ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری گرو گرانت صاحب
صفحه - 1243
ਲਿਖਿਆ ਹੋਵੈ ਨਾਨਕਾ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਇ ॥੧॥
likhiaa hovai naanakaa karataa kare su hoe |1|هر چه مقدّر است، اتفاق می افتد، ای نانک; هر کاری که خالق انجام دهد، محقق می شود. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |مهل اول:
ਰੰਨਾ ਹੋਈਆ ਬੋਧੀਆ ਪੁਰਸ ਹੋਏ ਸਈਆਦ ॥
ranaa hoeea bodheea puras hoe seeaad |زنان مشاور و مردان شکارچی شده اند.
ਸੀਲੁ ਸੰਜਮੁ ਸੁਚ ਭੰਨੀ ਖਾਣਾ ਖਾਜੁ ਅਹਾਜੁ ॥
seel sanjam such bhanee khaanaa khaaj ahaaj |فروتنی، خویشتن داری و پاکی گریخته است. مردم غذای غیرقابل خوردن و حرام را می خورند.
ਸਰਮੁ ਗਇਆ ਘਰਿ ਆਪਣੈ ਪਤਿ ਉਠਿ ਚਲੀ ਨਾਲਿ ॥
saram geaa ghar aapanai pat utth chalee naal |حیا خانه اش را رها کرده و آبرو با او رفته است.
ਨਾਨਕ ਸਚਾ ਏਕੁ ਹੈ ਅਉਰੁ ਨ ਸਚਾ ਭਾਲਿ ॥੨॥
naanak sachaa ek hai aaur na sachaa bhaal |2|ای ناناک، تنها یک پروردگار حقیقی وجود دارد. زحمت جست و جوی دیگری را به عنوان حقیقت نداشته باشید. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |پاوری:
ਬਾਹਰਿ ਭਸਮ ਲੇਪਨ ਕਰੇ ਅੰਤਰਿ ਗੁਬਾਰੀ ॥
baahar bhasam lepan kare antar gubaaree |بدن بیرونی خود را با خاکستر آغشته میکنید، اما درونتان پر از تاریکی است.
ਖਿੰਥਾ ਝੋਲੀ ਬਹੁ ਭੇਖ ਕਰੇ ਦੁਰਮਤਿ ਅਹੰਕਾਰੀ ॥
khinthaa jholee bahu bhekh kare duramat ahankaaree |شما کت وصله دار و تمام لباس ها و لباس های مناسب را می پوشید، اما همچنان خودخواه و مغرور هستید.
ਸਾਹਿਬ ਸਬਦੁ ਨ ਊਚਰੈ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਪਸਾਰੀ ॥
saahib sabad na aoocharai maaeaa moh pasaaree |شما شاباد، کلام پروردگار و استاد خود را نمی خوانید. شما به وسعت مایا دلبسته اید.
ਅੰਤਰਿ ਲਾਲਚੁ ਭਰਮੁ ਹੈ ਭਰਮੈ ਗਾਵਾਰੀ ॥
antar laalach bharam hai bharamai gaavaaree |درونت پر از طمع و شک شده است. مثل یک احمق در اطراف پرسه می زنی
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤਈ ਜੂਐ ਬਾਜੀ ਹਾਰੀ ॥੧੪॥
naanak naam na chetee jooaai baajee haaree |14|ناناک می گوید، شما هرگز به نعم فکر نمی کنید. شما بازی زندگی را در قمار باخته اید. ||14||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |سالوک، اول مهل:
ਲਖ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਹੋਵੈ ਲਖ ਜੀਵਣੁ ਕਿਆ ਖੁਸੀਆ ਕਿਆ ਚਾਉ ॥
lakh siau preet hovai lakh jeevan kiaa khuseea kiaa chaau |شما ممکن است عاشق ده ها هزار نفر باشید و هزاران سال زندگی کنید. اما این لذت ها و مشاغل چه فایده ای دارد؟
ਵਿਛੁੜਿਆ ਵਿਸੁ ਹੋਇ ਵਿਛੋੜਾ ਏਕ ਘੜੀ ਮਹਿ ਜਾਇ ॥
vichhurriaa vis hoe vichhorraa ek gharree meh jaae |و هنگامی که باید از آنها جدا شوی، آن جدایی مانند زهر است، اما آنها در یک لحظه از بین خواهند رفت.
ਜੇ ਸਉ ਵਰ੍ਹਿਆ ਮਿਠਾ ਖਾਜੈ ਭੀ ਫਿਰਿ ਕਉੜਾ ਖਾਇ ॥
je sau varhiaa mitthaa khaajai bhee fir kaurraa khaae |ممکن است صد سال شیرینی بخورید، اما در نهایت باید تلخ آن را هم بخورید.
ਮਿਠਾ ਖਾਧਾ ਚਿਤਿ ਨ ਆਵੈ ਕਉੜਤਣੁ ਧਾਇ ਜਾਇ ॥
mitthaa khaadhaa chit na aavai kaurratan dhaae jaae |آن وقت، خوردن شیرینی ها را به خاطر نمی آورید. تلخی تو را فرا خواهد گرفت
ਮਿਠਾ ਕਉੜਾ ਦੋਵੈ ਰੋਗ ॥
mitthaa kaurraa dovai rog |شیرین و تلخ هر دو بیماری هستند.
ਨਾਨਕ ਅੰਤਿ ਵਿਗੁਤੇ ਭੋਗ ॥
naanak ant vigute bhog |ای نانک با خوردن آنها عاقبت به تباهی می آیی.
ਝਖਿ ਝਖਿ ਝਖਣਾ ਝਗੜਾ ਝਾਖ ॥
jhakh jhakh jhakhanaa jhagarraa jhaakh |نگرانی و مبارزه تا سر حد مرگ بی فایده است.
ਝਖਿ ਝਖਿ ਜਾਹਿ ਝਖਹਿ ਤਿਨੑ ਪਾਸਿ ॥੧॥
jhakh jhakh jaeh jhakheh tina paas |1|مردم درگیر نگرانی ها و کشمکش ها، خود را خسته می کنند. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |مهل اول:
ਕਾਪੜੁ ਕਾਠੁ ਰੰਗਾਇਆ ਰਾਂਗਿ ॥
kaaparr kaatth rangaaeaa raang |آنها لباس های ظریف و مبلمان با رنگ های مختلف دارند.
ਘਰ ਗਚ ਕੀਤੇ ਬਾਗੇ ਬਾਗ ॥
ghar gach keete baage baag |خانه های آنها به زیبایی سفید رنگ شده است.
ਸਾਦ ਸਹਜ ਕਰਿ ਮਨੁ ਖੇਲਾਇਆ ॥
saad sahaj kar man khelaaeaa |در لذت و آرامش، بازی های فکری خود را انجام می دهند.
ਤੈ ਸਹ ਪਾਸਹੁ ਕਹਣੁ ਕਹਾਇਆ ॥
tai sah paasahu kahan kahaaeaa |هنگامی که به تو نزدیک شوند، پروردگارا، با آنها صحبت خواهد شد.
ਮਿਠਾ ਕਰਿ ਕੈ ਕਉੜਾ ਖਾਇਆ ॥
mitthaa kar kai kaurraa khaaeaa |آنها فکر می کنند شیرین است، بنابراین تلخ را می خورند.
ਤਿਨਿ ਕਉੜੈ ਤਨਿ ਰੋਗੁ ਜਮਾਇਆ ॥
tin kaurrai tan rog jamaaeaa |بیماری تلخ در بدن رشد می کند.
ਜੇ ਫਿਰਿ ਮਿਠਾ ਪੇੜੈ ਪਾਇ ॥
je fir mitthaa perrai paae |اگر بعداً شیرینی دریافت کنند،
ਤਉ ਕਉੜਤਣੁ ਚੂਕਸਿ ਮਾਇ ॥
tau kaurratan chookas maae |آنگاه تلخی آنها از بین خواهد رفت، ای مادر.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਵੈ ਸੋਇ ॥
naanak guramukh paavai soe |ای نانک، گورمخ برکت پذیرفتن
ਜਿਸ ਨੋ ਪ੍ਰਾਪਤਿ ਲਿਖਿਆ ਹੋਇ ॥੨॥
jis no praapat likhiaa hoe |2|آنچه را که او مقدر شده است دریافت کند. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |پاوری:
ਜਿਨ ਕੈ ਹਿਰਦੈ ਮੈਲੁ ਕਪਟੁ ਹੈ ਬਾਹਰੁ ਧੋਵਾਇਆ ॥
jin kai hiradai mail kapatt hai baahar dhovaaeaa |کسانی که دلشان پر از آلودگی فریب است، ممکن است خود را از بیرون بشویند.
ਕੂੜੁ ਕਪਟੁ ਕਮਾਵਦੇ ਕੂੜੁ ਪਰਗਟੀ ਆਇਆ ॥
koorr kapatt kamaavade koorr paragattee aaeaa |باطل و نیرنگ می کنند و باطلشان آشکار می شود.
ਅੰਦਰਿ ਹੋਇ ਸੁ ਨਿਕਲੈ ਨਹ ਛਪੈ ਛਪਾਇਆ ॥
andar hoe su nikalai nah chhapai chhapaaeaa |آنچه در درون آنهاست، بیرون می آید. با کتمان نمی توان آن را پنهان کرد.
ਕੂੜੈ ਲਾਲਚਿ ਲਗਿਆ ਫਿਰਿ ਜੂਨੀ ਪਾਇਆ ॥
koorrai laalach lagiaa fir joonee paaeaa |فانی که به باطل و طمع وابسته است، بارها و بارها به تناسخ سپرده می شود.
ਨਾਨਕ ਜੋ ਬੀਜੈ ਸੋ ਖਾਵਣਾ ਕਰਤੈ ਲਿਖਿ ਪਾਇਆ ॥੧੫॥
naanak jo beejai so khaavanaa karatai likh paaeaa |15|ای نانک هر چه گیاه فانی باید بخورد. خداوند خالق سرنوشت ما را نوشته است. ||15||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੨ ॥
salok mahalaa 2 |سالوک، مهل دوم:
ਕਥਾ ਕਹਾਣੀ ਬੇਦਂੀ ਆਣੀ ਪਾਪੁ ਪੁੰਨੁ ਬੀਚਾਰੁ ॥
kathaa kahaanee bedanee aanee paap pun beechaar |وداها داستان ها و افسانه ها و افکار رذیلت و فضیلت را مطرح می کنند.
ਦੇ ਦੇ ਲੈਣਾ ਲੈ ਲੈ ਦੇਣਾ ਨਰਕਿ ਸੁਰਗਿ ਅਵਤਾਰ ॥
de de lainaa lai lai denaa narak surag avataar |آنچه داده می شود، می گیرند و آنچه دریافت می شود، می دهند. آنها در بهشت و جهنم تناسخ یافته اند.
ਉਤਮ ਮਧਿਮ ਜਾਤੀਂ ਜਿਨਸੀ ਭਰਮਿ ਭਵੈ ਸੰਸਾਰੁ ॥
autam madhim jaateen jinasee bharam bhavai sansaar |بالا و پایین، طبقه اجتماعی و موقعیت - جهان در خرافات سرگردان است.
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਤਤੁ ਵਖਾਣੀ ਗਿਆਨ ਧਿਆਨ ਵਿਚਿ ਆਈ ॥
amrit baanee tat vakhaanee giaan dhiaan vich aaee |کلام آمبروسیال قربانی گوهر واقعیت را اعلام می کند. خرد معنوی و مراقبه در آن وجود دارد.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਖੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਤੀ ਸੁਰਤਂੀ ਕਰਮਿ ਧਿਆਈ ॥
guramukh aakhee guramukh jaatee suratanee karam dhiaaee |گورمخ ها آن را می خوانند و گورمخ ها متوجه آن می شوند. به طور شهودی آگاه، روی آن مدیتیشن می کنند.
ਹੁਕਮੁ ਸਾਜਿ ਹੁਕਮੈ ਵਿਚਿ ਰਖੈ ਹੁਕਮੈ ਅੰਦਰਿ ਵੇਖੈ ॥
hukam saaj hukamai vich rakhai hukamai andar vekhai |به حکم فرمانش جهان را پدید آورد و در حکم خود نگه می دارد. سوگند به حكم خود، آن را زير نظر خود نگاه مي دارد.
ਨਾਨਕ ਅਗਹੁ ਹਉਮੈ ਤੁਟੈ ਤਾਂ ਕੋ ਲਿਖੀਐ ਲੇਖੈ ॥੧॥
naanak agahu haumai tuttai taan ko likheeai lekhai |1|ای نانک، اگر فانی پیش از رفتن، نفس خود را چنان که از پیش مقرّر شده است، در هم شکست، تأیید می شود. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |مهل اول:
ਬੇਦੁ ਪੁਕਾਰੇ ਪੁੰਨੁ ਪਾਪੁ ਸੁਰਗ ਨਰਕ ਕਾ ਬੀਉ ॥
bed pukaare pun paap surag narak kaa beeo |وداها اعلام می کنند که رذیلت و فضیلت دانه های بهشت و جهنم است.
ਜੋ ਬੀਜੈ ਸੋ ਉਗਵੈ ਖਾਂਦਾ ਜਾਣੈ ਜੀਉ ॥
jo beejai so ugavai khaandaa jaanai jeeo |هر چه کاشته شود، رشد خواهد کرد. روح ثمره اعمال خود را می خورد و می فهمد.
ਗਿਆਨੁ ਸਲਾਹੇ ਵਡਾ ਕਰਿ ਸਚੋ ਸਚਾ ਨਾਉ ॥
giaan salaahe vaddaa kar sacho sachaa naau |هر کس حکمت معنوی را بزرگ ستایش کند، به نام واقعی راست میگوید.
ਸਚੁ ਬੀਜੈ ਸਚੁ ਉਗਵੈ ਦਰਗਹ ਪਾਈਐ ਥਾਉ ॥
sach beejai sach ugavai daragah paaeeai thaau |وقتی حقیقت کاشته شود، حقیقت رشد می کند. در صحن خداوند، مکان افتخار خود را خواهید یافت.