ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری گرو گرانت صاحب
صفحه - 826
ਨਾਨਕ ਸਰਣਿ ਪਰਿਓ ਦੁਖ ਭੰਜਨ ਅੰਤਰਿ ਬਾਹਰਿ ਪੇਖਿ ਹਜੂਰੇ ॥੨॥੨੨॥੧੦੮॥
naanak saran pario dukh bhanjan antar baahar pekh hajoore |2|22|108|نانک وارد حرم ویرانگر درد شده است. من حضور او را در اعماق درون و همچنین در اطراف می بینم. ||2||22||108||
ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੫ ॥
bilaaval mahalaa 5 |بلااول، مهل پنجم:
ਦਰਸਨੁ ਦੇਖਤ ਦੋਖ ਨਸੇ ॥
darasan dekhat dokh nase |با نگاه به رؤیای مبارک درشان پروردگار، همه دردها فرار می کنند.
ਕਬਹੁ ਨ ਹੋਵਹੁ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਅਗੋਚਰ ਜੀਅ ਕੈ ਸੰਗਿ ਬਸੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
kabahu na hovahu drisatt agochar jeea kai sang base |1| rahaau |خواهش می کنم، خداوندا، دید مرا ترک نکن. لطفا با روح من بمان ||1||مکث||
ਪ੍ਰੀਤਮ ਪ੍ਰਾਨ ਅਧਾਰ ਸੁਆਮੀ ॥
preetam praan adhaar suaamee |پروردگار و سرور محبوب من تکیه گاه نفس حیات است.
ਪੂਰਿ ਰਹੇ ਪ੍ਰਭ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ॥੧॥
poor rahe prabh antarajaamee |1|خداوند باطن دانا بر همه چیز غالب است. ||1||
ਕਿਆ ਗੁਣ ਤੇਰੇ ਸਾਰਿ ਸਮੑਾਰੀ ॥
kiaa gun tere saar samaaree |کدام یک از فضایل شکوهمند شما را در نظر بگیرم و به یاد بیاورم؟
ਸਾਸਿ ਸਾਸਿ ਪ੍ਰਭ ਤੁਝਹਿ ਚਿਤਾਰੀ ॥੨॥
saas saas prabh tujheh chitaaree |2|خدایا با هر نفس تو را یاد می کنم. ||2||
ਕਿਰਪਾ ਨਿਧਿ ਪ੍ਰਭ ਦੀਨ ਦਇਆਲਾ ॥
kirapaa nidh prabh deen deaalaa |خدا اقیانوس رحمت است، مهربان با حلیمان.
ਜੀਅ ਜੰਤ ਕੀ ਕਰਹੁ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲਾ ॥੩॥
jeea jant kee karahu pratipaalaa |3|او همه موجودات و مخلوقات را گرامی می دارد. ||3||
ਆਠ ਪਹਰ ਤੇਰਾ ਨਾਮੁ ਜਨੁ ਜਾਪੇ ॥
aatth pahar teraa naam jan jaape |بیست و چهار ساعت در شبانه روز، بنده حقیر نام تو را می خواند.
ਨਾਨਕ ਪ੍ਰੀਤਿ ਲਾਈ ਪ੍ਰਭਿ ਆਪੇ ॥੪॥੨੩॥੧੦੯॥
naanak preet laaee prabh aape |4|23|109|تو خودت، خدایا، ناناک را برانگیخته ای که تو را دوست بدارد. ||4||23||109||
ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੫ ॥
bilaaval mahalaa 5 |بلااول، مهل پنجم:
ਤਨੁ ਧਨੁ ਜੋਬਨੁ ਚਲਤ ਗਇਆ ॥
tan dhan joban chalat geaa |بدن و ثروت و جوانی می گذرد.
ਰਾਮ ਨਾਮ ਕਾ ਭਜਨੁ ਨ ਕੀਨੋ ਕਰਤ ਬਿਕਾਰ ਨਿਸਿ ਭੋਰੁ ਭਇਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
raam naam kaa bhajan na keeno karat bikaar nis bhor bheaa |1| rahaau |شما در مورد نام خداوند تعمق و ارتعاش نکرده اید. در حالی که گناهان فساد خود را در شب انجام می دهید، نور روز بر شما طلوع می کند. ||1||مکث||
ਅਨਿਕ ਪ੍ਰਕਾਰ ਭੋਜਨ ਨਿਤ ਖਾਤੇ ਮੁਖ ਦੰਤਾ ਘਸਿ ਖੀਨ ਖਇਆ ॥
anik prakaar bhojan nit khaate mukh dantaa ghas kheen kheaa |با خوردن مداوم انواع غذاها، دندان های دهان شما خرد، پوسیده و می ریزند.
ਮੇਰੀ ਮੇਰੀ ਕਰਿ ਕਰਿ ਮੂਠਉ ਪਾਪ ਕਰਤ ਨਹ ਪਰੀ ਦਇਆ ॥੧॥
meree meree kar kar mootthau paap karat nah paree deaa |1|زندگی در خودپرستی و مالکیت، دچار توهم می شوید. با ارتکاب گناه، هیچ احسانی به دیگران ندارید. ||1||
ਮਹਾ ਬਿਕਾਰ ਘੋਰ ਦੁਖ ਸਾਗਰ ਤਿਸੁ ਮਹਿ ਪ੍ਰਾਣੀ ਗਲਤੁ ਪਇਆ ॥
mahaa bikaar ghor dukh saagar tis meh praanee galat peaa |گناهان کبیره اقیانوس وحشتناک درد هستند. فانی در آنها غرق شده است.
ਸਰਨਿ ਪਰੇ ਨਾਨਕ ਸੁਆਮੀ ਕੀ ਬਾਹ ਪਕਰਿ ਪ੍ਰਭਿ ਕਾਢਿ ਲਇਆ ॥੨॥੨੪॥੧੧੦॥
saran pare naanak suaamee kee baah pakar prabh kaadt leaa |2|24|110|ناناک به دنبال پناهگاه پروردگار و مولای خود است. با گرفتن بازوی او، خداوند او را بلند کرده و بیرون آورده است. ||2||24||110||
ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੫ ॥
bilaaval mahalaa 5 |بلااول، مهل پنجم:
ਆਪਨਾ ਪ੍ਰਭੁ ਆਇਆ ਚੀਤਿ ॥
aapanaa prabh aaeaa cheet |خدا خودش به آگاهی من رسیده است.
ਦੁਸਮਨ ਦੁਸਟ ਰਹੇ ਝਖ ਮਾਰਤ ਕੁਸਲੁ ਭਇਆ ਮੇਰੇ ਭਾਈ ਮੀਤ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
dusaman dusatt rahe jhakh maarat kusal bheaa mere bhaaee meet |1| rahaau |دشمنان و مخالفانم از هجوم به من خسته شده اند و اینک خوشحال شدم ای دوستان و برادران سرنوشت ساز. ||1||مکث||
ਗਈ ਬਿਆਧਿ ਉਪਾਧਿ ਸਭ ਨਾਸੀ ਅੰਗੀਕਾਰੁ ਕੀਓ ਕਰਤਾਰਿ ॥
gee biaadh upaadh sabh naasee angeekaar keeo karataar |بیماری از بین رفته است و از همه بدبختی ها جلوگیری شده است. خداوند خالق مرا از آن خود ساخته است.
ਸਾਂਤਿ ਸੂਖ ਅਰੁ ਅਨਦ ਘਨੇਰੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਨਾਮੁ ਰਿਦੈ ਉਰ ਹਾਰਿ ॥੧॥
saant sookh ar anad ghanere preetam naam ridai ur haar |1|من آرامش، آرامش و سعادت کامل را یافته ام و نام پروردگار محبوبم را در قلب خود ثبت کرده ام. ||1||
ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਧਨੁ ਰਾਸਿ ਪ੍ਰਭ ਤੇਰੀ ਤੂੰ ਸਮਰਥੁ ਸੁਆਮੀ ਮੇਰਾ ॥
jeeo pindd dhan raas prabh teree toon samarath suaamee meraa |روح و جسم و ثروت من همه سرمایه توست. خدایا تو مولای توانا و سرور منی.
ਦਾਸ ਅਪੁਨੇ ਕਉ ਰਾਖਨਹਾਰਾ ਨਾਨਕ ਦਾਸ ਸਦਾ ਹੈ ਚੇਰਾ ॥੨॥੨੫॥੧੧੧॥
daas apune kau raakhanahaaraa naanak daas sadaa hai cheraa |2|25|111|تو مایه نجات بندگانت هستی. برده نانک تا ابد بنده توست. ||2||25||111||
ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੫ ॥
bilaaval mahalaa 5 |بلااول، مهل پنجم:
ਗੋਬਿਦੁ ਸਿਮਰਿ ਹੋਆ ਕਲਿਆਣੁ ॥
gobid simar hoaa kaliaan |در حال تعمق به یاد پروردگار عالم، رهایی یافتم.
ਮਿਟੀ ਉਪਾਧਿ ਭਇਆ ਸੁਖੁ ਸਾਚਾ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਸਿਮਰਿਆ ਜਾਣੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
mittee upaadh bheaa sukh saachaa antarajaamee simariaa jaan |1| rahaau |رنج ها ریشه کن می شود و آرامش واقعی با تأمل در باطن دان، جست و جوگر دل ها فرا رسیده است. ||1||مکث||
ਜਿਸ ਕੇ ਜੀਅ ਤਿਨਿ ਕੀਏ ਸੁਖਾਲੇ ਭਗਤ ਜਨਾ ਕਉ ਸਾਚਾ ਤਾਣੁ ॥
jis ke jeea tin kee sukhaale bhagat janaa kau saachaa taan |همه موجودات متعلق به او هستند - او آنها را خوشحال می کند. او قدرت واقعی فدائیان فروتن خود است.
ਦਾਸ ਅਪੁਨੇ ਕੀ ਆਪੇ ਰਾਖੀ ਭੈ ਭੰਜਨ ਊਪਰਿ ਕਰਤੇ ਮਾਣੁ ॥੧॥
daas apune kee aape raakhee bhai bhanjan aoopar karate maan |1|او خود بندگان خود را که به خالق خود، نابود کننده ترس ایمان دارند، نجات می دهد و محافظت می کند. ||1||
ਭਈ ਮਿਤ੍ਰਾਈ ਮਿਟੀ ਬੁਰਾਈ ਦ੍ਰੁਸਟ ਦੂਤ ਹਰਿ ਕਾਢੇ ਛਾਣਿ ॥
bhee mitraaee mittee buraaee drusatt doot har kaadte chhaan |من دوستی یافته ام و نفرت ریشه کن شده است. خداوند دشمنان و تبهکاران را ریشه کن کرده است.
ਸੂਖ ਸਹਜ ਆਨੰਦ ਘਨੇਰੇ ਨਾਨਕ ਜੀਵੈ ਹਰਿ ਗੁਣਹ ਵਖਾਣਿ ॥੨॥੨੬॥੧੧੨॥
sookh sahaj aanand ghanere naanak jeevai har gunah vakhaan |2|26|112|نانک دارای آرامش آسمانی و آرامش و سعادت کامل است. با خواندن ستایش های با شکوه خداوند، او زندگی می کند. ||2||26||112||
ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੫ ॥
bilaaval mahalaa 5 |بلااول، مهل پنجم:
ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਪ੍ਰਭ ਭਏ ਕ੍ਰਿਪਾਲ ॥
paarabraham prabh bhe kripaal |پروردگار متعال خداوند رحمان شده است.
ਕਾਰਜ ਸਗਲ ਸਵਾਰੇ ਸਤਿਗੁਰ ਜਪਿ ਜਪਿ ਸਾਧੂ ਭਏ ਨਿਹਾਲ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
kaaraj sagal savaare satigur jap jap saadhoo bhe nihaal |1| rahaau |گورو واقعی همه امور من را ترتیب داده است. با ذکر و مدیتیشن با اولیای الهی شاد شدم. ||1||مکث||
ਅੰਗੀਕਾਰੁ ਕੀਆ ਪ੍ਰਭਿ ਅਪਨੈ ਦੋਖੀ ਸਗਲੇ ਭਏ ਰਵਾਲ ॥
angeekaar keea prabh apanai dokhee sagale bhe ravaal |خداوند مرا از آن خود ساخته و همه دشمنانم خاک شده اند.
ਕੰਠਿ ਲਾਇ ਰਾਖੇ ਜਨ ਅਪਨੇ ਉਧਰਿ ਲੀਏ ਲਾਇ ਅਪਨੈ ਪਾਲ ॥੧॥
kantth laae raakhe jan apane udhar lee laae apanai paal |1|او ما را در آغوش خود می گیرد و از بندگان فروتن خود محافظت می کند. با چسباندن ما به لبه ردای خود، ما را نجات می دهد. ||1||