ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری گرو گرانت صاحب
صفحه - 1022
ਗੰਗਾ ਜਮੁਨਾ ਕੇਲ ਕੇਦਾਰਾ ॥
gangaa jamunaa kel kedaaraa |گنگ، جامونا که کریشنا در آن بازی میکرد، کایدار نعات،
ਕਾਸੀ ਕਾਂਤੀ ਪੁਰੀ ਦੁਆਰਾ ॥
kaasee kaantee puree duaaraa |بنارس، کانچیوارام، پوری، دوآرکا،
ਗੰਗਾ ਸਾਗਰੁ ਬੇਣੀ ਸੰਗਮੁ ਅਠਸਠਿ ਅੰਕਿ ਸਮਾਈ ਹੇ ॥੯॥
gangaa saagar benee sangam atthasatth ank samaaee he |9|Ganga Saagar که در آن گنگ به اقیانوس می ریزد، Trivaynee جایی که سه رودخانه به هم می رسند، و شصت و هشت زیارتگاه مقدس، همه در وجود خداوند ادغام شده اند. ||9||
ਆਪੇ ਸਿਧ ਸਾਧਿਕੁ ਵੀਚਾਰੀ ॥
aape sidh saadhik veechaaree |او خود سیدا است، سالک در تفکر مراقبه.
ਆਪੇ ਰਾਜਨੁ ਪੰਚਾ ਕਾਰੀ ॥
aape raajan panchaa kaaree |او خود پادشاه و شورا است.
ਤਖਤਿ ਬਹੈ ਅਦਲੀ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪੇ ਭਰਮੁ ਭੇਦੁ ਭਉ ਜਾਈ ਹੇ ॥੧੦॥
takhat bahai adalee prabh aape bharam bhed bhau jaaee he |10|خود خدا، قاضی حکیم، بر عرش می نشیند. او شک، دوگانگی و ترس را از بین می برد. ||10||
ਆਪੇ ਕਾਜੀ ਆਪੇ ਮੁਲਾ ॥
aape kaajee aape mulaa |او خودش قاضی است. او خودش ملا است.
ਆਪਿ ਅਭੁਲੁ ਨ ਕਬਹੂ ਭੁਲਾ ॥
aap abhul na kabahoo bhulaa |او خود معصوم است. او هرگز اشتباه نمی کند.
ਆਪੇ ਮਿਹਰ ਦਇਆਪਤਿ ਦਾਤਾ ਨਾ ਕਿਸੈ ਕੋ ਬੈਰਾਈ ਹੇ ॥੧੧॥
aape mihar deaapat daataa naa kisai ko bairaaee he |11|او خود بخشنده فیض، شفقت و افتخار است. او دشمن کسی نیست. ||11||
ਜਿਸੁ ਬਖਸੇ ਤਿਸੁ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ॥
jis bakhase tis de vaddiaaee |هر کس را ببخشد، عظمت شکوهمندی عطا می کند.
ਸਭਸੈ ਦਾਤਾ ਤਿਲੁ ਨ ਤਮਾਈ ॥
sabhasai daataa til na tamaaee |او بخشنده همه است. او حتی ذره ای حرص ندارد.
ਭਰਪੁਰਿ ਧਾਰਿ ਰਹਿਆ ਨਿਹਕੇਵਲੁ ਗੁਪਤੁ ਪ੍ਰਗਟੁ ਸਭ ਠਾਈ ਹੇ ॥੧੨॥
bharapur dhaar rahiaa nihakeval gupat pragatt sabh tthaaee he |12|پروردگار معصوم همه جا را فرا گرفته و در همه جا نفوذ کرده است، چه پنهان و چه آشکار. ||12||
ਕਿਆ ਸਾਲਾਹੀ ਅਗਮ ਅਪਾਰੈ ॥
kiaa saalaahee agam apaarai |چگونه می توانم پروردگار غیرقابل دسترس و نامتناهی را ستایش کنم؟
ਸਾਚੇ ਸਿਰਜਣਹਾਰ ਮੁਰਾਰੈ ॥
saache sirajanahaar muraarai |خداوند خالق واقعی دشمن نفس است.
ਜਿਸ ਨੋ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤਿਸੁ ਮੇਲੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲੈ ਮੇਲਾਈ ਹੇ ॥੧੩॥
jis no nadar kare tis mele mel milai melaaee he |13|او کسانی را که به آنها نعمت می دهد با فضل خود متحد می کند. با متحد کردن آنها در اتحاد خود، آنها متحد می شوند. ||13||
ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਿਸਨੁ ਮਹੇਸੁ ਦੁਆਰੈ ॥
brahamaa bisan mahes duaarai |برهما، ویشنو و شیوا در مقابل درگاه او ایستاده اند.
ਊਭੇ ਸੇਵਹਿ ਅਲਖ ਅਪਾਰੈ ॥
aoobhe seveh alakh apaarai |آنها به خداوند غیبی و نامتناهی خدمت می کنند.
ਹੋਰ ਕੇਤੀ ਦਰਿ ਦੀਸੈ ਬਿਲਲਾਦੀ ਮੈ ਗਣਤ ਨ ਆਵੈ ਕਾਈ ਹੇ ॥੧੪॥
hor ketee dar deesai bilalaadee mai ganat na aavai kaaee he |14|میلیون ها نفر دیگر را می توان دید که در درگاه او گریه می کنند. من حتی نمی توانم تعداد آنها را تخمین بزنم. ||14||
ਸਾਚੀ ਕੀਰਤਿ ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ॥
saachee keerat saachee baanee |راست است کرتن ستایش او و حق است کلام بنی او.
ਹੋਰ ਨ ਦੀਸੈ ਬੇਦ ਪੁਰਾਣੀ ॥
hor na deesai bed puraanee |من نمی توانم هیچ چیز دیگری را در وداها و پوراناها ببینم.
ਪੂੰਜੀ ਸਾਚੁ ਸਚੇ ਗੁਣ ਗਾਵਾ ਮੈ ਧਰ ਹੋਰ ਨ ਕਾਈ ਹੇ ॥੧੫॥
poonjee saach sache gun gaavaa mai dhar hor na kaaee he |15|حقیقت سرمایه من است؛ من ستایش های با شکوه پروردگار واقعی را می خوانم. من اصلا حمایت دیگری ندارم. ||15||
ਜੁਗੁ ਜੁਗੁ ਸਾਚਾ ਹੈ ਭੀ ਹੋਸੀ ॥
jug jug saachaa hai bhee hosee |در هر عصری، خداوند واقعی هست و همیشه خواهد بود.
ਕਉਣੁ ਨ ਮੂਆ ਕਉਣੁ ਨ ਮਰਸੀ ॥
kaun na mooaa kaun na marasee |چه کسی نمرده است؟ چه کسی نخواهد مرد؟
ਨਾਨਕੁ ਨੀਚੁ ਕਹੈ ਬੇਨੰਤੀ ਦਰਿ ਦੇਖਹੁ ਲਿਵ ਲਾਈ ਹੇ ॥੧੬॥੨॥
naanak neech kahai benantee dar dekhahu liv laaee he |16|2|نانک حقیر این دعا را می خواند; او را در درون خود ببینید و با محبت روی خداوند تمرکز کنید. ||16||2||
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥
maaroo mahalaa 1 |معرو، اول مهل:
ਦੂਜੀ ਦੁਰਮਤਿ ਅੰਨੀ ਬੋਲੀ ॥
doojee duramat anee bolee |در دوگانگی و بد اندیشی، عروس روح کور و کر است.
ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧ ਕੀ ਕਚੀ ਚੋਲੀ ॥
kaam krodh kee kachee cholee |او لباس میل جنسی و خشم را می پوشد.
ਘਰਿ ਵਰੁ ਸਹਜੁ ਨ ਜਾਣੈ ਛੋਹਰਿ ਬਿਨੁ ਪਿਰ ਨੀਦ ਨ ਪਾਈ ਹੇ ॥੧॥
ghar var sahaj na jaanai chhohar bin pir need na paaee he |1|پروردگار شوهرش در خانه دل خودش است، اما او او را نمی شناسد. بدون همسرش، او نمی تواند بخوابد. ||1||
ਅੰਤਰਿ ਅਗਨਿ ਜਲੈ ਭੜਕਾਰੇ ॥
antar agan jalai bharrakaare |آتش بزرگ آرزو در درون او شعله ور است.
ਮਨਮੁਖੁ ਤਕੇ ਕੁੰਡਾ ਚਾਰੇ ॥
manamukh take kunddaa chaare |منموک خودخواسته از چهار جهت به اطراف نگاه می کند.
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਕਿਉ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਸਾਚੇ ਹਾਥਿ ਵਡਾਈ ਹੇ ॥੨॥
bin satigur seve kiau sukh paaeeai saache haath vaddaaee he |2|بدون خدمت به گورو واقعی، چگونه می تواند آرامش پیدا کند؟ عظمت شکوهمند در دستان پروردگار واقعی است. ||2||
ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਅਹੰਕਾਰੁ ਨਿਵਾਰੇ ॥
kaam krodh ahankaar nivaare |از بین بردن میل جنسی، خشم و خودخواهی،
ਤਸਕਰ ਪੰਚ ਸਬਦਿ ਸੰਘਾਰੇ ॥
tasakar panch sabad sanghaare |او پنج دزد را از طریق کلمه شاباد نابود می کند.
ਗਿਆਨ ਖੜਗੁ ਲੈ ਮਨ ਸਿਉ ਲੂਝੈ ਮਨਸਾ ਮਨਹਿ ਸਮਾਈ ਹੇ ॥੩॥
giaan kharrag lai man siau loojhai manasaa maneh samaaee he |3|او با به دست گرفتن شمشیر حکمت معنوی، با ذهن خود مبارزه می کند و امید و آرزو در ذهنش هموار می شود. ||3||
ਮਾ ਕੀ ਰਕਤੁ ਪਿਤਾ ਬਿਦੁ ਧਾਰਾ ॥
maa kee rakat pitaa bid dhaaraa |از پیوند تخمک مادر و اسپرم پدر،
ਮੂਰਤਿ ਸੂਰਤਿ ਕਰਿ ਆਪਾਰਾ ॥
moorat soorat kar aapaaraa |شکل زیبایی بی نهایت ایجاد شده است.
ਜੋਤਿ ਦਾਤਿ ਜੇਤੀ ਸਭ ਤੇਰੀ ਤੂ ਕਰਤਾ ਸਭ ਠਾਈ ਹੇ ॥੪॥
jot daat jetee sabh teree too karataa sabh tthaaee he |4|برکات نور همه از تو می آید. تو پروردگار خالق هستی که همه جا را فرا گرفته است. ||4||
ਤੁਝ ਹੀ ਕੀਆ ਜੰਮਣ ਮਰਣਾ ॥
tujh hee keea jaman maranaa |تو تولد و مرگ را آفریده ای.
ਗੁਰ ਤੇ ਸਮਝ ਪੜੀ ਕਿਆ ਡਰਣਾ ॥
gur te samajh parree kiaa ddaranaa |اگر کسی از طریق گورو به درک برسد، چرا باید بترسد؟
ਤੂ ਦਇਆਲੁ ਦਇਆ ਕਰਿ ਦੇਖਹਿ ਦੁਖੁ ਦਰਦੁ ਸਰੀਰਹੁ ਜਾਈ ਹੇ ॥੫॥
too deaal deaa kar dekheh dukh darad sareerahu jaaee he |5|وقتی ای پروردگار مهربان به مهربانی نگاه کردی، درد و رنج از بدن بیرون میرود. ||5||
ਨਿਜ ਘਰਿ ਬੈਸਿ ਰਹੇ ਭਉ ਖਾਇਆ ॥
nij ghar bais rahe bhau khaaeaa |کسی که در خانه خود نشسته است، ترس های خود را می خورد.
ਧਾਵਤ ਰਾਖੇ ਠਾਕਿ ਰਹਾਇਆ ॥
dhaavat raakhe tthaak rahaaeaa |او ساکت می شود و ذهن سرگردان خود را بی حرکت نگه می دارد.
ਕਮਲ ਬਿਗਾਸ ਹਰੇ ਸਰ ਸੁਭਰ ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਸਖਾਈ ਹੇ ॥੬॥
kamal bigaas hare sar subhar aatam raam sakhaaee he |6|نیلوفر دلش در حوض سرسبز سرازیر می شکفد و پروردگار روحش همدم و یاور او می شود. ||6||
ਮਰਣੁ ਲਿਖਾਇ ਮੰਡਲ ਮਹਿ ਆਏ ॥
maran likhaae manddal meh aae |با مرگشان که از قبل مقرر شده است، فانی ها به این دنیا می آیند.
ਕਿਉ ਰਹੀਐ ਚਲਣਾ ਪਰਥਾਏ ॥
kiau raheeai chalanaa parathaae |چگونه می توانند اینجا بمانند؟ آنها باید به دنیای فراتر بروند.
ਸਚਾ ਅਮਰੁ ਸਚੇ ਅਮਰਾ ਪੁਰਿ ਸੋ ਸਚੁ ਮਿਲੈ ਵਡਾਈ ਹੇ ॥੭॥
sachaa amar sache amaraa pur so sach milai vaddaaee he |7|فرمان خداوند حق است. آنهایی که واقعی هستند در شهر ابدی ساکن هستند. پروردگار واقعی به آنها عظمت شکوهمندی عطا می کند. ||7||
ਆਪਿ ਉਪਾਇਆ ਜਗਤੁ ਸਬਾਇਆ ॥
aap upaaeaa jagat sabaaeaa |او خودش تمام جهان را آفرید.
ਜਿਨਿ ਸਿਰਿਆ ਤਿਨਿ ਧੰਧੈ ਲਾਇਆ ॥
jin siriaa tin dhandhai laaeaa |کسی که آن را ساخته است، وظایف را به آن اختصاص می دهد.