Meddai Kabeer, mae'r bobl ostyngedig hynny'n dod yn bur - maen nhw'n dod yn Khalsa - sy'n adnabod addoliad defosiynol cariadus yr Arglwydd. ||4||3||
Ail Dŷ||
Gyda fy nau lygaid, rwy'n edrych o gwmpas;
Nid wyf yn gweld dim ond yr Arglwydd.
Mae fy llygaid yn syllu'n gariadus arno,
ac yn awr, nis gallaf siarad am ddim arall. ||1||
Cafodd fy amheuon eu dileu, a rhedodd fy ofn i ffwrdd,
pan ddaeth fy ymwybyddiaeth yn gysylltiedig ag Enw'r Arglwydd. ||1||Saib||
Pan fydd y consuriwr yn curo ei tambwrîn,
pawb yn dod i weld y sioe.
Pan fydd y consuriwr yn dirwyn ei sioe i ben,
yna mae'n mwynhau ei chwarae ar ei ben ei hun. ||2||
Trwy bregethu pregethau, nid yw amheuaeth rhywun yn cael ei chwalu.
Mae pawb wedi blino ar bregethu a dysgu.
Mae'r Arglwydd yn peri i'r Gurmukh ddeall;
erys ei galon yn treiddio i'r Arglwydd. ||3||
Pan fydd y Guru yn rhoi hyd yn oed ychydig o'i ras,
mae corff, meddwl a bod cyfan yn cael eu hamsugno i mewn i'r Arglwydd.
Meddai Kabeer, Cariad yr Arglwydd a'm trwyth;
Rwyf wedi cyfarfod â Bywyd y byd, y Rhoddwr Mawr. ||4||4||
Bydded yr ysgrythurau sanctaidd yn laeth ac yn hufen i chi,
a chefnfor y meddwl y corddi vat.
Byddwch yn gorddi menyn i'r Arglwydd,
ac ni ddifethir eich llaeth enwyn. ||1||
O gaethferch enaid, pam na chymerwch yr Arglwydd yn ŵr i chwi?
Ef yw Bywyd y byd, Cynhaliaeth anadl einioes. ||1||Saib||
Mae'r gadwyn o amgylch eich gwddf, a'r cyffiau ar eich traed.
Mae'r ARGLWYDD wedi dy anfon di i grwydro o dy i dy.
Ac eto, nid ydych yn myfyrio ar yr Arglwydd, O briodferch enaid, caethwas.
Mae marwolaeth yn dy wylio, O wraig druenus. ||2||
Yr Arglwydd Dduw yw Achos achosion.
Beth sydd yn nwylo'r briodferch enaid tlawd, y caethwas?
Mae hi'n deffro o'i chwsg,
ac y mae hi'n ymlynu wrth beth bynnag y mae'r Arglwydd yn ei roi arni. ||3||
O briodferch enaid, gaethwas, o ble y cawsoch y doethineb hwnnw,
trwy ba rai y dileaist eich arysgrif o amheuaeth ?
Mae Kabeer wedi blasu'r hanfod cynnil hwnnw;
trwy ras Guru, mae ei feddwl wedi'i gymodi â'r Arglwydd. ||4||5||
Hebddo Ef, ni allwn hyd yn oed fyw;
pan gyfarfyddwn ag Ef, yna y cwblheir ein gorchwyl.
Mae pobl yn dweud ei bod yn dda byw am byth,
ond heb farw, nid oes bywyd. ||1||
Felly yn awr, pa fath o ddoethineb ddylwn i ei ystyried a'i bregethu?
Wrth i mi wylio, mae pethau bydol yn diflannu. ||1||Saib||
Saffrwm wedi ei falu i fyny, a'i gymysgu â sandalwood;
heb lygaid, gwelir y byd.
Mae'r mab wedi rhoi genedigaeth i'w dad;
heb le, y mae y ddinas wedi ei sefydlu. ||2||
Mae'r cardotyn gostyngedig wedi dod o hyd i'r Rhoddwr Mawr,
ond nid yw yn gallu bwyta yr hyn a roddwyd iddo.
Ni all adael llonydd iddo, ond nid yw byth wedi blino'n lân.
Nid â i erfyn gan eraill mwyach. ||3||
Ychydig o'r rhai sy'n dewis, sy'n gwybod sut i farw tra'n fyw,
Mwynhewch heddwch mawr.
Mae Kabeer wedi dod o hyd i'r cyfoeth hwnnw;
gan gyfarfod â'r Arglwydd, y mae wedi dileu ei hunan-syniad. ||4||6||
Pa ddefnydd ydyw i ddarllen, a pha ddefnydd ydyw i astudio?
Pa ddefnydd yw gwrando ar y Vedas a'r Puraanas?
Pa ddefnydd yw darllen a gwrando,
os na cheir heddwch nefol? ||1||
Nid yw'r ynfyd yn llafarganu Enw'r Arglwydd.
Felly beth mae'n feddwl ohono, dro ar ôl tro? ||1||Saib||
Yn y tywyllwch, mae angen lamp arnom