ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری گرو گرانت صاحب
صفحه - 267
ਮੁਖਿ ਅਪਿਆਉ ਬੈਠ ਕਉ ਦੈਨ ॥
mukh apiaau baitth kau dain |آیا آنجا هستند که در حین استراحت به شما غذا بدهند.
ਇਹੁ ਨਿਰਗੁਨੁ ਗੁਨੁ ਕਛੂ ਨ ਬੂਝੈ ॥
eihu niragun gun kachhoo na boojhai |این آدم بی ارزش هیچ قدر از همه خوبی هایی که برایش شده قدردانی نکرده است.
ਬਖਸਿ ਲੇਹੁ ਤਉ ਨਾਨਕ ਸੀਝੈ ॥੧॥
bakhas lehu tau naanak seejhai |1|ای نانک اگر او را آمرزش دهی، تنها در این صورت نجات خواهد یافت. ||1||
ਜਿਹ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਧਰ ਊਪਰਿ ਸੁਖਿ ਬਸਹਿ ॥
jih prasaad dhar aoopar sukh baseh |به لطف او در آسایش روی زمین می مانی.
ਸੁਤ ਭ੍ਰਾਤ ਮੀਤ ਬਨਿਤਾ ਸੰਗਿ ਹਸਹਿ ॥
sut bhraat meet banitaa sang haseh |با فرزندان، خواهر و برادر، دوستان و همسرتان می خندید.
ਜਿਹ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਪੀਵਹਿ ਸੀਤਲ ਜਲਾ ॥
jih prasaad peeveh seetal jalaa |به فضل او در آب خنک می نوشید.
ਸੁਖਦਾਈ ਪਵਨੁ ਪਾਵਕੁ ਅਮੁਲਾ ॥
sukhadaaee pavan paavak amulaa |شما نسیم های آرام و آتشی گرانبها دارید.
ਜਿਹ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਭੋਗਹਿ ਸਭਿ ਰਸਾ ॥
jih prasaad bhogeh sabh rasaa |به لطف او از انواع لذت ها بهره مند می شوید.
ਸਗਲ ਸਮਗ੍ਰੀ ਸੰਗਿ ਸਾਥਿ ਬਸਾ ॥
sagal samagree sang saath basaa |تمام مایحتاج زندگی شما فراهم شده است.
ਦੀਨੇ ਹਸਤ ਪਾਵ ਕਰਨ ਨੇਤ੍ਰ ਰਸਨਾ ॥
deene hasat paav karan netr rasanaa |او به شما دست، پا، گوش، چشم و زبان داد،
ਤਿਸਹਿ ਤਿਆਗਿ ਅਵਰ ਸੰਗਿ ਰਚਨਾ ॥
tiseh tiaag avar sang rachanaa |و با این حال، او را رها می کنید و خود را به دیگران متصل می کنید.
ਐਸੇ ਦੋਖ ਮੂੜ ਅੰਧ ਬਿਆਪੇ ॥
aaise dokh moorr andh biaape |چنین اشتباهات گناه آلودی به احمقان کور می چسبد.
ਨਾਨਕ ਕਾਢਿ ਲੇਹੁ ਪ੍ਰਭ ਆਪੇ ॥੨॥
naanak kaadt lehu prabh aape |2|نانک: بالا ببر و نجاتشان بده، خدایا! ||2||
ਆਦਿ ਅੰਤਿ ਜੋ ਰਾਖਨਹਾਰੁ ॥
aad ant jo raakhanahaar |از آغاز تا پایان، او حافظ ماست،
ਤਿਸ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨ ਕਰੈ ਗਵਾਰੁ ॥
tis siau preet na karai gavaar |و با این حال، نادانان محبت خود را به او نمی دهند.
ਜਾ ਕੀ ਸੇਵਾ ਨਵ ਨਿਧਿ ਪਾਵੈ ॥
jaa kee sevaa nav nidh paavai |با خدمت به او، نه گنج به دست می آید،
ਤਾ ਸਿਉ ਮੂੜਾ ਮਨੁ ਨਹੀ ਲਾਵੈ ॥
taa siau moorraa man nahee laavai |و با این حال، نادانان ذهن خود را با او پیوند نمی دهند.
ਜੋ ਠਾਕੁਰੁ ਸਦ ਸਦਾ ਹਜੂਰੇ ॥
jo tthaakur sad sadaa hajoore |پروردگار و مولای ما همیشه حاضر است، همیشه و همیشه،
ਤਾ ਕਉ ਅੰਧਾ ਜਾਨਤ ਦੂਰੇ ॥
taa kau andhaa jaanat doore |و با این حال، نابینایان معنوی معتقدند که او دور است.
ਜਾ ਕੀ ਟਹਲ ਪਾਵੈ ਦਰਗਹ ਮਾਨੁ ॥
jaa kee ttahal paavai daragah maan |در خدمت او، در بارگاه خداوند افتخار کسب می شود،
ਤਿਸਹਿ ਬਿਸਾਰੈ ਮੁਗਧੁ ਅਜਾਨੁ ॥
tiseh bisaarai mugadh ajaan |و با این حال، احمق نادان او را فراموش می کند.
ਸਦਾ ਸਦਾ ਇਹੁ ਭੂਲਨਹਾਰੁ ॥
sadaa sadaa ihu bhoolanahaar |برای همیشه و همیشه، این شخص اشتباه می کند.
ਨਾਨਕ ਰਾਖਨਹਾਰੁ ਅਪਾਰੁ ॥੩॥
naanak raakhanahaar apaar |3|ای نانک، پروردگار بیکران فیض نجات ماست. ||3||
ਰਤਨੁ ਤਿਆਗਿ ਕਉਡੀ ਸੰਗਿ ਰਚੈ ॥
ratan tiaag kauddee sang rachai |با رها کردن جواهر، آنها با یک صدف غرق می شوند.
ਸਾਚੁ ਛੋਡਿ ਝੂਠ ਸੰਗਿ ਮਚੈ ॥
saach chhodd jhootth sang machai |از حق چشم پوشی می کنند و باطل را می پذیرند.
ਜੋ ਛਡਨਾ ਸੁ ਅਸਥਿਰੁ ਕਰਿ ਮਾਨੈ ॥
jo chhaddanaa su asathir kar maanai |آنچه از دنیا می رود، آنها معتقدند که دائمی است.
ਜੋ ਹੋਵਨੁ ਸੋ ਦੂਰਿ ਪਰਾਨੈ ॥
jo hovan so door paraanai |آنها معتقدند آنچه که نهفته است دور است.
ਛੋਡਿ ਜਾਇ ਤਿਸ ਕਾ ਸ੍ਰਮੁ ਕਰੈ ॥
chhodd jaae tis kaa sram karai |آنها برای چیزی که در نهایت باید ترک کنند مبارزه می کنند.
ਸੰਗਿ ਸਹਾਈ ਤਿਸੁ ਪਰਹਰੈ ॥
sang sahaaee tis paraharai |آنها از خداوند، یاری و پشتیبان خود، که همیشه با آنهاست، رویگردانند.
ਚੰਦਨ ਲੇਪੁ ਉਤਾਰੈ ਧੋਇ ॥
chandan lep utaarai dhoe |خمیر چوب صندل را می شویند.
ਗਰਧਬ ਪ੍ਰੀਤਿ ਭਸਮ ਸੰਗਿ ਹੋਇ ॥
garadhab preet bhasam sang hoe |مثل خرها عاشق گل هستند.
ਅੰਧ ਕੂਪ ਮਹਿ ਪਤਿਤ ਬਿਕਰਾਲ ॥
andh koop meh patit bikaraal |آنها در گودال عمیق و تاریک افتاده اند.
ਨਾਨਕ ਕਾਢਿ ਲੇਹੁ ਪ੍ਰਭ ਦਇਆਲ ॥੪॥
naanak kaadt lehu prabh deaal |4|نانک: آنها را بلند کن و نجاتشان بده، ای پروردگار مهربان! ||4||
ਕਰਤੂਤਿ ਪਸੂ ਕੀ ਮਾਨਸ ਜਾਤਿ ॥
karatoot pasoo kee maanas jaat |آنها متعلق به نوع انسان هستند، اما مانند حیوانات عمل می کنند.
ਲੋਕ ਪਚਾਰਾ ਕਰੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤਿ ॥
lok pachaaraa karai din raat |شب و روز دیگران را نفرین می کنند.
ਬਾਹਰਿ ਭੇਖ ਅੰਤਰਿ ਮਲੁ ਮਾਇਆ ॥
baahar bhekh antar mal maaeaa |در ظاهر، لباس مذهبی می پوشند، اما در درون کثیفی مایا است.
ਛਪਸਿ ਨਾਹਿ ਕਛੁ ਕਰੈ ਛਪਾਇਆ ॥
chhapas naeh kachh karai chhapaaeaa |آنها نمی توانند این را پنهان کنند، هر چقدر هم که تلاش کنند.
ਬਾਹਰਿ ਗਿਆਨ ਧਿਆਨ ਇਸਨਾਨ ॥
baahar giaan dhiaan isanaan |در ظاهر، دانش، مراقبه و تطهیر را نشان می دهند،
ਅੰਤਰਿ ਬਿਆਪੈ ਲੋਭੁ ਸੁਆਨੁ ॥
antar biaapai lobh suaan |اما در درون می چسبد سگ طمع.
ਅੰਤਰਿ ਅਗਨਿ ਬਾਹਰਿ ਤਨੁ ਸੁਆਹ ॥
antar agan baahar tan suaah |آتش هوس در درون می پیچد. در ظاهر خاکستر به بدن خود می ریزند.
ਗਲਿ ਪਾਥਰ ਕੈਸੇ ਤਰੈ ਅਥਾਹ ॥
gal paathar kaise tarai athaah |سنگی دور گردن آنهاست - چگونه می توانند از اقیانوس غیرقابل درک عبور کنند؟
ਜਾ ਕੈ ਅੰਤਰਿ ਬਸੈ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪਿ ॥
jaa kai antar basai prabh aap |کسانی که خود خدا در درونشان می ماند
ਨਾਨਕ ਤੇ ਜਨ ਸਹਜਿ ਸਮਾਤਿ ॥੫॥
naanak te jan sahaj samaat |5|- ای نانک، آن موجودات فروتن به طور شهودی جذب پروردگار می شوند. ||5||
ਸੁਨਿ ਅੰਧਾ ਕੈਸੇ ਮਾਰਗੁ ਪਾਵੈ ॥
sun andhaa kaise maarag paavai |نابینایان با گوش دادن چگونه می توانند مسیر را بیابند؟
ਕਰੁ ਗਹਿ ਲੇਹੁ ਓੜਿ ਨਿਬਹਾਵੈ ॥
kar geh lehu orr nibahaavai |دستش را بگیر تا به مقصد برسد.
ਕਹਾ ਬੁਝਾਰਤਿ ਬੂਝੈ ਡੋਰਾ ॥
kahaa bujhaarat boojhai ddoraa |چگونه می توان معما را برای ناشنوایان فهمید؟
ਨਿਸਿ ਕਹੀਐ ਤਉ ਸਮਝੈ ਭੋਰਾ ॥
nis kaheeai tau samajhai bhoraa |بگویید "شب"، و او فکر می کند شما "روز" را گفتید.
ਕਹਾ ਬਿਸਨਪਦ ਗਾਵੈ ਗੁੰਗ ॥
kahaa bisanapad gaavai gung |چگونه لال می تواند سرودهای خداوند را بخواند؟
ਜਤਨ ਕਰੈ ਤਉ ਭੀ ਸੁਰ ਭੰਗ ॥
jatan karai tau bhee sur bhang |او ممکن است تلاش کند، اما صدایش او را شکست خواهد داد.
ਕਹ ਪਿੰਗੁਲ ਪਰਬਤ ਪਰ ਭਵਨ ॥
kah pingul parabat par bhavan |چگونه معلول می تواند از کوه بالا برود؟
ਨਹੀ ਹੋਤ ਊਹਾ ਉਸੁ ਗਵਨ ॥
nahee hot aoohaa us gavan |او به سادگی نمی تواند به آنجا برود.
ਕਰਤਾਰ ਕਰੁਣਾ ਮੈ ਦੀਨੁ ਬੇਨਤੀ ਕਰੈ ॥
karataar karunaa mai deen benatee karai |ای خالق، رب الرحمن - بنده حقیر تو دعا می کند;
ਨਾਨਕ ਤੁਮਰੀ ਕਿਰਪਾ ਤਰੈ ॥੬॥
naanak tumaree kirapaa tarai |6|نانک: به لطف شما، لطفا مرا نجات دهید. ||6||
ਸੰਗਿ ਸਹਾਈ ਸੁ ਆਵੈ ਨ ਚੀਤਿ ॥
sang sahaaee su aavai na cheet |خداوند، یاری و پشتیبان ما، همیشه با ما است، اما انسان فانی او را به یاد نمی آورد.
ਜੋ ਬੈਰਾਈ ਤਾ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ॥
jo bairaaee taa siau preet |او به دشمنان خود محبت نشان می دهد.
ਬਲੂਆ ਕੇ ਗ੍ਰਿਹ ਭੀਤਰਿ ਬਸੈ ॥
balooaa ke grih bheetar basai |او در یک قلعه شنی زندگی می کند.
ਅਨਦ ਕੇਲ ਮਾਇਆ ਰੰਗਿ ਰਸੈ ॥
anad kel maaeaa rang rasai |او از بازی های لذت و ذائقه مایا لذت می برد.
ਦ੍ਰਿੜੁ ਕਰਿ ਮਾਨੈ ਮਨਹਿ ਪ੍ਰਤੀਤਿ ॥
drirr kar maanai maneh prateet |او معتقد است که آنها دائمی هستند - این باور ذهن اوست.
ਕਾਲੁ ਨ ਆਵੈ ਮੂੜੇ ਚੀਤਿ ॥
kaal na aavai moorre cheet |حتی مرگ برای احمق به ذهن نمی رسد.
ਬੈਰ ਬਿਰੋਧ ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧ ਮੋਹ ॥
bair birodh kaam krodh moh |نفرت، تعارض، میل جنسی، خشم، وابستگی عاطفی،
ਝੂਠ ਬਿਕਾਰ ਮਹਾ ਲੋਭ ਧ੍ਰੋਹ ॥
jhootth bikaar mahaa lobh dhroh |دروغ، فساد، طمع و فریب بسیار: