Chwi ynfyd, anghofiasoch yr Arglwydd o'ch meddwl!
Yr ydych yn bwyta ei halen Ef, ac yna yr ydych yn gelwyddog iddo; o flaen dy lygaid, fe'th rwygir. ||1||Saib||
Mae'r afiechyd anwelladwy wedi codi yn eich corff; ni ellir ei ddileu na'i oresgyn.
Gan anghofio Duw, mae rhywun yn dioddef poen llwyr; dyma hanfod realiti y mae Nanak wedi'i sylweddoli. ||2||8||
Maaroo, Pumed Mehl:
Rwyf wedi ymgorffori traed lotus Duw o fewn fy ymwybyddiaeth.
Canaf Moliannau Gogoneddus yr Arglwydd, yn wastadol, yn barhaus.
Nid oes neb amgen nag Ef o gwbl.
Efe yn unig sydd yn bod, yn y dechreu, yn y canol, ac yn y diwedd. ||1||
Ef Ei Hun yw Lloches y Saint. ||1||Saib||
Mae'r bydysawd cyfan o dan Ei reolaeth.
Ef Ei Hun, yr Arglwydd Ffurfiol, sydd Ei Hun ynddo'i Hun.
Mae Nanak yn gafael yn dynn wrth y Gwir Arglwydd hwnnw.
Mae wedi cael heddwch, ac ni chaiff boen byth eto. ||2||9||
Maaroo, Pumed Mehl, Trydydd Tŷ:
Un Duw Creawdwr Cyffredinol. Gan Gras Y Gwir Guru:
Efe yw Rhoddwr hedd i anadl einioes, Rhoddwr bywyd i'r enaid; sut gallwch chi ei anghofio, y person anwybodus?
Rydych chi'n blasu'r gwin gwan, di-flewyn-ar-dafod, ac rydych chi wedi mynd yn wallgof. Rydych chi wedi gwastraffu'r bywyd dynol gwerthfawr hwn yn ddiwerth. ||1||
O ddyn, y fath ynfydrwydd yr wyt ti yn ei arfer.
Gan ymwadu â'r Arglwydd, Cynhaliaeth y ddaear, yr ydych yn crwydro, wedi eich twyllo gan amheuaeth; rydych chi wedi ymgolli mewn ymlyniad emosiynol, yn cysylltu â Maya, y ferch gaethweision. ||1||Saib||
Gan gefnu ar yr Arglwydd, Cynhaliaeth y ddaear, rydych chi'n ei gwasanaethu hi o dras isel, ac rydych chi'n rhoi bywyd i chi yn gweithredu'n egotistaidd.
Rydych chi'n gwneud gweithredoedd diwerth, chi'n berson anwybodus; dyma pam rydych chi'n cael eich galw'n manmukh dall, hunan ewyllysgar. ||2||
Yr hyn sydd wir, yr ydych yn credu ei fod yn anwir; yr hyn sy'n fyrhoedlog, rydych chi'n credu ei fod yn barhaol.
Yr wyt yn amgyffred fel eiddot ti dy hun, yr hyn a berthyn i eraill; yn y fath ledrithiau yr ydych yn cael eich twyllo. ||3||
Mae'r Kh'shaatriyas, Brahmins, Soodras a Vaishyas i gyd yn croesi drosodd, trwy Enw'r Un Arglwydd.
Guru Nanak sy'n siarad y Dysgeidiaeth; mae pwy bynnag sy'n gwrando arnyn nhw yn cael ei gario drosodd. ||4||1||10||
Maaroo, Pumed Mehl:
Gallwch weithredu'n gyfrinachol, ond mae Duw gyda chi o hyd; dim ond pobl eraill y gallwch chi eu twyllo.
Gan anghofio eich Annwyl Arglwydd, yr ydych yn mwynhau pleserau llygredig, ac felly bydd yn rhaid i chi gofleidio colofnau poeth-goch. ||1||
O ddyn, pam yr wyt yn mynd allan i gartrefi pobl eraill?
Chi asyn budr, di-galon, chwantus! Onid ydych wedi clywed am Farnwr Cyfiawn Dharma? ||1||Saib||
Y mae carreg y llygredd wedi ei glymu o amgylch dy wddf, ac y mae llwyth yr athrod ar dy ben.
Rhaid croesi'r cefnfor helaeth agored, ond ni allwch groesi i'r ochr arall. ||2||
Rydych chi wedi ymgolli mewn awydd rhywiol, dicter, trachwant ac ymlyniad emosiynol; yr wyt wedi troi dy lygaid oddi wrth y Gwirionedd.
Ni allwch hyd yn oed godi'ch pen uwchben dŵr môr helaeth, anrheithiol Maya. ||3||
Yr haul a ryddheir, a'r lleuad a ryddheir; y bod Duw-wireddedig yn bur a digyffwrdd.
Mae ei natur fewnol yn debyg i dân, heb ei gyffwrdd ac yn berffaith am byth. ||4||
Pan fydd karma da yn gwawrio, mae wal yr amheuaeth yn cael ei rhwygo i lawr. Mae'n derbyn Ewyllys y Guru yn gariadus.