Pam wyt ti'n cysgu? Deffro, ffwl anwybodus chi!
Rydych chi'n credu bod eich bywyd yn y byd yn wir. ||1||Saib||
Bydd yr Un a roddodd fywyd i chi hefyd yn rhoi maeth i chi.
Ym mhob calon, Mae'n rhedeg Ei siop.
Myfyriwch ar yr Arglwydd, ac ymwrthodwch â'ch teimladrwydd a'ch hunandybiaeth.
O fewn dy galon, myfyria ar y Naam, Enw'r Arglwydd, rywbryd. ||2||
Aeth eich bywyd heibio, ond nid ydych wedi trefnu eich llwybr.
Mae'r nos wedi machlud, a chyn bo hir bydd tywyllwch ar bob ochr.
Meddai Ravi Daas, O ddyn gwallgof anwybodus,
Onid ydych chi'n sylweddoli mai'r byd hwn yw tŷ marwolaeth?! ||3||2||
Soohee:
Efallai bod gennych chi blastai uchel, neuaddau a cheginau.
Ond ni allwch aros ynddynt, hyd yn oed am ennyd, ar ôl marwolaeth. ||1||
Mae'r corff hwn fel tŷ o wellt.
Pan gaiff ei losgi, mae'n cymysgu â llwch. ||1||Saib||
Mae hyd yn oed perthnasau, teulu a ffrindiau yn dechrau dweud,
"Cymerwch ei gorff allan, ar unwaith!" ||2||
A gwraig ei dŷ, a oedd mor gysylltiedig â'i gorff a'i galon,
yn rhedeg i ffwrdd, gan lefain, "Ysbryd! Ysbryd!" ||3||
Meddai Ravi Daas, mae'r byd i gyd wedi'i ysbeilio,
ond myfi a ddiangais, gan lafarganu Enw yr Un Arglwydd. ||4||3||
Fe wnaeth Raag Soohee, Gair Shaykh Fareed Jee:
Un Duw Creawdwr Cyffredinol. Gan Gras Y Gwir Guru:
Ystyr geiriau: Llosgi a llosgi, gwingo mewn poen, yr wyf yn gwasgu fy nwylo.
Yr wyf wedi mynd yn wallgof, gan geisio fy Arglwydd Gŵr.
O fy Ngŵr Arglwydd, yr wyt yn ddig wrthyf yn Dy Fedd.
Mae'r bai gyda mi, ac nid gyda'm Gŵr Arglwydd. ||1||
O fy Arglwydd a'm Meistr, ni wn Dy ragoriaeth a'th werth.
Wedi gwastraffu fy ieuenctid, yn awr rwy'n dod i edifarhau ac edifarhau. ||1||Saib||
O aderyn du, pa rinweddau sydd wedi dy wneud di'n ddu?
"Rwyf wedi cael fy llosgi trwy wahanu oddi wrth fy Anwylyd."
Heb ei Gwr Arglwydd, sut y gall y briodferch enaid byth ddod o hyd i heddwch?
Pan ddaw Ef yn drugarog, yna mae Duw yn ein huno ni ag Ef ei Hun. ||2||
Mae'r briodferch enaid unig yn dioddef ym mhwll y byd.
Nid oes ganddi gymdeithion, a dim ffrindiau.
Yn ei Drugaredd, mae Duw wedi fy uno â'r Saadh Sangat, Cwmni'r Sanctaidd.
A phan edrychaf eto, yna yr wyf yn dod o hyd i Dduw yn fy Helpwr. ||3||
Mae'r llwybr y mae'n rhaid i mi gerdded arno yn ddigalon iawn.
Mae'n llymach na chleddyf daufiniog, ac yn gyfyng iawn.
Dyna lle mae fy llwybr yn gorwedd.
O Shaykh Fareed, meddyliwch am y llwybr hwnnw yn gynnar. ||4||1||
Soohee, Lalit:
Nid oeddech yn gallu gwneud rafft i chi'ch hun pan ddylai fod gennych.
Pan fydd y cefnfor yn corddi ac yn gorlifo, yna mae'n anodd iawn croesi drosto. ||1||
Peidiwch â chyffwrdd â'r safflwr â'ch dwylo; bydd ei liw yn diflannu, fy annwyl. ||1||Saib||
Yn gyntaf, mae'r briodferch ei hun yn wan, ac yna, mae'n anodd goddef Gorchymyn ei Gwr Arglwydd.
Nid yw llaeth yn dychwelyd i'r fron; ni chaiff ei gasglu eto. ||2||
Meddai Ffarwel, fy nghymdeithion, pan fydd ein Gŵr Arglwydd yn galw,
yr enaid yn ymadael, yn drist ei galon, a'r corff hwn yn dychwelyd i'r llwch. ||3||2||