Sorat'h, Trydydd Mehl:
Annwyl Arglwydd annwyl, yr wyf yn dy foli yn wastadol, cyn belled â bod yr anadl o fewn fy nghorff.
Pe bawn yn dy anghofio, am ennyd, hyd yn oed am amrantiad, O Arglwydd Feistr, byddai fel hanner can mlynedd i mi.
Roeddwn i bob amser yn ffwlbri ac yn ffôl, O Brodyr a Chwiorydd Tynged, ond nawr, trwy Air y Guru's Shabad, mae fy meddwl yn oleuedig. ||1||
Annwyl Arglwydd, Ti Dy Hun sy'n rhoi dealltwriaeth.
Anwyl Arglwydd, yr wyf am byth yn aberth i Ti; Yr wyf yn ymroddedig ac yn ymroddedig i Dy Enw. ||Saib||
Bum farw yng Ngair y Shabad, a thrwy'r Shabad, bûm yn farw tra'n fyw, O frodyr a chwiorydd y Tynged; trwy y Shabad, yr wyf wedi cael fy rhyddhau.
Trwy'r Shabad y mae fy meddwl a'm corff wedi eu puro, a'r Arglwydd wedi dod i drigo o fewn fy meddwl.
Y Guru yw Rhoddwr y Shabad; y mae fy meddwl wedi ei drwytho, ac yr wyf yn parhau i gael fy amsugno yn yr Arglwydd. ||2||
Y mae y rhai nid adwaenant y Shabad, yn ddall a byddar; pam wnaethon nhw hyd yn oed drafferthu i ddod i'r byd?
Nid ydynt yn cael hanfod cynnil elixir yr Arglwydd ; maent yn gwastraffu eu bywydau, ac yn cael eu hailymgnawdoliad dro ar ôl tro.
Mae'r manmukhiaid dall, idiotaidd, hunan- ewyllysgar yn debyg i gynrhon mewn tail, ac mewn tail maen nhw'n pydru. ||3||
Yr Arglwydd ei Hun sydd yn ein creu, yn gwylio drosom, ac yn ein gosod ar y Llwybr, Brodyr a Chwiorydd y Tynged; nid oes neb ond Efe.
Ni all neb ddileu yr hyn a rag-ordeiniwyd, O Brodyr a Chwiorydd Tynged; beth bynnag a ewyllysio'r Creawdwr, daw i ben.
O Nanac, y mae Naam, Enw'r Arglwydd, yn aros yn ddwfn o fewn y meddwl; O Frodyr a Chwiorydd Tynged, nid oes un arall o gwbl. ||4||4||
Sorat'h, Trydydd Mehl:
Mae'r Gurmukhiaid yn arfer addoliad defosiynol, ac yn dod yn bleser gan Dduw; nos a dydd, y maent yn llafarganu y Naam, Enw yr Arglwydd.
Rydych chi Eich Hun yn amddiffyn ac yn gofalu am Eich ffyddloniaid, sy'n plesio Eich Meddwl.
Ti yw Rhoddwr rhinwedd, wedi'i wireddu trwy Air Dy Shabad. Gan ddatgan dy Ogoniannau, unwn â thi, O Arglwydd Gogoneddus. ||1||
O fy meddwl, cofia bob amser yr Anwyl Arglwydd.
Ar y funud olaf un, Ef yn unig fydd eich ffrind gorau; Efe a saif yn ymyl bob amser. ||Saib||
Bydd cynnull y gelynion drygionus bob amser yn arfer anwiredd; nid ydynt yn ystyried deall.
Pwy all gael ffrwyth oddi wrth athrod gelynion drwg? Cofiwch fod Harnaakhash wedi ei rwygo gan grafangau'r Arglwydd.
Roedd Prahlaad, gwas gostyngedig yr Arglwydd, yn canu Mawl Gogoneddus yr Arglwydd yn gyson, a'r Annwyl Arglwydd yn ei achub. ||2||
Mae'r manmukhiaid hunan ewyllysgar yn gweld eu hunain yn rhinweddol iawn; does ganddyn nhw ddim dealltwriaeth o gwbl.
Y maent yn ymfoddloni ar y bobl ostyngedig ysbrydol ; maent yn gwastraffu eu bywydau i ffwrdd, ac yna mae'n rhaid iddynt ymadael.
Nid ydynt byth yn meddwl am Enw yr Arglwydd, ac yn y diwedd, ymadawant, gan edifarhau ac edifarhau. ||3||
Gwna'r Arglwydd fywydau Ei ffyddloniaid yn ffrwythlon; Mae Ef ei Hun yn eu cysylltu â gwasanaeth y Guru.
Wedi eu trwytho â Gair y Sabad, ac yn feddw â gwynfyd nefol, nos a dydd, y maent yn canu Mawl i'r Arglwydd.
Mae caethwas Nanak yn dweud y weddi hon: O Arglwydd, os gwelwch yn dda, gadewch imi syrthio wrth eu traed. ||4||5||
Sorat'h, Trydydd Mehl:
Mae'n unig yn Sikh, yn ffrind, yn berthynas ac yn frawd neu chwaer, sy'n cerdded yn Ffordd Ewyllys y Guru.
mae'r un sy'n rhodio yn ôl ei ewyllys ei hun, Brodyr a Chwiorydd y Tynged, yn ymwahanu oddi wrth yr Arglwydd, ac yn cael ei gosbi.
Heb y Gwir Guru, ni cheir byth hedd, O frodyr a chwiorydd Tynged; drachefn a thrachefn, y mae yn edifarhau ac yn edifarhau. ||1||
Dedwydd yw caethweision yr Arglwydd, Brodyr a Chwiorydd Tynged.