بهیرائو، مهل پنجم:
خداوندا به فقرا ثروت بخشش می دهی.
گناهان بی شماری از بین می رود و ذهن پاک و پاک می شود.
تمام خواسته های ذهن برآورده می شود و وظایف فرد کاملاً انجام می شود.
شما نام خود را بر عابد خود می بخشید. ||1||
خدمت به خداوند، پادشاه مقتدر ما، مثمر ثمر و ثواب است.
پروردگار و مولای ما خالق و عامل اسباب است. هیچ کس از درگاه او دست خالی برگردانده نمی شود. ||1||مکث||
خداوند بیماری را از فرد بیمار ریشه کن می کند.
خداوند غم و اندوه دردمندان را از بین می برد.
و کسانی که اصلاً جایی ندارند - شما آنها را در همان مکان مینشینید.
شما بنده خود را به عبادت عبادی پیوند می دهید. ||2||
خداوند به بی آبروها عزت می بخشد.
نادان و نادان را باهوش و عاقل می کند.
ترس از همه ترس ها ناپدید می شود.
خداوند در ذهن بنده فروتن خود ساکن است. ||3||
خداوند متعال گنجینه صلح است.
نام آمبروسیال خداوند جوهر واقعیت است.
او با اعطای فیض خود، انسان ها را به خدمت به مقدسین سفارش می کند.
ای نانک، چنین شخصی در سعد سنگات، شرکت مقدس ادغام می شود. ||4||23||36||
بهیرائو، مهل پنجم:
در قلمرو مقدسین، خداوند در ذهن ساکن است.
در قلمرو مقدسین، همه گناهان فرار می کنند.
در قلمرو مقدسین، سبک زندگی فرد بی عیب و نقص است.
در جامعه قدیسان، شخص به خداوند واحد عشق می ورزد. ||1||
آن به تنهایی قلمرو مقدسین نامیده می شود،
جایی که فقط تسبیحات خداوند متعال خوانده می شود. ||1||مکث||
در قلمرو مقدسین، تولد و مرگ پایان یافته است.
در قلمرو مقدسین، رسول مرگ نمی تواند فانی را لمس کند.
در جامعه قدیسان، گفتار فرد بی آلایش می شود
در قلمرو مقدسین، نام خداوند خوانده می شود. ||2||
قلمرو مقدسین مکان ابدی و همیشه پایدار است.
در قلمرو مقدسین، گناهان نابود می شوند.
در قلمرو قدیسان، موعظه ی بی آلایش بیان می شود.
در جامعه مقدسین، درد خودپرستی فرار می کند. ||3||
قلمرو مقدسین را نمی توان نابود کرد.
در قلمرو مقدسین، خداوند، گنجینه فضیلت است.
قلمرو مقدسین محل استراحت پروردگار و استاد ما است.
ای نانک، او در تار و پود فدائیانش تنیده شده است. ||4||24||37||
بهیرائو، مهل پنجم:
چرا نگران بیماری باشیم، وقتی خداوند خود از ما محافظت می کند؟
کسی که خداوند از او محافظت می کند، دچار درد و اندوه نمی شود.
آن شخصی که خداوند رحمت خود را بر او نازل می کند
- مرگی که بالای سرش معلق است دور می شود. ||1||
نام خداوند، حر، هار، برای همیشه یاری و پشتیبانی ماست.
وقتی به ذهنش می رسد، انسان فانی آرامشی پایدار پیدا می کند و رسول مرگ حتی نمی تواند به او نزدیک شود. ||1||مکث||
وقتی این موجود وجود نداشت پس کی او را آفرید؟
چه چیزی از منبع تولید شده است؟
او خودش می کشد و خودش جوان می کند.
او فدائیان خود را برای همیشه گرامی می دارد. ||2||
بدان که همه چیز در دست اوست.
خدای من سرور بی صاحبان است.
نام او نابود کننده درد است.
با خواندن ستایش های باشکوه او، آرامش خواهید یافت. ||3||
ای مولای من، لطفا به دعای مولای خود گوش فرا ده.
روحم، نفس جان و ثروتم را در پیشگاه تو می گذارم.
همه این دنیا مال توست. در مورد تو مدیتیشن می کند.