ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری گرو گرانت صاحب
صفحه - 653
ਨਾਨਕ ਭਏ ਪੁਨੀਤ ਹਰਿ ਤੀਰਥਿ ਨਾਇਆ ॥੨੬॥
naanak bhe puneet har teerath naaeaa |26|ای نانک، آنها در حرم مطهر پروردگار غسل می کنند، پاک شده اند. ||26||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |سالوک، مهل چهارم:
ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਤਰਿ ਸਾਂਤਿ ਹੈ ਮਨਿ ਤਨਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇ ॥
guramukh antar saant hai man tan naam samaae |در گورمخ صلح و آرامش است. ذهن و بدن او در نعم، نام خداوند، جذب می شود.
ਨਾਮੋ ਚਿਤਵੈ ਨਾਮੁ ਪੜੈ ਨਾਮਿ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
naamo chitavai naam parrai naam rahai liv laae |او در نعم می اندیشد، نعم را مطالعه می کند و عاشقانه در نعم جذب می شود.
ਨਾਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਪਾਇਆ ਚਿੰਤਾ ਗਈ ਬਿਲਾਇ ॥
naam padaarath paaeaa chintaa gee bilaae |او گنج نعم را به دست می آورد و اضطرابش برطرف می شود.
ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਨਾਮੁ ਊਪਜੈ ਤਿਸਨਾ ਭੁਖ ਸਭ ਜਾਇ ॥
satigur miliaai naam aoopajai tisanaa bhukh sabh jaae |با ملاقات با گورو، نعم سرازیر می شود و تشنگی و گرسنگی او کاملاً برطرف می شود.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੇ ਰਤਿਆ ਨਾਮੋ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥੧॥
naanak naame ratiaa naamo palai paae |1|ای نانک آغشته به نعم جمع می کند در نعم. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |مهل چهارم:
ਸਤਿਗੁਰ ਪੁਰਖਿ ਜਿ ਮਾਰਿਆ ਭ੍ਰਮਿ ਭ੍ਰਮਿਆ ਘਰੁ ਛੋਡਿ ਗਇਆ ॥
satigur purakh ji maariaa bhram bhramiaa ghar chhodd geaa |کسی که توسط گورو واقعی مورد نفرین قرار می گیرد، خانه خود را رها می کند و بی هدف سرگردان می شود.
ਓਸੁ ਪਿਛੈ ਵਜੈ ਫਕੜੀ ਮੁਹੁ ਕਾਲਾ ਆਗੈ ਭਇਆ ॥
os pichhai vajai fakarree muhu kaalaa aagai bheaa |او را مسخره می کنند و در آخرت چهره اش سیاه می شود.
ਓਸੁ ਅਰਲੁ ਬਰਲੁ ਮੁਹਹੁ ਨਿਕਲੈ ਨਿਤ ਝਗੂ ਸੁਟਦਾ ਮੁਆ ॥
os aral baral muhahu nikalai nit jhagoo suttadaa muaa |بی ربط غر می زند و از دهانش کف می کند و می میرد.
ਕਿਆ ਹੋਵੈ ਕਿਸੈ ਹੀ ਦੈ ਕੀਤੈ ਜਾਂ ਧੁਰਿ ਕਿਰਤੁ ਓਸ ਦਾ ਏਹੋ ਜੇਹਾ ਪਇਆ ॥
kiaa hovai kisai hee dai keetai jaan dhur kirat os daa eho jehaa peaa |چه کسی می تواند انجام دهد؟ سرنوشت او با توجه به اعمال گذشته او چنین است.
ਜਿਥੈ ਓਹੁ ਜਾਇ ਤਿਥੈ ਓਹੁ ਝੂਠਾ ਕੂੜੁ ਬੋਲੇ ਕਿਸੈ ਨ ਭਾਵੈ ॥
jithai ohu jaae tithai ohu jhootthaa koorr bole kisai na bhaavai |هر جا برود دروغگو است و با دروغ گفتن از هیچکس خوشش نمی آید.
ਵੇਖਹੁ ਭਾਈ ਵਡਿਆਈ ਹਰਿ ਸੰਤਹੁ ਸੁਆਮੀ ਅਪੁਨੇ ਕੀ ਜੈਸਾ ਕੋਈ ਕਰੈ ਤੈਸਾ ਕੋਈ ਪਾਵੈ ॥
vekhahu bhaaee vaddiaaee har santahu suaamee apune kee jaisaa koee karai taisaa koee paavai |ای خواهران و برادران سرنوشت، این را ببینید، عظمت شکوهمند پروردگار و سرور ما، ای مقدسین. همانطور که شخص رفتار می کند، او نیز دریافت می کند.
ਏਹੁ ਬ੍ਰਹਮ ਬੀਚਾਰੁ ਹੋਵੈ ਦਰਿ ਸਾਚੈ ਅਗੋ ਦੇ ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਆਖਿ ਸੁਣਾਵੈ ॥੨॥
ehu braham beechaar hovai dar saachai ago de jan naanak aakh sunaavai |2|این تصمیم خداوند در دادگاه حقیقی او خواهد بود. بنده نانک این را پیش بینی و اعلام می کند. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |پاوری:
ਗੁਰਿ ਸਚੈ ਬਧਾ ਥੇਹੁ ਰਖਵਾਲੇ ਗੁਰਿ ਦਿਤੇ ॥
gur sachai badhaa thehu rakhavaale gur dite |گورو واقعی دهکده را تأسیس کرده است. گورو نگهبانان و محافظان خود را تعیین کرده است.
ਪੂਰਨ ਹੋਈ ਆਸ ਗੁਰ ਚਰਣੀ ਮਨ ਰਤੇ ॥
pooran hoee aas gur charanee man rate |امیدهای من برآورده شده است و ذهنم با عشق به پای گورو آغشته شده است.
ਗੁਰਿ ਕ੍ਰਿਪਾਲਿ ਬੇਅੰਤਿ ਅਵਗੁਣ ਸਭਿ ਹਤੇ ॥
gur kripaal beant avagun sabh hate |گورو بی نهایت مهربان است. او تمام گناهان مرا پاک کرده است.
ਗੁਰਿ ਅਪਣੀ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ਅਪਣੇ ਕਰਿ ਲਿਤੇ ॥
gur apanee kirapaa dhaar apane kar lite |مرشد مرا از رحمت خود غرق کرده و مرا از آن خود ساخته است.
ਨਾਨਕ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰ ਜਿਸੁ ਗੁਰ ਕੇ ਗੁਣ ਇਤੇ ॥੨੭॥
naanak sad balihaar jis gur ke gun ite |27|ناناک برای همیشه قربانی گورو است که فضیلت های بی شماری دارد. ||27||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |سالوک، اول مهل:
ਤਾ ਕੀ ਰਜਾਇ ਲੇਖਿਆ ਪਾਇ ਅਬ ਕਿਆ ਕੀਜੈ ਪਾਂਡੇ ॥
taa kee rajaae lekhiaa paae ab kiaa keejai paandde |به فرمان او، ما پاداش های از پیش تعیین شده خود را دریافت می کنیم. پس حالا چه کنیم، ای پاندیت؟
ਹੁਕਮੁ ਹੋਆ ਹਾਸਲੁ ਤਦੇ ਹੋਇ ਨਿਬੜਿਆ ਹੰਢਹਿ ਜੀਅ ਕਮਾਂਦੇ ॥੧॥
hukam hoaa haasal tade hoe nibarriaa handteh jeea kamaande |1|هنگامی که فرمان او دریافت شد، تصمیم گرفته می شود; همه موجودات بر اساس آن حرکت می کنند و عمل می کنند. ||1||
ਮਃ ੨ ॥
mahalaa 2 |مهل دوم:
ਨਕਿ ਨਥ ਖਸਮ ਹਥ ਕਿਰਤੁ ਧਕੇ ਦੇ ॥
nak nath khasam hath kirat dhake de |ریسمان از طریق بینی در دستان خداوند استاد است. اعمال خود شخص او را به سمت خود سوق می دهد.
ਜਹਾ ਦਾਣੇ ਤਹਾਂ ਖਾਣੇ ਨਾਨਕਾ ਸਚੁ ਹੇ ॥੨॥
jahaa daane tahaan khaane naanakaa sach he |2|غذای او هر کجا باشد همانجا می خورد. ای نانک، این حقیقت است. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |پاوری:
ਸਭੇ ਗਲਾ ਆਪਿ ਥਾਟਿ ਬਹਾਲੀਓਨੁ ॥
sabhe galaa aap thaatt bahaaleeon |خود خداوند همه چیز را در جای خود قرار می دهد.
ਆਪੇ ਰਚਨੁ ਰਚਾਇ ਆਪੇ ਹੀ ਘਾਲਿਓਨੁ ॥
aape rachan rachaae aape hee ghaalion |خلقت را خودش آفرید و خودش آن را نابود می کند.
ਆਪੇ ਜੰਤ ਉਪਾਇ ਆਪਿ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲਿਓਨੁ ॥
aape jant upaae aap pratipaalion |او خود مخلوقاتش را شکل می دهد و خود آنها را تغذیه می کند.
ਦਾਸ ਰਖੇ ਕੰਠਿ ਲਾਇ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲਿਓਨੁ ॥
daas rakhe kantth laae nadar nihaalion |بندگانش را در آغوش خود در آغوش می گیرد و با نگاه لطف خود به آنها برکت می دهد.
ਨਾਨਕ ਭਗਤਾ ਸਦਾ ਅਨੰਦੁ ਭਾਉ ਦੂਜਾ ਜਾਲਿਓਨੁ ॥੨੮॥
naanak bhagataa sadaa anand bhaau doojaa jaalion |28|ای نانک، فدائیان او همیشه در سعادتند. آنها عشق دوگانگی را سوزانده اند. ||28||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |سالوک، مهل سوم:
ਏ ਮਨ ਹਰਿ ਜੀ ਧਿਆਇ ਤੂ ਇਕ ਮਨਿ ਇਕ ਚਿਤਿ ਭਾਇ ॥
e man har jee dhiaae too ik man ik chit bhaae |اى ذهن، با تمركز هشيارى تك ذهن، در پروردگار عزيز مراقبه كن.
ਹਰਿ ਕੀਆ ਸਦਾ ਸਦਾ ਵਡਿਆਈਆ ਦੇਇ ਨ ਪਛੋਤਾਇ ॥
har keea sadaa sadaa vaddiaaeea dee na pachhotaae |عظمت با شکوه خداوند تا ابدالاباد خواهد بود. او هرگز از آنچه می دهد پشیمان نمی شود.
ਹਉ ਹਰਿ ਕੈ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰਣੈ ਜਿਤੁ ਸੇਵਿਐ ਸੁਖੁ ਪਾਇ ॥
hau har kai sad balihaaranai jit seviaai sukh paae |من برای همیشه قربانی خداوند هستم. خدمت به او، آرامش حاصل می شود.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਿਲਿ ਰਹੈ ਹਉਮੈ ਸਬਦਿ ਜਲਾਇ ॥੧॥
naanak guramukh mil rahai haumai sabad jalaae |1|ای نانک، گورموک با خداوند درآمیخته می ماند. او نفس خود را از طریق کلمه شاباد می سوزاند. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |مهل سوم:
ਆਪੇ ਸੇਵਾ ਲਾਇਅਨੁ ਆਪੇ ਬਖਸ ਕਰੇਇ ॥
aape sevaa laaeian aape bakhas karee |او خود ما را به عبادت او سفارش می کند و خود ما را به بخشش عنایت می کند.
ਸਭਨਾ ਕਾ ਮਾ ਪਿਉ ਆਪਿ ਹੈ ਆਪੇ ਸਾਰ ਕਰੇਇ ॥
sabhanaa kaa maa piau aap hai aape saar karee |او خود پدر و مادر همه است. او خودش به ما اهمیت می دهد.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਨਿ ਤਿਨ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸੁ ਹੈ ਜੁਗੁ ਜੁਗੁ ਸੋਭਾ ਹੋਇ ॥੨॥
naanak naam dhiaaein tin nij ghar vaas hai jug jug sobhaa hoe |2|ای نانک، کسانی که در نعم، نام خداوند تعمق می کنند، در خانه باطن خود می مانند. آنها در طول اعصار مورد احترام هستند. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |پاوری:
ਤੂ ਕਰਣ ਕਾਰਣ ਸਮਰਥੁ ਹਹਿ ਕਰਤੇ ਮੈ ਤੁਝ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥
too karan kaaran samarath heh karate mai tujh bin avar na koee |تو خالقی هستی که قادر به انجام هر کاری هستی. بدون تو، هیچ چیز دیگری وجود ندارد.