ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری گرو گرانت صاحب
صفحه - 1172
ਜਿਨ ਕਉ ਤਖਤਿ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੇ ਪਰਧਾਨ ਕੀਏ ॥
jin kau takhat milai vaddiaaee guramukh se paradhaan kee |کسانی که از جلال عرش خداوند برخوردارند - آن گورمخ ها به عنوان عالی شناخته می شوند.
ਪਾਰਸੁ ਭੇਟਿ ਭਏ ਸੇ ਪਾਰਸ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਗੁਰ ਸੰਗਿ ਥੀਏ ॥੪॥੪॥੧੨॥
paaras bhett bhe se paaras naanak har gur sang thee |4|4|12|با دست زدن به سنگ فیلسوف، خودشان سنگ فیلسوف می شوند. آنها یاران خداوند، گورو می شوند. ||4||4||12||
ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੩ ਘਰੁ ੧ ਦੁਤੁਕੇ ॥
basant mahalaa 3 ghar 1 dutuke |بسانت، مهل سوم، خانه اول، دو-توکای:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |خدای یکتا خالق جهانی. به لطف استاد واقعی:
ਮਾਹਾ ਰੁਤੀ ਮਹਿ ਸਦ ਬਸੰਤੁ ॥
maahaa rutee meh sad basant |در طول ماه ها و فصول، خداوند همیشه در شکوفه است.
ਜਿਤੁ ਹਰਿਆ ਸਭੁ ਜੀਅ ਜੰਤੁ ॥
jit hariaa sabh jeea jant |او همه موجودات و موجودات را جوان می کند.
ਕਿਆ ਹਉ ਆਖਾ ਕਿਰਮ ਜੰਤੁ ॥
kiaa hau aakhaa kiram jant |چه بگویم؟ من فقط یک کرم هستم.
ਤੇਰਾ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਆ ਆਦਿ ਅੰਤੁ ॥੧॥
teraa kinai na paaeaa aad ant |1|هیچ کس آغاز یا پایان تو را نیافته است، پروردگارا. ||1||
ਤੈ ਸਾਹਿਬ ਕੀ ਕਰਹਿ ਸੇਵ ॥
tai saahib kee kareh sev |آنها که به تو خدمت می کنند، پروردگارا،
ਪਰਮ ਸੁਖ ਪਾਵਹਿ ਆਤਮ ਦੇਵ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
param sukh paaveh aatam dev |1| rahaau |به دست آوردن بزرگترین آرامش؛ روح آنها بسیار الهی است. ||1||مکث||
ਕਰਮੁ ਹੋਵੈ ਤਾਂ ਸੇਵਾ ਕਰੈ ॥
karam hovai taan sevaa karai |اگر خداوند مهربان است، فانی مجاز است به او خدمت کند.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਜੀਵਤ ਮਰੈ ॥
guraparasaadee jeevat marai |به لطف گورو، او در حالی که هنوز زنده است مرده باقی می ماند.
ਅਨਦਿਨੁ ਸਾਚੁ ਨਾਮੁ ਉਚਰੈ ॥
anadin saach naam ucharai |شب و روز، او نام واقعی را سر می دهد.
ਇਨ ਬਿਧਿ ਪ੍ਰਾਣੀ ਦੁਤਰੁ ਤਰੈ ॥੨॥
ein bidh praanee dutar tarai |2|به این ترتیب او از اقیانوس جهانی خائنانه عبور می کند. ||2||
ਬਿਖੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਕਰਤਾਰਿ ਉਪਾਏ ॥
bikh amrit karataar upaae |خالق هم زهر و هم شهد را آفرید.
ਸੰਸਾਰ ਬਿਰਖ ਕਉ ਦੁਇ ਫਲ ਲਾਏ ॥
sansaar birakh kau due fal laae |او این دو میوه را به گیاه جهان متصل کرد.
ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ॥
aape karataa kare karaae |خالق خود فاعل و عامل همه است.
ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਿਸੈ ਖਵਾਏ ॥੩॥
jo tis bhaavai tisai khavaae |3|او همه را هر طور که بخواهد تغذیه می کند. ||3||
ਨਾਨਕ ਜਿਸ ਨੋ ਨਦਰਿ ਕਰੇਇ ॥
naanak jis no nadar karee |ای نانک، وقتی او به لطف خود نگاه می کند،
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਆਪੇ ਦੇਇ ॥
amrit naam aape dee |او خود نعم آمبروسیال خود را عطا می کند.
ਬਿਖਿਆ ਕੀ ਬਾਸਨਾ ਮਨਹਿ ਕਰੇਇ ॥
bikhiaa kee baasanaa maneh karee |بدین ترتیب میل به گناه و فساد پایان می یابد.
ਅਪਣਾ ਭਾਣਾ ਆਪਿ ਕਰੇਇ ॥੪॥੧॥
apanaa bhaanaa aap karee |4|1|خداوند خود اراده خود را اجرا می کند. ||4||1||
ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
basant mahalaa 3 |بسانت، مهل سوم:
ਰਾਤੇ ਸਾਚਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਨਿਹਾਲਾ ॥
raate saach har naam nihaalaa |کسانی که با نام پروردگار واقعی هماهنگ می شوند خوشحال و سربلند هستند.
ਦਇਆ ਕਰਹੁ ਪ੍ਰਭ ਦੀਨ ਦਇਆਲਾ ॥
deaa karahu prabh deen deaalaa |بر من رحم کن ای خدای مهربان با حلیمان.
ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨਹੀ ਮੈ ਕੋਇ ॥
tis bin avar nahee mai koe |بدون او من اصلاً دیگری ندارم.
ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਉ ਰਾਖੈ ਸੋਇ ॥੧॥
jiau bhaavai tiau raakhai soe |1|همانطور که اراده او را می پسندد، او مرا نگه می دارد. ||1||
ਗੁਰ ਗੋਪਾਲ ਮੇਰੈ ਮਨਿ ਭਾਏ ॥
gur gopaal merai man bhaae |گورو، خداوند، برای ذهن من خشنود است.
ਰਹਿ ਨ ਸਕਉ ਦਰਸਨ ਦੇਖੇ ਬਿਨੁ ਸਹਜਿ ਮਿਲਉ ਗੁਰੁ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਏ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
reh na skau darasan dekhe bin sahaj milau gur mel milaae |1| rahaau |من حتی نمی توانم بدون رؤیت مبارک دارشان زنده بمانم. اما من به راحتی با گورو متحد خواهم شد، اگر او مرا در اتحادیه خود متحد کند. ||1||مکث||
ਇਹੁ ਮਨੁ ਲੋਭੀ ਲੋਭਿ ਲੁਭਾਨਾ ॥
eihu man lobhee lobh lubhaanaa |ذهن حریص فریفته طمع می شود.
ਰਾਮ ਬਿਸਾਰਿ ਬਹੁਰਿ ਪਛੁਤਾਨਾ ॥
raam bisaar bahur pachhutaanaa |با فراموشی پروردگار، در نهایت پشیمان و پشیمان می شود.
ਬਿਛੁਰਤ ਮਿਲਾਇ ਗੁਰ ਸੇਵ ਰਾਂਗੇ ॥
bichhurat milaae gur sev raange |آنهایی که از هم جدا شده اند، وقتی الهام گرفته می شوند تا به گورو خدمت کنند، دوباره متحد می شوند.
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਦੀਓ ਮਸਤਕਿ ਵਡਭਾਗੇ ॥੨॥
har naam deeo masatak vaddabhaage |2|آنها با نام خداوند متبرک هستند - سرنوشتی که بر پیشانی آنها نوشته شده است. ||2||
ਪਉਣ ਪਾਣੀ ਕੀ ਇਹ ਦੇਹ ਸਰੀਰਾ ॥
paun paanee kee ih deh sareeraa |این بدن از هوا و آب ساخته شده است.
ਹਉਮੈ ਰੋਗੁ ਕਠਿਨ ਤਨਿ ਪੀਰਾ ॥
haumai rog katthin tan peeraa |بدن به بیماری وحشتناک دردناک خودپرستی مبتلا شده است.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਰਾਮ ਨਾਮ ਦਾਰੂ ਗੁਣ ਗਾਇਆ ॥
guramukh raam naam daaroo gun gaaeaa |گورمخ دارو دارد: ستایش های باشکوه نام خداوند را می خواند.
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਗੁਰਿ ਰੋਗੁ ਗਵਾਇਆ ॥੩॥
kar kirapaa gur rog gavaaeaa |3|با اعطای فیض خود، گورو بیماری را درمان کرده است. ||3||
ਚਾਰਿ ਨਦੀਆ ਅਗਨੀ ਤਨਿ ਚਾਰੇ ॥
chaar nadeea aganee tan chaare |چهار شر چهار نهر آتشی هستند که در بدن جریان دارند.
ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਜਲਤ ਜਲੇ ਅਹੰਕਾਰੇ ॥
trisanaa jalat jale ahankaare |در آرزو می سوزد و در خودخواهی می سوزد.
ਗੁਰਿ ਰਾਖੇ ਵਡਭਾਗੀ ਤਾਰੇ ॥
gur raakhe vaddabhaagee taare |کسانی که گورو از آنها محافظت و نجات می دهد بسیار خوش شانس هستند.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਉਰਿ ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਧਾਰੇ ॥੪॥੨॥
jan naanak ur har amrit dhaare |4|2|بنده نانک نام آمبروسیال خداوند را در دل خود جای داده است. ||4||2||
ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
basant mahalaa 3 |بسانت، مهل سوم:
ਹਰਿ ਸੇਵੇ ਸੋ ਹਰਿ ਕਾ ਲੋਗੁ ॥
har seve so har kaa log |کسی که خداوند را خدمت می کند شخص خداوند است.
ਸਾਚੁ ਸਹਜੁ ਕਦੇ ਨ ਹੋਵੈ ਸੋਗੁ ॥
saach sahaj kade na hovai sog |او در آرامش شهودی ساکن است و هرگز در غم و اندوه رنج نمی برد.
ਮਨਮੁਖ ਮੁਏ ਨਾਹੀ ਹਰਿ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥
manamukh mue naahee har man maeh |منمخ های خودخواه مرده اند. خداوند در ذهن آنها نیست.
ਮਰਿ ਮਰਿ ਜੰਮਹਿ ਭੀ ਮਰਿ ਜਾਹਿ ॥੧॥
mar mar jameh bhee mar jaeh |1|آنها بارها و بارها می میرند و می میرند و تناسخ می یابند تا یک بار دیگر بمیرند. ||1||
ਸੇ ਜਨ ਜੀਵੇ ਜਿਨ ਹਰਿ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥
se jan jeeve jin har man maeh |تنها آنها زنده هستند که ذهنشان از خداوند پر شده است.
ਸਾਚੁ ਸਮੑਾਲਹਿ ਸਾਚਿ ਸਮਾਹਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
saach samaaleh saach samaeh |1| rahaau |آنها در مورد پروردگار واقعی می اندیشند و در پروردگار واقعی غرق می شوند. ||1||مکث||
ਹਰਿ ਨ ਸੇਵਹਿ ਤੇ ਹਰਿ ਤੇ ਦੂਰਿ ॥
har na seveh te har te door |کسانی که خداوند را خدمت نمی کنند از خداوند دور هستند.
ਦਿਸੰਤਰੁ ਭਵਹਿ ਸਿਰਿ ਪਾਵਹਿ ਧੂਰਿ ॥
disantar bhaveh sir paaveh dhoor |در سرزمین های بیگانه پرسه می زنند، با خاک بر سرشان.
ਹਰਿ ਆਪੇ ਜਨ ਲੀਏ ਲਾਇ ॥
har aape jan lee laae |خداوند خود بندگان حقیر خود را به خدمت به او سفارش می کند.
ਤਿਨ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੈ ਤਿਲੁ ਨ ਤਮਾਇ ॥੨॥
tin sadaa sukh hai til na tamaae |2|آنها برای همیشه در آرامش زندگی می کنند و هیچ طمعی ندارند. ||2||