Salok, Mehl Cyntaf:
Trwy'r nos mae'r amser yn ticio i ffwrdd; trwy'r dydd mae'r amser yn ticio i ffwrdd.
Mae'r corff yn gwisgo i ffwrdd ac yn troi at wellt.
Mae pawb yn cymryd rhan ac yn ymgolli mewn cyfathrachau bydol.
Mae'r marwol wedi ymwrthod ar gam â'r ffordd o wasanaethu.
Mae'r ffwl dall yn cael ei ddal mewn gwrthdaro, yn poeni ac wedi drysu.
Y rhai sy'n wylo ar ôl i rywun farw - a allant ddod ag ef yn ôl yn fyw?
Heb sylweddoli, ni ellir deall dim.
Bydd yr wylwyr sy'n wylo dros y meirw hefyd yn marw.
O Nanak, dyma Ewyllys ein Harglwydd a'n Meistr.
Y rhai nid ydynt yn cofio yr Arglwydd, ydynt feirw. ||1||
Mehl Cyntaf:
Cariad yn marw, a serch yn marw; mae casineb ac ymryson yn marw.
Mae'r lliw yn pylu, a harddwch yn diflannu; mae'r corff yn dioddef ac yn cwympo.
O ble daeth e? Ble mae e'n mynd? A oedd yn bodoli ai peidio?
Gwnaeth y manmukh hunan ewyllysgar ymffrost gwag, gan fwynhau partïon a phleserau.
O Nanak, heb y Gwir Enw, ei anrhydedd a rwygwyd, o ben i droed. ||2||
Pauree:
Yr Ambrosial Naam, Enw'r Arglwydd, yw Rhoddwr tangnefedd am byth. Eich Cymorth a'ch Cefnogaeth fydd yn y diwedd.
Heb y Guru, mae'r byd yn wallgof. Nid yw yn gwerthfawrogi gwerth yr Enw.
Mae'r rhai sy'n gwasanaethu'r Gwir Guru yn cael eu derbyn a'u cymeradwyo. Mae eu goleuni yn ymdoddi i'r Goleuni.
Daw'r gwas hwnnw sy'n ymgorffori Ewyllys yr Arglwydd yn ei feddwl, yn union fel ei Arglwydd a'i Feistr.
Dywedwch wrthyf, pwy erioed a gafodd heddwch trwy ddilyn ei ewyllys ei hun? Gweithred y dall mewn dallineb.
Nid oes neb byth yn cael ei foddloni a'i gyflawni trwy ddrygioni a llygredd. Nid yw newyn y ffôl yn fodlon.
Ynghlwm wrth ddeuoliaeth, mae pob un yn adfeiliedig; heb y Gwir Guru, nid oes unrhyw ddealltwriaeth.
Mae'r rhai sy'n gwasanaethu'r Gwir Guru yn cael heddwch; bendithir hwynt â Gras trwy Ewyllys yr Arglwydd. ||20||
Salok, Mehl Cyntaf:
Mae gwyleidd-dra a chyfiawnder ill dau, O Nanak, yn rhinweddau'r rhai sy'n cael eu bendithio â gwir gyfoeth.
Peidiwch â chyfeirio at y cyfoeth hwnnw fel eich ffrind, sy'n eich arwain i guro'ch pen.
Gelwir y rhai sydd yn meddu y cyfoeth bydol hwn yn unig yn dlodion.
Ond y rhai yr wyt yn trigo o fewn eu calonnau, O Arglwydd - cefnforoedd rhinwedd yw'r bobl hynny. ||1||
Mehl Cyntaf:
Trwy boen a dyoddefaint y ceir meddiannau bydol ; pan fyddant wedi mynd, maent yn gadael poen a dioddefaint.
O Nanak, heb y Gwir Enw, ni ddiwall newyn byth.
Nid yw harddwch yn bodloni newyn; pan fydd y dyn yn gweld harddwch, mae'n newynu hyd yn oed yn fwy.
Cynnifer ag sydd yn bleserau y corph, cynnifer yw y poenau sydd yn ei gystuddio. ||2||
Mehl Cyntaf:
Gan ymddwyn yn ddall, mae'r meddwl yn mynd yn ddall. Mae meddwl dall yn gwneud y corff yn ddall.
Pam gwneud argae gyda mwd a phlastr? Mae hyd yn oed argae o gerrig yn ildio.
Mae'r argae wedi byrstio. Nid oes cwch. Nid oes rafft. Mae dyfnder y dŵr yn annirnadwy.
Nanak, heb y Gwir Enw, torfeydd lawer wedi boddi. ||3||
Mehl Cyntaf:
Miloedd o bunnau o aur, a miloedd o bunnau o arian; y brenin dros benau miloedd o frenhinoedd.
Miloedd o fyddinoedd, miloedd o ymdeithiau a gwaywffon; ymherawdwr miloedd o wyr meirch.
Rhaid croesi'r cefnfor anfeidrol o dân a dŵr.
Nis gellir gweled y lan arall ; dim ond rhuo gwaeddi truenus a glywir.
O Nanac, yno, fe wyddys, ai brenin ai ymerawdwr yw neb. ||4||
Pauree:
Y mae gan rai gadwynau o amgylch eu gyddfau, mewn caethiwed i'r Arglwydd.
Maent yn cael eu rhyddhau o gaethiwed, gan sylweddoli y Gwir Arglwydd fel Gwir.