ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری گرو گرانت صاحب
صفحه - 327
ਤਨ ਮਹਿ ਹੋਤੀ ਕੋਟਿ ਉਪਾਧਿ ॥
tan meh hotee kott upaadh |بدن من به میلیون ها بیماری مبتلا شده بود.
ਉਲਟਿ ਭਈ ਸੁਖ ਸਹਜਿ ਸਮਾਧਿ ॥
aulatt bhee sukh sahaj samaadh |آنها به مرکز آرام و آرام سماعدی تبدیل شده اند.
ਆਪੁ ਪਛਾਨੈ ਆਪੈ ਆਪ ॥
aap pachhaanai aapai aap |وقتی کسی خودشو میفهمه
ਰੋਗੁ ਨ ਬਿਆਪੈ ਤੀਨੌ ਤਾਪ ॥੨॥
rog na biaapai teenau taap |2|او دیگر از بیماری و سه تب رنج نمی برد. ||2||
ਅਬ ਮਨੁ ਉਲਟਿ ਸਨਾਤਨੁ ਹੂਆ ॥
ab man ulatt sanaatan hooaa |اکنون ذهن من به خلوص اولیه خود بازگشته است.
ਤਬ ਜਾਨਿਆ ਜਬ ਜੀਵਤ ਮੂਆ ॥
tab jaaniaa jab jeevat mooaa |هنگامی که در حالی که هنوز زنده بودم مرده بودم، تنها در آن زمان خداوند را شناختم.
ਕਹੁ ਕਬੀਰ ਸੁਖਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵਉ ॥
kahu kabeer sukh sahaj samaavau |کبیر می گوید، من اکنون در آرامش و آرامش شهودی غوطه ور هستم.
ਆਪਿ ਨ ਡਰਉ ਨ ਅਵਰ ਡਰਾਵਉ ॥੩॥੧੭॥
aap na ddrau na avar ddaraavau |3|17|من از هیچ کس نمی ترسم و ترس را در هیچ کس دیگری ایجاد نمی کنم. ||3||17||
ਗਉੜੀ ਕਬੀਰ ਜੀ ॥
gaurree kabeer jee |گاری، کبیر جی:
ਪਿੰਡਿ ਮੂਐ ਜੀਉ ਕਿਹ ਘਰਿ ਜਾਤਾ ॥
pindd mooaai jeeo kih ghar jaataa |وقتی بدن می میرد، روح کجا می رود؟
ਸਬਦਿ ਅਤੀਤਿ ਅਨਾਹਦਿ ਰਾਤਾ ॥
sabad ateet anaahad raataa |در ملودی دست نخورده و دست نخورده کلمه شاباد جذب می شود.
ਜਿਨਿ ਰਾਮੁ ਜਾਨਿਆ ਤਿਨਹਿ ਪਛਾਨਿਆ ॥
jin raam jaaniaa tineh pachhaaniaa |فقط کسی که خداوند را بشناسد او را درک می کند.
ਜਿਉ ਗੂੰਗੇ ਸਾਕਰ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ॥੧॥
jiau goonge saakar man maaniaa |1|ذهن راضی و سیر می شود، مثل لال که قندان را می خورد و فقط لبخند می زند، بی آنکه حرفی بزند. ||1||
ਐਸਾ ਗਿਆਨੁ ਕਥੈ ਬਨਵਾਰੀ ॥
aaisaa giaan kathai banavaaree |این حکمت روحانی است که خداوند افاضه کرده است.
ਮਨ ਰੇ ਪਵਨ ਦ੍ਰਿੜ ਸੁਖਮਨ ਨਾਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
man re pavan drirr sukhaman naaree |1| rahaau |ای ذهن، نفس خود را در کانال مرکزی سوشمانا نگه دار. ||1||مکث||
ਸੋ ਗੁਰੁ ਕਰਹੁ ਜਿ ਬਹੁਰਿ ਨ ਕਰਨਾ ॥
so gur karahu ji bahur na karanaa |چنین گوروی را بپذیرید که دیگر مجبور نباشید دیگری را قبول کنید.
ਸੋ ਪਦੁ ਰਵਹੁ ਜਿ ਬਹੁਰਿ ਨ ਰਵਨਾ ॥
so pad ravahu ji bahur na ravanaa |در چنان حالتی بمانید که هرگز مجبور نشوید در دیگری ساکن شوید.
ਸੋ ਧਿਆਨੁ ਧਰਹੁ ਜਿ ਬਹੁਰਿ ਨ ਧਰਨਾ ॥
so dhiaan dharahu ji bahur na dharanaa |چنان مراقبه ای را بپذیرید که هرگز مجبور نشوید دیگری را در آغوش بگیرید.
ਐਸੇ ਮਰਹੁ ਜਿ ਬਹੁਰਿ ਨ ਮਰਨਾ ॥੨॥
aaise marahu ji bahur na maranaa |2|طوری بمیر که دیگر مجبور نشی بمیری. ||2||
ਉਲਟੀ ਗੰਗਾ ਜਮੁਨ ਮਿਲਾਵਉ ॥
aulattee gangaa jamun milaavau |نفس خود را از کانال چپ و از کانال راست دور کنید و آنها را در کانال مرکزی سوشمانا متحد کنید.
ਬਿਨੁ ਜਲ ਸੰਗਮ ਮਨ ਮਹਿ ਨੑਾਵਉ ॥
bin jal sangam man meh naavau |در محل تلاقی آنها در ذهن شما، در آنجا بدون آب حمام کنید.
ਲੋਚਾ ਸਮਸਰਿ ਇਹੁ ਬਿਉਹਾਰਾ ॥
lochaa samasar ihu biauhaaraa |نگاه کردن به همه با چشمی بی طرف - بگذارید این شغل روزانه شما باشد.
ਤਤੁ ਬੀਚਾਰਿ ਕਿਆ ਅਵਰਿ ਬੀਚਾਰਾ ॥੩॥
tat beechaar kiaa avar beechaaraa |3|به این ماهیت واقعیت فکر کنید - چه چیز دیگری برای تأمل وجود دارد؟ ||3||
ਅਪੁ ਤੇਜੁ ਬਾਇ ਪ੍ਰਿਥਮੀ ਆਕਾਸਾ ॥
ap tej baae prithamee aakaasaa |آب، آتش، باد، خاک و اتر
ਐਸੀ ਰਹਤ ਰਹਉ ਹਰਿ ਪਾਸਾ ॥
aaisee rahat rhau har paasaa |چنین شیوه زندگی را در پیش بگیرید و به خداوند نزدیک خواهید شد.
ਕਹੈ ਕਬੀਰ ਨਿਰੰਜਨ ਧਿਆਵਉ ॥
kahai kabeer niranjan dhiaavau |کبیر میگوید: در پروردگار پاک و مطهر تأمل کن.
ਤਿਤੁ ਘਰਿ ਜਾਉ ਜਿ ਬਹੁਰਿ ਨ ਆਵਉ ॥੪॥੧੮॥
tit ghar jaau ji bahur na aavau |4|18|برو به آن خانه ای که هرگز مجبور نخواهی شد آن را ترک کنی. ||4||18||
ਗਉੜੀ ਕਬੀਰ ਜੀ ਤਿਪਦੇ ॥
gaurree kabeer jee tipade |گاری، کبیر جی، تی پدهای:
ਕੰਚਨ ਸਿਉ ਪਾਈਐ ਨਹੀ ਤੋਲਿ ॥
kanchan siau paaeeai nahee tol |او را نمی توان با تقدیم وزن شما به طلا بدست آورد.
ਮਨੁ ਦੇ ਰਾਮੁ ਲੀਆ ਹੈ ਮੋਲਿ ॥੧॥
man de raam leea hai mol |1|اما من خداوند را با سپردن ذهنم به او خریده ام. ||1||
ਅਬ ਮੋਹਿ ਰਾਮੁ ਅਪੁਨਾ ਕਰਿ ਜਾਨਿਆ ॥
ab mohi raam apunaa kar jaaniaa |اکنون می دانم که او پروردگار من است.
ਸਹਜ ਸੁਭਾਇ ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
sahaj subhaae meraa man maaniaa |1| rahaau |ذهن من به طور شهودی از او خشنود است. ||1||مکث||
ਬ੍ਰਹਮੈ ਕਥਿ ਕਥਿ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥
brahamai kath kath ant na paaeaa |برهما مدام از او سخن می گفت، اما نمی توانست حد او را بیابد.
ਰਾਮ ਭਗਤਿ ਬੈਠੇ ਘਰਿ ਆਇਆ ॥੨॥
raam bhagat baitthe ghar aaeaa |2|به دلیل ارادت من به خداوند، او آمده است تا در خانه وجود درونی من بنشیند. ||2||
ਕਹੁ ਕਬੀਰ ਚੰਚਲ ਮਤਿ ਤਿਆਗੀ ॥
kahu kabeer chanchal mat tiaagee |کبیر می گوید از عقل ناآرام خود دست کشیده ام.
ਕੇਵਲ ਰਾਮ ਭਗਤਿ ਨਿਜ ਭਾਗੀ ॥੩॥੧॥੧੯॥
keval raam bhagat nij bhaagee |3|1|19|تقدیر من این است که خداوند را تنها پرستش کنم. ||3||1||19||
ਗਉੜੀ ਕਬੀਰ ਜੀ ॥
gaurree kabeer jee |گاری، کبیر جی:
ਜਿਹ ਮਰਨੈ ਸਭੁ ਜਗਤੁ ਤਰਾਸਿਆ ॥
jih maranai sabh jagat taraasiaa |مرگی که تمام دنیا را به وحشت می اندازد
ਸੋ ਮਰਨਾ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਪ੍ਰਗਾਸਿਆ ॥੧॥
so maranaa gur sabad pragaasiaa |1|ماهیت آن مرگ از طریق کلام شاباد گورو برای من آشکار شده است. ||1||
ਅਬ ਕੈਸੇ ਮਰਉ ਮਰਨਿ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ॥
ab kaise mrau maran man maaniaa |حالا من چطوری بمیرم؟ ذهن من از قبل مرگ را پذیرفته است.
ਮਰਿ ਮਰਿ ਜਾਤੇ ਜਿਨ ਰਾਮੁ ਨ ਜਾਨਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
mar mar jaate jin raam na jaaniaa |1| rahaau |کسانی که خداوند را نمی شناسند، بارها و بارها می میرند و سپس می روند. ||1||مکث||
ਮਰਨੋ ਮਰਨੁ ਕਹੈ ਸਭੁ ਕੋਈ ॥
marano maran kahai sabh koee |همه میگویند میمیرم، میمیرم.
ਸਹਜੇ ਮਰੈ ਅਮਰੁ ਹੋਇ ਸੋਈ ॥੨॥
sahaje marai amar hoe soee |2|اما او به تنهایی جاودانه می شود که با درک شهودی می میرد. ||2||
ਕਹੁ ਕਬੀਰ ਮਨਿ ਭਇਆ ਅਨੰਦਾ ॥
kahu kabeer man bheaa anandaa |کبیر می گوید، ذهن من پر از سعادت است.
ਗਇਆ ਭਰਮੁ ਰਹਿਆ ਪਰਮਾਨੰਦਾ ॥੩॥੨੦॥
geaa bharam rahiaa paramaanandaa |3|20|شک و تردید من برطرف شده است و من در خلسه هستم. ||3||20||
ਗਉੜੀ ਕਬੀਰ ਜੀ ॥
gaurree kabeer jee |گاری، کبیر جی:
ਕਤ ਨਹੀ ਠਉਰ ਮੂਲੁ ਕਤ ਲਾਵਉ ॥
kat nahee tthaur mool kat laavau |جای خاصی نیست که روح درد کند. پماد را کجا بمالم؟
ਖੋਜਤ ਤਨ ਮਹਿ ਠਉਰ ਨ ਪਾਵਉ ॥੧॥
khojat tan meh tthaur na paavau |1|جسد را جستوجو کردهام، اما چنین جایی را پیدا نکردهام. ||1||
ਲਾਗੀ ਹੋਇ ਸੁ ਜਾਨੈ ਪੀਰ ॥
laagee hoe su jaanai peer |تنها او می داند که درد چنین عشقی را احساس می کند.
ਰਾਮ ਭਗਤਿ ਅਨੀਆਲੇ ਤੀਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
raam bhagat aneeaale teer |1| rahaau |تیرهای عبادت پروردگار بسیار تیز است! ||1||مکث||
ਏਕ ਭਾਇ ਦੇਖਉ ਸਭ ਨਾਰੀ ॥
ek bhaae dekhau sabh naaree |من به همه عروس های روح او با چشمی بی طرف نگاه می کنم.
ਕਿਆ ਜਾਨਉ ਸਹ ਕਉਨ ਪਿਆਰੀ ॥੨॥
kiaa jaanau sah kaun piaaree |2|چگونه می توانم بدانم کدام یک نزد پروردگار شوهر عزیز هستند؟ ||2||
ਕਹੁ ਕਬੀਰ ਜਾ ਕੈ ਮਸਤਕਿ ਭਾਗੁ ॥
kahu kabeer jaa kai masatak bhaag |می گوید کبیر، کسی که چنین سرنوشتی بر پیشانی او حک شده است
ਸਭ ਪਰਹਰਿ ਤਾ ਕਉ ਮਿਲੈ ਸੁਹਾਗੁ ॥੩॥੨੧॥
sabh parahar taa kau milai suhaag |3|21|خداوند شوهرش همه دیگران را دور می کند و با او ملاقات می کند. ||3||21||