ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Pagina - 655
ਕਹੁ ਕਬੀਰ ਜਨ ਭਏ ਖਾਲਸੇ ਪ੍ਰੇਮ ਭਗਤਿ ਜਿਹ ਜਾਨੀ ॥੪॥੩॥
kahu kabeer jan bhe khaalase prem bhagat jih jaanee |4|3|Dice Kabeer, quelle persone umili diventano pure - diventano Khalsa - che conoscono l'amorevole adorazione devozionale del Signore. ||4||3||
ਘਰੁ ੨ ॥
ghar 2 |Seconda Casa||
ਦੁਇ ਦੁਇ ਲੋਚਨ ਪੇਖਾ ॥
due due lochan pekhaa |Con entrambi gli occhi mi guardo intorno;
ਹਉ ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਅਉਰੁ ਨ ਦੇਖਾ ॥
hau har bin aaur na dekhaa |Non vedo nulla tranne il Signore.
ਨੈਨ ਰਹੇ ਰੰਗੁ ਲਾਈ ॥
nain rahe rang laaee |I miei occhi lo fissano con amore,
ਅਬ ਬੇ ਗਲ ਕਹਨੁ ਨ ਜਾਈ ॥੧॥
ab be gal kahan na jaaee |1|e ora non posso parlare d'altro. ||1||
ਹਮਰਾ ਭਰਮੁ ਗਇਆ ਭਉ ਭਾਗਾ ॥
hamaraa bharam geaa bhau bhaagaa |I miei dubbi furono rimossi e la mia paura fuggì,
ਜਬ ਰਾਮ ਨਾਮ ਚਿਤੁ ਲਾਗਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jab raam naam chit laagaa |1| rahaau |quando la mia coscienza si attaccò al Nome del Signore. ||1||Pausa||
ਬਾਜੀਗਰ ਡੰਕ ਬਜਾਈ ॥
baajeegar ddank bajaaee |Quando il mago batte il tamburello,
ਸਭ ਖਲਕ ਤਮਾਸੇ ਆਈ ॥
sabh khalak tamaase aaee |tutti vengono a vedere lo spettacolo.
ਬਾਜੀਗਰ ਸ੍ਵਾਂਗੁ ਸਕੇਲਾ ॥
baajeegar svaang sakelaa |Quando il mago conclude il suo spettacolo,
ਅਪਨੇ ਰੰਗ ਰਵੈ ਅਕੇਲਾ ॥੨॥
apane rang ravai akelaa |2|poi si gode il suo gioco da solo. ||2||
ਕਥਨੀ ਕਹਿ ਭਰਮੁ ਨ ਜਾਈ ॥
kathanee keh bharam na jaaee |Predicando sermoni, il dubbio non viene dissipato.
ਸਭ ਕਥਿ ਕਥਿ ਰਹੀ ਲੁਕਾਈ ॥
sabh kath kath rahee lukaaee |Tutti sono stanchi di predicare e insegnare.
ਜਾ ਕਉ ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪਿ ਬੁਝਾਈ ॥
jaa kau guramukh aap bujhaaee |Il Signore fa sì che il Gurmukh comprenda;
ਤਾ ਕੇ ਹਿਰਦੈ ਰਹਿਆ ਸਮਾਈ ॥੩॥
taa ke hiradai rahiaa samaaee |3|il suo cuore resta permeato del Signore. ||3||
ਗੁਰ ਕਿੰਚਤ ਕਿਰਪਾ ਕੀਨੀ ॥
gur kinchat kirapaa keenee |Quando il Guru concede anche solo un po’ della Sua Grazia,
ਸਭੁ ਤਨੁ ਮਨੁ ਦੇਹ ਹਰਿ ਲੀਨੀ ॥
sabh tan man deh har leenee |il corpo, la mente e l'intero essere sono assorbiti nel Signore.
ਕਹਿ ਕਬੀਰ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ॥
keh kabeer rang raataa |Dice Kabeer, sono permeato dell'Amore del Signore;
ਮਿਲਿਓ ਜਗਜੀਵਨ ਦਾਤਾ ॥੪॥੪॥
milio jagajeevan daataa |4|4|Ho incontrato la Vita del mondo, il Grande Donatore. ||4||4||
ਜਾ ਕੇ ਨਿਗਮ ਦੂਧ ਕੇ ਠਾਟਾ ॥
jaa ke nigam doodh ke tthaattaa |Lascia che le sacre scritture siano il tuo latte e la tua crema,
ਸਮੁੰਦੁ ਬਿਲੋਵਨ ਕਉ ਮਾਟਾ ॥
samund bilovan kau maattaa |e l'oceano della mente la zangola.
ਤਾ ਕੀ ਹੋਹੁ ਬਿਲੋਵਨਹਾਰੀ ॥
taa kee hohu bilovanahaaree |Sii il burro del Signore,
ਕਿਉ ਮੇਟੈ ਗੋ ਛਾਛਿ ਤੁਹਾਰੀ ॥੧॥
kiau mettai go chhaachh tuhaaree |1|e il tuo latticello non andrà sprecato. ||1||
ਚੇਰੀ ਤੂ ਰਾਮੁ ਨ ਕਰਸਿ ਭਤਾਰਾ ॥
cheree too raam na karas bhataaraa |O schiava sposa dell'anima, perché non prendi il Signore come tuo Sposo?
ਜਗਜੀਵਨ ਪ੍ਰਾਨ ਅਧਾਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jagajeevan praan adhaaraa |1| rahaau |Egli è la Vita del mondo, il Sostegno del soffio vitale. ||1||Pausa||
ਤੇਰੇ ਗਲਹਿ ਤਉਕੁ ਪਗ ਬੇਰੀ ॥
tere galeh tauk pag beree |La catena è intorno al collo e i polsini sono ai piedi.
ਤੂ ਘਰ ਘਰ ਰਮਈਐ ਫੇਰੀ ॥
too ghar ghar rameeai feree |Il Signore ti ha mandato errando di casa in casa.
ਤੂ ਅਜਹੁ ਨ ਚੇਤਸਿ ਚੇਰੀ ॥
too ajahu na chetas cheree |Eppure tu non mediti sul Signore, o anima sposa, schiava.
ਤੂ ਜਮਿ ਬਪੁਰੀ ਹੈ ਹੇਰੀ ॥੨॥
too jam bapuree hai heree |2|La morte ti guarda, o misera donna. ||2||
ਪ੍ਰਭ ਕਰਨ ਕਰਾਵਨਹਾਰੀ ॥
prabh karan karaavanahaaree |Il Signore Dio è la Causa delle cause.
ਕਿਆ ਚੇਰੀ ਹਾਥ ਬਿਚਾਰੀ ॥
kiaa cheree haath bichaaree |Cosa c'è nelle mani della povera sposa-anima, dello schiavo?
ਸੋਈ ਸੋਈ ਜਾਗੀ ॥
soee soee jaagee |Si risveglia dal sonno,
ਜਿਤੁ ਲਾਈ ਤਿਤੁ ਲਾਗੀ ॥੩॥
jit laaee tith laagee |3|e si attacca a tutto ciò che il Signore le attacca. ||3||
ਚੇਰੀ ਤੈ ਸੁਮਤਿ ਕਹਾਂ ਤੇ ਪਾਈ ॥
cheree tai sumat kahaan te paaee |O sposa dell'anima, schiava, dove hai ottenuto quella saggezza,
ਜਾ ਤੇ ਭ੍ਰਮ ਕੀ ਲੀਕ ਮਿਟਾਈ ॥
jaa te bhram kee leek mittaaee |con cui hai cancellato la tua iscrizione di dubbio?
ਸੁ ਰਸੁ ਕਬੀਰੈ ਜਾਨਿਆ ॥
su ras kabeerai jaaniaa |Kabeer ha assaporato quella sottile essenza;
ਮੇਰੋ ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦਿ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ॥੪॥੫॥
mero guraprasaad man maaniaa |4|5|per grazia del Guru, la sua mente è riconciliata con il Signore. ||4||5||
ਜਿਹ ਬਾਝੁ ਨ ਜੀਆ ਜਾਈ ॥
jih baajh na jeea jaaee |Senza di Lui non possiamo nemmeno vivere;
ਜਉ ਮਿਲੈ ਤ ਘਾਲ ਅਘਾਈ ॥
jau milai ta ghaal aghaaee |quando Lo incontriamo, il nostro compito è completato.
ਸਦ ਜੀਵਨੁ ਭਲੋ ਕਹਾਂਹੀ ॥
sad jeevan bhalo kahaanhee |La gente dice che è bello vivere per sempre,
ਮੂਏ ਬਿਨੁ ਜੀਵਨੁ ਨਾਹੀ ॥੧॥
mooe bin jeevan naahee |1|ma senza morire non c'è vita. ||1||
ਅਬ ਕਿਆ ਕਥੀਐ ਗਿਆਨੁ ਬੀਚਾਰਾ ॥
ab kiaa katheeai giaan beechaaraa |Quindi ora, che tipo di saggezza dovrei contemplare e predicare?
ਨਿਜ ਨਿਰਖਤ ਗਤ ਬਿਉਹਾਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
nij nirakhat gat biauhaaraa |1| rahaau |Mentre guardo, le cose del mondo si dissipano. ||1||Pausa||
ਘਸਿ ਕੁੰਕਮ ਚੰਦਨੁ ਗਾਰਿਆ ॥
ghas kunkam chandan gaariaa |Lo zafferano viene macinato e mescolato con legno di sandalo;
ਬਿਨੁ ਨੈਨਹੁ ਜਗਤੁ ਨਿਹਾਰਿਆ ॥
bin nainahu jagat nihaariaa |senza occhi si vede il mondo.
ਪੂਤਿ ਪਿਤਾ ਇਕੁ ਜਾਇਆ ॥
poot pitaa ik jaaeaa |Il figlio ha dato alla luce suo padre;
ਬਿਨੁ ਠਾਹਰ ਨਗਰੁ ਬਸਾਇਆ ॥੨॥
bin tthaahar nagar basaaeaa |2|senza un luogo, la città è stata fondata. ||2||
ਜਾਚਕ ਜਨ ਦਾਤਾ ਪਾਇਆ ॥
jaachak jan daataa paaeaa |L'umile mendicante ha trovato il Grande Donatore,
ਸੋ ਦੀਆ ਨ ਜਾਈ ਖਾਇਆ ॥
so deea na jaaee khaaeaa |ma non può mangiare ciò che gli è stato dato.
ਛੋਡਿਆ ਜਾਇ ਨ ਮੂਕਾ ॥
chhoddiaa jaae na mookaa |Non può lasciarlo solo, ma non si esaurisce mai.
ਅਉਰਨ ਪਹਿ ਜਾਨਾ ਚੂਕਾ ॥੩॥
aauran peh jaanaa chookaa |3|Non andrà più a mendicare dagli altri. ||3||
ਜੋ ਜੀਵਨ ਮਰਨਾ ਜਾਨੈ ॥
jo jeevan maranaa jaanai |Quei pochi eletti, che sanno morire mentre sono ancora vivi,
ਸੋ ਪੰਚ ਸੈਲ ਸੁਖ ਮਾਨੈ ॥
so panch sail sukh maanai |Goditi una grande pace.
ਕਬੀਰੈ ਸੋ ਧਨੁ ਪਾਇਆ ॥
kabeerai so dhan paaeaa |Kabeer ha trovato quella ricchezza;
ਹਰਿ ਭੇਟਤ ਆਪੁ ਮਿਟਾਇਆ ॥੪॥੬॥
har bhettat aap mittaaeaa |4|6|incontrandosi con il Signore, ha cancellato la sua presunzione. ||4||6||
ਕਿਆ ਪੜੀਐ ਕਿਆ ਗੁਨੀਐ ॥
kiaa parreeai kiaa guneeai |A che serve leggere e a che serve studiare?
ਕਿਆ ਬੇਦ ਪੁਰਾਨਾਂ ਸੁਨੀਐ ॥
kiaa bed puraanaan suneeai |A che serve ascoltare i Veda e i Puraana?
ਪੜੇ ਸੁਨੇ ਕਿਆ ਹੋਈ ॥
parre sune kiaa hoee |A che serve leggere e ascoltare,
ਜਉ ਸਹਜ ਨ ਮਿਲਿਓ ਸੋਈ ॥੧॥
jau sahaj na milio soee |1|se la pace celeste non viene raggiunta? ||1||
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਨ ਜਪਸਿ ਗਵਾਰਾ ॥
har kaa naam na japas gavaaraa |Lo stolto non canta il Nome del Signore.
ਕਿਆ ਸੋਚਹਿ ਬਾਰੰ ਬਾਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
kiaa socheh baaran baaraa |1| rahaau |Allora a cosa pensa, ancora e ancora? ||1||Pausa||
ਅੰਧਿਆਰੇ ਦੀਪਕੁ ਚਹੀਐ ॥
andhiaare deepak chaheeai |Nell'oscurità, abbiamo bisogno di una lampada