ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Pagina - 1382
ਦੇਹੀ ਰੋਗੁ ਨ ਲਗਈ ਪਲੈ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਪਾਇ ॥੭੮॥
dehee rog na lagee palai sabh kichh paae |78|Il tuo corpo non soffrirà di alcuna malattia e otterrai tutto. ||78||
ਫਰੀਦਾ ਪੰਖ ਪਰਾਹੁਣੀ ਦੁਨੀ ਸੁਹਾਵਾ ਬਾਗੁ ॥
fareedaa pankh paraahunee dunee suhaavaa baag |Caro, l'uccello è ospite in questo bellissimo giardino-mondo.
ਨਉਬਤਿ ਵਜੀ ਸੁਬਹ ਸਿਉ ਚਲਣ ਕਾ ਕਰਿ ਸਾਜੁ ॥੭੯॥
naubat vajee subah siau chalan kaa kar saaj |79|I tamburi mattutini suonano: preparati a partire! ||79||
ਫਰੀਦਾ ਰਾਤਿ ਕਥੂਰੀ ਵੰਡੀਐ ਸੁਤਿਆ ਮਿਲੈ ਨ ਭਾਉ ॥
fareedaa raat kathooree vanddeeai sutiaa milai na bhaau |Fareed, il muschio viene rilasciato di notte. Coloro che dormono non ricevono la loro parte.
ਜਿੰਨੑਾ ਨੈਣ ਨਂੀਦ੍ਰਾਵਲੇ ਤਿੰਨੑਾ ਮਿਲਣੁ ਕੁਆਉ ॥੮੦॥
jinaa nain naneedraavale tinaa milan kuaau |80|Quelli i cui occhi sono appesantiti dal sonno, come possono riceverlo? ||80||
ਫਰੀਦਾ ਮੈ ਜਾਨਿਆ ਦੁਖੁ ਮੁਝ ਕੂ ਦੁਖੁ ਸਬਾਇਐ ਜਗਿ ॥
fareedaa mai jaaniaa dukh mujh koo dukh sabaaeaai jag |Addio, pensavo di essere nei guai; il mondo intero è nei guai!
ਊਚੇ ਚੜਿ ਕੈ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਘਰਿ ਘਰਿ ਏਹਾ ਅਗਿ ॥੮੧॥
aooche charr kai dekhiaa taan ghar ghar ehaa ag |81|Quando salivo sulla collina e mi guardavo intorno, vedevo questo fuoco in ogni casa. ||81||
ਮਹਲਾ ੫ ॥
mahalaa 5 |Quinto Mehl:
ਫਰੀਦਾ ਭੂਮਿ ਰੰਗਾਵਲੀ ਮੰਝਿ ਵਿਸੂਲਾ ਬਾਗ ॥
fareedaa bhoom rangaavalee manjh visoolaa baag |Caro, in mezzo a questa bella terra c'è un giardino di spine.
ਜੋ ਜਨ ਪੀਰਿ ਨਿਵਾਜਿਆ ਤਿੰਨੑਾ ਅੰਚ ਨ ਲਾਗ ॥੮੨॥
jo jan peer nivaajiaa tinaa anch na laag |82|Quegli esseri umili che sono benedetti dal loro maestro spirituale, non soffrono nemmeno un graffio. ||82||
ਮਹਲਾ ੫ ॥
mahalaa 5 |Quinto Mehl:
ਫਰੀਦਾ ਉਮਰ ਸੁਹਾਵੜੀ ਸੰਗਿ ਸੁਵੰਨੜੀ ਦੇਹ ॥
fareedaa umar suhaavarree sang suvanarree deh |Caro, la vita è benedetta e bella, insieme al bel corpo.
ਵਿਰਲੇ ਕੇਈ ਪਾਈਅਨਿ ਜਿੰਨੑਾ ਪਿਆਰੇ ਨੇਹ ॥੮੩॥
virale keee paaeean jinaa piaare neh |83|Se ne trovano solo pochi rari che amano il loro Amato Signore. ||83||
ਕੰਧੀ ਵਹਣ ਨ ਢਾਹਿ ਤਉ ਭੀ ਲੇਖਾ ਦੇਵਣਾ ॥
kandhee vahan na dtaeh tau bhee lekhaa devanaa |O fiume, non distruggere le tue sponde; anche a te verrà chiesto di dare il tuo account.
ਜਿਧਰਿ ਰਬ ਰਜਾਇ ਵਹਣੁ ਤਿਦਾਊ ਗੰਉ ਕਰੇ ॥੮੪॥
jidhar rab rajaae vahan tidaaoo gnau kare |84|Il fiume scorre in qualunque direzione il Signore ordini. ||84||
ਫਰੀਦਾ ਡੁਖਾ ਸੇਤੀ ਦਿਹੁ ਗਇਆ ਸੂਲਾਂ ਸੇਤੀ ਰਾਤਿ ॥
fareedaa ddukhaa setee dihu geaa soolaan setee raat |Caro, la giornata passa dolorosamente; la notte è trascorsa nell'angoscia.
ਖੜਾ ਪੁਕਾਰੇ ਪਾਤਣੀ ਬੇੜਾ ਕਪਰ ਵਾਤਿ ॥੮੫॥
kharraa pukaare paatanee berraa kapar vaat |85|Il barcaiolo si alza e grida: "La barca è rimasta intrappolata nel vortice!" ||85||
ਲੰਮੀ ਲੰਮੀ ਨਦੀ ਵਹੈ ਕੰਧੀ ਕੇਰੈ ਹੇਤਿ ॥
lamee lamee nadee vahai kandhee kerai het |Il fiume scorre continuamente; ama mangiare nelle sue sponde.
ਬੇੜੇ ਨੋ ਕਪਰੁ ਕਿਆ ਕਰੇ ਜੇ ਪਾਤਣ ਰਹੈ ਸੁਚੇਤਿ ॥੮੬॥
berre no kapar kiaa kare je paatan rahai suchet |86|Cosa può fare il mulinello alla barca, se il barcaiolo resta vigile? ||86||
ਫਰੀਦਾ ਗਲਂੀ ਸੁ ਸਜਣ ਵੀਹ ਇਕੁ ਢੂੰਢੇਦੀ ਨ ਲਹਾਂ ॥
fareedaa galanee su sajan veeh ik dtoondtedee na lahaan |Ciao, ce ne sono dozzine che dicono di essere amici; Cerco, ma non riesco a trovarne nemmeno uno.
ਧੁਖਾਂ ਜਿਉ ਮਾਂਲੀਹ ਕਾਰਣਿ ਤਿੰਨੑਾ ਮਾ ਪਿਰੀ ॥੮੭॥
dhukhaan jiau maanleeh kaaran tinaa maa piree |87|Desidero la mia amata come un fuoco covante. ||87||
ਫਰੀਦਾ ਇਹੁ ਤਨੁ ਭਉਕਣਾ ਨਿਤ ਨਿਤ ਦੁਖੀਐ ਕਉਣੁ ॥
fareedaa ihu tan bhaukanaa nit nit dukheeai kaun |Cavolo, questo corpo abbaia sempre. Chi può sopportare questa continua sofferenza?
ਕੰਨੀ ਬੁਜੇ ਦੇ ਰਹਾਂ ਕਿਤੀ ਵਗੈ ਪਉਣੁ ॥੮੮॥
kanee buje de rahaan kitee vagai paun |88|Mi sono messo i tappi nelle orecchie; Non mi interessa quanto soffia il vento. ||88||
ਫਰੀਦਾ ਰਬ ਖਜੂਰੀ ਪਕੀਆਂ ਮਾਖਿਅ ਨਈ ਵਹੰਨਿੑ ॥
fareedaa rab khajooree pakeean maakhia nee vahani |Caro, i datteri di Dio sono maturati e scorrono fiumi di miele.
ਜੋ ਜੋ ਵੰਞੈਂ ਡੀਹੜਾ ਸੋ ਉਮਰ ਹਥ ਪਵੰਨਿ ॥੮੯॥
jo jo vanyain ddeeharraa so umar hath pavan |89|Ogni giorno che passa, la tua vita viene portata via. ||89||
ਫਰੀਦਾ ਤਨੁ ਸੁਕਾ ਪਿੰਜਰੁ ਥੀਆ ਤਲੀਆਂ ਖੂੰਡਹਿ ਕਾਗ ॥
fareedaa tan sukaa pinjar theea taleean khoonddeh kaag |Caro, il mio corpo avvizzito è diventato uno scheletro; i corvi mi beccano le palme.
ਅਜੈ ਸੁ ਰਬੁ ਨ ਬਾਹੁੜਿਓ ਦੇਖੁ ਬੰਦੇ ਕੇ ਭਾਗ ॥੯੦॥
ajai su rab na baahurrio dekh bande ke bhaag |90|Anche adesso Dio non è venuto ad aiutarmi; ecco, questo è il destino di tutti gli esseri mortali. ||90||
ਕਾਗਾ ਕਰੰਗ ਢੰਢੋਲਿਆ ਸਗਲਾ ਖਾਇਆ ਮਾਸੁ ॥
kaagaa karang dtandtoliaa sagalaa khaaeaa maas |I corvi hanno frugato il mio scheletro e hanno mangiato tutta la mia carne.
ਏ ਦੁਇ ਨੈਨਾ ਮਤਿ ਛੁਹਉ ਪਿਰ ਦੇਖਨ ਕੀ ਆਸ ॥੯੧॥
e due nainaa mat chhuhau pir dekhan kee aas |91|Ma per favore non toccare questi occhi; Spero di vedere il mio Signore. ||91||
ਕਾਗਾ ਚੂੰਡਿ ਨ ਪਿੰਜਰਾ ਬਸੈ ਤ ਉਡਰਿ ਜਾਹਿ ॥
kaagaa choondd na pinjaraa basai ta uddar jaeh |O corvo, non beccare il mio scheletro; se ci sei atterrato sopra, vola via.
ਜਿਤੁ ਪਿੰਜਰੈ ਮੇਰਾ ਸਹੁ ਵਸੈ ਮਾਸੁ ਨ ਤਿਦੂ ਖਾਹਿ ॥੯੨॥
jit pinjarai meraa sahu vasai maas na tidoo khaeh |92|Non mangiare la carne di quello scheletro nel quale dimora il mio Sposo Signore. ||92||
ਫਰੀਦਾ ਗੋਰ ਨਿਮਾਣੀ ਸਡੁ ਕਰੇ ਨਿਘਰਿਆ ਘਰਿ ਆਉ ॥
fareedaa gor nimaanee sadd kare nighariaa ghar aau |Fatto, la povera tomba grida: "O senzatetto, torna a casa tua.
ਸਰਪਰ ਮੈਥੈ ਆਵਣਾ ਮਰਣਹੁ ਨ ਡਰਿਆਹੁ ॥੯੩॥
sarapar maithai aavanaa maranahu na ddariaahu |93|Sicuramente dovrai venire da me; non aver paura della morte." ||93||
ਏਨੀ ਲੋਇਣੀ ਦੇਖਦਿਆ ਕੇਤੀ ਚਲਿ ਗਈ ॥
enee loeinee dekhadiaa ketee chal gee |Questi occhi ne hanno visti partire tanti.
ਫਰੀਦਾ ਲੋਕਾਂ ਆਪੋ ਆਪਣੀ ਮੈ ਆਪਣੀ ਪਈ ॥੯੪॥
fareedaa lokaan aapo aapanee mai aapanee pee |94|Fareed, le persone hanno il loro destino e io ho il mio. ||94||
ਆਪੁ ਸਵਾਰਹਿ ਮੈ ਮਿਲਹਿ ਮੈ ਮਿਲਿਆ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥
aap savaareh mai mileh mai miliaa sukh hoe |Dio dice: "Se ti correggi, mi incontrerai, e incontrandomi, sarai in pace.
ਫਰੀਦਾ ਜੇ ਤੂ ਮੇਰਾ ਹੋਇ ਰਹਹਿ ਸਭੁ ਜਗੁ ਤੇਰਾ ਹੋਇ ॥੯੫॥
fareedaa je too meraa hoe raheh sabh jag teraa hoe |95|O Fareed, se sarai mio, tutto il mondo sarà tuo." ||95||
ਕੰਧੀ ਉਤੈ ਰੁਖੜਾ ਕਿਚਰਕੁ ਬੰਨੈ ਧੀਰੁ ॥
kandhee utai rukharraa kicharak banai dheer |Per quanto tempo l'albero può rimanere impiantato sulla riva del fiume?
ਫਰੀਦਾ ਕਚੈ ਭਾਂਡੈ ਰਖੀਐ ਕਿਚਰੁ ਤਾਈ ਨੀਰੁ ॥੯੬॥
fareedaa kachai bhaanddai rakheeai kichar taaee neer |96|Fareed, per quanto tempo si può conservare l'acqua in un vaso di terracotta? ||96||
ਫਰੀਦਾ ਮਹਲ ਨਿਸਖਣ ਰਹਿ ਗਏ ਵਾਸਾ ਆਇਆ ਤਲਿ ॥
fareedaa mahal nisakhan reh ge vaasaa aaeaa tal |Caro, le dimore sono vuote; coloro che vi abitavano sono andati a vivere sottoterra.