمان، هن دنيا ۽ پاتال جي پاڙن ۾ پکڙيل آهي.

ਹੁਕਮੁ ਨ ਜਾਈ ਮੇਟਿਆ ਜੋ ਲਿਖਿਆ ਸੋ ਨਾਲਿ ॥
hukam na jaaee mettiaa jo likhiaa so naal |

هن جي حڪم جو حُڪم ٽٽي نه ٿو سگهي. جيڪو ڪجهه هن لکيو آهي، سو انسان سان گڏ ويندو.

ਕਉਣੁ ਮੂਆ ਕਉਣੁ ਮਾਰਸੀ ਕਉਣੁ ਆਵੈ ਕਉਣੁ ਜਾਇ ॥
kaun mooaa kaun maarasee kaun aavai kaun jaae |

ڪير مري ويو، ڪير ماريندو؟ ڪير ٿو اچي ۽ ڪير ٿو وڃي؟

ਕਉਣੁ ਰਹਸੀ ਨਾਨਕਾ ਕਿਸ ਕੀ ਸੁਰਤਿ ਸਮਾਇ ॥੧॥
kaun rahasee naanakaa kis kee surat samaae |1|

ڪير خوش ٿيو، اي نانڪ، ۽ جنهن جو شعور رب ۾ ملي ٿو؟ ||1||

ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |

پهرين مهل:

ਹਉ ਮੁਆ ਮੈ ਮਾਰਿਆ ਪਉਣੁ ਵਹੈ ਦਰੀਆਉ ॥
hau muaa mai maariaa paun vahai dareeaau |

انا ۾، هو مري ٿو. تصوف کيس ماري ٿو، ۽ ساهه درياهه وانگر وهي ٿو.

ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਥਕੀ ਨਾਨਕਾ ਜਾ ਮਨੁ ਰਤਾ ਨਾਇ ॥
trisanaa thakee naanakaa jaa man rataa naae |

خواهش ختم ٿي ويندي آهي، اي نانڪ، جڏهن ذهن نالي سان ڀريل آهي.

ਲੋਇਣ ਰਤੇ ਲੋਇਣੀ ਕੰਨੀ ਸੁਰਤਿ ਸਮਾਇ ॥
loein rate loeinee kanee surat samaae |

هن جون اکيون رب جي اکين سان سمايل آهن، ۽ هن جا ڪن آسماني شعور سان گونجن ٿا.

ਜੀਭ ਰਸਾਇਣਿ ਚੂਨੜੀ ਰਤੀ ਲਾਲ ਲਵਾਇ ॥
jeebh rasaaein choonarree ratee laal lavaae |

سندس زبان مٺي امرت ۾ پيئي ٿي، ڳاڙهي ڳاڙهي رنگ ۾ محبوب رب جي نالي سان.

ਅੰਦਰੁ ਮੁਸਕਿ ਝਕੋਲਿਆ ਕੀਮਤਿ ਕਹੀ ਨ ਜਾਇ ॥੨॥
andar musak jhakoliaa keemat kahee na jaae |2|

سندس اندر جو وجود رب جي خوشبوءِ سان ٻرندڙ آهي. سندس قدر بيان نه ٿو ڪري سگهجي. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਇਸੁ ਜੁਗ ਮਹਿ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਨਾਮੋ ਨਾਲਿ ਚਲੈ ॥
eis jug meh naam nidhaan hai naamo naal chalai |

هن عمر ۾، نالو، رب جو نالو، خزانو آهي. آخر ۾ صرف نالو ئي هلي ٿو.

ਏਹੁ ਅਖੁਟੁ ਕਦੇ ਨ ਨਿਖੁਟਈ ਖਾਇ ਖਰਚਿਉ ਪਲੈ ॥
ehu akhutt kade na nikhuttee khaae kharachiau palai |

اهو ناقابل برداشت آهي؛ اهو ڪڏهن به خالي نه هوندو آهي، چاهي ڪيترو به کائي، کائي يا خرچ ڪري.

ਹਰਿ ਜਨ ਨੇੜਿ ਨ ਆਵਈ ਜਮਕੰਕਰ ਜਮਕਲੈ ॥
har jan nerr na aavee jamakankar jamakalai |

موت جو رسول به رب جي عاجز ٻانهن جي ويجهو نه ٿو اچي.

ਸੇ ਸਾਹ ਸਚੇ ਵਣਜਾਰਿਆ ਜਿਨ ਹਰਿ ਧਨੁ ਪਲੈ ॥
se saah sache vanajaariaa jin har dhan palai |

اهي ئي سچا بينڪ ۽ واپاري آهن، جن جي گود ۾ رب جي دولت آهي.

ਹਰਿ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਹਰਿ ਪਾਈਐ ਜਾ ਆਪਿ ਹਰਿ ਘਲੈ ॥੧੫॥
har kirapaa te har paaeeai jaa aap har ghalai |15|

رب جي رحمت سان، انسان رب کي تڏهن ئي ڳولي ٿو، جڏهن رب پاڻ کيس گهرائي ٿو. ||15||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |

سالڪ، ٽيون مهل:

ਮਨਮੁਖ ਵਾਪਾਰੈ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਨੀ ਬਿਖੁ ਵਿਹਾਝਹਿ ਬਿਖੁ ਸੰਗ੍ਰਹਹਿ ਬਿਖ ਸਿਉ ਧਰਹਿ ਪਿਆਰੁ ॥
manamukh vaapaarai saar na jaananee bikh vihaajheh bikh sangraheh bikh siau dhareh piaar |

خود ارادي وارو انسان سچ ۾ واپار جي فضيلت جي تعريف نٿو ڪري. هو زهر جو سودا ڪري ٿو، زهر گڏ ڪري ٿو ۽ زهر سان پيار ڪري ٿو.

ਬਾਹਰਹੁ ਪੰਡਿਤ ਸਦਾਇਦੇ ਮਨਹੁ ਮੂਰਖ ਗਾਵਾਰ ॥
baaharahu panddit sadaaeide manahu moorakh gaavaar |

ظاهري طور پاڻ کي پنڊت، مذهبي عالم چوندا آهن، پر ذهن ۾ بيوقوف ۽ جاهل هوندا آهن.

ਹਰਿ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਨ ਲਾਇਨੀ ਵਾਦੀ ਧਰਨਿ ਪਿਆਰੁ ॥
har siau chit na laaeinee vaadee dharan piaar |

اهي پنهنجي شعور کي رب تي مرکوز نٿا ڪن. اهي دلائل ۾ مشغول ڪرڻ پسند ڪن ٿا.

ਵਾਦਾ ਕੀਆ ਕਰਨਿ ਕਹਾਣੀਆ ਕੂੜੁ ਬੋਲਿ ਕਰਹਿ ਆਹਾਰੁ ॥
vaadaa keea karan kahaaneea koorr bol kareh aahaar |

اُهي دليل ڏيڻ لاءِ ڳالهائين ٿا، ۽ ڪوڙ ڳالهائي پنهنجي روزي ڪمائين ٿا.

ਜਗ ਮਹਿ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਹਰਿ ਨਿਰਮਲਾ ਹੋਰੁ ਮੈਲਾ ਸਭੁ ਆਕਾਰੁ ॥
jag meh raam naam har niramalaa hor mailaa sabh aakaar |

هن دنيا ۾ فقط رب جو نالو ئي پاڪ ۽ پاڪ آهي. تخليق جون ٻيون سڀ شيون آلوده آهن.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤਨੀ ਹੋਇ ਮੈਲੇ ਮਰਹਿ ਗਵਾਰ ॥੧॥
naanak naam na chetanee hoe maile mareh gavaar |1|

اي نانڪ، جن کي رب جو نالو ياد نه آهي، سي ناپاڪ آهن. بي خبريءَ ۾ مرن ٿا. ||1||

ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |

ٽيون مهل:

ਦੁਖੁ ਲਗਾ ਬਿਨੁ ਸੇਵਿਐ ਹੁਕਮੁ ਮੰਨੇ ਦੁਖੁ ਜਾਇ ॥
dukh lagaa bin seviaai hukam mane dukh jaae |

رب جي خدمت ڪرڻ کان سواءِ، هو درد ۾ مبتلا آهي. خدا جي حڪم کي قبول ڪرڻ سان، درد ختم ٿي ويندو آهي.

ਆਪੇ ਦਾਤਾ ਸੁਖੈ ਦਾ ਆਪੇ ਦੇਇ ਸਜਾਇ ॥
aape daataa sukhai daa aape dee sajaae |

هو پاڻ ئي امن ڏيڻ وارو آهي. پاڻ سزا ڏئي ٿو.

ਨਾਨਕ ਏਵੈ ਜਾਣੀਐ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਤਿਸੈ ਰਜਾਇ ॥੨॥
naanak evai jaaneeai sabh kichh tisai rajaae |2|

اي نانڪ، چڱيء طرح ڄاڻو. اهو سڀ ڪجهه سندس مرضي مطابق ٿئي ٿو. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਹਰਿ ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਜਗਤੁ ਹੈ ਨਿਰਧਨੁ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਨਾਹੀ ॥
har naam binaa jagat hai niradhan bin naavai tripat naahee |

رب جي نالي کان سواءِ، دنيا غريب آهي. نالي کان سواءِ، ڪو به مطمئن نه آهي.

ਦੂਜੈ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਇਆ ਹਉਮੈ ਦੁਖੁ ਪਾਹੀ ॥
doojai bharam bhulaaeaa haumai dukh paahee |

هو شڪ ۽ شڪ ۾ ڦاٿل آهي. خود غرضيءَ ۾، هن کي تڪليف ٿيندي آهي.


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430