Myfyria am byth ar dy Dduw, wrth gysgu ac eistedd a sefyll.
Yr Arglwydd a'r Meistr yw trysor rhinwedd, cefnfor hedd; Mae'n treiddio trwy'r dŵr, y tir a'r awyr.
Mae'r gwas Nanak wedi mynd i mewn i Noddfa Duw; nid oes neb amgen nag Ef. ||3||
Mae fy nghartref wedi'i wneud, yr ardd a'r pwll wedi'u gwneud, a'm Harglwydd Dduw DDUW wedi cyfarfod â mi.
Y mae fy meddwl wedi ei addurno, a'm cyfeillion yn llawenhau; Canaf ganiadau gorfoledd, a Moliannau Gogoneddus yr Arglwydd.
Canu Mawl Gogoneddus y Gwir Arglwydd Dduw, cyflawnir pob dymuniad.
Mae'r rhai sydd ynghlwm wrth Draed y Guru bob amser yn effro ac yn ymwybodol; Mae ei ganmoliaeth yn atseinio ac yn atseinio trwy eu meddyliau.
Fy Arglwydd a'm Meistr, cludwr hedd, A'm bendithiodd â'i ras; Efe a drefnodd y byd hwn, a'r byd o hyn allan i mi.
Gweddïa Nanac, llafarganu Naam, Enw'r Arglwydd am byth; Ef yw Cynhaliaeth y corff a'r enaid. ||4||4||7||
Soohee, Pumed Mehl:
Y byd-gefn dychrynllyd, y byd-gefn brawychus — mi groesais drosto, gan fyfyrio ar y Naam, Enw yr Arglwydd, Har, Har.
Yr wyf yn addoli ac yn addoli Traed yr Arglwydd, y cwch i'm cario ar ei draws. Cyfarfod y Gwir Guru, yr wyf yn cario drosodd.
Trwy Air y Guru's Shabad, Croesaf draw, ac ni chaf farw eto; mae fy nyfodiad a'm mynd i ben.
Beth bynnag a wna, yr wyf yn ei dderbyn yn dda, ac y mae fy meddwl yn uno mewn heddwch nefol.
Nid yw na phoen, na newyn, nac afiechyd yn fy nghystuddio. Cefais Noddfa'r Arglwydd, cefnfor hedd.
Gan fyfyrio, myfyrio mewn cof am yr Arglwydd, Nanac yn cael ei thrwytho â'i Gariad; mae gofidiau ei feddwl yn cael eu chwalu. ||1||
Mae’r Seintiau gostyngedig wedi mewnblannu Mantra’r Arglwydd ynof, ac mae’r Arglwydd, fy Nghyfaill Gorau, wedi dod o dan fy ngallu.
Dw i wedi cysegru fy meddwl i'm Harglwydd a'm Meistr, a'i gynnig iddo, ac mae wedi fy mendithio â phopeth.
Gwnaeth fi yn forwyn ac yn gaethwas iddo; y mae fy nhristwch wedi ei chwalu, ac yn Nheml yr Arglwydd, cefais sefydlogrwydd.
Fy llawenydd a'm gwynfyd sydd Wrth fyfyrio ar fy Ngwir Dduw; Ni fyddaf byth yn cael fy ngwahanu oddi wrtho Ef eto.
Hi yn unig sydd yn ffodus iawn, ac yn wir briodferch enaid, sy'n myfyrio ar Weledigaeth Gogoneddus Enw'r Arglwydd.
Meddai Nanak, rwy'n cael fy nhrwytho â'i Gariad, wedi'm gorchuddio â hanfod goruchaf, aruchel Ei Gariad. ||2||
Yr wyf mewn gwynfyd ac ecstasi parhaus, O fy nghymdeithion ; Rwy'n canu caneuon llawenydd am byth.
Mae Duw ei Hun wedi ei haddurno hi, a hi wedi dod yn briodferch enaid rhinweddol iddo.
Gyda rhwyddineb naturiol, mae wedi dod yn drugarog iddi. Nid yw'n ystyried ei rhinweddau na'i hanfanteision.
Mae'n cofleidio Ei weision gostyngedig yn agos Yn Ei Gofleidio cariadus; y maent yn ymgorffori Enw'r Arglwydd yn eu calonnau.
Mae pawb wedi ymgolli mewn balchder trahaus, ymlyniad a meddwdod; yn ei Drugaredd, Efe a'm rhyddhaodd i o honynt.
Meddai Nanak, rydw i wedi croesi'r cefnfor byd-eang dychrynllyd, ac mae fy holl faterion wedi'u datrys yn berffaith. ||3||
Canwch yn wastadol Fethiannau'r Byd-Arglwydd, O fy nghymdeithion; bydd eich holl ddymuniadau yn cael eu caniatáu.
Daw bywyd yn ffrwythlon, gan gyfarfod â'r Seintiau Sanctaidd, a myfyrio ar yr Un Duw, Creawdwr y Bydysawd.
Cana, a myfyria ar yr Un Duw, sy'n treiddio ac yn treiddio trwy lawer o fodau'r Bydysawd gyfan.
Duw a'i creodd, ac y mae Duw yn ymledu trwyddo i bob man. Ym mhob man rwy'n edrych, rwy'n gweld Duw.
Mae'r Arglwydd Perffaith yn treiddio ac yn treiddio trwy'r dŵr, y wlad a'r awyr; nid oes lle hebddo Ef.