Y mae Ofn Duw yn aros ym meddwl y diniwed; dyma'r llwybr syth at yr Un Arglwydd.
Mae cenfigen a chenfigen yn dod â phoen ofnadwy, ac mae un yn cael ei felltithio trwy'r tri byd. ||1||
Mehl Cyntaf:
Mae drwm y Vedas yn dirgrynu, gan ddod ag anghydfod ac ymraniad.
O Nanac, ystyria Naam, Enw yr Arglwydd; nid oes neb ond Efe. ||2||
Mehl Cyntaf:
Mae cefnfor byd-eang y tair rhinwedd yn annhebyg o ddwfn; pa fodd y gellir gweled ei bun ?
Os byddaf yn cwrdd â'r Gwir Guru gwych, hunangynhaliol, yna rwy'n cael fy nghario ar draws.
Mae'r cefnfor hwn wedi'i lenwi â phoen a dioddefaint.
O Nanak, heb y Gwir Enw, nid oes newyn neb yn cael ei dyhuddo. ||3||
Pauree:
Mae'r rhai sy'n chwilio eu bodau mewnol, trwy Air y Guru's Shabad, yn cael eu dyrchafu a'u haddurno.
Cânt yr hyn a ddymunant, gan fyfyrio ar Enw'r Arglwydd.
Un sy'n cael ei fendithio gan Gras Duw, yn cyfarfod â'r Guru; y mae yn canu Mawl i'r Arglwydd.
Y Barnwr Cyfiawn o Dharma yw ei gyfaill; nid oes raid iddo gerdded ar Lwybr Marwolaeth.
Myfyria ar Enw'r Arglwydd, ddydd a nos; y mae wedi ei amsugno a'i drochi yn Enw'r Arglwydd. ||14||
Salok, Mehl Cyntaf:
Gwrandewch a llefarwch Enw'r Un Arglwydd, sy'n treiddio trwy'r nefoedd, y byd hwn a rhanbarthau'r isfyd.
Ni ellir dileu Hukam ei Orchymyn; beth bynnag a ysgrifennodd Efe, a â â'r meidrol.
Pwy sydd wedi marw, a phwy sy'n lladd? Pwy sy'n dod a phwy sy'n mynd?
Pwy sydd wedi ei swyno, O Nanac, ac y mae ei ymwybyddiaeth yn uno yn yr Arglwydd? ||1||
Mehl Cyntaf:
Mewn egotistiaeth, mae'n marw; meddiannol yn ei ladd, a'r anadl yn llifo allan fel afon.
Dihysbyddir dymuniad, O Nanak, dim ond pan fydd y meddwl wedi'i drwytho â'r Enw.
Y mae ei lygaid wedi eu trwytho â llygaid yr Arglwydd, a'i glustiau'n canu gan ymwybyddiaeth nefol.
Mae ei dafod yn yfed yn y neithdar melys, wedi'i liwio'n rhuddgoch trwy lafarganu Enw'r Anwylyd Arglwydd.
Y mae ei fodolaeth fewnol wedi ei orchuddio â phersawr yr Arglwydd; ni ellir disgrifio ei werth. ||2||
Pauree:
Yn yr oes hon, y Naam, Enw yr Arglwydd, yw y trysor. Dim ond y Naam sy'n mynd ymlaen yn y diwedd.
Mae'n ddihysbydd; nid yw byth yn wag, ni waeth faint y gall rhywun ei fwyta, ei fwyta neu ei wario.
Nid yw Negesydd Marwolaeth hyd yn oed yn nesáu at was gostyngedig yr Arglwydd.
Hwy yn unig yw y gwir fancwyr a masnachwyr, y rhai sydd a chyfoeth yr Arglwydd yn eu gylcb.
Trwy drugaredd yr Arglwydd y mae rhywun yn canfod yr Arglwydd, dim ond pan fydd yr Arglwydd ei Hun yn anfon amdano. ||15||
Salok, Trydydd Mehl:
Nid yw'r manmukh hunan- ewyllysgar yn gwerthfawrogi rhagoriaeth masnachu mewn Gwirionedd. Mae'n delio mewn gwenwyn, yn casglu gwenwyn, ac mewn cariad â gwenwyn.
Yn allanol, maent yn galw eu hunain yn Pandits, ysgolheigion crefyddol, ond yn eu meddyliau y maent yn ffôl ac anwybodus.
Nid ydynt yn canolbwyntio eu hymwybyddiaeth ar yr Arglwydd; maent wrth eu bodd yn cymryd rhan mewn dadleuon.
Maent yn siarad i achosi dadleuon, ac yn ennill eu bywoliaeth trwy ddweud celwydd.
Yn y byd hwn, dim ond Enw'r Arglwydd sy'n berffaith a phur. Mae holl wrthddrychau eraill y greadigaeth yn llygredig.
O Nanac, y rhai ni chofia y Naam, Enw yr Arglwydd, a halogwyd; maent yn marw mewn anwybodaeth. ||1||
Trydydd Mehl:
Heb wasanaethu'r Arglwydd, mae'n dioddef mewn poen; derbyn Hukam Gorchymyn Duw, poen wedi mynd.
Efe Ei Hun yw Rhoddwr hedd; Mae Ef ei Hun yn dyfarnu cosb.
O Nanak, gwybydd hyn yn dda; mae'r cyfan sy'n digwydd yn ôl ei Ewyllys. ||2||
Pauree:
Heb Enw'r Arglwydd, tlawd yw'r byd. Heb yr Enw, nid oes neb yn fodlon.
Caiff ei dwyllo gan ddeuoliaeth ac amheuaeth. Mewn egotistiaeth, mae'n dioddef mewn poen.