ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری گرو گرانت صاحب
صفحه - 441
ਧਾਵਤੁ ਥੰਮਿੑਆ ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਦਸਵਾ ਦੁਆਰੁ ਪਾਇਆ ॥
dhaavat thamiaa satigur miliaai dasavaa duaar paaeaa |روح سرگردان و خروجی، با ملاقات با گورو واقعی، دروازه دهم را باز می کند.
ਤਿਥੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਭੋਜਨੁ ਸਹਜ ਧੁਨਿ ਉਪਜੈ ਜਿਤੁ ਸਬਦਿ ਜਗਤੁ ਥੰਮਿੑ ਰਹਾਇਆ ॥
tithai amrit bhojan sahaj dhun upajai jit sabad jagat thami rahaaeaa |در آنجا شهد آمبروسیال غذاست و موسیقی آسمانی طنین انداز است. جهان توسط موسیقی کلمه محصور شده است.
ਤਹ ਅਨੇਕ ਵਾਜੇ ਸਦਾ ਅਨਦੁ ਹੈ ਸਚੇ ਰਹਿਆ ਸਮਾਏ ॥
tah anek vaaje sadaa anad hai sache rahiaa samaae |گونههای بسیاری از ملودی بیصدا در آنجا طنینانداز میشود، همانطور که شخص در حقیقت ادغام میشود.
ਇਉ ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਧਾਵਤੁ ਥੰਮਿੑਆ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਸਿਆ ਆਏ ॥੪॥
eiau kahai naanak satigur miliaai dhaavat thamiaa nij ghar vasiaa aae |4|بنابراین ناناک می گوید: با ملاقات با گورو واقعی، روح سرگردان ثابت می شود و در خانه خود ساکن می شود. ||4||
ਮਨ ਤੂੰ ਜੋਤਿ ਸਰੂਪੁ ਹੈ ਆਪਣਾ ਮੂਲੁ ਪਛਾਣੁ ॥
man toon jot saroop hai aapanaa mool pachhaan |ای ذهن من، تو مظهر نور الهی هستی - منشأ خود را بشناس.
ਮਨ ਹਰਿ ਜੀ ਤੇਰੈ ਨਾਲਿ ਹੈ ਗੁਰਮਤੀ ਰੰਗੁ ਮਾਣੁ ॥
man har jee terai naal hai guramatee rang maan |ای ذهن من، پروردگار عزیز با توست. از طریق آموزه های گورو، از عشق او لذت ببرید.
ਮੂਲੁ ਪਛਾਣਹਿ ਤਾਂ ਸਹੁ ਜਾਣਹਿ ਮਰਣ ਜੀਵਣ ਕੀ ਸੋਝੀ ਹੋਈ ॥
mool pachhaaneh taan sahu jaaneh maran jeevan kee sojhee hoee |منشأ خود را تصدیق کن و آنگاه پروردگار شوهرت را خواهی شناخت و مرگ و ولادت را درک کن.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਏਕੋ ਜਾਣਹਿ ਤਾਂ ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਨ ਹੋਈ ॥
guraparasaadee eko jaaneh taan doojaa bhaau na hoee |به لطف گورو، یکی را بشناسید. آنگاه، دیگری را دوست نخواهی داشت.
ਮਨਿ ਸਾਂਤਿ ਆਈ ਵਜੀ ਵਧਾਈ ਤਾ ਹੋਆ ਪਰਵਾਣੁ ॥
man saant aaee vajee vadhaaee taa hoaa paravaan |آرامش به ذهن می آید و شادی طنین انداز می شود. سپس، شما مورد تحسین قرار خواهید گرفت.
ਇਉ ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਮਨ ਤੂੰ ਜੋਤਿ ਸਰੂਪੁ ਹੈ ਅਪਣਾ ਮੂਲੁ ਪਛਾਣੁ ॥੫॥
eiau kahai naanak man toon jot saroop hai apanaa mool pachhaan |5|ناناک چنین می گوید: ای ذهن من، تو همان تصویر پروردگار نورانی هستی. منشاء واقعی خود را بشناسید ||5||
ਮਨ ਤੂੰ ਗਾਰਬਿ ਅਟਿਆ ਗਾਰਬਿ ਲਦਿਆ ਜਾਹਿ ॥
man toon gaarab attiaa gaarab ladiaa jaeh |ای ذهن، تو بسیار پر از غرور. پر از غرور، تو خواهی رفت.
ਮਾਇਆ ਮੋਹਣੀ ਮੋਹਿਆ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਜੂਨੀ ਭਵਾਹਿ ॥
maaeaa mohanee mohiaa fir fir joonee bhavaeh |مایا جذاب بارها و بارها شما را مجذوب خود کرده است و شما را به سمت تناسخ سوق داده است.
ਗਾਰਬਿ ਲਾਗਾ ਜਾਹਿ ਮੁਗਧ ਮਨ ਅੰਤਿ ਗਇਆ ਪਛੁਤਾਵਹੇ ॥
gaarab laagaa jaeh mugadh man ant geaa pachhutaavahe |با چنگ زدن به غرور می روی ای عقل بی خرد و عاقبت پشیمان می شوی و توبه می کنی.
ਅਹੰਕਾਰੁ ਤਿਸਨਾ ਰੋਗੁ ਲਗਾ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਵਹੇ ॥
ahankaar tisanaa rog lagaa birathaa janam gavaavahe |به بیماری نفس و هوس مبتلا شده ای و عمرت را بیهوده تلف می کنی.
ਮਨਮੁਖ ਮੁਗਧ ਚੇਤਹਿ ਨਾਹੀ ਅਗੈ ਗਇਆ ਪਛੁਤਾਵਹੇ ॥
manamukh mugadh cheteh naahee agai geaa pachhutaavahe |منموک خودخواه نادان، پروردگار را یاد نمی کند و بعد پشیمان می شود و توبه می کند.
ਇਉ ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਮਨ ਤੂੰ ਗਾਰਬਿ ਅਟਿਆ ਗਾਰਬਿ ਲਦਿਆ ਜਾਵਹੇ ॥੬॥
eiau kahai naanak man toon gaarab attiaa gaarab ladiaa jaavahe |6|نانک چنین می گوید: ای ذهن، تو پر از غرور هستی. پر از غرور، تو خواهی رفت. ||6||
ਮਨ ਤੂੰ ਮਤ ਮਾਣੁ ਕਰਹਿ ਜਿ ਹਉ ਕਿਛੁ ਜਾਣਦਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਿਮਾਣਾ ਹੋਹੁ ॥
man toon mat maan kareh ji hau kichh jaanadaa guramukh nimaanaa hohu |ای ذهن، آنقدر به خودت مغرور مکن که انگار همه چیز را می دانی. گورمخ متواضع و متواضع است.
ਅੰਤਰਿ ਅਗਿਆਨੁ ਹਉ ਬੁਧਿ ਹੈ ਸਚਿ ਸਬਦਿ ਮਲੁ ਖੋਹੁ ॥
antar agiaan hau budh hai sach sabad mal khohu |درون عقل، جهل و منیت است; از طریق کلمه واقعی شاباد، این کثیفی پاک می شود.
ਹੋਹੁ ਨਿਮਾਣਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਅਗੈ ਮਤ ਕਿਛੁ ਆਪੁ ਲਖਾਵਹੇ ॥
hohu nimaanaa satiguroo agai mat kichh aap lakhaavahe |پس فروتن باش و تسلیم گورو واقعی باش. هویت خود را به نفس خود متصل نکنید.
ਆਪਣੈ ਅਹੰਕਾਰਿ ਜਗਤੁ ਜਲਿਆ ਮਤ ਤੂੰ ਆਪਣਾ ਆਪੁ ਗਵਾਵਹੇ ॥
aapanai ahankaar jagat jaliaa mat toon aapanaa aap gavaavahe |جهان توسط منیت و هویت خود مصرف می شود. این را ببین، مبادا خودت را هم گم کنی.
ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਕਰਹਿ ਕਾਰ ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਲਾਗਿ ਰਹੁ ॥
satigur kai bhaanai kareh kaar satigur kai bhaanai laag rahu |کاری کنید که از اراده شیرین گورو واقعی پیروی کنید. به اراده شیرین او وابسته بمان.
ਇਉ ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਆਪੁ ਛਡਿ ਸੁਖ ਪਾਵਹਿ ਮਨ ਨਿਮਾਣਾ ਹੋਇ ਰਹੁ ॥੭॥
eiau kahai naanak aap chhadd sukh paaveh man nimaanaa hoe rahu |7|ناناک چنین می گوید: از منیت و خودبزرگ بینی خود دست بردارید و به آرامش برسید. بگذار ذهنت در فروتنی بماند ||7||
ਧੰਨੁ ਸੁ ਵੇਲਾ ਜਿਤੁ ਮੈ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲਿਆ ਸੋ ਸਹੁ ਚਿਤਿ ਆਇਆ ॥
dhan su velaa jit mai satigur miliaa so sahu chit aaeaa |خوشا به حال آن زمان که با گورو واقعی ملاقات کردم و خداوند شوهرم به آگاهی من آمد.
ਮਹਾ ਅਨੰਦੁ ਸਹਜੁ ਭਇਆ ਮਨਿ ਤਨਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥
mahaa anand sahaj bheaa man tan sukh paaeaa |من بسیار سعادتمند شدم و ذهن و بدنم چنین آرامش طبیعی پیدا کردند.
ਸੋ ਸਹੁ ਚਿਤਿ ਆਇਆ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਆ ਅਵਗਣ ਸਭਿ ਵਿਸਾਰੇ ॥
so sahu chit aaeaa man vasaaeaa avagan sabh visaare |پروردگار شوهرم به آگاهی من آمد. من او را در ذهن خود جای دادم و از هر بدی چشم پوشی کردم.
ਜਾ ਤਿਸੁ ਭਾਣਾ ਗੁਣ ਪਰਗਟ ਹੋਏ ਸਤਿਗੁਰ ਆਪਿ ਸਵਾਰੇ ॥
jaa tis bhaanaa gun paragatt hoe satigur aap savaare |هنگامی که او را خشنود کرد، فضایل در من ظاهر شد و خود مرشد واقعی مرا زینت داد.
ਸੇ ਜਨ ਪਰਵਾਣੁ ਹੋਏ ਜਿਨੑੀ ਇਕੁ ਨਾਮੁ ਦਿੜਿਆ ਦੁਤੀਆ ਭਾਉ ਚੁਕਾਇਆ ॥
se jan paravaan hoe jinaee ik naam dirriaa duteea bhaau chukaaeaa |آن موجودات فروتنی مقبول می شوند که به اسم واحد می چسبند و از عشق به دوگانگی چشم می پوشند.
ਇਉ ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਧੰਨੁ ਸੁ ਵੇਲਾ ਜਿਤੁ ਮੈ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲਿਆ ਸੋ ਸਹੁ ਚਿਤਿ ਆਇਆ ॥੮॥
eiau kahai naanak dhan su velaa jit mai satigur miliaa so sahu chit aaeaa |8|ناناک چنین می گوید: خوشا به حال زمانی که با گورو واقعی ملاقات کردم و پروردگار شوهرم به آگاهی من آمد. ||8||
ਇਕਿ ਜੰਤ ਭਰਮਿ ਭੁਲੇ ਤਿਨਿ ਸਹਿ ਆਪਿ ਭੁਲਾਏ ॥
eik jant bharam bhule tin seh aap bhulaae |برخی از مردم سرگردان، فریب شک و تردید. خود پروردگارشان آنها را گمراه کرده است.
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਫਿਰਹਿ ਹਉਮੈ ਕਰਮ ਕਮਾਏ ॥
doojai bhaae fireh haumai karam kamaae |آنها به عشق دوگانگی سرگردانند و اعمال خود را در نفس انجام می دهند.
ਤਿਨਿ ਸਹਿ ਆਪਿ ਭੁਲਾਏ ਕੁਮਾਰਗਿ ਪਾਏ ਤਿਨ ਕਾ ਕਿਛੁ ਨ ਵਸਾਈ ॥
tin seh aap bhulaae kumaarag paae tin kaa kichh na vasaaee |شوهرشان، پروردگارشان، آنها را گمراه کرده و در راه شر قرار داده است. هیچ چیز در قدرت آنها نیست.
ਤਿਨ ਕੀ ਗਤਿ ਅਵਗਤਿ ਤੂੰਹੈ ਜਾਣਹਿ ਜਿਨਿ ਇਹ ਰਚਨ ਰਚਾਈ ॥
tin kee gat avagat toonhai jaaneh jin ih rachan rachaaee |فراز و نشیب آنها را تنها تو می دانی ای که خلقت را آفریده ای.
ਹੁਕਮੁ ਤੇਰਾ ਖਰਾ ਭਾਰਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਿਸੈ ਬੁਝਾਏ ॥
hukam teraa kharaa bhaaraa guramukh kisai bujhaae |فرمان اراده شما بسیار سخت است. چه نادر است که گورمخ می فهمد.
ਇਉ ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਕਿਆ ਜੰਤ ਵਿਚਾਰੇ ਜਾ ਤੁਧੁ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਏ ॥੯॥
eiau kahai naanak kiaa jant vichaare jaa tudh bharam bhulaae |9|نانك مىگوید: «مخلوقات چه مىتوانند بكنند، در حالى كه تو آنها را گمراه مىكنى؟ ||9||