گورمخ ها در زندگی و مرگ جشن گرفته می شوند.
زندگی آنها تلف نمی شود. آنها کلام شاباد را درک می کنند.
گورمخ ها نمی میرند. آنها توسط مرگ مصرف نمی شوند. گورمخ ها در پروردگار حقیقی جذب شده اند. ||2||
گورمخها در بارگاه ارباب شرف دارند.
گورمخ ها خودخواهی و خودپسندی را از درون ریشه کن می کنند.
آنها خودشان را نجات می دهند و همه خانواده ها و اجدادشان را نیز نجات می دهند. گورمخ ها زندگی خود را فدیه می دهند. ||3||
گورمخ ها هرگز از درد بدن رنج نمی برند.
گورمخ ها درد خودپرستی را از بین می برند.
عقول گورمخها پاک و مطهر است. دیگر هیچ کثیفی به آنها نمی چسبد. گورمخ ها در صلح آسمانی با هم ادغام می شوند. ||4||
گورمخ ها عظمت نعم را به دست می آورند.
گورمخ ها حمد و ستایش خداوند را می خوانند و افتخار به دست می آورند.
آنها برای همیشه، شب و روز در سعادت می مانند. گورمخ ها کلام شاباد را عمل می کنند. ||5||
گورمخها شب و روز با شاباد هماهنگ هستند.
گورمخ ها در چهار عصر شناخته شده اند.
گورمخ ها همیشه ستایش پروردگار پاک را می خوانند. از طریق شاباد به عبادت عبادی می پردازند. ||6||
بدون گورو، فقط تاریکی تاریک وجود دارد.
مردم گرفتار رسول مرگ می شوند، فریاد می زنند و فریاد می زنند.
شب و روز مریضند، مثل خرچنگ در کود، و در کود عذاب را تحمل می کنند. ||7||
گورمخ ها می دانند که خداوند تنها عمل می کند و دیگران را وادار به عمل می کند.
در دل گورمخ ها، خود خداوند می آید تا ساکن شود.
ای نانک از طریق نعم عظمت حاصل می شود. از استاد پرفکت دریافت شده است. ||8||25||26||
ماجه، مهل سوم:
نور واحد نور همه اجسام است.
گورو واقعی کامل آن را از طریق کلمه شاباد آشکار می کند.
او خود حس جدایی را در قلب ما القا می کند. او خود خلقت را آفرید. ||1||
من فدای جانم فدای کسانی که حمد و ثنای پروردگار را می خوانند.
بدون گورو، هیچ کس به خرد شهودی دست نمی یابد. گورموک غرق در آرامش شهودی است. ||1||مکث||
تو خودت زیبا هستی و خودت دنیا را مجذوب می کنی.
خودت به رحمتت نخ دنیا را بباف.
تو ای خالق درد و لذت بخش. خداوند خود را به گورمخ نشان می دهد. ||2||
خالق خودش عمل می کند و دیگران را وادار به عمل می کند.
از طریق او، کلمه شاباد گورو در ذهن گنجانده شده است.
کلمه آمبروسیال بنی گورو از کلام شاباد سرچشمه می گیرد. گورمخ آن را می گوید و می شنود. ||3||
او خود خالق است و او خود لذت بخش است.
کسی که از اسارت خارج شود برای همیشه آزاد می شود.
پروردگار واقعی برای همیشه آزاد شده است. پروردگار غیب باعث دیده شدن خود می شود. ||4||
او خود مایا است و او خود توهم است.
او خود وابستگی عاطفی را در سراسر جهان ایجاد کرده است.
او خود بخشنده فضیلت است. او خود ستایش های با شکوه خداوند را می خواند. آنها را می خواند و باعث شنیدن آنها می شود. ||5||
او خودش عمل می کند و دیگران را وادار به عمل می کند.
خودش تأسیس می کند و منحل می کند.
بدون تو هیچ کاری نمی توان کرد. شما خودتان تمام وظایف آنها را درگیر کرده اید. ||6||
او خودش می کشد و خودش زنده می کند.
او خود ما را متحد می کند و ما را در اتحاد با خودش متحد می کند.
از طریق خدمت فداکارانه، آرامش ابدی حاصل می شود. گورموک در آرامش شهودی غرق شده است. ||7||