خداوند متعال، خداوند متعال و نورانی، در هر قلب ساکن است.
نانک این نعمت را از پروردگار مهربان التماس می کند که هرگز او را فراموش نکند، هرگز او را فراموش نکند. ||21||
من هیچ قدرتی ندارم؛ من تو را خدمت نمی کنم و تو را دوست نمی دارم ای خداوند متعال.
به فضل تو، نانک در نعم، نام پروردگار مهربان، حر، حر، تعمق می کند. ||22||
خداوند همه موجودات زنده را تغذیه و نگهداری می کند. او هدایایی از آرامش آرام و لباس های خوب را به آنها برکت می دهد.
او نگین زندگی انسان را با همه زیرکی و هوشمندی آن خلق کرد.
به فضل او فانیان در آرامش و سعادت می مانند. ای نانک به یاد پروردگار، حر، حر، هارای، فانی از دلبستگی به دنیا رها می شود. ||23||
پادشاهان زمین در حال خوردن برکات کارمای خوب زندگی گذشته خود هستند.
ای ناناک، حاکمان ظالمی که به مردم ظلم می کنند، برای مدت طولانی رنج خواهند برد. ||24||
کسانی که در دل خود به یاد پروردگار می اندیشند، حتی به درد نیز به عنوان لطف خداوند نگاه می کنند.
انسان سالم بسیار مریض است، اگر خداوند مظهر رحمت را یاد نکند. ||25||
خواندن کرتان ستایش خداوند وظیفه عادلانه ای است که با تولد در بدن انسان انجام می شود.
نعم، نام خداوند، شهد آمبروسیال است، ای نانک. مقدسین آن را می نوشند و هرگز از آن سیر نمی شوند. ||26||
مقدسین بردبار و خوش اخلاق هستند. دوست و دشمن برای آنها یکسان است.
ای نانک، برای آنها یکسان است، چه کسی به آنها همه نوع غذا بدهد، یا به آنها تهمت بزند، یا سلاح بکشد تا آنها را بکشد. ||27||
هیچ توجهی به بی حرمتی و بی احترامی نمی کنند.
آنها از شایعات آزاردهنده نیستند. بدبختی های دنیا به آنها نمی رسد.
کسانی که به Saadh Sangat، گروه مقدس، میپیوندند و نام پروردگار جهان را سر میدهند - ای نانک، آن انسانها در آرامش میمانند. ||28||
مردم مقدس ارتش شکست ناپذیری از رزمندگان معنوی هستند. بدن آنها با زره فروتنی محافظت می شود.
سلاح های آنها ستایش های با شکوه خداوند است که سرود می دهند. پناه و سپر آنها کلام شاباد گورو است.
اسبها، ارابهها و فیلهایی که سوار میشوند، راهی برای درک مسیر خدا هستند.
آنها بدون ترس در میان ارتش دشمنان خود قدم می زنند. آنها با کرتان ستایش خدا به آنها حمله می کنند.
آنها تمام جهان را تسخیر می کنند، ای ناناک، و بر پنج دزد چیره می شوند. ||29||
فانیانی که از بد اندیشی گمراه شده اند، مانند سایه درختی که در حال گذر است، در سراب دنیای توهم فرو می روند.
وابستگی عاطفی به خانواده نادرست است، بنابراین ناناک به یاد نام خداوند، رام، رام، مراقبه می کند. ||30||
من نه گنجینه حکمت وداها را دارم و نه دارای شایستگی های ستایش های نعم هستم.
من صدای زیبایی برای خواندن ملودی های جواهری ندارم. من باهوش، عاقل و زیرک نیستم.
با تقدیر و تلاش، ثروت مایا به دست می آید. ای نانک، در سعد سنگات، شرکت مقدس، حتی احمق ها نیز عالم دین می شوند. ||31||
مالا که بر گردن من است، ذکر نام پروردگار است. عشق پروردگار، آواز بی صدا من است.
خواندن این عالی ترین کلمه رستگاری و شادی را به چشم می آورد. ||32||
آن فانی که فاقد مانترای گورو است - نفرین شده و آلوده زندگی اوست.
آن بلوک فقط یک سگ، یک خوک، یک جک، یک کلاغ، یک مار است. ||33||
هر که پای نیلوفر آبی خداوند را بیندیشد و نام او را در دل جای دهد،