Pauree:
Molwch y Gwir Gwrw Mawr; o'i fewn Ef y mae y mawredd mwyaf.
Pan fydd yr Arglwydd yn achosi inni gwrdd â'r Guru, yna rydyn ni'n dod i'w gweld.
Pan fydd yn ei blesio Ef, maent yn dod i drigo yn ein meddyliau.
Trwy ei Orchymyn Ef, pan osodo Ei law ar ein talcennau, y mae drygioni yn cilio oddi mewn.
Pan fyddo'r Arglwydd wedi ei lwyr foddhau, ceir y naw trysor. ||18||
Salok, Mehl Cyntaf:
Yn gyntaf, gan buro ei hun, mae'r Brahmin yn dod ac yn eistedd yn ei amgaead puredig.
Mae'r bwydydd pur, nad oes neb arall wedi cyffwrdd â nhw, yn cael eu gosod o'i flaen.
Wedi ei buro, y mae yn cymeryd ei ymborth, ac yn dechreu darllen ei adnodau cysegredig.
Ond fe'i teflir wedyn i le budr - bai pwy yw hwn?
Mae'r ŷd yn gysegredig, mae'r dŵr yn gysegredig; y mae y tân a'r halen yn gysegredig hefyd;
Pan ychwanegir y pumed peth, sef y ghee, yna daw'r bwyd yn bur a sancteiddiedig.
Wrth ddod i gysylltiad â'r corff dynol pechadurus, mae'r bwyd yn mynd mor amhur nes ei fod yn cael ei boeri.
Y geg honno nad yw'n llafarganu'r Naam, ac heb yr Enw sy'n bwyta bwydydd blasus
— O Nanac, gwybydd hyn : y mae y fath enau i gael poeri arni. ||1||
Mehl Cyntaf:
O wraig, mae dyn yn cael ei eni; o fewn gwraig, dyn yn cael ei genhedlu; i wraig mae wedi dyweddïo ac yn briod.
Daw gwraig yn ffrind iddo; trwy fenyw, daw cenedlaethau'r dyfodol.
Pan fyddo ei wraig farw, y mae yn ceisio gwraig arall; i wraig y mae yn rhwym.
Felly pam ei galw hi'n ddrwg? Oddi hi, mae brenhinoedd yn cael eu geni.
O wraig, gwraig yn cael ei eni; heb wraig, ni fyddai neb o gwbl.
O Nanac, dim ond y Gwir Arglwydd sydd heb wraig.
Bendigedig a hardd yw'r genau hwnnw sy'n moli'r Arglwydd yn wastadol.
O Nanac, bydd yr wynebau hynny'n pelydru yng Nghwrt y Gwir Arglwydd. ||2||
Pauree:
Y mae pawb yn dy alw di, Arglwydd; un nad yw'n eiddo i Ti, yn cael ei godi a'i daflu i ffwrdd.
Mae pawb yn derbyn gwobrau ei weithredoedd ei hun; caiff ei gyfrif ei addasu yn unol â hynny.
Gan nad yw un i fod i aros yn y byd hwn beth bynnag, pam y dylai ei ddifetha ei hun mewn balchder?
Peidiwch â galw neb yn ddrwg; darllenwch y geiriau hyn, a deallwch.
Peidiwch â dadlau â ffyliaid. ||19||
Salok, Mehl Cyntaf:
O Nanak, a siarad geiriau di-flewyn ar dafod, mae'r corff a'r meddwl yn mynd yn ddi-flewyn ar dafod.
Gelwir ef y mwyaf insipid o'r insipid ; y mwyaf dichellgar o'r insipid yw ei enw da.
Taflir y person annoeth yng Nghwrt yr Arglwydd, a phoeri ar wyneb yr un annoeth.
Gelwir yr un annoeth yn ffwl; mae'n cael ei guro ag esgidiau mewn cosb. ||1||
Mehl Cyntaf:
Y mae y rhai celwyddog oddi mewn, ac anrhydeddus o'r tu allan, yn gyffredin iawn yn y byd hwn.
Er y gallant ymdrochi yn y chwe deg wyth o gysegrfeydd cysegredig pererindod, eto, nid yw eu budreddi yn ymadael.
Y rhai sydd â sidan y tu mewn a charpiau ar y tu allan, yw'r rhai da yn y byd hwn.
Y maent yn cofleidio cariad at yr Arglwydd, ac yn ystyried ei weled Ef.
Yng Nghariad yr Arglwydd y maent yn chwerthin, ac yng Nghariad yr Arglwydd y maent yn wylo, ac hefyd yn cadw'n dawel.
Nid ydynt yn gofalu am ddim arall, ac eithrio eu Gwir Arglwydd Gwr.
Eistedd, gan ddisgwyl wrth Ddrws yr Arglwydd, y maent yn erfyn am ymborth, a phan rydd Efe iddynt, y maent yn bwyta.
Nid oes ond Un Llys yr Arglwydd, Ac nid oes ganddo ond un gorlan; yno, byddwch chi a minnau'n cyfarfod.
Yn Llys yr Arglwydd, archwilir y cyfrifon; O Nanak, mae'r pechaduriaid yn cael eu malu, fel hadau olew yn y wasg. ||2||