ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری گرو گرانت صاحب
صفحه - 475
ਨਾਨਕ ਸਾ ਕਰਮਾਤਿ ਸਾਹਿਬ ਤੁਠੈ ਜੋ ਮਿਲੈ ॥੧॥
naanak saa karamaat saahib tutthai jo milai |1|ای نانک، این شگفت انگیزترین هدیه ای است که از جانب خداوند در صورت رضایت کامل دریافت می شود. ||1||
ਮਹਲਾ ੨ ॥
mahalaa 2 |مهل دوم:
ਏਹ ਕਿਨੇਹੀ ਚਾਕਰੀ ਜਿਤੁ ਭਉ ਖਸਮ ਨ ਜਾਇ ॥
eh kinehee chaakaree jit bhau khasam na jaae |این چه نوع خدمتی است که با آن ترس از استاد خداوند از بین نمی رود؟
ਨਾਨਕ ਸੇਵਕੁ ਕਾਢੀਐ ਜਿ ਸੇਤੀ ਖਸਮ ਸਮਾਇ ॥੨॥
naanak sevak kaadteeai ji setee khasam samaae |2|ای نانک، تنها او را بنده می گویند که با ارباب ارباب ادغام می شود. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |پاوری:
ਨਾਨਕ ਅੰਤ ਨ ਜਾਪਨੑੀ ਹਰਿ ਤਾ ਕੇ ਪਾਰਾਵਾਰ ॥
naanak ant na jaapanaee har taa ke paaraavaar |ای نانک، حدود پروردگار را نمی توان شناخت. او پایان و محدودیتی ندارد.
ਆਪਿ ਕਰਾਏ ਸਾਖਤੀ ਫਿਰਿ ਆਪਿ ਕਰਾਏ ਮਾਰ ॥
aap karaae saakhatee fir aap karaae maar |خودش می آفریند و بعد خودش نابود می کند.
ਇਕਨੑਾ ਗਲੀ ਜੰਜੀਰੀਆ ਇਕਿ ਤੁਰੀ ਚੜਹਿ ਬਿਸੀਆਰ ॥
eikanaa galee janjeereea ik turee charreh biseeaar |برخی زنجیر به گردن دارند، در حالی که برخی بر اسب های زیادی سوار می شوند.
ਆਪਿ ਕਰਾਏ ਕਰੇ ਆਪਿ ਹਉ ਕੈ ਸਿਉ ਕਰੀ ਪੁਕਾਰ ॥
aap karaae kare aap hau kai siau karee pukaar |او خودش عمل می کند و خود ما را وادار به عمل می کند. به چه کسی شکایت کنم؟
ਨਾਨਕ ਕਰਣਾ ਜਿਨਿ ਕੀਆ ਫਿਰਿ ਤਿਸ ਹੀ ਕਰਣੀ ਸਾਰ ॥੨੩॥
naanak karanaa jin keea fir tis hee karanee saar |23|اى نانك، اى كه آفرينش را آفريد - او خود مراقب آن است. ||23||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |سالوک، اول مهل:
ਆਪੇ ਭਾਂਡੇ ਸਾਜਿਅਨੁ ਆਪੇ ਪੂਰਣੁ ਦੇਇ ॥
aape bhaandde saajian aape pooran dee |ظرف بدن را خودش ساخته و خودش آن را پر می کند.
ਇਕਨੑੀ ਦੁਧੁ ਸਮਾਈਐ ਇਕਿ ਚੁਲੑੈ ਰਹਨਿੑ ਚੜੇ ॥
eikanaee dudh samaaeeai ik chulaai rahani charre |در برخی از آنها شیر ریخته می شود و برخی دیگر روی آتش می ماند.
ਇਕਿ ਨਿਹਾਲੀ ਪੈ ਸਵਨਿੑ ਇਕਿ ਉਪਰਿ ਰਹਨਿ ਖੜੇ ॥
eik nihaalee pai savani ik upar rahan kharre |برخی روی تخت های نرم دراز می کشند و می خوابند، در حالی که برخی دیگر مراقب هستند.
ਤਿਨੑਾ ਸਵਾਰੇ ਨਾਨਕਾ ਜਿਨੑ ਕਉ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ॥੧॥
tinaa savaare naanakaa jina kau nadar kare |1|او کسانی را که بر آنان نظر لطف خود می افکند، زینت می دهد. ||1||
ਮਹਲਾ ੨ ॥
mahalaa 2 |مهل دوم:
ਆਪੇ ਸਾਜੇ ਕਰੇ ਆਪਿ ਜਾਈ ਭਿ ਰਖੈ ਆਪਿ ॥
aape saaje kare aap jaaee bhi rakhai aap |او خودش دنیا را می آفریند و مد می کند و خودش آن را مرتب می کند.
ਤਿਸੁ ਵਿਚਿ ਜੰਤ ਉਪਾਇ ਕੈ ਦੇਖੈ ਥਾਪਿ ਉਥਾਪਿ ॥
tis vich jant upaae kai dekhai thaap uthaap |پس از آفریدن موجودات درون آن، بر تولد و مرگ آنها نظارت می کند.
ਕਿਸ ਨੋ ਕਹੀਐ ਨਾਨਕਾ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਆਪੇ ਆਪਿ ॥੨॥
kis no kaheeai naanakaa sabh kichh aape aap |2|ای ناناک با کی حرف بزنیم در حالی که خودش همه چیز است؟ ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |پاوری:
ਵਡੇ ਕੀਆ ਵਡਿਆਈਆ ਕਿਛੁ ਕਹਣਾ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਇ ॥
vadde keea vaddiaaeea kichh kahanaa kahan na jaae |وصف عظمت پروردگار بزرگ قابل وصف نیست.
ਸੋ ਕਰਤਾ ਕਾਦਰ ਕਰੀਮੁ ਦੇ ਜੀਆ ਰਿਜਕੁ ਸੰਬਾਹਿ ॥
so karataa kaadar kareem de jeea rijak sanbaeh |او خالق، توانا و خیرخواه است; او به همه موجودات روزی می دهد.
ਸਾਈ ਕਾਰ ਕਮਾਵਣੀ ਧੁਰਿ ਛੋਡੀ ਤਿੰਨੈ ਪਾਇ ॥
saaee kaar kamaavanee dhur chhoddee tinai paae |فانی آن کار را انجام می دهد که از همان ابتدا مقدر شده است.
ਨਾਨਕ ਏਕੀ ਬਾਹਰੀ ਹੋਰ ਦੂਜੀ ਨਾਹੀ ਜਾਇ ॥
naanak ekee baaharee hor doojee naahee jaae |ای نانک، جز پروردگار یگانه، اصلاً جای دیگری نیست.
ਸੋ ਕਰੇ ਜਿ ਤਿਸੈ ਰਜਾਇ ॥੨੪॥੧॥ ਸੁਧੁ
so kare ji tisai rajaae |24|1| sudhuهر چه بخواهد انجام می دهد. ||24||1|| سوده||
ੴ ਸਤਿ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰਭਉ ਨਿਰਵੈਰੁ ਅਕਾਲ ਮੂਰਤਿ ਅਜੂਨੀ ਸੈਭੰ ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar sat naam karataa purakh nirbhau niravair akaal moorat ajoonee saibhan guraprasaad |خدای یکتا خالق جهانی. حقیقت نام است. شخصیت خلاق. بدون ترس. بدون نفرت تصویر Undying. فراتر از تولد. خود موجود. به لطف گورو:
ਰਾਗੁ ਆਸਾ ਬਾਣੀ ਭਗਤਾ ਕੀ ॥
raag aasaa baanee bhagataa kee |راگ آسا، کلام فدائیان:
ਕਬੀਰ ਜੀਉ ਨਾਮਦੇਉ ਜੀਉ ਰਵਿਦਾਸ ਜੀਉ ॥
kabeer jeeo naamadeo jeeo ravidaas jeeo |کبیر، نعم دیو و راوی داس.
ਆਸਾ ਸ੍ਰੀ ਕਬੀਰ ਜੀਉ ॥
aasaa sree kabeer jeeo |آسا، کبیر جی:
ਗੁਰ ਚਰਣ ਲਾਗਿ ਹਮ ਬਿਨਵਤਾ ਪੂਛਤ ਕਹ ਜੀਉ ਪਾਇਆ ॥
gur charan laag ham binavataa poochhat kah jeeo paaeaa |با افتادن به پای گورو، دعا می کنم و از او می پرسم: «چرا انسان آفریده شده است؟
ਕਵਨ ਕਾਜਿ ਜਗੁ ਉਪਜੈ ਬਿਨਸੈ ਕਹਹੁ ਮੋਹਿ ਸਮਝਾਇਆ ॥੧॥
kavan kaaj jag upajai binasai kahahu mohi samajhaaeaa |1|چه اعمالی باعث به وجود آمدن جهان و نابودی آن می شود؟ به من بگو تا بفهمم.» ||1||
ਦੇਵ ਕਰਹੁ ਦਇਆ ਮੋਹਿ ਮਾਰਗਿ ਲਾਵਹੁ ਜਿਤੁ ਭੈ ਬੰਧਨ ਤੂਟੈ ॥
dev karahu deaa mohi maarag laavahu jit bhai bandhan toottai |ای مرشد الهی، خواهش می کنم به من رحم کن و مرا در راه راست قرار ده، که به وسیله آن پیوندهای ترس قطع شود.
ਜਨਮ ਮਰਨ ਦੁਖ ਫੇੜ ਕਰਮ ਸੁਖ ਜੀਅ ਜਨਮ ਤੇ ਛੂਟੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
janam maran dukh ferr karam sukh jeea janam te chhoottai |1| rahaau |دردهای تولد و مرگ ناشی از اعمال و کارماهای گذشته است. آرامش زمانی حاصل می شود که روح از تناسخ رهایی یابد. ||1||مکث||
ਮਾਇਆ ਫਾਸ ਬੰਧ ਨਹੀ ਫਾਰੈ ਅਰੁ ਮਨ ਸੁੰਨਿ ਨ ਲੂਕੇ ॥
maaeaa faas bandh nahee faarai ar man sun na looke |انسان فانی از بند حلقه مایا رها نمی شود و پناه پروردگار عمیق و مطلق را نمی جوید.
ਆਪਾ ਪਦੁ ਨਿਰਬਾਣੁ ਨ ਚੀਨਿੑਆ ਇਨ ਬਿਧਿ ਅਭਿਉ ਨ ਚੂਕੇ ॥੨॥
aapaa pad nirabaan na cheeniaa in bidh abhiau na chooke |2|او به شأن نفس خود پی نمی برد و نیروانا; به این دلیل شک او برطرف نمی شود. ||2||
ਕਹੀ ਨ ਉਪਜੈ ਉਪਜੀ ਜਾਣੈ ਭਾਵ ਅਭਾਵ ਬਿਹੂਣਾ ॥
kahee na upajai upajee jaanai bhaav abhaav bihoonaa |روح زاده نمی شود، هر چند گمان کند زاده شده است; عاری از تولد و مرگ است.
ਉਦੈ ਅਸਤ ਕੀ ਮਨ ਬੁਧਿ ਨਾਸੀ ਤਉ ਸਦਾ ਸਹਜਿ ਲਿਵ ਲੀਣਾ ॥੩॥
audai asat kee man budh naasee tau sadaa sahaj liv leenaa |3|وقتی انسان فانی از ایده های تولد و مرگ دست می کشد، دائماً در عشق خداوند غرق می شود. ||3||
ਜਿਉ ਪ੍ਰਤਿਬਿੰਬੁ ਬਿੰਬ ਕਉ ਮਿਲੀ ਹੈ ਉਦਕ ਕੁੰਭੁ ਬਿਗਰਾਨਾ ॥
jiau pratibinb binb kau milee hai udak kunbh bigaraanaa |همانطور که انعکاس یک شی در هنگام شکستن پارچ در آب مخلوط می شود،
ਕਹੁ ਕਬੀਰ ਐਸਾ ਗੁਣ ਭ੍ਰਮੁ ਭਾਗਾ ਤਉ ਮਨੁ ਸੁੰਨਿ ਸਮਾਨਾਂ ॥੪॥੧॥
kahu kabeer aaisaa gun bhram bhaagaa tau man sun samaanaan |4|1|کبیر می گوید، به این ترتیب فضیلت شک را از بین می برد و سپس روح در پروردگار عمیق و مطلق جذب می شود. ||4||1||