ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Tudalen - 787
ਸੂਹੈ ਵੇਸਿ ਪਿਰੁ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਓ ਮਨਮੁਖਿ ਦਝਿ ਮੁਈ ਗਾਵਾਰਿ ॥
soohai ves pir kinai na paaeio manamukh dajh muee gaavaar |Trwy wisgo ei gwisg goch, nid oes neb wedi dod o hyd i'w Gŵr Arglwydd; y manmukh hunan ewyllysgar yn cael ei losgi i farwolaeth.
ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਸੂਹਾ ਵੇਸੁ ਗਇਆ ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਮਾਰਿ ॥
satigur miliaai soohaa ves geaa haumai vichahu maar |Gan gwrdd â'r Gwir Gwrw, mae hi'n taflu ei ffrog goch, ac yn dileu egotistiaeth o'r tu mewn.
ਮਨੁ ਤਨੁ ਰਤਾ ਲਾਲੁ ਹੋਆ ਰਸਨਾ ਰਤੀ ਗੁਣ ਸਾਰਿ ॥
man tan rataa laal hoaa rasanaa ratee gun saar |Y mae ei meddwl a'i chorff wedi eu trwytho â lliw coch dwfn Ei Gariad, a'i thafod wedi ei drwytho, yn canu ei Fawl a'i ragoriaethau.
ਸਦਾ ਸੋਹਾਗਣਿ ਸਬਦੁ ਮਨਿ ਭੈ ਭਾਇ ਕਰੇ ਸੀਗਾਰੁ ॥
sadaa sohaagan sabad man bhai bhaae kare seegaar |Daw yn briodferch iddo am byth, gyda Gair y Shabad yn ei meddwl; hi sy'n gwneud Ofn Duw a Chariad Duw yn addurniadau ac addurniadau iddi.
ਨਾਨਕ ਕਰਮੀ ਮਹਲੁ ਪਾਇਆ ਪਿਰੁ ਰਾਖਿਆ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥੧॥
naanak karamee mahal paaeaa pir raakhiaa ur dhaar |1|O Nanac, trwy ei ras drugarog, y mae hi yn cael Plasty Presenoldeb yr Arglwydd, ac yn ei gadw Ef yn gysegredig yn ei chalon. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |Trydydd Mehl:
ਮੁੰਧੇ ਸੂਹਾ ਪਰਹਰਹੁ ਲਾਲੁ ਕਰਹੁ ਸੀਗਾਰੁ ॥
mundhe soohaa paraharahu laal karahu seegaar |O briodferch, gad dy wisg goch, ac addurna dy hun â lliw rhuddgoch ei Gariad.
ਆਵਣ ਜਾਣਾ ਵੀਸਰੈ ਗੁਰਸਬਦੀ ਵੀਚਾਰੁ ॥
aavan jaanaa veesarai gurasabadee veechaar |Bydd eich dyfodiad a'ch symudiadau yn cael eu hanghofio, gan ystyried Gair Shabad y Guru.
ਮੁੰਧ ਸੁਹਾਵੀ ਸੋਹਣੀ ਜਿਸੁ ਘਰਿ ਸਹਜਿ ਭਤਾਰੁ ॥
mundh suhaavee sohanee jis ghar sahaj bhataar |Mae'r briodferch enaid wedi'i haddurno a hardd; mae'r Arglwydd nefol, ei Gwr, yn aros yn ei chartref.
ਨਾਨਕ ਸਾ ਧਨ ਰਾਵੀਐ ਰਾਵੇ ਰਾਵਣਹਾਰੁ ॥੨॥
naanak saa dhan raaveeai raave raavanahaar |2|Nanak, mae'r briodferch yn ysbeilio ac yn ei fwynhau Ef; ac y mae Efe, y Ravisher, yn ei threisio a'i mwynhau. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |Pauree:
ਮੋਹੁ ਕੂੜੁ ਕੁਟੰਬੁ ਹੈ ਮਨਮੁਖੁ ਮੁਗਧੁ ਰਤਾ ॥
mohu koorr kuttanb hai manamukh mugadh rataa |Mae'r manmukh ffôl, hunan-ewyllus wedi ymgolli mewn ymlyniad ffug at deulu.
ਹਉਮੈ ਮੇਰਾ ਕਰਿ ਮੁਏ ਕਿਛੁ ਸਾਥਿ ਨ ਲਿਤਾ ॥
haumai meraa kar mue kichh saath na litaa |Gan ymarfer egotistiaeth a hunan-syniad, mae'n marw ac yn gadael, heb gymryd dim gydag ef.
ਸਿਰ ਉਪਰਿ ਜਮਕਾਲੁ ਨ ਸੁਝਈ ਦੂਜੈ ਭਰਮਿਤਾ ॥
sir upar jamakaal na sujhee doojai bharamitaa |Nid yw yn deall fod Cenadwr Marwolaeth yn hofran uwch ei ben ; caiff ei dwyllo gan ddeuoliaeth.
ਫਿਰਿ ਵੇਲਾ ਹਥਿ ਨ ਆਵਈ ਜਮਕਾਲਿ ਵਸਿ ਕਿਤਾ ॥
fir velaa hath na aavee jamakaal vas kitaa |Ni ddaw y cyfleusdra hwn i'w ddwylaw eto ; bydd Cennad Marwolaeth yn ei gipio.
ਜੇਹਾ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿ ਪਾਇਓਨੁ ਸੇ ਕਰਮ ਕਮਿਤਾ ॥੫॥
jehaa dhur likh paaeion se karam kamitaa |5|Mae'n gweithredu yn unol â'i dynged rhag-ordeiniedig. ||5||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |Salok, Trydydd Mehl:
ਸਤੀਆ ਏਹਿ ਨ ਆਖੀਅਨਿ ਜੋ ਮੜਿਆ ਲਗਿ ਜਲੰਨਿੑ ॥
sateea ehi na aakheean jo marriaa lag jalani |Peidiwch â'u galw'n 'satee', sy'n llosgi eu hunain ynghyd â chyrff eu gwŷr.
ਨਾਨਕ ਸਤੀਆ ਜਾਣੀਅਨਿੑ ਜਿ ਬਿਰਹੇ ਚੋਟ ਮਰੰਨਿੑ ॥੧॥
naanak sateea jaaneeani ji birahe chott marani |1|O Nanak, maen nhw'n unig yn cael eu hadnabod fel 'satee', sy'n marw o'r sioc o wahanu. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |Trydydd Mehl:
ਭੀ ਸੋ ਸਤੀਆ ਜਾਣੀਅਨਿ ਸੀਲ ਸੰਤੋਖਿ ਰਹੰਨਿੑ ॥
bhee so sateea jaaneean seel santokh rahani |Fe'u gelwir hefyd yn 'satee', sy'n cadw mewn gwyleidd-dra a bodlonrwydd.
ਸੇਵਨਿ ਸਾਈ ਆਪਣਾ ਨਿਤ ਉਠਿ ਸੰਮੑਾਲੰਨਿੑ ॥੨॥
sevan saaee aapanaa nit utth samaalani |2|Gwasanaethant eu Harglwydd, a chyfodant yn yr oriau mân i'w fyfyrio Ef. ||2||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |Trydydd Mehl:
ਕੰਤਾ ਨਾਲਿ ਮਹੇਲੀਆ ਸੇਤੀ ਅਗਿ ਜਲਾਹਿ ॥
kantaa naal maheleea setee ag jalaeh |Mae'r gweddwon yn llosgi eu hunain yn y tân, ynghyd â chyrff eu gwŷr.
ਜੇ ਜਾਣਹਿ ਪਿਰੁ ਆਪਣਾ ਤਾ ਤਨਿ ਦੁਖ ਸਹਾਹਿ ॥
je jaaneh pir aapanaa taa tan dukh sahaeh |Os ydynt yn wir yn adnabod eu gwŷr, yna maent yn dioddef poen corfforol ofnadwy.
ਨਾਨਕ ਕੰਤ ਨ ਜਾਣਨੀ ਸੇ ਕਿਉ ਅਗਿ ਜਲਾਹਿ ॥
naanak kant na jaananee se kiau ag jalaeh |O Nanac, os nad oeddent yn wir adnabod eu gwŷr, pam y dylent losgi eu hunain yn y tân?
ਭਾਵੈ ਜੀਵਉ ਕੈ ਮਰਉ ਦੂਰਹੁ ਹੀ ਭਜਿ ਜਾਹਿ ॥੩॥
bhaavai jeevau kai mrau doorahu hee bhaj jaeh |3|Pa un ai byw ai marw yw eu gwŷr, erys y gwragedd hynny ymhell oddi wrthynt. ||3||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |Pauree:
ਤੁਧੁ ਦੁਖੁ ਸੁਖੁ ਨਾਲਿ ਉਪਾਇਆ ਲੇਖੁ ਕਰਤੈ ਲਿਖਿਆ ॥
tudh dukh sukh naal upaaeaa lekh karatai likhiaa |Creaist boen ynghyd â phleser; O Greawdwr, felly yw'r ysgrifen a ysgrifenaist.
ਨਾਵੈ ਜੇਵਡ ਹੋਰ ਦਾਤਿ ਨਾਹੀ ਤਿਸੁ ਰੂਪੁ ਨ ਰਿਖਿਆ ॥
naavai jevadd hor daat naahee tis roop na rikhiaa |Nid oes rhodd arall mor fawr a'r Enw ; nid oes ganddo ffurf nac arwydd.
ਨਾਮੁ ਅਖੁਟੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ॥
naam akhutt nidhaan hai guramukh man vasiaa |Y mae Naam, Enw yr Arglwydd, yn drysor dihysbydd ; mae'n aros ym meddwl y Gurmukh.
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਨਾਮੁ ਦੇਵਸੀ ਫਿਰਿ ਲੇਖੁ ਨ ਲਿਖਿਆ ॥
kar kirapaa naam devasee fir lekh na likhiaa |Yn ei Drugaredd, y mae Efe yn ein bendithio â'r Naam, ac yna, nid yw ysgrifen poen a phleser wedi ei hysgrifenu.
ਸੇਵਕ ਭਾਇ ਸੇ ਜਨ ਮਿਲੇ ਜਿਨ ਹਰਿ ਜਪੁ ਜਪਿਆ ॥੬॥
sevak bhaae se jan mile jin har jap japiaa |6|Mae'r gweision gostyngedig hynny sy'n gwasanaethu â chariad, yn cyfarfod â'r Arglwydd, gan lafarganu Siant yr Arglwydd. ||6||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੨ ॥
salok mahalaa 2 |Salok, Second Mehl:
ਜਿਨੀ ਚਲਣੁ ਜਾਣਿਆ ਸੇ ਕਿਉ ਕਰਹਿ ਵਿਥਾਰ ॥
jinee chalan jaaniaa se kiau kareh vithaar |Maen nhw'n gwybod y bydd yn rhaid iddyn nhw adael, felly pam maen nhw'n gwneud arddangosfeydd mor annymunol?
ਚਲਣ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਨੀ ਕਾਜ ਸਵਾਰਣਹਾਰ ॥੧॥
chalan saar na jaananee kaaj savaaranahaar |1|Mae'r rhai nad ydynt yn gwybod y bydd yn rhaid iddynt adael, yn parhau i drefnu eu materion. ||1||
ਮਃ ੨ ॥
mahalaa 2 |Ail Mehl:
ਰਾਤਿ ਕਾਰਣਿ ਧਨੁ ਸੰਚੀਐ ਭਲਕੇ ਚਲਣੁ ਹੋਇ ॥
raat kaaran dhan sancheeai bhalake chalan hoe |Mae'n cronni cyfoeth yn ystod noson ei fywyd, ond yn y bore, rhaid iddo ymadael.
ਨਾਨਕ ਨਾਲਿ ਨ ਚਲਈ ਫਿਰਿ ਪਛੁਤਾਵਾ ਹੋਇ ॥੨॥
naanak naal na chalee fir pachhutaavaa hoe |2|O Nanak, nid yw'n mynd gydag ef, ac felly mae'n difaru. ||2||
ਮਃ ੨ ॥
mahalaa 2 |Ail Mehl:
ਬਧਾ ਚਟੀ ਜੋ ਭਰੇ ਨਾ ਗੁਣੁ ਨਾ ਉਪਕਾਰੁ ॥
badhaa chattee jo bhare naa gun naa upakaar |Nid yw talu dirwy o dan bwysau, yn dod â rhinwedd na daioni.
ਸੇਤੀ ਖੁਸੀ ਸਵਾਰੀਐ ਨਾਨਕ ਕਾਰਜੁ ਸਾਰੁ ॥੩॥
setee khusee savaareeai naanak kaaraj saar |3|Gweithred dda yn unig yw honno, O Nanac, a wneir trwy ewyllys rydd dy hun. ||3||
ਮਃ ੨ ॥
mahalaa 2 |Ail Mehl:
ਮਨਹਠਿ ਤਰਫ ਨ ਜਿਪਈ ਜੇ ਬਹੁਤਾ ਘਾਲੇ ॥
manahatth taraf na jipee je bahutaa ghaale |Ni fydd meddwl ystyfnig yn ennill yr Arglwydd i'ch ochr, ni waeth faint y caiff ei roi ar brawf.
ਤਰਫ ਜਿਣੈ ਸਤ ਭਾਉ ਦੇ ਜਨ ਨਾਨਕ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰੇ ॥੪॥
taraf jinai sat bhaau de jan naanak sabad veechaare |4|Enillir yr Arglwydd i'th ochr di, trwy offrymu iddo dy wir gariad, O was Nanac, a myfyrio Gair y Shabad. ||4||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |Pauree:
ਕਰਤੈ ਕਾਰਣੁ ਜਿਨਿ ਕੀਆ ਸੋ ਜਾਣੈ ਸੋਈ ॥
karatai kaaran jin keea so jaanai soee |Creodd y Creawdwr y byd; Ef yn unig sy'n ei ddeall.
ਆਪੇ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਉਪਾਈਅਨੁ ਆਪੇ ਫੁਨਿ ਗੋਈ ॥
aape srisatt upaaeean aape fun goee |Ef ei Hun greodd y Bydysawd, a bydd Ef ei Hun yn ei ddinistrio wedyn.