ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری گرو گرانت صاحب
صفحه - 955
ਪਉੜੀ ॥
paurree |پاوری:
ਕਾਇਆ ਅੰਦਰਿ ਗੜੁ ਕੋਟੁ ਹੈ ਸਭਿ ਦਿਸੰਤਰ ਦੇਸਾ ॥
kaaeaa andar garr kott hai sabh disantar desaa |در اعماق بدن، قلعه خداوند و همه سرزمین ها و کشورها قرار دارد.
ਆਪੇ ਤਾੜੀ ਲਾਈਅਨੁ ਸਭ ਮਹਿ ਪਰਵੇਸਾ ॥
aape taarree laaeean sabh meh paravesaa |او خود در سماعدی اولیه و عمیق نشسته است. او خودش همه چیز را فرا گرفته است.
ਆਪੇ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਸਾਜੀਅਨੁ ਆਪਿ ਗੁਪਤੁ ਰਖੇਸਾ ॥
aape srisatt saajeean aap gupat rakhesaa |او خود جهان را آفرید و خودش در آن پنهان می ماند.
ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਤੇ ਜਾਣਿਆ ਸਚੁ ਪਰਗਟੀਏਸਾ ॥
gur sevaa te jaaniaa sach paragatteesaa |خدمت به گورو، خداوند شناخته می شود و حقیقت آشکار می شود.
ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਸਚੋ ਸਚੁ ਹੈ ਗੁਰਿ ਸੋਝੀ ਪਾਈ ॥੧੬॥
sabh kichh sacho sach hai gur sojhee paaee |16|او حق است، صادق ترین حق است. گورو این درک را منتقل کرده است. ||16||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |سالوک، اول مهل:
ਸਾਵਣੁ ਰਾਤਿ ਅਹਾੜੁ ਦਿਹੁ ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਦੁਇ ਖੇਤ ॥
saavan raat ahaarr dihu kaam krodh due khet |شب فصل تابستان است و روز فصل زمستان است. میل جنسی و خشم دو مزرعه کاشته شده هستند.
ਲਬੁ ਵਤ੍ਰ ਦਰੋਗੁ ਬੀਉ ਹਾਲੀ ਰਾਹਕੁ ਹੇਤ ॥
lab vatr darog beeo haalee raahak het |حرص خاک را آماده می کند و بذر باطل کاشته می شود. دلبستگی و عشق کشاورز و مزدور است.
ਹਲੁ ਬੀਚਾਰੁ ਵਿਕਾਰ ਮਣ ਹੁਕਮੀ ਖਟੇ ਖਾਇ ॥
hal beechaar vikaar man hukamee khatte khaae |تفکر شخم است و فساد محصول محصول است. این همان چیزی است که انسان به دست می آورد و می خورد، طبق حکم فرمان پروردگار.
ਨਾਨਕ ਲੇਖੈ ਮੰਗਿਐ ਅਉਤੁ ਜਣੇਦਾ ਜਾਇ ॥੧॥
naanak lekhai mangiaai aaut janedaa jaae |1|ای نانک، وقتی کسی را به حسابش بخوانند عقیم و نازا می شود. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |مهل اول:
ਭਉ ਭੁਇ ਪਵਿਤੁ ਪਾਣੀ ਸਤੁ ਸੰਤੋਖੁ ਬਲੇਦ ॥
bhau bhue pavit paanee sat santokh baled |ترس از خدا را مزرعه و آب را پاکیزه و گاوها و گاو نر را حق و قناعت قرار ده.
ਹਲੁ ਹਲੇਮੀ ਹਾਲੀ ਚਿਤੁ ਚੇਤਾ ਵਤ੍ਰ ਵਖਤ ਸੰਜੋਗੁ ॥
hal halemee haalee chit chetaa vatr vakhat sanjog |فروتنی گاوآهن، هوشیاری شخم زن، یادآوری آماده سازی خاک، و اتحاد با خداوند زمان کاشت.
ਨਾਉ ਬੀਜੁ ਬਖਸੀਸ ਬੋਹਲ ਦੁਨੀਆ ਸਗਲ ਦਰੋਗ ॥
naau beej bakhasees bohal duneea sagal darog |نام خداوند بذر و فیض آمرزنده او محصول باشد. این کار را انجام دهید، تمام دنیا دروغین به نظر می رسد.
ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਕਰਮੁ ਹੋਇ ਜਾਵਹਿ ਸਗਲ ਵਿਜੋਗ ॥੨॥
naanak nadaree karam hoe jaaveh sagal vijog |2|اى نانك، اگر نظر رحمت خود را عنايت فرمايد، تمام فراق تو تمام مى شود. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |پاوری:
ਮਨਮੁਖਿ ਮੋਹੁ ਗੁਬਾਰੁ ਹੈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਬੋਲੈ ॥
manamukh mohu gubaar hai doojai bhaae bolai |منموک خودخواه در تاریکی دلبستگی عاطفی گرفتار شده است. در عشق دوگانگی صحبت می کند.
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਸਦਾ ਦੁਖੁ ਹੈ ਨਿਤ ਨੀਰੁ ਵਿਰੋਲੈ ॥
doojai bhaae sadaa dukh hai nit neer virolai |عشق به دوگانگی برای همیشه درد می آورد. او بی انتها آب را به هم می زند.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਮਥਿ ਤਤੁ ਕਢੋਲੈ ॥
guramukh naam dhiaaeeai math tat kadtolai |گورمخ در نعم، نام خداوند تعمق می کند. او به هم می خورد و جوهر واقعیت را به دست می آورد.
ਅੰਤਰਿ ਪਰਗਾਸੁ ਘਟਿ ਚਾਨਣਾ ਹਰਿ ਲਧਾ ਟੋਲੈ ॥
antar paragaas ghatt chaananaa har ladhaa ttolai |نور الهی قلب او را در اعماق درون روشن می کند. او خداوند را می طلبد و او را به دست می آورد.
ਆਪੇ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਇਦਾ ਕਿਛੁ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਈ ॥੧੭॥
aape bharam bhulaaeidaa kichh kahan na jaaee |17|او خود دچار تردید می شود. هیچ کس نمی تواند در این مورد نظر دهد ||17||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੨ ॥
salok mahalaa 2 |سالوک، مهل دوم:
ਨਾਨਕ ਚਿੰਤਾ ਮਤਿ ਕਰਹੁ ਚਿੰਤਾ ਤਿਸ ਹੀ ਹੇਇ ॥
naanak chintaa mat karahu chintaa tis hee hee |ای نانک، مضطرب نباش. خداوند از شما مراقبت خواهد کرد.
ਜਲ ਮਹਿ ਜੰਤ ਉਪਾਇਅਨੁ ਤਿਨਾ ਭਿ ਰੋਜੀ ਦੇਇ ॥
jal meh jant upaaeian tinaa bhi rojee dee |مخلوقات را در آب آفرید و آنها را تغذیه می کند.
ਓਥੈ ਹਟੁ ਨ ਚਲਈ ਨਾ ਕੋ ਕਿਰਸ ਕਰੇਇ ॥
othai hatt na chalee naa ko kiras karee |هیچ فروشگاهی در آنجا باز نیست و کسی در آنجا کشاورزی نمی کند.
ਸਉਦਾ ਮੂਲਿ ਨ ਹੋਵਈ ਨਾ ਕੋ ਲਏ ਨ ਦੇਇ ॥
saudaa mool na hovee naa ko le na dee |هیچ تجارتی در آنجا انجام نمی شود و هیچ کس خرید و فروش نمی کند.
ਜੀਆ ਕਾ ਆਹਾਰੁ ਜੀਅ ਖਾਣਾ ਏਹੁ ਕਰੇਇ ॥
jeea kaa aahaar jeea khaanaa ehu karee |حیوانات حیوانات دیگر را می خورند. این چیزی است که خداوند به عنوان غذا به آنها داده است.
ਵਿਚਿ ਉਪਾਏ ਸਾਇਰਾ ਤਿਨਾ ਭਿ ਸਾਰ ਕਰੇਇ ॥
vich upaae saaeiraa tinaa bhi saar karee |آنها را در اقیانوس ها آفرید و به آنها نیز روزی می دهد.
ਨਾਨਕ ਚਿੰਤਾ ਮਤ ਕਰਹੁ ਚਿੰਤਾ ਤਿਸ ਹੀ ਹੇਇ ॥੧॥
naanak chintaa mat karahu chintaa tis hee hee |1|ای نانک، مضطرب نباش. خداوند از شما مراقبت خواهد کرد. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |مهل اول:
ਨਾਨਕ ਇਹੁ ਜੀਉ ਮਛੁਲੀ ਝੀਵਰੁ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਕਾਲੁ ॥
naanak ihu jeeo machhulee jheevar trisanaa kaal |ای نانک این جان ماهی است و مرگ ماهیگیر گرسنه.
ਮਨੂਆ ਅੰਧੁ ਨ ਚੇਤਈ ਪੜੈ ਅਚਿੰਤਾ ਜਾਲੁ ॥
manooaa andh na chetee parrai achintaa jaal |مرد نابینا حتی به این فکر هم نمی کند. و ناگهان توری ریخته می شود.
ਨਾਨਕ ਚਿਤੁ ਅਚੇਤੁ ਹੈ ਚਿੰਤਾ ਬਧਾ ਜਾਇ ॥
naanak chit achet hai chintaa badhaa jaae |ای نانک، هوشیاری او ناخودآگاه است و در بند اضطراب می رود.
ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਜੇ ਆਪਣੀ ਤਾ ਆਪੇ ਲਏ ਮਿਲਾਇ ॥੨॥
nadar kare je aapanee taa aape le milaae |2|اما اگر خداوند نظر لطف خود را عطا کند، آنگاه روح را با خود متحد می کند. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |پاوری:
ਸੇ ਜਨ ਸਾਚੇ ਸਦਾ ਸਦਾ ਜਿਨੀ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪੀਤਾ ॥
se jan saache sadaa sadaa jinee har ras peetaa |آنها صادقند، تا ابد صادقند، که در ذات والای خداوند می نوشند.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚਾ ਮਨਿ ਵਸੈ ਸਚੁ ਸਉਦਾ ਕੀਤਾ ॥
guramukh sachaa man vasai sach saudaa keetaa |خداوند واقعی در ذهن گورمخ می ماند. او معامله واقعی را انجام می دهد.
ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਘਰ ਹੀ ਮਾਹਿ ਹੈ ਵਡਭਾਗੀ ਲੀਤਾ ॥
sabh kichh ghar hee maeh hai vaddabhaagee leetaa |همه چیز در خانه خود درون است. فقط افراد بسیار خوش شانس آن را به دست می آورند.
ਅੰਤਰਿ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਮਰਿ ਗਈ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੀਤਾ ॥
antar trisanaa mar gee har gun gaaveetaa |گرسنگی درون غلبه می کند و غلبه می کند و ستایش های با شکوه خداوند را می خواند.
ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਅਨੁ ਆਪੇ ਦੇਇ ਬੁਝਾਈ ॥੧੮॥
aape mel milaaeian aape dee bujhaaee |18|او خود در اتحادش متحد می شود. او خود به آنها برکت می دهد و درک می کنند. ||18||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |سالوک، اول مهل:
ਵੇਲਿ ਪਿੰਞਾਇਆ ਕਤਿ ਵੁਣਾਇਆ ॥
vel pinyaaeaa kat vunaaeaa |پنبه خرد شده، بافته شده و ریسیده می شود.
ਕਟਿ ਕੁਟਿ ਕਰਿ ਖੁੰਬਿ ਚੜਾਇਆ ॥
katt kutt kar khunb charraaeaa |پارچه پهن شده، شسته شده و سفید شده است.
ਲੋਹਾ ਵਢੇ ਦਰਜੀ ਪਾੜੇ ਸੂਈ ਧਾਗਾ ਸੀਵੈ ॥
lohaa vadte darajee paarre sooee dhaagaa seevai |خیاط آن را با قیچی بریده و با نخش می دوزد.
ਇਉ ਪਤਿ ਪਾਟੀ ਸਿਫਤੀ ਸੀਪੈ ਨਾਨਕ ਜੀਵਤ ਜੀਵੈ ॥
eiau pat paattee sifatee seepai naanak jeevat jeevai |بدین ترتیب، عزت پاره پاره و پاره پاره شده، به ستایش خداوند، ای نانک، دوباره دوخته می شود و زندگی واقعی را می گذراند.
ਹੋਇ ਪੁਰਾਣਾ ਕਪੜੁ ਪਾਟੈ ਸੂਈ ਧਾਗਾ ਗੰਢੈ ॥
hoe puraanaa kaparr paattai sooee dhaagaa gandtai |که پوشیده می شود، پارچه پاره می شود. با نخ و سوزن دوباره دوخته می شود.
ਮਾਹੁ ਪਖੁ ਕਿਹੁ ਚਲੈ ਨਾਹੀ ਘੜੀ ਮੁਹਤੁ ਕਿਛੁ ਹੰਢੈ ॥
maahu pakh kihu chalai naahee gharree muhat kichh handtai |یک ماه یا حتی یک هفته دوام نمی آورد. به سختی یک ساعت یا حتی یک لحظه دوام می آورد.