ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری گرو گرانت صاحب
صفحه - 1159
ਪੰਡਿਤ ਮੁਲਾਂ ਛਾਡੇ ਦੋਊ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
panddit mulaan chhaadde doaoo |1| rahaau |من هم پاندیت ها، علمای دین هندو و هم ملاها، کشیش های مسلمان را رها کرده ام. ||1||مکث||
ਬੁਨਿ ਬੁਨਿ ਆਪ ਆਪੁ ਪਹਿਰਾਵਉ ॥
bun bun aap aap pahiraavau |می بافم و می بافم و آنچه می بافم می پوشم.
ਜਹ ਨਹੀ ਆਪੁ ਤਹਾ ਹੋਇ ਗਾਵਉ ॥੨॥
jah nahee aap tahaa hoe gaavau |2|جایی که خودپرستی وجود ندارد، آنجا ستایش خدا را می خوانم. ||2||
ਪੰਡਿਤ ਮੁਲਾਂ ਜੋ ਲਿਖਿ ਦੀਆ ॥
panddit mulaan jo likh deea |هر چه پاندی ها و ملاها نوشته اند،
ਛਾਡਿ ਚਲੇ ਹਮ ਕਛੂ ਨ ਲੀਆ ॥੩॥
chhaadd chale ham kachhoo na leea |3|رد می کنم؛ من هیچ کدام را قبول ندارم. ||3||
ਰਿਦੈ ਇਖਲਾਸੁ ਨਿਰਖਿ ਲੇ ਮੀਰਾ ॥
ridai ikhalaas nirakh le meeraa |قلب من پاک است و بنابراین خداوند را در درونم دیده ام.
ਆਪੁ ਖੋਜਿ ਖੋਜਿ ਮਿਲੇ ਕਬੀਰਾ ॥੪॥੭॥
aap khoj khoj mile kabeeraa |4|7|جستوجو، جستوجو در درون خود، کبیر با پروردگار ملاقات کرده است. ||4||7||
ਨਿਰਧਨ ਆਦਰੁ ਕੋਈ ਨ ਦੇਇ ॥
niradhan aadar koee na dee |هیچ کس به مرد بیچاره احترام نمی گذارد.
ਲਾਖ ਜਤਨ ਕਰੈ ਓਹੁ ਚਿਤਿ ਨ ਧਰੇਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
laakh jatan karai ohu chit na dharee |1| rahaau |او ممکن است هزاران تلاش کند، اما هیچکس به او توجهی نمی کند. ||1||مکث||
ਜਉ ਨਿਰਧਨੁ ਸਰਧਨ ਕੈ ਜਾਇ ॥
jau niradhan saradhan kai jaae |وقتی فقیر نزد ثروتمند می رود،
ਆਗੇ ਬੈਠਾ ਪੀਠਿ ਫਿਰਾਇ ॥੧॥
aage baitthaa peetth firaae |1|و درست روبروی او می نشیند، مرد ثروتمند به او پشت می کند. ||1||
ਜਉ ਸਰਧਨੁ ਨਿਰਧਨ ਕੈ ਜਾਇ ॥
jau saradhan niradhan kai jaae |اما وقتی مرد ثروتمند به سراغ فقیر می رود،
ਦੀਆ ਆਦਰੁ ਲੀਆ ਬੁਲਾਇ ॥੨॥
deea aadar leea bulaae |2|بیچاره با احترام از او استقبال می کند. ||2||
ਨਿਰਧਨੁ ਸਰਧਨੁ ਦੋਨਉ ਭਾਈ ॥
niradhan saradhan donau bhaaee |فقیر و ثروتمند هر دو برادرند.
ਪ੍ਰਭ ਕੀ ਕਲਾ ਨ ਮੇਟੀ ਜਾਈ ॥੩॥
prabh kee kalaa na mettee jaaee |3|نقشه از پیش تعیین شده خدا پاک شدنی نیست. ||3||
ਕਹਿ ਕਬੀਰ ਨਿਰਧਨੁ ਹੈ ਸੋਈ ॥
keh kabeer niradhan hai soee |کبیر می گوید، او تنها فقیر است،
ਜਾ ਕੇ ਹਿਰਦੈ ਨਾਮੁ ਨ ਹੋਈ ॥੪॥੮॥
jaa ke hiradai naam na hoee |4|8|کسی که نعم، نام خداوند را در دل ندارد. ||4||8||
ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਤੇ ਭਗਤਿ ਕਮਾਈ ॥
gur sevaa te bhagat kamaaee |خدمت به گورو، عبادت عبادی انجام می شود.
ਤਬ ਇਹ ਮਾਨਸ ਦੇਹੀ ਪਾਈ ॥
tab ih maanas dehee paaee |سپس این بدن انسان به دست می آید.
ਇਸ ਦੇਹੀ ਕਉ ਸਿਮਰਹਿ ਦੇਵ ॥
eis dehee kau simareh dev |حتی خدایان هم آرزوی این بدن انسان را دارند.
ਸੋ ਦੇਹੀ ਭਜੁ ਹਰਿ ਕੀ ਸੇਵ ॥੧॥
so dehee bhaj har kee sev |1|پس بدن انسان را به ارتعاش درآورید و به خدمت به خداوند فکر کنید. ||1||
ਭਜਹੁ ਗੁੋਬਿੰਦ ਭੂਲਿ ਮਤ ਜਾਹੁ ॥
bhajahu guobind bhool mat jaahu |ارتعاش کنید و در مورد پروردگار عالم تفکر کنید و هرگز او را فراموش نکنید.
ਮਾਨਸ ਜਨਮ ਕਾ ਏਹੀ ਲਾਹੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
maanas janam kaa ehee laahu |1| rahaau |این فرصت مبارک این تجسم انسان است. ||1||مکث||
ਜਬ ਲਗੁ ਜਰਾ ਰੋਗੁ ਨਹੀ ਆਇਆ ॥
jab lag jaraa rog nahee aaeaa |تا زمانی که بیماری پیری به بدن نیامده است،
ਜਬ ਲਗੁ ਕਾਲਿ ਗ੍ਰਸੀ ਨਹੀ ਕਾਇਆ ॥
jab lag kaal grasee nahee kaaeaa |و تا زمانی که مرگ نیامده و بدن را نگرفته است،
ਜਬ ਲਗੁ ਬਿਕਲ ਭਈ ਨਹੀ ਬਾਨੀ ॥
jab lag bikal bhee nahee baanee |و تا زمانی که صدای شما قدرت خود را از دست نداده باشد،
ਭਜਿ ਲੇਹਿ ਰੇ ਮਨ ਸਾਰਿਗਪਾਨੀ ॥੨॥
bhaj lehi re man saarigapaanee |2|ای موجود فانی، در مورد پروردگار جهان ارتعاش و تعمق کن. ||2||
ਅਬ ਨ ਭਜਸਿ ਭਜਸਿ ਕਬ ਭਾਈ ॥
ab na bhajas bhajas kab bhaaee |اگر اکنون در او ارتعاش و تأمل نکنی، ای سیب تقدیر، کی خواهی شد؟
ਆਵੈ ਅੰਤੁ ਨ ਭਜਿਆ ਜਾਈ ॥
aavai ant na bhajiaa jaaee |هنگامی که پایان فرا رسد، نمی توانید در او ارتعاش و تفکر کنید.
ਜੋ ਕਿਛੁ ਕਰਹਿ ਸੋਈ ਅਬ ਸਾਰੁ ॥
jo kichh kareh soee ab saar |هر کاری که باید انجام دهید - اکنون بهترین زمان برای انجام آن است.
ਫਿਰਿ ਪਛੁਤਾਹੁ ਨ ਪਾਵਹੁ ਪਾਰੁ ॥੩॥
fir pachhutaahu na paavahu paar |3|در غیر این صورت پشیمان میشوید و بعد توبه میکنید و به آن طرف منتقل نمیشوید. ||3||
ਸੋ ਸੇਵਕੁ ਜੋ ਲਾਇਆ ਸੇਵ ॥
so sevak jo laaeaa sev |او تنها بنده ای است که خداوند او را به خدمت خود امر می کند.
ਤਿਨ ਹੀ ਪਾਏ ਨਿਰੰਜਨ ਦੇਵ ॥
tin hee paae niranjan dev |او تنها به پروردگار پاک الهی می رسد.
ਗੁਰ ਮਿਲਿ ਤਾ ਕੇ ਖੁਲੑੇ ਕਪਾਟ ॥
gur mil taa ke khulae kapaatt |در ملاقات با گورو، درهای او کاملاً باز می شود،
ਬਹੁਰਿ ਨ ਆਵੈ ਜੋਨੀ ਬਾਟ ॥੪॥
bahur na aavai jonee baatt |4|و او مجبور نیست دوباره در مسیر تناسخ سفر کند. ||4||
ਇਹੀ ਤੇਰਾ ਅਉਸਰੁ ਇਹ ਤੇਰੀ ਬਾਰ ॥
eihee teraa aausar ih teree baar |این فرصت شماست و این زمان شماست.
ਘਟ ਭੀਤਰਿ ਤੂ ਦੇਖੁ ਬਿਚਾਰਿ ॥
ghatt bheetar too dekh bichaar |به اعماق قلب خود نگاه کنید و در مورد آن فکر کنید.
ਕਹਤ ਕਬੀਰੁ ਜੀਤਿ ਕੈ ਹਾਰਿ ॥
kahat kabeer jeet kai haar |کبیر می گوید، شما می توانید برنده شوید یا ببازید.
ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਕਹਿਓ ਪੁਕਾਰਿ ਪੁਕਾਰਿ ॥੫॥੧॥੯॥
bahu bidh kahio pukaar pukaar |5|1|9|به طرق مختلف، من این را با صدای بلند اعلام کرده ام. ||5||1||9||
ਸਿਵ ਕੀ ਪੁਰੀ ਬਸੈ ਬੁਧਿ ਸਾਰੁ ॥
siv kee puree basai budh saar |در شهر خدا، درک متعالی حاکم است.
ਤਹ ਤੁਮੑ ਮਿਲਿ ਕੈ ਕਰਹੁ ਬਿਚਾਰੁ ॥
tah tuma mil kai karahu bichaar |در آنجا با خداوند ملاقات خواهید کرد و در مورد او فکر خواهید کرد.
ਈਤ ਊਤ ਕੀ ਸੋਝੀ ਪਰੈ ॥
eet aoot kee sojhee parai |بنابراین، دنیا و آخرت را درک خواهید کرد.
ਕਉਨੁ ਕਰਮ ਮੇਰਾ ਕਰਿ ਕਰਿ ਮਰੈ ॥੧॥
kaun karam meraa kar kar marai |1|اگر در نهایت بمیری چه فایده ای دارد که ادعا کنی مالک همه چیز هستی؟ ||1||
ਨਿਜ ਪਦ ਊਪਰਿ ਲਾਗੋ ਧਿਆਨੁ ॥
nij pad aoopar laago dhiaan |من مراقبه ام را بر درون خود متمرکز می کنم، در اعماق درونم.
ਰਾਜਾ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਮੋਰਾ ਬ੍ਰਹਮ ਗਿਆਨੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
raajaa raam naam moraa braham giaan |1| rahaau |نام خداوند متعال حکمت روحانی من است. ||1||مکث||
ਮੂਲ ਦੁਆਰੈ ਬੰਧਿਆ ਬੰਧੁ ॥
mool duaarai bandhiaa bandh |در چاکرای اول، چاکرای ریشه، افسار را گرفته و گره زده ام.
ਰਵਿ ਊਪਰਿ ਗਹਿ ਰਾਖਿਆ ਚੰਦੁ ॥
rav aoopar geh raakhiaa chand |ماه را محکم بالای خورشید قرار داده ام.
ਪਛਮ ਦੁਆਰੈ ਸੂਰਜੁ ਤਪੈ ॥
pachham duaarai sooraj tapai |خورشید در دروازه غربی می درخشد.
ਮੇਰ ਡੰਡ ਸਿਰ ਊਪਰਿ ਬਸੈ ॥੨॥
mer ddandd sir aoopar basai |2|از طریق کانال مرکزی شوشمانا، بالای سرم بالا می رود. ||2||
ਪਸਚਮ ਦੁਆਰੇ ਕੀ ਸਿਲ ਓੜ ॥
pasacham duaare kee sil orr |در آن دروازه غربی سنگی وجود دارد،
ਤਿਹ ਸਿਲ ਊਪਰਿ ਖਿੜਕੀ ਅਉਰ ॥
tih sil aoopar khirrakee aaur |و بالای آن سنگ، پنجره دیگری است.
ਖਿੜਕੀ ਊਪਰਿ ਦਸਵਾ ਦੁਆਰੁ ॥
khirrakee aoopar dasavaa duaar |بالای آن پنجره دروازه دهم است.
ਕਹਿ ਕਬੀਰ ਤਾ ਕਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰੁ ॥੩॥੨॥੧੦॥
keh kabeer taa kaa ant na paar |3|2|10|کبیر می گوید پایان و محدودیتی ندارد. ||3||2||10||
ਸੋ ਮੁਲਾਂ ਜੋ ਮਨ ਸਿਉ ਲਰੈ ॥
so mulaan jo man siau larai |او تنها یک ملا است که با عقلش مبارزه می کند
ਗੁਰ ਉਪਦੇਸਿ ਕਾਲ ਸਿਉ ਜੁਰੈ ॥
gur upades kaal siau jurai |و از طریق آموزه های گورو، با مرگ مبارزه می کند.
ਕਾਲ ਪੁਰਖ ਕਾ ਮਰਦੈ ਮਾਨੁ ॥
kaal purakh kaa maradai maan |غرور رسول اکرم را درهم می شکند.
ਤਿਸੁ ਮੁਲਾ ਕਉ ਸਦਾ ਸਲਾਮੁ ॥੧॥
tis mulaa kau sadaa salaam |1|من همیشه به آن ملا سلام عرض می کنم. ||1||