ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری گرو گرانت صاحب
صفحه - 115
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੀ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਇਆ ॥
satigur sevee sabad suhaaeaa |من به گورو واقعی خدمت می کنم. کلام شاباد او زیباست.
ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਆ ॥
jin har kaa naam man vasaaeaa |از طریق آن، نام خداوند در ذهن ساکن می شود.
ਹਰਿ ਨਿਰਮਲੁ ਹਉਮੈ ਮੈਲੁ ਗਵਾਏ ਦਰਿ ਸਚੈ ਸੋਭਾ ਪਾਵਣਿਆ ॥੨॥
har niramal haumai mail gavaae dar sachai sobhaa paavaniaa |2|پروردگار پاک پلیدی خودپرستی را از بین می برد و ما در دادگاه حق شرافتمندیم. ||2||
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਨਾਮੁ ਨ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥
bin gur naam na paaeaa jaae |بدون گورو، نعم به دست نمی آید.
ਸਿਧ ਸਾਧਿਕ ਰਹੇ ਬਿਲਲਾਇ ॥
sidh saadhik rahe bilalaae |سیدها و سالکان فاقد آن هستند. گریه و زاری می کنند.
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਸੇਵੇ ਸੁਖੁ ਨ ਹੋਵੀ ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਗੁਰੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੩॥
bin gur seve sukh na hovee poorai bhaag gur paavaniaa |3|بدون خدمت به گورو واقعی، صلح به دست نمی آید. از طریق سرنوشت کامل، گورو پیدا می شود. ||3||
ਇਹੁ ਮਨੁ ਆਰਸੀ ਕੋਈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਵੇਖੈ ॥
eihu man aarasee koee guramukh vekhai |این ذهن یک آینه است. چه نادر هستند کسانی که به عنوان گورمخ خود را در آن می بینند.
ਮੋਰਚਾ ਨ ਲਾਗੈ ਜਾ ਹਉਮੈ ਸੋਖੈ ॥
morachaa na laagai jaa haumai sokhai |زنگ به کسانی که نفس خود را می سوزانند نمی چسبد.
ਅਨਹਤ ਬਾਣੀ ਨਿਰਮਲ ਸਬਦੁ ਵਜਾਏ ਗੁਰਸਬਦੀ ਸਚਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੪॥
anahat baanee niramal sabad vajaae gurasabadee sach samaavaniaa |4|نغمه ی نکوبیده بنی از طریق کلام ناب شباد طنین انداز می شود. از طریق کلام شاباد گورو، ما جذب شخص حقیقی می شویم. ||4||
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਕਿਹੁ ਨ ਦੇਖਿਆ ਜਾਇ ॥
bin satigur kihu na dekhiaa jaae |بدون گورو واقعی، خداوند قابل مشاهده نیست.
ਗੁਰਿ ਕਿਰਪਾ ਕਰਿ ਆਪੁ ਦਿਤਾ ਦਿਖਾਇ ॥
gur kirapaa kar aap ditaa dikhaae |با اعطای فیض او، او به من اجازه داده که او را ببینم.
ਆਪੇ ਆਪਿ ਆਪਿ ਮਿਲਿ ਰਹਿਆ ਸਹਜੇ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੫॥
aape aap aap mil rahiaa sahaje sahaj samaavaniaa |5|به خودی خود، او خود در حال نفوذ و نفوذ است. او به طور شهودی در آرامش آسمانی جذب می شود. ||5||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਇਕਸੁ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥
guramukh hovai su ikas siau liv laae |کسی که گورمخ می شود، عشق به یکتا را در آغوش می گیرد.
ਦੂਜਾ ਭਰਮੁ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਜਲਾਏ ॥
doojaa bharam gur sabad jalaae |شک و دوگانگی توسط کلمه شاباد گورو سوزانده می شود.
ਕਾਇਆ ਅੰਦਰਿ ਵਣਜੁ ਕਰੇ ਵਾਪਾਰਾ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਸਚੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੬॥
kaaeaa andar vanaj kare vaapaaraa naam nidhaan sach paavaniaa |6|او در درون بدن خود معامله و داد و ستد می کند و گنج نام واقعی را به دست می آورد. ||6||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਰਣੀ ਹਰਿ ਕੀਰਤਿ ਸਾਰੁ ॥
guramukh karanee har keerat saar |سبک زندگی گورموک عالی است. او ستایش خداوند را می خواند.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਏ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥
guramukh paae mokh duaar |گورموک دروازه نجات را می یابد.
ਅਨਦਿਨੁ ਰੰਗਿ ਰਤਾ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਅੰਦਰਿ ਮਹਲਿ ਬੁਲਾਵਣਿਆ ॥੭॥
anadin rang rataa gun gaavai andar mahal bulaavaniaa |7|شب و روز، او با عشق پروردگار آغشته است. او تسبیحات با شکوه خداوند را می خواند و به عمارت حضورش فرا خوانده می شود. ||7||
ਸਤਿਗੁਰੁ ਦਾਤਾ ਮਿਲੈ ਮਿਲਾਇਆ ॥
satigur daataa milai milaaeaa |گورو واقعی، بخشنده، زمانی ملاقات میشود که خداوند ما را به دیدار او هدایت میکند.
ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਮਨਿ ਸਬਦੁ ਵਸਾਇਆ ॥
poorai bhaag man sabad vasaaeaa |از طریق سرنوشت کامل، شباد در ذهن محفوظ است.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ਹਰਿ ਸਚੇ ਕੇ ਗੁਣ ਗਾਵਣਿਆ ॥੮॥੯॥੧੦॥
naanak naam milai vaddiaaee har sache ke gun gaavaniaa |8|9|10|ای نانک، عظمت نعم، اسم رب، با ذکر حمد و ثنای پروردگار حقیقی حاصل می شود. ||8||9||10||
ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥
maajh mahalaa 3 |ماجه، مهل سوم:
ਆਪੁ ਵੰਞਾਏ ਤਾ ਸਭ ਕਿਛੁ ਪਾਏ ॥
aap vanyaae taa sabh kichh paae |کسانی که خود را گم می کنند همه چیز را به دست می آورند.
ਗੁਰਸਬਦੀ ਸਚੀ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥
gurasabadee sachee liv laae |آنها از طریق کلام شاباد گورو، عشق به شخص حقیقی را تجلیل می کنند.
ਸਚੁ ਵਣੰਜਹਿ ਸਚੁ ਸੰਘਰਹਿ ਸਚੁ ਵਾਪਾਰੁ ਕਰਾਵਣਿਆ ॥੧॥
sach vananjeh sach sanghareh sach vaapaar karaavaniaa |1|آنها در حق معامله می کنند، در حقیقت جمع می شوند، و فقط با حق معامله می کنند. ||1||
ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਹਰਿ ਗੁਣ ਅਨਦਿਨੁ ਗਾਵਣਿਆ ॥
hau vaaree jeeo vaaree har gun anadin gaavaniaa |من فدای جانم فدای کسانی که شب و روز حمد پروردگار را می خوانند.
ਹਉ ਤੇਰਾ ਤੂੰ ਠਾਕੁਰੁ ਮੇਰਾ ਸਬਦਿ ਵਡਿਆਈ ਦੇਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
hau teraa toon tthaakur meraa sabad vaddiaaee devaniaa |1| rahaau |من از آن تو هستم، تو پروردگار و سرور منی. تو از طریق کلام شبادت عظمت می بخشی. ||1||مکث||
ਵੇਲਾ ਵਖਤ ਸਭਿ ਸੁਹਾਇਆ ॥
velaa vakhat sabh suhaaeaa |آن زمان، آن لحظه کاملاً زیباست،
ਜਿਤੁ ਸਚਾ ਮੇਰੇ ਮਨਿ ਭਾਇਆ ॥
jit sachaa mere man bhaaeaa |زمانی که آن واقعی برای ذهن من خوشایند می شود.
ਸਚੇ ਸੇਵਿਐ ਸਚੁ ਵਡਿਆਈ ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਸਚੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੨॥
sache seviaai sach vaddiaaee gur kirapaa te sach paavaniaa |2|خدمت به حق، عظمت واقعی به دست می آید. با فیض گورو، شخص حقیقی به دست می آید. ||2||
ਭਾਉ ਭੋਜਨੁ ਸਤਿਗੁਰਿ ਤੁਠੈ ਪਾਏ ॥
bhaau bhojan satigur tutthai paae |غذای عشق معنوی زمانی بدست می آید که گورو واقعی راضی باشد.
ਅਨ ਰਸੁ ਚੂਕੈ ਹਰਿ ਰਸੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥
an ras chookai har ras man vasaae |زمانی که ذات خداوند در ذهن ساکن شود، دیگر جوهرها فراموش می شوند.
ਸਚੁ ਸੰਤੋਖੁ ਸਹਜ ਸੁਖੁ ਬਾਣੀ ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਪਾਵਣਿਆ ॥੩॥
sach santokh sahaj sukh baanee poore gur te paavaniaa |3|حقیقت، رضایت و آرامش و آرامش شهودی از بنی، کلام گورو کامل به دست آمده است. ||3||
ਸਤਿਗੁਰੁ ਨ ਸੇਵਹਿ ਮੂਰਖ ਅੰਧ ਗਵਾਰਾ ॥
satigur na seveh moorakh andh gavaaraa |احمق های کور و نادان به گورو واقعی خدمت نمی کنند.
ਫਿਰਿ ਓਇ ਕਿਥਹੁ ਪਾਇਨਿ ਮੋਖ ਦੁਆਰਾ ॥
fir oe kithahu paaein mokh duaaraa |چگونه دروازه نجات را خواهند یافت؟
ਮਰਿ ਮਰਿ ਜੰਮਹਿ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਆਵਹਿ ਜਮ ਦਰਿ ਚੋਟਾ ਖਾਵਣਿਆ ॥੪॥
mar mar jameh fir fir aaveh jam dar chottaa khaavaniaa |4|آنها می میرند و می میرند، بارها و بارها، فقط برای دوباره متولد شدن، بارها و بارها. آنها را در درب مرگ می زنند. ||4||
ਸਬਦੈ ਸਾਦੁ ਜਾਣਹਿ ਤਾ ਆਪੁ ਪਛਾਣਹਿ ॥
sabadai saad jaaneh taa aap pachhaaneh |آنهایی که جوهر شاباد را می دانند، خود را درک می کنند.
ਨਿਰਮਲ ਬਾਣੀ ਸਬਦਿ ਵਖਾਣਹਿ ॥
niramal baanee sabad vakhaaneh |پاک سخن کسانی است که کلام شاباد را می خوانند.
ਸਚੇ ਸੇਵਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਨਿ ਨਉ ਨਿਧਿ ਨਾਮੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਵਣਿਆ ॥੫॥
sache sev sadaa sukh paaein nau nidh naam man vasaavaniaa |5|آنها با خدمت به شخص حقیقی، آرامشی پایدار پیدا می کنند. آنها نه گنجینه نعم را در ذهن خود جای می دهند. ||5||
ਸੋ ਥਾਨੁ ਸੁਹਾਇਆ ਜੋ ਹਰਿ ਮਨਿ ਭਾਇਆ ॥
so thaan suhaaeaa jo har man bhaaeaa |زیباست آن مکان که مورد پسند پروردگار است.
ਸਤਸੰਗਤਿ ਬਹਿ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਇਆ ॥
satasangat beh har gun gaaeaa |در آنجا، نشسته در سات سنگات، جماعت راستین، ستایش های با شکوه خداوند خوانده می شود.
ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਸਾਲਾਹਹਿ ਸਾਚਾ ਨਿਰਮਲ ਨਾਦੁ ਵਜਾਵਣਿਆ ॥੬॥
anadin har saalaaheh saachaa niramal naad vajaavaniaa |6|شب و روز حق ستوده می شود. جریان صدای بی عیب و نقص ناد در آنجا طنین انداز می شود. ||6||