Dim ond Un Gorchymyn sydd, a dim ond Un Goruchaf Frenin sydd. Ym mhob oes, Mae'n cysylltu pob un â'u gorchwylion. ||1||
Mae'r bod gostyngedig hwnnw'n berffaith, sy'n adnabod ei hunan.
Yr Arglwydd, Rhoddwr hedd, Daw ei Hun i'w gyfarfod.
Y mae ei dafod wedi ei drwytho â'r Shabad, ac y mae'n canu Mawl i'r Arglwydd; anrhydeddir ef yn Llys y Gwir Arglwydd. ||2||
Bendithir y Gurmukh â mawredd gogoneddus y Naam.
Mae'r manmukh hunan ewyllysgar, yr athrodwr, yn colli ei anrhydedd.
Yn gysylltiedig â'r Naam, mae'r elyrch enaid goruchaf yn dal i fod yn ddatgysylltiedig; yng nghartref yr hunan, maent yn parhau i gael eu hamsugno mewn trance dwfn myfyriol. ||3||
Mae'r bod gostyngedig hwnnw sy'n marw yn y Shabad yn berffaith.
Mae'r Gwir Guru dewr ac arwrol yn llafarganu ac yn cyhoeddi hyn.
Yn ddwfn o fewn y corff mae'r gwir gronfa o Nectar Ambrosial; y meddwl yn ei yfed i mewn gyda defosiwn cariadus. ||4||
Mae'r Pandit, yr ysgolhaig crefyddol, yn darllen ac yn cyfarwyddo eraill,
ond nid yw'n sylweddoli bod ei gartref ei hun ar dân.
Heb wasanaethu'r Gwir Guru, ni cheir y Naam. Gallwch ddarllen nes eich bod wedi blino'n lân, ond ni chewch heddwch a llonyddwch. ||5||
Mae rhai yn taenu eu cyrff â lludw, ac yn crwydro o gwmpas mewn cuddwisgoedd crefyddol.
Heb Air y Shabad, pwy sydd erioed wedi darostwng egotistiaeth?
Nos a dydd, maent yn parhau i losgi, ddydd a nos; maent yn cael eu twyllo a'u drysu gan eu amheuaeth a'u gwisgoedd crefyddol. ||6||
Erys rhai, yn nghanol eu haelwyd a'u teulu, bob amser yn ddigyswllt.
Y maent yn marw yn y Sabad, ac yn trigo yn Enw'r Arglwydd.
Nos a dydd, maent yn aros am byth mewn cytgord â'i Gariad; maent yn canolbwyntio eu hymwybyddiaeth ar ddefosiwn cariadus ac Ofn Duw. ||7||
Mae'r manmukh hunan ewyllysgar yn ymroi i athrod, ac yn cael ei ddifetha.
Mae ci trachwant yn cyfarth o'i fewn.
Nid yw Negesydd Marwolaeth byth yn ei adael, ac yn y diwedd, mae'n gadael, gan edifarhau ac edifarhau. ||8||
Trwy Wir Air y Shabad, gwir anrhydedd a geir.
Heb yr Enw, nid oes neb yn cael ei ryddhau.
Heb y Gwir Guru, does neb yn dod o hyd i'r Enw. Dyna'r gwneuthuriad a wnaeth Duw. ||9||
Mae rhai yn Siddhas ac yn ymofynwyr, ac yn fyfyrwyr mawr.
Erys rhai wedi eu trwytho â'r Naam, Enw'r Arglwydd Ffurfiol, ddydd a nos.
Efe yn unig a ddeall, yr hwn y mae yr Arglwydd yn ei huno ag Ef ei Hun ; trwy addoliad defosiynol cariadus, mae ofn yn cael ei chwalu. ||10||
Mae rhai yn cymryd baddonau glanhau ac yn rhoi rhoddion i elusennau, ond nid ydynt yn deall.
Mae rhai yn ymryson â'u meddyliau, ac yn gorchfygu ac yn darostwng eu meddyliau.
Mae rhai yn cael eu trwytho â chariad at Wir Air y Shabad; maent yn uno â'r Gwir Shabad. ||11||
Mae Ef ei Hun yn creu ac yn rhoddi mawredd gogoneddus.
Trwy Hyfrydwch Ei Ewyllys, Rhydd undeb.
Gan roi ei ras, Daw i drigo yn y meddwl; cyfryw yw y Gorchymmyn a ordeiniwyd gan fy Nuw. ||12||
Mae'r bodau gostyngedig hynny sy'n gwasanaethu'r Gwir Guru yn wir.
Nid yw'r manmukhiaid ffug, hunan- ewyllysgar yn gwybod sut i wasanaethu'r Guru.
Mae'r Creawdwr ei Hun yn creu'r greadigaeth ac yn gwylio drosti; y mae yn attolwg i gyd yn ol Pleser ei Ewyllys. ||13||
Ymhob oes, y Gwir Arglwydd yw'r unig Roddwr.
Trwy dynged berffaith, mae rhywun yn sylweddoli Gair Shabad y Guru.
Nid yw'r rhai sy'n cael eu trochi yn y Shabad yn cael eu gwahanu eto. Trwy ei ras Ef, y maent wedi eu trwytho yn reddfol yn yr Arglwydd. ||14||
Gan weithredu mewn egotistiaeth, maent wedi'u staenio â budreddi Maya.
Maent yn marw ac yn marw eto, dim ond i gael eu haileni yng nghariad deuoliaeth.
Heb wasanaethu'r Gwir Guru, does neb yn cael ei ryddhau. O feddwl, tiwniwch i mewn i hyn, a gwelwch. ||15||