ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری گرو گرانت صاحب
صفحه - 1367
ਕਬੀਰ ਥੋਰੈ ਜਲਿ ਮਾਛੁਲੀ ਝੀਵਰਿ ਮੇਲਿਓ ਜਾਲੁ ॥
kabeer thorai jal maachhulee jheevar melio jaal |کبیر، ماهی در آب کم عمق است. ماهیگیر تور خود را انداخته است.
ਇਹ ਟੋਘਨੈ ਨ ਛੂਟਸਹਿ ਫਿਰਿ ਕਰਿ ਸਮੁੰਦੁ ਸਮੑਾਲਿ ॥੪੯॥
eih ttoghanai na chhoottaseh fir kar samund samaal |49|از این استخر کوچک فرار نخواهید کرد. به بازگشت به اقیانوس فکر کنید ||49||
ਕਬੀਰ ਸਮੁੰਦੁ ਨ ਛੋਡੀਐ ਜਉ ਅਤਿ ਖਾਰੋ ਹੋਇ ॥
kabeer samund na chhoddeeai jau at khaaro hoe |کبیر، اقیانوس را ترک نکن، حتی اگر بسیار شور باشد.
ਪੋਖਰਿ ਪੋਖਰਿ ਢੂਢਤੇ ਭਲੋ ਨ ਕਹਿਹੈ ਕੋਇ ॥੫੦॥
pokhar pokhar dtoodtate bhalo na kahihai koe |50|اگر از یک گودال به حوضچه جستجو کنید، هیچکس شما را باهوش نخواهد خواند. ||50||
ਕਬੀਰ ਨਿਗੁਸਾਂਏਂ ਬਹਿ ਗਏ ਥਾਂਘੀ ਨਾਹੀ ਕੋਇ ॥
kabeer nigusaanen beh ge thaanghee naahee koe |کبیر، کسانی که گورو ندارند، شسته می شوند. هیچ کس نمی تواند به آنها کمک کند.
ਦੀਨ ਗਰੀਬੀ ਆਪੁਨੀ ਕਰਤੇ ਹੋਇ ਸੁ ਹੋਇ ॥੫੧॥
deen gareebee aapunee karate hoe su hoe |51|متواضع و فروتن باش؛ هر چه اتفاق می افتد همان کاری است که خداوند خالق انجام می دهد. ||51||
ਕਬੀਰ ਬੈਸਨਉ ਕੀ ਕੂਕਰਿ ਭਲੀ ਸਾਕਤ ਕੀ ਬੁਰੀ ਮਾਇ ॥
kabeer baisnau kee kookar bhalee saakat kee buree maae |کبیر، حتی سگ عابد خوب است، در حالی که مادر بدبین بی ایمان بد است.
ਓਹ ਨਿਤ ਸੁਨੈ ਹਰਿ ਨਾਮ ਜਸੁ ਉਹ ਪਾਪ ਬਿਸਾਹਨ ਜਾਇ ॥੫੨॥
oh nit sunai har naam jas uh paap bisaahan jaae |52|سگ ستایش نام خداوند را می شنود، در حالی که دیگری مشغول گناه است. ||52||
ਕਬੀਰ ਹਰਨਾ ਦੂਬਲਾ ਇਹੁ ਹਰੀਆਰਾ ਤਾਲੁ ॥
kabeer haranaa doobalaa ihu hareeaaraa taal |کبیر، آهو ضعیف است و حوض سرسبز با پوشش گیاهی سبز است.
ਲਾਖ ਅਹੇਰੀ ਏਕੁ ਜੀਉ ਕੇਤਾ ਬੰਚਉ ਕਾਲੁ ॥੫੩॥
laakh aheree ek jeeo ketaa banchau kaal |53|هزاران شکارچی در تعقیب روح هستند. تا کی می تواند از مرگ فرار کند؟ ||53||
ਕਬੀਰ ਗੰਗਾ ਤੀਰ ਜੁ ਘਰੁ ਕਰਹਿ ਪੀਵਹਿ ਨਿਰਮਲ ਨੀਰੁ ॥
kabeer gangaa teer ju ghar kareh peeveh niramal neer |کبیر، برخی خانه های خود را در سواحل گنگ می سازند و آب خالص می نوشند.
ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਨ ਮੁਕਤਿ ਹੋਇ ਇਉ ਕਹਿ ਰਮੇ ਕਬੀਰ ॥੫੪॥
bin har bhagat na mukat hoe iau keh rame kabeer |54|بدون عبادت عبادی خداوند، آنها آزاد نمی شوند. کبیر این را اعلام می کند. ||54||
ਕਬੀਰ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਭਇਆ ਜੈਸਾ ਗੰਗਾ ਨੀਰੁ ॥
kabeer man niramal bheaa jaisaa gangaa neer |کبیر، ذهنم مثل آب های گنگ پاک شده است.
ਪਾਛੈ ਲਾਗੋ ਹਰਿ ਫਿਰੈ ਕਹਤ ਕਬੀਰ ਕਬੀਰ ॥੫੫॥
paachhai laago har firai kahat kabeer kabeer |55|خداوند به دنبال من می آید و می گوید: "کبیر! ||55||
ਕਬੀਰ ਹਰਦੀ ਪੀਅਰੀ ਚੂੰਨਾਂ ਊਜਲ ਭਾਇ ॥
kabeer haradee peearee choonaan aoojal bhaae |کبیر، زردچوبه زرد و آهک سفید است.
ਰਾਮ ਸਨੇਹੀ ਤਉ ਮਿਲੈ ਦੋਨਉ ਬਰਨ ਗਵਾਇ ॥੫੬॥
raam sanehee tau milai donau baran gavaae |56|تنها زمانی که هر دو رنگ از بین برود، پروردگار محبوب را ملاقات خواهید کرد. ||56||
ਕਬੀਰ ਹਰਦੀ ਪੀਰਤਨੁ ਹਰੈ ਚੂਨ ਚਿਹਨੁ ਨ ਰਹਾਇ ॥
kabeer haradee peeratan harai choon chihan na rahaae |کبیر، زردچوبه رنگ زرد خود را از دست داده و اثری از سفیدی آهک باقی نمانده است.
ਬਲਿਹਾਰੀ ਇਹ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕਉ ਜਿਹ ਜਾਤਿ ਬਰਨੁ ਕੁਲੁ ਜਾਇ ॥੫੭॥
balihaaree ih preet kau jih jaat baran kul jaae |57|من فدای این عشق هستم که با آن طبقه و منزلت اجتماعی و رنگ و اصل و نسب گرفته می شود. ||57||
ਕਬੀਰ ਮੁਕਤਿ ਦੁਆਰਾ ਸੰਕੁਰਾ ਰਾਈ ਦਸਏਂ ਭਾਇ ॥
kabeer mukat duaaraa sankuraa raaee dasen bhaae |کبیر، درِ رهایی بسیار باریک است، کمتر از عرض یک دانه خردل.
ਮਨੁ ਤਉ ਮੈਗਲੁ ਹੋਇ ਰਹਿਓ ਨਿਕਸੋ ਕਿਉ ਕੈ ਜਾਇ ॥੫੮॥
man tau maigal hoe rahio nikaso kiau kai jaae |58|ذهن شما بزرگتر از یک فیل است. چگونه عبور خواهد کرد؟ ||58||
ਕਬੀਰ ਐਸਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਜੇ ਮਿਲੈ ਤੁਠਾ ਕਰੇ ਪਸਾਉ ॥
kabeer aaisaa satigur je milai tutthaa kare pasaau |کبیر، اگر چنین گورو واقعی را ملاقات کنم، که با مهربانی به من هدیه می دهد،
ਮੁਕਤਿ ਦੁਆਰਾ ਮੋਕਲਾ ਸਹਜੇ ਆਵਉ ਜਾਉ ॥੫੯॥
mukat duaaraa mokalaa sahaje aavau jaau |59|آنگاه درِ رهایی به روی من باز خواهد شد و به راحتی از آن عبور خواهم کرد. ||59||
ਕਬੀਰ ਨਾ ਮੁੋਹਿ ਛਾਨਿ ਨ ਛਾਪਰੀ ਨਾ ਮੁੋਹਿ ਘਰੁ ਨਹੀ ਗਾਉ ॥
kabeer naa muohi chhaan na chhaaparee naa muohi ghar nahee gaau |کبیر، نه کلبه دارم و نه کلبه، نه خانه و روستا.
ਮਤ ਹਰਿ ਪੂਛੈ ਕਉਨੁ ਹੈ ਮੇਰੇ ਜਾਤਿ ਨ ਨਾਉ ॥੬੦॥
mat har poochhai kaun hai mere jaat na naau |60|امیدوارم خداوند نپرسد که من کیستم. من هیچ موقعیت اجتماعی و نامی ندارم. ||60||
ਕਬੀਰ ਮੁਹਿ ਮਰਨੇ ਕਾ ਚਾਉ ਹੈ ਮਰਉ ਤ ਹਰਿ ਕੈ ਦੁਆਰ ॥
kabeer muhi marane kaa chaau hai mrau ta har kai duaar |کبیر، آرزوی مرگ دارم. بگذار در درگاه خداوند بمیرم.
ਮਤ ਹਰਿ ਪੂਛੈ ਕਉਨੁ ਹੈ ਪਰਾ ਹਮਾਰੈ ਬਾਰ ॥੬੧॥
mat har poochhai kaun hai paraa hamaarai baar |61|امیدوارم خداوند نپرسد این کیست که بر در من خوابیده است؟ ||61||
ਕਬੀਰ ਨਾ ਹਮ ਕੀਆ ਨ ਕਰਹਿਗੇ ਨਾ ਕਰਿ ਸਕੈ ਸਰੀਰੁ ॥
kabeer naa ham keea na karahige naa kar sakai sareer |کبیر، من کاری نکرده ام. من کاری نمی کنم؛ بدن من نمی تواند کاری انجام دهد.
ਕਿਆ ਜਾਨਉ ਕਿਛੁ ਹਰਿ ਕੀਆ ਭਇਓ ਕਬੀਰੁ ਕਬੀਰੁ ॥੬੨॥
kiaa jaanau kichh har keea bheio kabeer kabeer |62|من نمی دانم خداوند چه کرده است، اما ندا بلند شد: «کبیر، کبیر». ||62||
ਕਬੀਰ ਸੁਪਨੈ ਹੂ ਬਰੜਾਇ ਕੈ ਜਿਹ ਮੁਖਿ ਨਿਕਸੈ ਰਾਮੁ ॥
kabeer supanai hoo bararraae kai jih mukh nikasai raam |کبیر، اگر کسی حتی در خواب نام خداوند را بر زبان آورد،
ਤਾ ਕੇ ਪਗ ਕੀ ਪਾਨਹੀ ਮੇਰੇ ਤਨ ਕੋ ਚਾਮੁ ॥੬੩॥
taa ke pag kee paanahee mere tan ko chaam |63|پوستم را کفش پاهایش می کردم. ||63||
ਕਬੀਰ ਮਾਟੀ ਕੇ ਹਮ ਪੂਤਰੇ ਮਾਨਸੁ ਰਾਖਿਓੁ ਨਾਉ ॥
kabeer maattee ke ham pootare maanas raakhio naau |کبیر، ما عروسک های گلی هستیم، اما نام انسان را می بریم.
ਚਾਰਿ ਦਿਵਸ ਕੇ ਪਾਹੁਨੇ ਬਡ ਬਡ ਰੂੰਧਹਿ ਠਾਉ ॥੬੪॥
chaar divas ke paahune badd badd roondheh tthaau |64|ما فقط چند روز اینجا مهمان هستیم، اما فضای زیادی را اشغال می کنیم. ||64||
ਕਬੀਰ ਮਹਿਦੀ ਕਰਿ ਘਾਲਿਆ ਆਪੁ ਪੀਸਾਇ ਪੀਸਾਇ ॥
kabeer mahidee kar ghaaliaa aap peesaae peesaae |کبیر من خودم را حنا کردم و خودم را پودر کردم.
ਤੈ ਸਹ ਬਾਤ ਨ ਪੂਛੀਐ ਕਬਹੁ ਨ ਲਾਈ ਪਾਇ ॥੬੫॥
tai sah baat na poochheeai kabahu na laaee paae |65|امّا تو، ای شوهر من، درباره من نپرسیده ای. تو هرگز مرا به پاهایت نگذاشتی. ||65||
ਕਬੀਰ ਜਿਹ ਦਰਿ ਆਵਤ ਜਾਤਿਅਹੁ ਹਟਕੈ ਨਾਹੀ ਕੋਇ ॥
kabeer jih dar aavat jaatiahu hattakai naahee koe |کبیر، آن دری که مردم از آن رفت و آمد نمی کنند
ਸੋ ਦਰੁ ਕੈਸੇ ਛੋਡੀਐ ਜੋ ਦਰੁ ਐਸਾ ਹੋਇ ॥੬੬॥
so dar kaise chhoddeeai jo dar aaisaa hoe |66|چگونه می توانم چنین دری را بگذارم؟ ||66||
ਕਬੀਰ ਡੂਬਾ ਥਾ ਪੈ ਉਬਰਿਓ ਗੁਨ ਕੀ ਲਹਰਿ ਝਬਕਿ ॥
kabeer ddoobaa thaa pai ubario gun kee lahar jhabak |کبیر غرق شدم اما امواج فضیلت در یک لحظه نجاتم داد.