Sri Guru Granth Sahib

Pagina - 475

ਨਾਨਕ ਸਾ ਕਰਮਾਤਿ ਸਾਹਿਬ ਤੁਠੈ ਜੋ ਮਿਲੈ ॥੧॥

naanak saa karamaat saahib tutthai jo milai |1|

O Nanak, questo è il dono più meraviglioso che si riceve dal Signore, quando Egli è totalmente soddisfatto. ||1||

ਮਹਲਾ ੨ ॥

mahalaa 2 |

Secondo Mehl:

ਏਹ ਕਿਨੇਹੀ ਚਾਕਰੀ ਜਿਤੁ ਭਉ ਖਸਮ ਨ ਜਾਇ ॥

eh kinehee chaakaree jit bhau khasam na jaae |

Che razza di servizio è questo, grazie al quale il timore del Signore Padrone non scompare?

ਨਾਨਕ ਸੇਵਕੁ ਕਾਢੀਐ ਜਿ ਸੇਤੀ ਖਸਮ ਸਮਾਇ ॥੨॥

naanak sevak kaadteeai ji setee khasam samaae |2|

O Nanak, solo lui è chiamato servitore, chi si fonde con il Signore Maestro. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

Pauree:

ਨਾਨਕ ਅੰਤ ਨ ਜਾਪਨੑੀ ਹਰਿ ਤਾ ਕੇ ਪਾਰਾਵਾਰ ॥

naanak ant na jaapanaee har taa ke paaraavaar |

O Nanak, i limiti del Signore non possono essere conosciuti; Non ha fine o limitazione.

ਆਪਿ ਕਰਾਏ ਸਾਖਤੀ ਫਿਰਿ ਆਪਿ ਕਰਾਏ ਮਾਰ ॥

aap karaae saakhatee fir aap karaae maar |

Lui stesso crea e poi lui stesso distrugge.

ਇਕਨੑਾ ਗਲੀ ਜੰਜੀਰੀਆ ਇਕਿ ਤੁਰੀ ਚੜਹਿ ਬਿਸੀਆਰ ॥

eikanaa galee janjeereea ik turee charreh biseeaar |

Alcuni hanno catene al collo, mentre altri cavalcano molti cavalli.

ਆਪਿ ਕਰਾਏ ਕਰੇ ਆਪਿ ਹਉ ਕੈ ਸਿਉ ਕਰੀ ਪੁਕਾਰ ॥

aap karaae kare aap hau kai siau karee pukaar |

Lui stesso agisce e lui stesso ci fa agire. A chi dovrei lamentarmi?

ਨਾਨਕ ਕਰਣਾ ਜਿਨਿ ਕੀਆ ਫਿਰਿ ਤਿਸ ਹੀ ਕਰਣੀ ਸਾਰ ॥੨੩॥

naanak karanaa jin keea fir tis hee karanee saar |23|

Nanak, Colui che ha creato la creazione, Lui stesso se ne prende cura. ||23||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥

salok mahalaa 1 |

Salok, Primo Mehl:

ਆਪੇ ਭਾਂਡੇ ਸਾਜਿਅਨੁ ਆਪੇ ਪੂਰਣੁ ਦੇਇ ॥

aape bhaandde saajian aape pooran dee |

Lui stesso ha modellato il vaso del corpo e lui stesso lo riempie.

ਇਕਨੑੀ ਦੁਧੁ ਸਮਾਈਐ ਇਕਿ ਚੁਲੑੈ ਰਹਨਿੑ ਚੜੇ ॥

eikanaee dudh samaaeeai ik chulaai rahani charre |

In alcuni viene versato il latte, mentre altri rimangono sul fuoco.

ਇਕਿ ਨਿਹਾਲੀ ਪੈ ਸਵਨਿੑ ਇਕਿ ਉਪਰਿ ਰਹਨਿ ਖੜੇ ॥

eik nihaalee pai savani ik upar rahan kharre |

Alcuni si sdraiano e dormono su letti morbidi, mentre altri restano vigili.

ਤਿਨੑਾ ਸਵਾਰੇ ਨਾਨਕਾ ਜਿਨੑ ਕਉ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ॥੧॥

tinaa savaare naanakaa jina kau nadar kare |1|

Egli adorna coloro, o Nanak, sui quali getta il Suo Sguardo di Grazia. ||1||

ਮਹਲਾ ੨ ॥

mahalaa 2 |

Secondo Mehl:

ਆਪੇ ਸਾਜੇ ਕਰੇ ਆਪਿ ਜਾਈ ਭਿ ਰਖੈ ਆਪਿ ॥

aape saaje kare aap jaaee bhi rakhai aap |

Lui stesso crea e modella il mondo, e lui stesso lo mantiene in ordine.

ਤਿਸੁ ਵਿਚਿ ਜੰਤ ਉਪਾਇ ਕੈ ਦੇਖੈ ਥਾਪਿ ਉਥਾਪਿ ॥

tis vich jant upaae kai dekhai thaap uthaap |

Avendo creato gli esseri al suo interno, supervisiona la loro nascita e morte.

ਕਿਸ ਨੋ ਕਹੀਐ ਨਾਨਕਾ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਆਪੇ ਆਪਿ ॥੨॥

kis no kaheeai naanakaa sabh kichh aape aap |2|

A chi dovremmo parlare, o Nanak, quando Lui stesso è tutto in tutto? ||2||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

Pauree:

ਵਡੇ ਕੀਆ ਵਡਿਆਈਆ ਕਿਛੁ ਕਹਣਾ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਇ ॥

vadde keea vaddiaaeea kichh kahanaa kahan na jaae |

La descrizione della grandezza del Grande Signore non può essere descritta.

ਸੋ ਕਰਤਾ ਕਾਦਰ ਕਰੀਮੁ ਦੇ ਜੀਆ ਰਿਜਕੁ ਸੰਬਾਹਿ ॥

so karataa kaadar kareem de jeea rijak sanbaeh |

Egli è il Creatore, onnipotente e benevolo; Dà sostentamento a tutti gli esseri.

ਸਾਈ ਕਾਰ ਕਮਾਵਣੀ ਧੁਰਿ ਛੋਡੀ ਤਿੰਨੈ ਪਾਇ ॥

saaee kaar kamaavanee dhur chhoddee tinai paae |

Il mortale compie quell'opera che è stata predestinata fin dall'inizio.

ਨਾਨਕ ਏਕੀ ਬਾਹਰੀ ਹੋਰ ਦੂਜੀ ਨਾਹੀ ਜਾਇ ॥

naanak ekee baaharee hor doojee naahee jaae |

O Nanak, eccetto l'Unico Signore, non c'è altro posto.

ਸੋ ਕਰੇ ਜਿ ਤਿਸੈ ਰਜਾਇ ॥੨੪॥੧॥ ਸੁਧੁ

so kare ji tisai rajaae |24|1| sudhu

Fa quello che vuole. ||24||1|| Sud||

ੴ ਸਤਿ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰਭਉ ਨਿਰਵੈਰੁ ਅਕਾਲ ਮੂਰਤਿ ਅਜੂਨੀ ਸੈਭੰ ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ik oankaar sat naam karataa purakh nirbhau niravair akaal moorat ajoonee saibhan guraprasaad |

Un Dio Creatore Universale. La verità è il nome. Essere creativo personificato. Nessuna paura. Nessun odio. Immagine dell'immortale. Oltre la nascita. Autoesistente. Per grazia del Guru:

ਰਾਗੁ ਆਸਾ ਬਾਣੀ ਭਗਤਾ ਕੀ ॥

raag aasaa baanee bhagataa kee |

Raag Aasaa, La Parola dei Devoti:

ਕਬੀਰ ਜੀਉ ਨਾਮਦੇਉ ਜੀਉ ਰਵਿਦਾਸ ਜੀਉ ॥

kabeer jeeo naamadeo jeeo ravidaas jeeo |

Kabeer, Naam Dayv e Ravi Daas.

ਆਸਾ ਸ੍ਰੀ ਕਬੀਰ ਜੀਉ ॥

aasaa sree kabeer jeeo |

Aasaa, Kabeer Jee:

ਗੁਰ ਚਰਣ ਲਾਗਿ ਹਮ ਬਿਨਵਤਾ ਪੂਛਤ ਕਹ ਜੀਉ ਪਾਇਆ ॥

gur charan laag ham binavataa poochhat kah jeeo paaeaa |

Cadendo ai piedi del Guru, prego e Gli chiedo: "Perché è stato creato l'uomo?

ਕਵਨ ਕਾਜਿ ਜਗੁ ਉਪਜੈ ਬਿਨਸੈ ਕਹਹੁ ਮੋਹਿ ਸਮਝਾਇਆ ॥੧॥

kavan kaaj jag upajai binasai kahahu mohi samajhaaeaa |1|

Quali azioni fanno sì che il mondo venga alla luce e venga distrutto? Dimmi, affinché io possa capire." ||1||

ਦੇਵ ਕਰਹੁ ਦਇਆ ਮੋਹਿ ਮਾਰਗਿ ਲਾਵਹੁ ਜਿਤੁ ਭੈ ਬੰਧਨ ਤੂਟੈ ॥

dev karahu deaa mohi maarag laavahu jit bhai bandhan toottai |

O Divino Guru, per favore, mostrami Misericordia e mettimi sulla retta via, attraverso la quale i legami della paura possono essere tagliati.

ਜਨਮ ਮਰਨ ਦੁਖ ਫੇੜ ਕਰਮ ਸੁਖ ਜੀਅ ਜਨਮ ਤੇ ਛੂਟੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

janam maran dukh ferr karam sukh jeea janam te chhoottai |1| rahaau |

I dolori della nascita e della morte provengono da azioni e karma passati; la pace arriva quando l'anima trova la liberazione dalla reincarnazione. ||1||Pausa||