شری گرو گرانت صاحب

صفحه - 733

ਜੇ ਸਉ ਲੋਚੈ ਰੰਗੁ ਨ ਹੋਵੈ ਕੋਇ ॥੩॥

je sau lochai rang na hovai koe |3|

حتی اگر صد بار هم بخواهد، محبت پروردگار را به دست نمی آورد. ||3||

ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਵੈ ॥

nadar kare taa satigur paavai |

اما اگر خداوند او را با نگاه فیض خود برکت دهد، آنگاه او با گورو واقعی ملاقات می کند.

ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਰਸਿ ਹਰਿ ਰੰਗਿ ਸਮਾਵੈ ॥੪॥੨॥੬॥

naanak har ras har rang samaavai |4|2|6|

ناناک در جوهر لطیف عشق پروردگار جذب می شود. ||4||2||6||

ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੪ ॥

soohee mahalaa 4 |

سوهی، مهل چهارم:

ਜਿਹਵਾ ਹਰਿ ਰਸਿ ਰਹੀ ਅਘਾਇ ॥

jihavaa har ras rahee aghaae |

زبان من از ذات لطیف پروردگار راضی می ماند.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਪੀਵੈ ਸਹਜਿ ਸਮਾਇ ॥੧॥

guramukh peevai sahaj samaae |1|

گورمخ آن را می نوشد و در صلح آسمانی در هم می آمیخت. ||1||

ਹਰਿ ਰਸੁ ਜਨ ਚਾਖਹੁ ਜੇ ਭਾਈ ॥

har ras jan chaakhahu je bhaaee |

ای خواهران و برادران حقیر سرنوشت اگر ذات لطیف پروردگار را چشید

ਤਉ ਕਤ ਅਨਤ ਸਾਦਿ ਲੋਭਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

tau kat anat saad lobhaaee |1| rahaau |

پس چگونه می توان فریفته طعم های دیگر شد؟ ||1||مکث||

ਗੁਰਮਤਿ ਰਸੁ ਰਾਖਹੁ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥

guramat ras raakhahu ur dhaar |

تحت دستورالعمل های گورو، این ذات ظریف را در قلب خود حفظ کنید.

ਹਰਿ ਰਸਿ ਰਾਤੇ ਰੰਗਿ ਮੁਰਾਰਿ ॥੨॥

har ras raate rang muraar |2|

کسانی که با ذات لطیف پروردگار عجین شده اند، غرق در سعادت آسمانی هستند. ||2||

ਮਨਮੁਖਿ ਹਰਿ ਰਸੁ ਚਾਖਿਆ ਨ ਜਾਇ ॥

manamukh har ras chaakhiaa na jaae |

منموک خودخواه حتی نمی تواند ذات لطیف پروردگار را بچشد.

ਹਉਮੈ ਕਰੈ ਬਹੁਤੀ ਮਿਲੈ ਸਜਾਇ ॥੩॥

haumai karai bahutee milai sajaae |3|

او در نفس عمل می کند و مجازات وحشتناکی را متحمل می شود. ||3||

ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤਾ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪਾਵੈ ॥

nadar kare taa har ras paavai |

اما اگر از رحمت پروردگار برخوردار شود، ذات لطیف خداوند را به دست می آورد.

ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਰਸਿ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ॥੪॥੩॥੭॥

naanak har ras har gun gaavai |4|3|7|

ای نانک، غرق در این ذات لطیف پروردگار، تسبیحات با شکوه پروردگار را بخوان. ||4||3||7||

ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੪ ਘਰੁ ੬ ॥

soohee mahalaa 4 ghar 6 |

سوهی، مهل چهارم، خانه ششم:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ik oankaar satigur prasaad |

خدای یکتا خالق جهانی. به لطف استاد واقعی:

ਨੀਚ ਜਾਤਿ ਹਰਿ ਜਪਤਿਆ ਉਤਮ ਪਦਵੀ ਪਾਇ ॥

neech jaat har japatiaa utam padavee paae |

وقتی فردی از طبقه اجتماعی پایین نام خداوند را سر می دهد، به بالاترین منزلت می رسد.

ਪੂਛਹੁ ਬਿਦਰ ਦਾਸੀ ਸੁਤੈ ਕਿਸਨੁ ਉਤਰਿਆ ਘਰਿ ਜਿਸੁ ਜਾਇ ॥੧॥

poochhahu bidar daasee sutai kisan utariaa ghar jis jaae |1|

برو از بیدار پسر کنیز بپرس. خود کریشنا در خانه اش ماند. ||1||

ਹਰਿ ਕੀ ਅਕਥ ਕਥਾ ਸੁਨਹੁ ਜਨ ਭਾਈ ਜਿਤੁ ਸਹਸਾ ਦੂਖ ਭੂਖ ਸਭ ਲਹਿ ਜਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

har kee akath kathaa sunahu jan bhaaee jit sahasaa dookh bhookh sabh leh jaae |1| rahaau |

ای خواهر و برادر فروتن سرنوشت، به سخنان ناگفته خداوند گوش فرا دهید. تمام اضطراب، درد و گرسنگی را از بین می برد. ||1||مکث||

ਰਵਿਦਾਸੁ ਚਮਾਰੁ ਉਸਤਤਿ ਕਰੇ ਹਰਿ ਕੀਰਤਿ ਨਿਮਖ ਇਕ ਗਾਇ ॥

ravidaas chamaar usatat kare har keerat nimakh ik gaae |

راوی دااس، چرم‌کار، خداوند را ستایش کرد و کرتان ستایش‌های او را در هر لحظه خواند.

ਪਤਿਤ ਜਾਤਿ ਉਤਮੁ ਭਇਆ ਚਾਰਿ ਵਰਨ ਪਏ ਪਗਿ ਆਇ ॥੨॥

patit jaat utam bheaa chaar varan pe pag aae |2|

او با اینکه از موقعیت اجتماعی پایینی برخوردار بود، بلند مرتبه و بلند مرتبه بود و مردم از هر چهار طبقه می آمدند و زیر پای او تعظیم می کردند. ||2||

ਨਾਮਦੇਅ ਪ੍ਰੀਤਿ ਲਗੀ ਹਰਿ ਸੇਤੀ ਲੋਕੁ ਛੀਪਾ ਕਹੈ ਬੁਲਾਇ ॥

naamadea preet lagee har setee lok chheepaa kahai bulaae |

نعم دایو خداوند را دوست داشت. مردم او را رنگرز پارچه می نامیدند.

ਖਤ੍ਰੀ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਪਿਠਿ ਦੇ ਛੋਡੇ ਹਰਿ ਨਾਮਦੇਉ ਲੀਆ ਮੁਖਿ ਲਾਇ ॥੩॥

khatree braahaman pitth de chhodde har naamadeo leea mukh laae |3|

خداوند به خشاطریه‌ها و برهمن‌های بلندپایه پشت کرد و صورت خود را به نعم دایو نشان داد. ||3||

ਜਿਤਨੇ ਭਗਤ ਹਰਿ ਸੇਵਕਾ ਮੁਖਿ ਅਠਸਠਿ ਤੀਰਥ ਤਿਨ ਤਿਲਕੁ ਕਢਾਇ ॥

jitane bhagat har sevakaa mukh atthasatth teerath tin tilak kadtaae |

همه ارادتمندان و بندگان خداوند در شصت و هشت بقعه متبرکه زیارتی، علامت تشریفات را بر پیشانی خود می گذارند.

ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਤਿਨ ਕਉ ਅਨਦਿਨੁ ਪਰਸੇ ਜੇ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਹਰਿ ਰਾਇ ॥੪॥੧॥੮॥

jan naanak tin kau anadin parase je kripaa kare har raae |4|1|8|

اگر خداوند، پادشاه، فیض خود را عنایت کند، بنده ناناک باید شب و روز پاهای آنها را لمس کند. ||4||1||8||

ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੪ ॥

soohee mahalaa 4 |

سوهی، مهل چهارم:

ਤਿਨੑੀ ਅੰਤਰਿ ਹਰਿ ਆਰਾਧਿਆ ਜਿਨ ਕਉ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਲਿਖਤੁ ਲਿਲਾਰਾ ॥

tinaee antar har aaraadhiaa jin kau dhur likhiaa likhat lilaaraa |

آنها به تنهایی خداوند را در اعماق درون خود می پرستند و می پرستند، که از همان آغاز زمان چنین سرنوشت از پیش تعیین شده ای نصیبشان شده است.

ਤਿਨ ਕੀ ਬਖੀਲੀ ਕੋਈ ਕਿਆ ਕਰੇ ਜਿਨ ਕਾ ਅੰਗੁ ਕਰੇ ਮੇਰਾ ਹਰਿ ਕਰਤਾਰਾ ॥੧॥

tin kee bakheelee koee kiaa kare jin kaa ang kare meraa har karataaraa |1|

چه کسی می تواند برای تضعیف آنها انجام دهد؟ پروردگار خالق من در کنار آنهاست. ||1||

ਹਰਿ ਹਰਿ ਧਿਆਇ ਮਨ ਮੇਰੇ ਮਨ ਧਿਆਇ ਹਰਿ ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੇ ਸਭਿ ਦੂਖ ਨਿਵਾਰਣਹਾਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

har har dhiaae man mere man dhiaae har janam janam ke sabh dookh nivaaranahaaraa |1| rahaau |

پس در خداوند فکر کن، حر، حر، ای ذهن من. ای ذهن، در خداوند تعمق کن. او از بین برنده تمام دردهای تناسخ است. ||1||مکث||

ਧੁਰਿ ਭਗਤ ਜਨਾ ਕਉ ਬਖਸਿਆ ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਭਗਤਿ ਭੰਡਾਰਾ ॥

dhur bhagat janaa kau bakhasiaa har amrit bhagat bhanddaaraa |

خداوند در همان آغاز، شهد آمبروسیال، گنجینه فداکاری را به فدائیان خود برکت داد.

ਮੂਰਖੁ ਹੋਵੈ ਸੁ ਉਨ ਕੀ ਰੀਸ ਕਰੇ ਤਿਸੁ ਹਲਤਿ ਪਲਤਿ ਮੁਹੁ ਕਾਰਾ ॥੨॥

moorakh hovai su un kee rees kare tis halat palat muhu kaaraa |2|

هرکسی که بخواهد با آنها رقابت کند، احمق است. صورتش در اینجا و آخرت سیاه می شود. ||2||

ਸੇ ਭਗਤ ਸੇ ਸੇਵਕਾ ਜਿਨਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਪਿਆਰਾ ॥

se bhagat se sevakaa jinaa har naam piaaraa |

آنها به تنهایی فداکارند و تنها آنها بندگان فداکارند که نام خداوند را دوست دارند.

ਤਿਨ ਕੀ ਸੇਵਾ ਤੇ ਹਰਿ ਪਾਈਐ ਸਿਰਿ ਨਿੰਦਕ ਕੈ ਪਵੈ ਛਾਰਾ ॥੩॥

tin kee sevaa te har paaeeai sir nindak kai pavai chhaaraa |3|

با خدمت فداکارانه خود، پروردگار را می یابند، در حالی که خاکستر بر سر تهمت گران فرو می ریزد. ||3||

ਜਿਸੁ ਘਰਿ ਵਿਰਤੀ ਸੋਈ ਜਾਣੈ ਜਗਤ ਗੁਰ ਨਾਨਕ ਪੂਛਿ ਕਰਹੁ ਬੀਚਾਰਾ ॥

jis ghar viratee soee jaanai jagat gur naanak poochh karahu beechaaraa |

او به تنهایی این را می داند که آن را در خانه خود تجربه می کند. از گورو ناناک، گوروی جهان، بپرسید و در مورد آن فکر کنید.

ਚਹੁ ਪੀੜੀ ਆਦਿ ਜੁਗਾਦਿ ਬਖੀਲੀ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਓ ਹਰਿ ਸੇਵਕ ਭਾਇ ਨਿਸਤਾਰਾ ॥੪॥੨॥੯॥

chahu peerree aad jugaad bakheelee kinai na paaeio har sevak bhaae nisataaraa |4|2|9|

در طول چهار نسل گوروها، از آغاز زمان و در طول اعصار، هیچ کس هرگز خداوند را با نیش زدن و تضعیف پیدا نکرده است. تنها با خدمت به خداوند با عشق، فرد رهایی می یابد. ||4||2||9||