ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری گرو گرانت صاحب
صفحه - 1416
ਨਾਨਕ ਨਾਮ ਰਤੇ ਸੇ ਧਨਵੰਤ ਹੈਨਿ ਨਿਰਧਨੁ ਹੋਰੁ ਸੰਸਾਰੁ ॥੨੬॥
naanak naam rate se dhanavant hain niradhan hor sansaar |26|اى نانك، تنها آنها ثروتمندند كه با نعم آغشته شده اند. بقیه جهان فقیر است ||26||
ਜਨ ਕੀ ਟੇਕ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਠਵਰ ਨ ਠਾਉ ॥
jan kee ttek har naam har bin naavai tthavar na tthaau |نام خداوند پشتیبان بندگان حقیر خداوند است. بدون نام خداوند، هیچ مکان دیگری، هیچ مکانی برای استراحت وجود ندارد.
ਗੁਰਮਤੀ ਨਾਉ ਮਨਿ ਵਸੈ ਸਹਜੇ ਸਹਜਿ ਸਮਾਉ ॥
guramatee naau man vasai sahaje sahaj samaau |با پیروی از آموزه های گورو، نام در ذهن می ماند و شخص به طور شهودی، به طور خودکار در خداوند جذب می شود.
ਵਡਭਾਗੀ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਅਹਿਨਿਸਿ ਲਾਗਾ ਭਾਉ ॥
vaddabhaagee naam dhiaaeaa ahinis laagaa bhaau |کسانی که اقبال خوبی دارند در نعم تعمق می کنند. شب و روز، آنها عشق به نام را در آغوش می گیرند.
ਜਨ ਨਾਨਕੁ ਮੰਗੈ ਧੂੜਿ ਤਿਨ ਹਉ ਸਦ ਕੁਰਬਾਣੈ ਜਾਉ ॥੨੭॥
jan naanak mangai dhoorr tin hau sad kurabaanai jaau |27|خادم نانک التماس خاک پایشان را می کند. من برای همیشه فدای آنها هستم. ||27||
ਲਖ ਚਉਰਾਸੀਹ ਮੇਦਨੀ ਤਿਸਨਾ ਜਲਤੀ ਕਰੇ ਪੁਕਾਰ ॥
lakh chauraaseeh medanee tisanaa jalatee kare pukaar |8.4 میلیون گونه موجود در آرزو می سوزند و از درد گریه می کنند.
ਇਹੁ ਮੋਹੁ ਮਾਇਆ ਸਭੁ ਪਸਰਿਆ ਨਾਲਿ ਚਲੈ ਨ ਅੰਤੀ ਵਾਰ ॥
eihu mohu maaeaa sabh pasariaa naal chalai na antee vaar |تمام این نمایش وابستگی عاطفی به مایا در آخرین لحظه با شما همراه نخواهد شد.
ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਸਾਂਤਿ ਨ ਆਵਈ ਕਿਸੁ ਆਗੈ ਕਰੀ ਪੁਕਾਰ ॥
bin har saant na aavee kis aagai karee pukaar |بدون خداوند، صلح و آرامش حاصل نمی شود. پیش کی برویم شکایت کنیم؟
ਵਡਭਾਗੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਇਆ ਬੂਝਿਆ ਬ੍ਰਹਮੁ ਬਿਚਾਰੁ ॥
vaddabhaagee satigur paaeaa boojhiaa braham bichaar |با خوش شانسی، شخص با گورو واقعی ملاقات می کند و به تفکر خدا می رسد.
ਤਿਸਨਾ ਅਗਨਿ ਸਭ ਬੁਝਿ ਗਈ ਜਨ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਉਰਿ ਧਾਰਿ ॥੨੮॥
tisanaa agan sabh bujh gee jan naanak har ur dhaar |28|آتش هوس به کلی خاموش شد ای بنده نانک، خداوند را در دل گنجاند. ||28||
ਅਸੀ ਖਤੇ ਬਹੁਤੁ ਕਮਾਵਦੇ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰਾਵਾਰੁ ॥
asee khate bahut kamaavade ant na paaraavaar |من اشتباهات زیادی مرتکب می شوم که هیچ پایان و محدودیتی برای آنها وجود ندارد.
ਹਰਿ ਕਿਰਪਾ ਕਰਿ ਕੈ ਬਖਸਿ ਲੈਹੁ ਹਉ ਪਾਪੀ ਵਡ ਗੁਨਹਗਾਰੁ ॥
har kirapaa kar kai bakhas laihu hau paapee vadd gunahagaar |پروردگارا، لطف کن و مرا ببخش. من یک گناهکار هستم، یک مجرم بزرگ.
ਹਰਿ ਜੀਉ ਲੇਖੈ ਵਾਰ ਨ ਆਵਈ ਤੂੰ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਵਣਹਾਰੁ ॥
har jeeo lekhai vaar na aavee toon bakhas milaavanahaar |ای پروردگار عزیز، اگر از اشتباهات من حساب می کردی، نوبت بخشیده شدن من هم نمی رسید. لطفا مرا ببخش و مرا با خودت متحد کن.
ਗੁਰ ਤੁਠੈ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਲਿਆ ਸਭ ਕਿਲਵਿਖ ਕਟਿ ਵਿਕਾਰ ॥
gur tutthai har prabh meliaa sabh kilavikh katt vikaar |گورو، در خشنودی خود، مرا با خداوند خداوند متحد کرده است. او تمام اشتباهات گناه آلود من را بریده است.
ਜਿਨਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਜਨ ਨਾਨਕ ਤਿਨੑ ਜੈਕਾਰੁ ॥੨੯॥
jinaa har har naam dhiaaeaa jan naanak tina jaikaar |29|بنده ناناک پیروزی کسانی را که در نام خداوند، حر، حر، تعمق می کنند، جشن می گیرد. ||29||
ਵਿਛੁੜਿ ਵਿਛੁੜਿ ਜੋ ਮਿਲੇ ਸਤਿਗੁਰ ਕੇ ਭੈ ਭਾਇ ॥
vichhurr vichhurr jo mile satigur ke bhai bhaae |کسانی که از خداوند جدا و بیگانه شده اند، دوباره با او متحد می شوند، از طریق ترس و عشق گوروی واقعی.
ਜਨਮ ਮਰਣ ਨਿਹਚਲੁ ਭਏ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ॥
janam maran nihachal bhe guramukh naam dhiaae |آنها از چرخه تولد و مرگ فرار می کنند، و به عنوان گورمخ، در نعم، نام خداوند تعمق می کنند.
ਗੁਰ ਸਾਧੂ ਸੰਗਤਿ ਮਿਲੈ ਹੀਰੇ ਰਤਨ ਲਭੰਨਿੑ ॥
gur saadhoo sangat milai heere ratan labhani |با پیوستن به Saadh Sangat، جماعت گورو، الماس و جواهرات به دست می آید.
ਨਾਨਕ ਲਾਲੁ ਅਮੋਲਕਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਖੋਜਿ ਲਹੰਨਿੑ ॥੩੦॥
naanak laal amolakaa guramukh khoj lahani |30|ای نانک، جواهر قیمتی ندارد. گورمخ ها آن را می جویند و می یابند. ||30||
ਮਨਮੁਖ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤਿਓ ਧਿਗੁ ਜੀਵਣੁ ਧਿਗੁ ਵਾਸੁ ॥
manamukh naam na chetio dhig jeevan dhig vaas |منموک های خودخواه حتی به نعم فکر نمی کنند. لعنت بر جانشان و ملعون به خانه هایشان.
ਜਿਸ ਦਾ ਦਿਤਾ ਖਾਣਾ ਪੈਨਣਾ ਸੋ ਮਨਿ ਨ ਵਸਿਓ ਗੁਣਤਾਸੁ ॥
jis daa ditaa khaanaa painanaa so man na vasio gunataas |آن پروردگاری که به آنها بسیار می دهد تا بخورند و بپوشند - آنها آن پروردگار، گنج فضیلت را در ذهن خود ثبت نمی کنند.
ਇਹੁ ਮਨੁ ਸਬਦਿ ਨ ਭੇਦਿਓ ਕਿਉ ਹੋਵੈ ਘਰ ਵਾਸੁ ॥
eihu man sabad na bhedio kiau hovai ghar vaas |کلام شاباد این ذهن را سوراخ نمی کند. چگونه می تواند در خانه واقعی خود ساکن شود؟
ਮਨਮੁਖੀਆ ਦੋਹਾਗਣੀ ਆਵਣ ਜਾਣਿ ਮੁਈਆਸੁ ॥
manamukheea dohaaganee aavan jaan mueeaas |منمخ های خودخواه مانند عروس های دور انداخته ای هستند که با آمدن و رفتن در چرخه تناسخ تباه می شوند.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਸੁਹਾਗੁ ਹੈ ਮਸਤਕਿ ਮਣੀ ਲਿਖਿਆਸੁ ॥
guramukh naam suhaag hai masatak manee likhiaas |گورمخ ها با نام خداوند، زینت و تعالی یافته اند. نگین تقدیر بر پیشانی آنها نقش بسته است.
ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਉਰਿ ਧਾਰਿਆ ਹਰਿ ਹਿਰਦੈ ਕਮਲ ਪ੍ਰਗਾਸੁ ॥
har har naam ur dhaariaa har hiradai kamal pragaas |آنها نام خداوند، حر، حر، را در قلب خود ثبت می کنند. خداوند نیلوفر دلشان را روشن می کند.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਨਿ ਆਪਣਾ ਹਉ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰੀ ਤਾਸੁ ॥
satigur sevan aapanaa hau sad balihaaree taas |من برای همیشه فدای کسانی هستم که به گورو واقعی خود خدمت می کنند.
ਨਾਨਕ ਤਿਨ ਮੁਖ ਉਜਲੇ ਜਿਨ ਅੰਤਰਿ ਨਾਮੁ ਪ੍ਰਗਾਸੁ ॥੩੧॥
naanak tin mukh ujale jin antar naam pragaas |31|ای نانک، چهره ی کسانی است که باطنشان به نور نعم منور است. ||31||
ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਸੋਈ ਜਨੁ ਸਿਝੈ ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੋਈ ॥
sabad marai soee jan sijhai bin sabadai mukat na hoee |کسانی که در کلام شاباد می میرند نجات می یابند. بدون شاباد، هیچ کس آزاد نمی شود.
ਭੇਖ ਕਰਹਿ ਬਹੁ ਕਰਮ ਵਿਗੁਤੇ ਭਾਇ ਦੂਜੈ ਪਰਜ ਵਿਗੋਈ ॥
bhekh kareh bahu karam vigute bhaae doojai paraj vigoee |آنها لباس مذهبی می پوشند و انواع مراسم را انجام می دهند، اما خراب شده اند. در عشق دوگانگی، دنیایشان خراب می شود.
ਨਾਨਕ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਨਾਉ ਨ ਪਾਈਐ ਜੇ ਸਉ ਲੋਚੈ ਕੋਈ ॥੩੨॥
naanak bin satigur naau na paaeeai je sau lochai koee |32|ای ناناک، بدون گوروی حقیقی، نامی به دست نمی آید، هر چند که صدها بار در آرزوی آن باشیم. ||32||
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਉ ਅਤਿ ਵਡ ਊਚਾ ਊਚੀ ਹੂ ਊਚਾ ਹੋਈ ॥
har kaa naau at vadd aoochaa aoochee hoo aoochaa hoee |نام خداوند کاملاً بزرگ، بلند و بلند، بالاترین از اعلی است.
ਅਪੜਿ ਕੋਇ ਨ ਸਕਈ ਜੇ ਸਉ ਲੋਚੈ ਕੋਈ ॥
aparr koe na sakee je sau lochai koee |هیچ کس نمی تواند از آن بالا برود، حتی اگر ممکن است صدها بار آرزویش را داشته باشد.
ਮੁਖਿ ਸੰਜਮ ਹਛਾ ਨ ਹੋਵਈ ਕਰਿ ਭੇਖ ਭਵੈ ਸਭ ਕੋਈ ॥
mukh sanjam hachhaa na hovee kar bhekh bhavai sabh koee |وقتی در مورد انضباط نفس صحبت می کنیم، هیچ کس پاک نمی شود. همه با لباس مذهبی راه می روند.
ਗੁਰ ਕੀ ਪਉੜੀ ਜਾਇ ਚੜੈ ਕਰਮਿ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਈ ॥
gur kee paurree jaae charrai karam paraapat hoee |کسانی که از کارمای کارهای نیک برکت دارند می روند و از نردبان گورو بالا می روند.
ਅੰਤਰਿ ਆਇ ਵਸੈ ਗੁਰਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰੈ ਕੋਇ ॥
antar aae vasai gurasabad veechaarai koe |خداوند می آید و در درون آن کسی که به کلام شاباد گورو می اندیشد ساکن می شود.