ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری گرو گرانت صاحب
صفحه - 15
ਨਾਨਕ ਕਾਗਦ ਲਖ ਮਣਾ ਪੜਿ ਪੜਿ ਕੀਚੈ ਭਾਉ ॥
naanak kaagad lakh manaa parr parr keechai bhaau |ای نانک، اگر صدها هزار پشته کاغذ داشتم و اگر بخوانم و بخوانم و عشق به پروردگار را در آغوش بگیرم،
ਮਸੂ ਤੋਟਿ ਨ ਆਵਈ ਲੇਖਣਿ ਪਉਣੁ ਚਲਾਉ ॥
masoo tott na aavee lekhan paun chalaau |و اگر جوهر هرگز مرا از دست نمی داد و اگر قلمم می توانست مانند باد حرکت کند
ਲੇਖੈ ਬੋਲਣੁ ਬੋਲਣਾ ਲੇਖੈ ਖਾਣਾ ਖਾਉ ॥
lekhai bolan bolanaa lekhai khaanaa khaau |همانطور که از قبل مقرر شده است، مردم سخنان خود را بیان می کنند. همانطور که از قبل مقرر شده است، آنها غذای خود را مصرف می کنند.
ਲੇਖੈ ਵਾਟ ਚਲਾਈਆ ਲੇਖੈ ਸੁਣਿ ਵੇਖਾਉ ॥
lekhai vaatt chalaaeea lekhai sun vekhaau |همانطور که از قبل مقرر شده است، در طول راه قدم می زنند. همانطور که از قبل مقرر شده است، می بینند و می شنوند.
ਲੇਖੈ ਸਾਹ ਲਵਾਈਅਹਿ ਪੜੇ ਕਿ ਪੁਛਣ ਜਾਉ ॥੧॥
lekhai saah lavaaeeeh parre ki puchhan jaau |1|همانطور که از قبل مقرر شده است، نفس خود را می کشند. چرا باید بروم و این موضوع را از علما بپرسم؟ ||1||
ਬਾਬਾ ਮਾਇਆ ਰਚਨਾ ਧੋਹੁ ॥
baabaa maaeaa rachanaa dhohu |ای بابا، زرق و برق مایا فریبنده است.
ਅੰਧੈ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਨਾ ਤਿਸੁ ਏਹ ਨ ਓਹੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
andhai naam visaariaa naa tis eh na ohu |1| rahaau |مرد نابینا نام را فراموش کرده است. او در بلاتکلیفی است، نه اینجا و نه آنجا. ||1||مکث||
ਜੀਵਣ ਮਰਣਾ ਜਾਇ ਕੈ ਏਥੈ ਖਾਜੈ ਕਾਲਿ ॥
jeevan maranaa jaae kai ethai khaajai kaal |زندگی و مرگ برای همه کسانی که به دنیا می آیند می آید. همه چیز در اینجا توسط مرگ می بلعد.
ਜਿਥੈ ਬਹਿ ਸਮਝਾਈਐ ਤਿਥੈ ਕੋਇ ਨ ਚਲਿਓ ਨਾਲਿ ॥
jithai beh samajhaaeeai tithai koe na chalio naal |می نشیند و حساب ها را بررسی می کند، آنجا که هیچکس با کسی همراهی نمی کند.
ਰੋਵਣ ਵਾਲੇ ਜੇਤੜੇ ਸਭਿ ਬੰਨਹਿ ਪੰਡ ਪਰਾਲਿ ॥੨॥
rovan vaale jetarre sabh baneh pandd paraal |2|آنهایی که گریه می کنند و زاری می کنند ممکن است به همین خوبی همگی دسته های کاه ببندند. ||2||
ਸਭੁ ਕੋ ਆਖੈ ਬਹੁਤੁ ਬਹੁਤੁ ਘਟਿ ਨ ਆਖੈ ਕੋਇ ॥
sabh ko aakhai bahut bahut ghatt na aakhai koe |همه می گویند خداوند بزرگ ترین بزرگان است. هیچ کس کمتر او را صدا نمی کند.
ਕੀਮਤਿ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਈਆ ਕਹਣਿ ਨ ਵਡਾ ਹੋਇ ॥
keemat kinai na paaeea kahan na vaddaa hoe |هیچ کس نمی تواند ارزش او را تخمین بزند. با صحبت از او بر عظمت او افزوده نمی شود.
ਸਾਚਾ ਸਾਹਬੁ ਏਕੁ ਤੂ ਹੋਰਿ ਜੀਆ ਕੇਤੇ ਲੋਅ ॥੩॥
saachaa saahab ek too hor jeea kete loa |3|تو یگانه پروردگار واقعی و سرور همه موجودات دیگر، بسیاری از جهان ها هستی. ||3||
ਨੀਚਾ ਅੰਦਰਿ ਨੀਚ ਜਾਤਿ ਨੀਚੀ ਹੂ ਅਤਿ ਨੀਚੁ ॥
neechaa andar neech jaat neechee hoo at neech |ناناک به دنبال همراهی با پایین ترین طبقه پایین، بسیار پایین ترین طبقه پایین است.
ਨਾਨਕੁ ਤਿਨ ਕੈ ਸੰਗਿ ਸਾਥਿ ਵਡਿਆ ਸਿਉ ਕਿਆ ਰੀਸ ॥
naanak tin kai sang saath vaddiaa siau kiaa rees |چرا باید سعی کند با بزرگان رقابت کند؟
ਜਿਥੈ ਨੀਚ ਸਮਾਲੀਅਨਿ ਤਿਥੈ ਨਦਰਿ ਤੇਰੀ ਬਖਸੀਸ ॥੪॥੩॥
jithai neech samaaleean tithai nadar teree bakhasees |4|3|در آن مکان که حقیر در آنجا مورد عنایت قرار می گیرند، برکات نگاه لطف تو می بارد. ||4||3||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥
sireeraag mahalaa 1 |Siree Raag، First Mehl:
ਲਬੁ ਕੁਤਾ ਕੂੜੁ ਚੂਹੜਾ ਠਗਿ ਖਾਧਾ ਮੁਰਦਾਰੁ ॥
lab kutaa koorr chooharraa tthag khaadhaa muradaar |طمع سگ است; دروغ یک خیابان کثیف است. تقلب خوردن لاشه پوسیده است.
ਪਰ ਨਿੰਦਾ ਪਰ ਮਲੁ ਮੁਖ ਸੁਧੀ ਅਗਨਿ ਕ੍ਰੋਧੁ ਚੰਡਾਲੁ ॥
par nindaa par mal mukh sudhee agan krodh chanddaal |تهمت زدن به دیگران کثیفی دیگران را در دهان خود فرو می کنی. آتش خشم رانده ای است که اجساد مردگان را در کوره سوزاندن می سوزاند.
ਰਸ ਕਸ ਆਪੁ ਸਲਾਹਣਾ ਏ ਕਰਮ ਮੇਰੇ ਕਰਤਾਰ ॥੧॥
ras kas aap salaahanaa e karam mere karataar |1|من گرفتار این ذائقه ها و مزه ها و تمجیدهای خودپسندانه هستم. اینها اعمال من است ای خالق من! ||1||
ਬਾਬਾ ਬੋਲੀਐ ਪਤਿ ਹੋਇ ॥
baabaa boleeai pat hoe |ای بابا فقط چیزی بگو که برایت عزت می آورد.
ਊਤਮ ਸੇ ਦਰਿ ਊਤਮ ਕਹੀਅਹਿ ਨੀਚ ਕਰਮ ਬਹਿ ਰੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
aootam se dar aootam kaheeeh neech karam beh roe |1| rahaau |تنها آنها خوب هستند که در درگاه خداوند خوب قضاوت می شوند. کسانی که کارما بد دارند فقط می توانند بنشینند و گریه کنند. ||1||مکث||
ਰਸੁ ਸੁਇਨਾ ਰਸੁ ਰੁਪਾ ਕਾਮਣਿ ਰਸੁ ਪਰਮਲ ਕੀ ਵਾਸੁ ॥
ras sueinaa ras rupaa kaaman ras paramal kee vaas |لذت های طلا و نقره، لذت زنان، لذت از عطر چوب صندل،
ਰਸੁ ਘੋੜੇ ਰਸੁ ਸੇਜਾ ਮੰਦਰ ਰਸੁ ਮੀਠਾ ਰਸੁ ਮਾਸੁ ॥
ras ghorre ras sejaa mandar ras meetthaa ras maas |لذت اسب، لذت تخت نرم در قصر، لذت خوردن غذاهای شیرین و لذت غذای دلچسب
ਏਤੇ ਰਸ ਸਰੀਰ ਕੇ ਕੈ ਘਟਿ ਨਾਮ ਨਿਵਾਸੁ ॥੨॥
ete ras sareer ke kai ghatt naam nivaas |2|-این لذت های بدن انسان بسیار زیاد است. چگونه میتواند نعم، نام خداوند، در دل مسکن پیدا کند؟ ||2||
ਜਿਤੁ ਬੋਲਿਐ ਪਤਿ ਪਾਈਐ ਸੋ ਬੋਲਿਆ ਪਰਵਾਣੁ ॥
jit boliaai pat paaeeai so boliaa paravaan |آن سخنان پسندیده ای است که اگر گفته شود باعث افتخار است.
ਫਿਕਾ ਬੋਲਿ ਵਿਗੁਚਣਾ ਸੁਣਿ ਮੂਰਖ ਮਨ ਅਜਾਣ ॥
fikaa bol viguchanaa sun moorakh man ajaan |کلمات تند فقط غم و اندوه می آورد. گوش کن ای عقل نادان و نادان!
ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵਹਿ ਸੇ ਭਲੇ ਹੋਰਿ ਕਿ ਕਹਣ ਵਖਾਣ ॥੩॥
jo tis bhaaveh se bhale hor ki kahan vakhaan |3|کسانی که مورد رضایت او هستند خوبند. چه چیز دیگری برای گفتن وجود دارد؟ ||3||
ਤਿਨ ਮਤਿ ਤਿਨ ਪਤਿ ਤਿਨ ਧਨੁ ਪਲੈ ਜਿਨ ਹਿਰਦੈ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥
tin mat tin pat tin dhan palai jin hiradai rahiaa samaae |حکمت و عزت و ثروت در دامان کسانی است که دلهایشان نزد پروردگار رسوخ دارد.
ਤਿਨ ਕਾ ਕਿਆ ਸਾਲਾਹਣਾ ਅਵਰ ਸੁਆਲਿਉ ਕਾਇ ॥
tin kaa kiaa saalaahanaa avar suaaliau kaae |چه ستایشی می توان از آنها کرد؟ چه زینت های دیگری می توان به آنها داد؟
ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਬਾਹਰੇ ਰਾਚਹਿ ਦਾਨਿ ਨ ਨਾਇ ॥੪॥੪॥
naanak nadaree baahare raacheh daan na naae |4|4|ای نانک، کسانی که فاقد نگاه لطف پروردگار هستند، نه صدقه را گرامی می دارند و نه نام پروردگار را. ||4||4||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥
sireeraag mahalaa 1 |Siree Raag، First Mehl:
ਅਮਲੁ ਗਲੋਲਾ ਕੂੜ ਕਾ ਦਿਤਾ ਦੇਵਣਹਾਰਿ ॥
amal galolaa koorr kaa ditaa devanahaar |بخشنده بزرگ داروی مست کننده دروغ را داده است.
ਮਤੀ ਮਰਣੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਖੁਸੀ ਕੀਤੀ ਦਿਨ ਚਾਰਿ ॥
matee maran visaariaa khusee keetee din chaar |مردم مست هستند; آنها مرگ را فراموش کرده اند و چند روزی خوش می گذرانند.
ਸਚੁ ਮਿਲਿਆ ਤਿਨ ਸੋਫੀਆ ਰਾਖਣ ਕਉ ਦਰਵਾਰੁ ॥੧॥
sach miliaa tin sofeea raakhan kau daravaar |1|کسانی که از مسکرات استفاده نمی کنند، راست می گویند; آنها در صحن خداوند ساکن هستند. ||1||
ਨਾਨਕ ਸਾਚੇ ਕਉ ਸਚੁ ਜਾਣੁ ॥
naanak saache kau sach jaan |ای نانک، پروردگار حقیقی را حق بدان.
ਜਿਤੁ ਸੇਵਿਐ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਤੇਰੀ ਦਰਗਹ ਚਲੈ ਮਾਣੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jit seviaai sukh paaeeai teree daragah chalai maan |1| rahaau |خدمت به او، صلح حاصل می شود. با افتخار به دربار او برو. ||1||مکث||
ਸਚੁ ਸਰਾ ਗੁੜ ਬਾਹਰਾ ਜਿਸੁ ਵਿਚਿ ਸਚਾ ਨਾਉ ॥
sach saraa gurr baaharaa jis vich sachaa naau |شراب حقیقت از ملاس تخمیر نمی شود. نام واقعی در آن موجود است.