ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Tudalen - 1108
ਬਨ ਫੂਲੇ ਮੰਝ ਬਾਰਿ ਮੈ ਪਿਰੁ ਘਰਿ ਬਾਹੁੜੈ ॥
ban foole manjh baar mai pir ghar baahurrai |Mae'r goedwig yn blodeuo o flaen fy nrws; pe na bai ond fy Anwylyd yn dychwelyd i'm cartref!
ਪਿਰੁ ਘਰਿ ਨਹੀ ਆਵੈ ਧਨ ਕਿਉ ਸੁਖੁ ਪਾਵੈ ਬਿਰਹਿ ਬਿਰੋਧ ਤਨੁ ਛੀਜੈ ॥
pir ghar nahee aavai dhan kiau sukh paavai bireh birodh tan chheejai |Os na fydd ei Gwr Arglwydd yn dychwelyd adref, sut y gall y briodferch enaid ddod o hyd i heddwch? Mae ei chorff yn gwastraffu i ffwrdd gyda thristwch gwahanu.
ਕੋਕਿਲ ਅੰਬਿ ਸੁਹਾਵੀ ਬੋਲੈ ਕਿਉ ਦੁਖੁ ਅੰਕਿ ਸਹੀਜੈ ॥
kokil anb suhaavee bolai kiau dukh ank saheejai |Mae'r hardd-aderyn yn canu, Yn gorwedd ar y goeden mango; ond sut y gallaf ddioddef y boen yn nyfnder fy modolaeth?
ਭਵਰੁ ਭਵੰਤਾ ਫੂਲੀ ਡਾਲੀ ਕਿਉ ਜੀਵਾ ਮਰੁ ਮਾਏ ॥
bhavar bhavantaa foolee ddaalee kiau jeevaa mar maae |Mae'r gacwn yn suo o gwmpas y canghennau blodeuol; ond sut alla i oroesi? Yr wyf yn marw, fy mam!
ਨਾਨਕ ਚੇਤਿ ਸਹਜਿ ਸੁਖੁ ਪਾਵੈ ਜੇ ਹਰਿ ਵਰੁ ਘਰਿ ਧਨ ਪਾਏ ॥੫॥
naanak chet sahaj sukh paavai je har var ghar dhan paae |5|O Nanak, yn Chayt, hawdd yw cael tangnefedd, os caiff yr Arglwydd lesu fel ei Gŵr, o fewn cartref ei chalon ei hun. ||5||
ਵੈਸਾਖੁ ਭਲਾ ਸਾਖਾ ਵੇਸ ਕਰੇ ॥
vaisaakh bhalaa saakhaa ves kare |Mae Vaisakhi mor ddymunol; mae'r canghennau'n blodeuo gyda dail newydd.
ਧਨ ਦੇਖੈ ਹਰਿ ਦੁਆਰਿ ਆਵਹੁ ਦਇਆ ਕਰੇ ॥
dhan dekhai har duaar aavahu deaa kare |Mae'r briodferch yn dyheu am weld yr Arglwydd wrth ei drws. Tyred, Arglwydd, a thrugarha wrthyf!
ਘਰਿ ਆਉ ਪਿਆਰੇ ਦੁਤਰ ਤਾਰੇ ਤੁਧੁ ਬਿਨੁ ਅਢੁ ਨ ਮੋਲੋ ॥
ghar aau piaare dutar taare tudh bin adt na molo |Dewch adref, O fy Anwylyd; cariwch fi ar draws y cefnfor byd-eang peryglus. Heb Chi, nid wyf yn werth hyd yn oed cragen.
ਕੀਮਤਿ ਕਉਣ ਕਰੇ ਤੁਧੁ ਭਾਵਾਂ ਦੇਖਿ ਦਿਖਾਵੈ ਢੋਲੋ ॥
keemat kaun kare tudh bhaavaan dekh dikhaavai dtolo |Pwy all amcangyfrif fy ngwerth, os yw'n bleser gennyf Chi? Rwy'n dy weld di, ac yn ysbrydoli eraill i'th weld, O fy Nghariad.
ਦੂਰਿ ਨ ਜਾਨਾ ਅੰਤਰਿ ਮਾਨਾ ਹਰਿ ਕਾ ਮਹਲੁ ਪਛਾਨਾ ॥
door na jaanaa antar maanaa har kaa mahal pachhaanaa |Gwn nad wyt ti ymhell; Rwy'n credu eich bod yn ddwfn ynof, ac rwy'n sylweddoli Eich Presenoldeb.
ਨਾਨਕ ਵੈਸਾਖੀਂ ਪ੍ਰਭੁ ਪਾਵੈ ਸੁਰਤਿ ਸਬਦਿ ਮਨੁ ਮਾਨਾ ॥੬॥
naanak vaisaakheen prabh paavai surat sabad man maanaa |6|O Nanak, gan ddod o hyd i Dduw yn Vaisakhi, mae'r ymwybyddiaeth wedi'i lenwi â Gair y Shabad, a daw'r meddwl i gredu. ||6||
ਮਾਹੁ ਜੇਠੁ ਭਲਾ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਕਿਉ ਬਿਸਰੈ ॥
maahu jetth bhalaa preetam kiau bisarai |Mae mis Jayt'h mor aruchel. Sut gallwn i anghofio fy Anwylyd?
ਥਲ ਤਾਪਹਿ ਸਰ ਭਾਰ ਸਾ ਧਨ ਬਿਨਉ ਕਰੈ ॥
thal taapeh sar bhaar saa dhan binau karai |Y mae'r ddaear yn llosgi fel ffwrnais, a'r briodferch yn cynnig ei gweddi.
ਧਨ ਬਿਨਉ ਕਰੇਦੀ ਗੁਣ ਸਾਰੇਦੀ ਗੁਣ ਸਾਰੀ ਪ੍ਰਭ ਭਾਵਾ ॥
dhan binau karedee gun saaredee gun saaree prabh bhaavaa |Y briodferch yn offrymu ei gweddi, ac yn canu Ei Glodforedd Gogoneddus ; gan ganu ei Fawl, hi a ddaw yn rhyngu bodd i Dduw.
ਸਾਚੈ ਮਹਲਿ ਰਹੈ ਬੈਰਾਗੀ ਆਵਣ ਦੇਹਿ ਤ ਆਵਾ ॥
saachai mahal rahai bairaagee aavan dehi ta aavaa |Mae'r Arglwydd digyswllt yn trigo yn Ei wir blasty. Os caniata Efe i mi, yna dof ato Ef.
ਨਿਮਾਣੀ ਨਿਤਾਣੀ ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਕਿਉ ਪਾਵੈ ਸੁਖ ਮਹਲੀ ॥
nimaanee nitaanee har bin kiau paavai sukh mahalee |Mae'r briodferch yn warthus ac yn ddi-rym; sut y caiff hi heddwch heb ei Harglwydd?
ਨਾਨਕ ਜੇਠਿ ਜਾਣੈ ਤਿਸੁ ਜੈਸੀ ਕਰਮਿ ਮਿਲੈ ਗੁਣ ਗਹਿਲੀ ॥੭॥
naanak jetth jaanai tis jaisee karam milai gun gahilee |7|O Nanak, yn Jayt'h, mae hi sy'n adnabod ei Harglwydd yn dod yn union fel Ef; gan amgyffred rhinwedd, y mae hi yn cyfarfod â'r Arglwydd trugarog. ||7||
ਆਸਾੜੁ ਭਲਾ ਸੂਰਜੁ ਗਗਨਿ ਤਪੈ ॥
aasaarr bhalaa sooraj gagan tapai |Da yw mis Aasaar; yr haul yn tanio yn yr awyr.
ਧਰਤੀ ਦੂਖ ਸਹੈ ਸੋਖੈ ਅਗਨਿ ਭਖੈ ॥
dharatee dookh sahai sokhai agan bhakhai |Mae'r ddaear yn dioddef mewn poen, wedi'i chrasu a'i rostio yn y tân.
ਅਗਨਿ ਰਸੁ ਸੋਖੈ ਮਰੀਐ ਧੋਖੈ ਭੀ ਸੋ ਕਿਰਤੁ ਨ ਹਾਰੇ ॥
agan ras sokhai mareeai dhokhai bhee so kirat na haare |Mae'r tân yn sychu'r lleithder, ac mae hi'n marw mewn poen. Ond hyd yn oed wedyn, nid yw'r haul yn blino.
ਰਥੁ ਫਿਰੈ ਛਾਇਆ ਧਨ ਤਾਕੈ ਟੀਡੁ ਲਵੈ ਮੰਝਿ ਬਾਰੇ ॥
rath firai chhaaeaa dhan taakai tteedd lavai manjh baare |Mae ei gerbyd yn symud ymlaen, a'r briodferch enaid yn ceisio cysgod; mae'r cricediaid yn clecian yn y goedwig.
ਅਵਗਣ ਬਾਧਿ ਚਲੀ ਦੁਖੁ ਆਗੈ ਸੁਖੁ ਤਿਸੁ ਸਾਚੁ ਸਮਾਲੇ ॥
avagan baadh chalee dukh aagai sukh tis saach samaale |Mae hi'n clymu ei bwndel o feiau a diffygion, ac yn dioddef yn y byd o hyn ymlaen. Ond gan drigo ar y Gwir Arglwydd, hi sy'n cael heddwch.
ਨਾਨਕ ਜਿਸ ਨੋ ਇਹੁ ਮਨੁ ਦੀਆ ਮਰਣੁ ਜੀਵਣੁ ਪ੍ਰਭ ਨਾਲੇ ॥੮॥
naanak jis no ihu man deea maran jeevan prabh naale |8|O Nanac, rhoddais y meddwl hwn iddo Ef; mae marwolaeth a bywyd gyda Duw. ||8||
ਸਾਵਣਿ ਸਰਸ ਮਨਾ ਘਣ ਵਰਸਹਿ ਰੁਤਿ ਆਏ ॥
saavan saras manaa ghan varaseh rut aae |Yn Saawan, bydd ddedwydd, O fy meddwl. Mae'r tymor glawog wedi dod, a'r cymylau wedi byrlymu'n gawodydd.
ਮੈ ਮਨਿ ਤਨਿ ਸਹੁ ਭਾਵੈ ਪਿਰ ਪਰਦੇਸਿ ਸਿਧਾਏ ॥
mai man tan sahu bhaavai pir parades sidhaae |Y mae fy meddwl a'm corff yn cael eu bodd gan fy Arglwydd, ond mae fy Anwylyd wedi mynd i ffwrdd.
ਪਿਰੁ ਘਰਿ ਨਹੀ ਆਵੈ ਮਰੀਐ ਹਾਵੈ ਦਾਮਨਿ ਚਮਕਿ ਡਰਾਏ ॥
pir ghar nahee aavai mareeai haavai daaman chamak ddaraae |Nid yw fy Anwylyd wedi dod adref, ac yr wyf yn marw o dristwch gwahanu. Mae'r mellt yn fflachio, ac mae arnaf ofn.
ਸੇਜ ਇਕੇਲੀ ਖਰੀ ਦੁਹੇਲੀ ਮਰਣੁ ਭਇਆ ਦੁਖੁ ਮਾਏ ॥
sej ikelee kharee duhelee maran bheaa dukh maae |Mae fy ngwely yn unig, ac rydw i'n dioddef mewn poen. Yr wyf yn marw mewn poen, O fy mam!
ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਨੀਦ ਭੂਖ ਕਹੁ ਕੈਸੀ ਕਾਪੜੁ ਤਨਿ ਨ ਸੁਖਾਵਏ ॥
har bin need bhookh kahu kaisee kaaparr tan na sukhaave |Dywedwch wrthyf - heb yr Arglwydd, sut y gallaf gysgu, neu deimlo'n newynog? Nid yw fy nillad yn rhoi unrhyw gysur i'm corff.
ਨਾਨਕ ਸਾ ਸੋਹਾਗਣਿ ਕੰਤੀ ਪਿਰ ਕੈ ਅੰਕਿ ਸਮਾਵਏ ॥੯॥
naanak saa sohaagan kantee pir kai ank samaave |9|Nanak, hi yn unig sy'n briodferch enaid hapus, sy'n uno yn Fod ei Harglwydd Gŵr Anwylyd. ||9||
ਭਾਦਉ ਭਰਮਿ ਭੁਲੀ ਭਰਿ ਜੋਬਨਿ ਪਛੁਤਾਣੀ ॥
bhaadau bharam bhulee bhar joban pachhutaanee |Yn Bhaadon, y mae y ferch ieuanc yn cael ei drysu gan amheuaeth ; yn ddiweddarach, mae hi'n difaru ac yn edifarhau.
ਜਲ ਥਲ ਨੀਰਿ ਭਰੇ ਬਰਸ ਰੁਤੇ ਰੰਗੁ ਮਾਣੀ ॥
jal thal neer bhare baras rute rang maanee |Mae'r llynnoedd a'r caeau yn gorlifo â dŵr; mae'r tymor glawog wedi dod - yr amser i ddathlu!
ਬਰਸੈ ਨਿਸਿ ਕਾਲੀ ਕਿਉ ਸੁਖੁ ਬਾਲੀ ਦਾਦਰ ਮੋਰ ਲਵੰਤੇ ॥
barasai nis kaalee kiau sukh baalee daadar mor lavante |Yn nhywyllwch y nos mae'n bwrw glaw; sut gall y briodferch ifanc ddod o hyd i heddwch? Mae'r brogaod a'r peunod yn anfon eu galwadau swnllyd.
ਪ੍ਰਿਉ ਪ੍ਰਿਉ ਚਵੈ ਬਬੀਹਾ ਬੋਲੇ ਭੁਇਅੰਗਮ ਫਿਰਹਿ ਡਸੰਤੇ ॥
priau priau chavai babeehaa bole bhueiangam fireh ddasante |"Pri-o! Pri-o! anwylyd! anwylyd!" yn crio yr aderyn glaw, tra bod y nadroedd yn llithro o gwmpas, yn brathu.
ਮਛਰ ਡੰਗ ਸਾਇਰ ਭਰ ਸੁਭਰ ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਕਿਉ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ॥
machhar ddang saaeir bhar subhar bin har kiau sukh paaeeai |Mae'r mosgitos yn brathu ac yn pigo, a'r pyllau wedi'u llenwi i orlifo; heb yr Arglwydd, sut y gall hi ddod o hyd i heddwch?
ਨਾਨਕ ਪੂਛਿ ਚਲਉ ਗੁਰ ਅਪੁਨੇ ਜਹ ਪ੍ਰਭੁ ਤਹ ਹੀ ਜਾਈਐ ॥੧੦॥
naanak poochh chlau gur apune jah prabh tah hee jaaeeai |10|O Nanak, af i ofyn i'm Gwrw; lle bynnag y byddo Duw, yno yr af. ||10||
ਅਸੁਨਿ ਆਉ ਪਿਰਾ ਸਾ ਧਨ ਝੂਰਿ ਮੁਈ ॥
asun aau piraa saa dhan jhoor muee |Yn Assu, tyred, fy Anwylyd; y briodferch enaid yn galaru i farwolaeth.
ਤਾ ਮਿਲੀਐ ਪ੍ਰਭ ਮੇਲੇ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਖੁਈ ॥
taa mileeai prabh mele doojai bhaae khuee |Ni all hi ond ei gyfarfod Ef, pan fydd Duw yn ei harwain i'w gyfarfod Ef; mae hi'n cael ei difetha gan gariad deuoliaeth.
ਝੂਠਿ ਵਿਗੁਤੀ ਤਾ ਪਿਰ ਮੁਤੀ ਕੁਕਹ ਕਾਹ ਸਿ ਫੁਲੇ ॥
jhootth vigutee taa pir mutee kukah kaah si fule |Os ysbeilir hi gan anwiredd, yna y mae ei Anwylyd yn ei gadael. Yna, mae blodau gwyn henaint yn blodeuo yn fy ngwallt.