ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری گرو گرانت صاحب
صفحه - 152
ਸਰਮ ਸੁਰਤਿ ਦੁਇ ਸਸੁਰ ਭਏ ॥
saram surat due sasur bhe |حیا و فروتنی و درک شهودی مادرشوهر و پدرشوهر من هستند.
ਕਰਣੀ ਕਾਮਣਿ ਕਰਿ ਮਨ ਲਏ ॥੨॥
karanee kaaman kar man le |2|من کارهای خیر را همسرم کرده ام. ||2||
ਸਾਹਾ ਸੰਜੋਗੁ ਵੀਆਹੁ ਵਿਜੋਗੁ ॥
saahaa sanjog veeaahu vijog |اتحاد با مقدس تاریخ ازدواج من است و جدایی از دنیا ازدواج من است.
ਸਚੁ ਸੰਤਤਿ ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਜੋਗੁ ॥੩॥੩॥
sach santat kahu naanak jog |3|3|ناناک می گوید، حقیقت فرزند این اتحادیه است. ||3||3||
ਗਉੜੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
gaurree mahalaa 1 |گاری، اول مهل:
ਪਉਣੈ ਪਾਣੀ ਅਗਨੀ ਕਾ ਮੇਲੁ ॥
paunai paanee aganee kaa mel |اتحاد هوا، آب و آتش
ਚੰਚਲ ਚਪਲ ਬੁਧਿ ਕਾ ਖੇਲੁ ॥
chanchal chapal budh kaa khel |بدن بازی عقل متزلزل و ناپایدار است.
ਨਉ ਦਰਵਾਜੇ ਦਸਵਾ ਦੁਆਰੁ ॥
nau daravaaje dasavaa duaar |نه در دارد و بعد دروازه دهم است.
ਬੁਝੁ ਰੇ ਗਿਆਨੀ ਏਹੁ ਬੀਚਾਰੁ ॥੧॥
bujh re giaanee ehu beechaar |1|در این فکر کن و آن را درک کن ای خردمند. ||1||
ਕਥਤਾ ਬਕਤਾ ਸੁਨਤਾ ਸੋਈ ॥
kathataa bakataa sunataa soee |خداوند کسی است که صحبت می کند، تعلیم می دهد و گوش می دهد.
ਆਪੁ ਬੀਚਾਰੇ ਸੁ ਗਿਆਨੀ ਹੋਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
aap beechaare su giaanee hoee |1| rahaau |کسی که به خود فکر می کند واقعاً عاقل است. ||1||مکث||
ਦੇਹੀ ਮਾਟੀ ਬੋਲੈ ਪਉਣੁ ॥
dehee maattee bolai paun |بدن خاک است؛ باد از طریق آن صحبت می کند.
ਬੁਝੁ ਰੇ ਗਿਆਨੀ ਮੂਆ ਹੈ ਕਉਣੁ ॥
bujh re giaanee mooaa hai kaun |درک کن ای خردمند که مرده است.
ਮੂਈ ਸੁਰਤਿ ਬਾਦੁ ਅਹੰਕਾਰੁ ॥
mooee surat baad ahankaar |آگاهی، تضاد و نفس مرده است،
ਓਹੁ ਨ ਮੂਆ ਜੋ ਦੇਖਣਹਾਰੁ ॥੨॥
ohu na mooaa jo dekhanahaar |2|اما کسی که می بیند نمی میرد. ||2||
ਜੈ ਕਾਰਣਿ ਤਟਿ ਤੀਰਥ ਜਾਹੀ ॥
jai kaaran tatt teerath jaahee |به خاطر آن، به زیارتگاه های مقدس و نهرهای مقدس سفر می کنید.
ਰਤਨ ਪਦਾਰਥ ਘਟ ਹੀ ਮਾਹੀ ॥
ratan padaarath ghatt hee maahee |اما این جواهر قیمتی در قلب شماست.
ਪੜਿ ਪੜਿ ਪੰਡਿਤੁ ਬਾਦੁ ਵਖਾਣੈ ॥
parr parr panddit baad vakhaanai |پاندیت ها، علمای دین، بی انتها می خوانند و می خوانند. مشاجرات و مجادلات را دامن می زنند،
ਭੀਤਰਿ ਹੋਦੀ ਵਸਤੁ ਨ ਜਾਣੈ ॥੩॥
bheetar hodee vasat na jaanai |3|اما آنها راز را در اعماق درون خود نمی دانند. ||3||
ਹਉ ਨ ਮੂਆ ਮੇਰੀ ਮੁਈ ਬਲਾਇ ॥
hau na mooaa meree muee balaae |من نمرده ام - آن طبیعت شیطانی درون من مرده است.
ਓਹੁ ਨ ਮੂਆ ਜੋ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥
ohu na mooaa jo rahiaa samaae |کسی که همه جا را فرا گرفته نمی میرد.
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਗੁਰਿ ਬ੍ਰਹਮੁ ਦਿਖਾਇਆ ॥
kahu naanak gur braham dikhaaeaa |ناناک می گوید، گورو خدا را به من وحی کرده است،
ਮਰਤਾ ਜਾਤਾ ਨਦਰਿ ਨ ਆਇਆ ॥੪॥੪॥
marataa jaataa nadar na aaeaa |4|4|و اکنون می بینم که چیزی به نام تولد یا مرگ وجود ندارد. ||4||4||
ਗਉੜੀ ਮਹਲਾ ੧ ਦਖਣੀ ॥
gaurree mahalaa 1 dakhanee |گاری، اول مهل، دخانی:
ਸੁਣਿ ਸੁਣਿ ਬੂਝੈ ਮਾਨੈ ਨਾਉ ॥
sun sun boojhai maanai naau |من برای همیشه فدای کسی هستم که می شنود و می شنود
ਤਾ ਕੈ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰੈ ਜਾਉ ॥
taa kai sad balihaarai jaau |کسی که اسم را می فهمد و به آن ایمان می آورد.
ਆਪਿ ਭੁਲਾਏ ਠਉਰ ਨ ਠਾਉ ॥
aap bhulaae tthaur na tthaau |وقتی خود خداوند ما را به بیراهه می کشاند، هیچ جای استراحت دیگری برای ما وجود ندارد.
ਤੂੰ ਸਮਝਾਵਹਿ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਉ ॥੧॥
toon samajhaaveh mel milaau |1|تو تفاهم می دهی و ما را در اتحاد خود متحد می کنی. ||1||
ਨਾਮੁ ਮਿਲੈ ਚਲੈ ਮੈ ਨਾਲਿ ॥
naam milai chalai mai naal |من نعم را به دست میآورم که در پایان با من همراه خواهد شد.
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਬਾਧੀ ਸਭ ਕਾਲਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
bin naavai baadhee sabh kaal |1| rahaau |بدون نام، همه در چنگال مرگ هستند. ||1||مکث||
ਖੇਤੀ ਵਣਜੁ ਨਾਵੈ ਕੀ ਓਟ ॥
khetee vanaj naavai kee ott |کشاورزی و تجارت من توسط پشتیبانی نام است.
ਪਾਪੁ ਪੁੰਨੁ ਬੀਜ ਕੀ ਪੋਟ ॥
paap pun beej kee pott |بذر گناه و فضیلت به هم گره خورده است.
ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਜੀਅ ਮਹਿ ਚੋਟ ॥
kaam krodh jeea meh chott |میل جنسی و خشم زخم روح است.
ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿ ਚਲੇ ਮਨਿ ਖੋਟ ॥੨॥
naam visaar chale man khott |2|بد اندیشان نعم را فراموش می کنند و سپس می روند. ||2||
ਸਾਚੇ ਗੁਰ ਕੀ ਸਾਚੀ ਸੀਖ ॥
saache gur kee saachee seekh |آموزه های گورو واقعی درست است.
ਤਨੁ ਮਨੁ ਸੀਤਲੁ ਸਾਚੁ ਪਰੀਖ ॥
tan man seetal saach pareekh |بدن و ذهن با سنگ محک حقیقت خنک و آرام می شود.
ਜਲ ਪੁਰਾਇਨਿ ਰਸ ਕਮਲ ਪਰੀਖ ॥
jal puraaein ras kamal pareekh |این نشانه واقعی حکمت است: این که فرد جدا بماند، مانند نیلوفر آبی، یا نیلوفر آبی روی آب.
ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਮੀਠੇ ਰਸ ਈਖ ॥੩॥
sabad rate meetthe ras eekh |3|با کلام شاباد، آدم شیرین می شود، مثل آب نیشکر. ||3||
ਹੁਕਮਿ ਸੰਜੋਗੀ ਗੜਿ ਦਸ ਦੁਆਰ ॥
hukam sanjogee garr das duaar |به حکم فرمان پروردگار، قلعه بدن دارای ده دروازه است.
ਪੰਚ ਵਸਹਿ ਮਿਲਿ ਜੋਤਿ ਅਪਾਰ ॥
panch vaseh mil jot apaar |شورهای پنج گانه همراه با نور الهی لایتناهی در آنجا ساکن هستند.
ਆਪਿ ਤੁਲੈ ਆਪੇ ਵਣਜਾਰ ॥
aap tulai aape vanajaar |خداوند خود تجارت است و او خود تاجر است.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਸਵਾਰਣਹਾਰ ॥੪॥੫॥
naanak naam savaaranahaar |4|5|ای نانک، به وسیلۀ نعم، نام خداوند، آراسته و شاداب می شویم. ||4||5||
ਗਉੜੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
gaurree mahalaa 1 |گاری، اول مهل:
ਜਾਤੋ ਜਾਇ ਕਹਾ ਤੇ ਆਵੈ ॥
jaato jaae kahaa te aavai |چگونه می توانیم بفهمیم که از کجا آمده ایم؟
ਕਹ ਉਪਜੈ ਕਹ ਜਾਇ ਸਮਾਵੈ ॥
kah upajai kah jaae samaavai |از کجا سرچشمه گرفتیم و کجا خواهیم رفت و ادغام خواهیم شد؟
ਕਿਉ ਬਾਧਿਓ ਕਿਉ ਮੁਕਤੀ ਪਾਵੈ ॥
kiau baadhio kiau mukatee paavai |ما چگونه مقید هستیم و چگونه رهایی را بدست می آوریم؟
ਕਿਉ ਅਬਿਨਾਸੀ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵੈ ॥੧॥
kiau abinaasee sahaj samaavai |1|چگونه با سهولت شهودی به خداوند ابدی و فنا ناپذیر ادغام می شویم؟ ||1||
ਨਾਮੁ ਰਿਦੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ॥
naam ridai amrit mukh naam |با نعم در قلب و نعم آمبروسیال بر لبانمان،
ਨਰਹਰ ਨਾਮੁ ਨਰਹਰ ਨਿਹਕਾਮੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
narahar naam narahar nihakaam |1| rahaau |از طریق نام خداوند، مانند خداوند از آرزوها بالاتر می رویم. ||1||مکث||
ਸਹਜੇ ਆਵੈ ਸਹਜੇ ਜਾਇ ॥
sahaje aavai sahaje jaae |با سهولت شهودی می آییم و با سهولت شهودی می رویم.
ਮਨ ਤੇ ਉਪਜੈ ਮਨ ਮਾਹਿ ਸਮਾਇ ॥
man te upajai man maeh samaae |ما از ذهن سرچشمه می گیریم و در ذهن جذب می شویم.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਮੁਕਤੋ ਬੰਧੁ ਨ ਪਾਇ ॥
guramukh mukato bandh na paae |ما به عنوان گورمخ آزاد شده ایم و مقید نیستیم.
ਸਬਦੁ ਬੀਚਾਰਿ ਛੁਟੈ ਹਰਿ ਨਾਇ ॥੨॥
sabad beechaar chhuttai har naae |2|با تأمل در کلام شاباد، ما از طریق نام خداوند رهایی یافته ایم. ||2||
ਤਰਵਰ ਪੰਖੀ ਬਹੁ ਨਿਸਿ ਬਾਸੁ ॥
taravar pankhee bahu nis baas |شب ها پرندگان زیادی روی درخت می نشینند.
ਸੁਖ ਦੁਖੀਆ ਮਨਿ ਮੋਹ ਵਿਣਾਸੁ ॥
sukh dukheea man moh vinaas |برخی خوشحالند و برخی غمگین. گرفتار خواسته های ذهن، هلاک می شوند.
ਸਾਝ ਬਿਹਾਗ ਤਕਹਿ ਆਗਾਸੁ ॥
saajh bihaag takeh aagaas |و هنگامی که شب زندگی به پایان می رسد، آنگاه به آسمان می نگرند.
ਦਹ ਦਿਸਿ ਧਾਵਹਿ ਕਰਮਿ ਲਿਖਿਆਸੁ ॥੩॥
dah dis dhaaveh karam likhiaas |3|آنها طبق سرنوشت از پیش تعیین شده خود در هر ده جهت پرواز می کنند. ||3||