ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری گرو گرانت صاحب
صفحه - 509
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨ ਪਾਇਆ ਜਨਮੁ ਬਿਰਥਾ ਗਵਾਇਆ ਨਾਨਕ ਜਮੁ ਮਾਰਿ ਕਰੇ ਖੁਆਰ ॥੨॥
har naam na paaeaa janam birathaa gavaaeaa naanak jam maar kare khuaar |2|آنها نام خداوند را به دست نمی آورند و زندگی خود را بیهوده تلف می کنند. ای نانک، رسول مرگ آنها را مجازات و بی آبرو می کند. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |پاوری:
ਆਪਣਾ ਆਪੁ ਉਪਾਇਓਨੁ ਤਦਹੁ ਹੋਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥
aapanaa aap upaaeion tadahu hor na koee |او خود را آفرید - در آن زمان هیچ دیگری وجود نداشت.
ਮਤਾ ਮਸੂਰਤਿ ਆਪਿ ਕਰੇ ਜੋ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਈ ॥
mataa masoorat aap kare jo kare su hoee |او با خود مشورت کرد و آنچه انجام داد به وقوع پیوست.
ਤਦਹੁ ਆਕਾਸੁ ਨ ਪਾਤਾਲੁ ਹੈ ਨਾ ਤ੍ਰੈ ਲੋਈ ॥
tadahu aakaas na paataal hai naa trai loee |در آن زمان، نه اترهای آکااشیک وجود داشت، نه هیچ منطقه ای و نه سه جهان.
ਤਦਹੁ ਆਪੇ ਆਪਿ ਨਿਰੰਕਾਰੁ ਹੈ ਨਾ ਓਪਤਿ ਹੋਈ ॥
tadahu aape aap nirankaar hai naa opat hoee |در آن زمان، فقط خود خداوند بی شکل وجود داشت - هیچ خلقتی وجود نداشت.
ਜਿਉ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਿਵੈ ਕਰੇ ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥੧॥
jiau tis bhaavai tivai kare tis bin avar na koee |1|همان گونه که او را خشنود کرد، او نیز عمل کرد. بدون او هیچ دیگری وجود نداشت. ||1||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |سالوک، مهل سوم:
ਸਾਹਿਬੁ ਮੇਰਾ ਸਦਾ ਹੈ ਦਿਸੈ ਸਬਦੁ ਕਮਾਇ ॥
saahib meraa sadaa hai disai sabad kamaae |استاد من جاودانه است او با تمرین کلام شباد دیده می شود.
ਓਹੁ ਅਉਹਾਣੀ ਕਦੇ ਨਾਹਿ ਨਾ ਆਵੈ ਨਾ ਜਾਇ ॥
ohu aauhaanee kade naeh naa aavai naa jaae |او هرگز هلاک نمی شود; او در تناسخ نه می آید و نه می رود.
ਸਦਾ ਸਦਾ ਸੋ ਸੇਵੀਐ ਜੋ ਸਭ ਮਹਿ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥
sadaa sadaa so seveeai jo sabh meh rahai samaae |پس او را تا ابد عبادت کن. او در همه گنجانده شده است.
ਅਵਰੁ ਦੂਜਾ ਕਿਉ ਸੇਵੀਐ ਜੰਮੈ ਤੈ ਮਰਿ ਜਾਇ ॥
avar doojaa kiau seveeai jamai tai mar jaae |چرا به دیگری خدمت کنیم که متولد می شود و سپس می میرد؟
ਨਿਹਫਲੁ ਤਿਨ ਕਾ ਜੀਵਿਆ ਜਿ ਖਸਮੁ ਨ ਜਾਣਹਿ ਆਪਣਾ ਅਵਰੀ ਕਉ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ॥
nihafal tin kaa jeeviaa ji khasam na jaaneh aapanaa avaree kau chit laae |زندگی کسانی که پروردگار و مولای خود را نمی شناسند و آگاهی خود را بر دیگران متمرکز می کنند، بی ثمر است.
ਨਾਨਕ ਏਵ ਨ ਜਾਪਈ ਕਰਤਾ ਕੇਤੀ ਦੇਇ ਸਜਾਇ ॥੧॥
naanak ev na jaapee karataa ketee dee sajaae |1|ای نانک معلوم نیست آفریدگار چقدر بر آنها عذاب خواهد آورد. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |مهل سوم:
ਸਚਾ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਸਭੋ ਵਰਤੈ ਸਚੁ ॥
sachaa naam dhiaaeeai sabho varatai sach |در نام واقعی تعمق کنید؛ پروردگار واقعی همه جا را فرا گرفته است.
ਨਾਨਕ ਹੁਕਮੁ ਬੁਝਿ ਪਰਵਾਣੁ ਹੋਇ ਤਾ ਫਲੁ ਪਾਵੈ ਸਚੁ ॥
naanak hukam bujh paravaan hoe taa fal paavai sach |ای نانک با درک حکم فرمان پروردگار مقبول می شود و آنگاه ثمره حق را به دست می آورد.
ਕਥਨੀ ਬਦਨੀ ਕਰਤਾ ਫਿਰੈ ਹੁਕਮੈ ਮੂਲਿ ਨ ਬੁਝਈ ਅੰਧਾ ਕਚੁ ਨਿਕਚੁ ॥੨॥
kathanee badanee karataa firai hukamai mool na bujhee andhaa kach nikach |2|او در اطراف غرغر می کند و صحبت می کند، اما اصلاً فرمان خداوند را نمی فهمد. او کور است، دروغین ترین باطل. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |پاوری:
ਸੰਜੋਗੁ ਵਿਜੋਗੁ ਉਪਾਇਓਨੁ ਸ੍ਰਿਸਟੀ ਕਾ ਮੂਲੁ ਰਚਾਇਆ ॥
sanjog vijog upaaeion srisattee kaa mool rachaaeaa |او با ایجاد اتحاد و جدایی، پایه های جهان را بنا نهاد.
ਹੁਕਮੀ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਸਾਜੀਅਨੁ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਇਆ ॥
hukamee srisatt saajeean jotee jot milaaeaa |پروردگار نور به فرمان او جهان هستی را شکل داد و نور الهی خود را در آن جاری کرد.
ਜੋਤੀ ਹੂੰ ਸਭੁ ਚਾਨਣਾ ਸਤਿਗੁਰਿ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਇਆ ॥
jotee hoon sabh chaananaa satigur sabad sunaaeaa |همه نور از پروردگار نور سرچشمه می گیرد. گورو واقعی کلام شاباد را اعلام می کند.
ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਿਸਨੁ ਮਹੇਸੁ ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਸਿਰਿ ਧੰਧੈ ਲਾਇਆ ॥
brahamaa bisan mahes trai gun sir dhandhai laaeaa |برهما، ویشنو و شیوا تحت تأثیر این سه منش به وظایف خود سپرده شدند.
ਮਾਇਆ ਕਾ ਮੂਲੁ ਰਚਾਇਓਨੁ ਤੁਰੀਆ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥੨॥
maaeaa kaa mool rachaaeion tureea sukh paaeaa |2|او ریشه مایا را آفرید و آرامش در چهارمین حالت هوشیاری حاصل شد. ||2||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |سالوک، مهل سوم:
ਸੋ ਜਪੁ ਸੋ ਤਪੁ ਜਿ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਵੈ ॥
so jap so tap ji satigur bhaavai |این به تنهایی شعار دادن است و این به تنهایی مراقبه عمیق است که برای گورو واقعی خوشایند است.
ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਵਡਿਆਈ ਪਾਵੈ ॥
satigur kai bhaanai vaddiaaee paavai |با خشنود کردن گورو واقعی، عظمت باشکوه به دست می آید.
ਨਾਨਕ ਆਪੁ ਛੋਡਿ ਗੁਰ ਮਾਹਿ ਸਮਾਵੈ ॥੧॥
naanak aap chhodd gur maeh samaavai |1|ای ناناک، با چشم پوشی از خود بزرگ بینی، در گورو ادغام می شود. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |مهل سوم:
ਗੁਰ ਕੀ ਸਿਖ ਕੋ ਵਿਰਲਾ ਲੇਵੈ ॥
gur kee sikh ko viralaa levai |چقدر نادر هستند کسانی که آموزه های گورو را دریافت می کنند.
ਨਾਨਕ ਜਿਸੁ ਆਪਿ ਵਡਿਆਈ ਦੇਵੈ ॥੨॥
naanak jis aap vaddiaaee devai |2|ای نانک، او به تنهایی آن را دریافت می کند، که خداوند خود او را با عظمت شکوهمندی برکت می دهد. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |پاوری:
ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਅਗਿਆਨੁ ਹੈ ਬਿਖਮੁ ਅਤਿ ਭਾਰੀ ॥
maaeaa mohu agiaan hai bikham at bhaaree |وابستگی عاطفی به مایا تاریکی معنوی است. بسیار دشوار و چنین بار سنگینی است.
ਪਥਰ ਪਾਪ ਬਹੁ ਲਦਿਆ ਕਿਉ ਤਰੀਐ ਤਾਰੀ ॥
pathar paap bahu ladiaa kiau tareeai taaree |قایق که با سنگ های گناه بسیار پر شده است، چگونه می تواند از روی آن عبور کند؟
ਅਨਦਿਨੁ ਭਗਤੀ ਰਤਿਆ ਹਰਿ ਪਾਰਿ ਉਤਾਰੀ ॥
anadin bhagatee ratiaa har paar utaaree |کسانی که در شب و روز با عبادت پروردگار هماهنگ هستند، منتقل می شوند.
ਗੁਰਸਬਦੀ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲਾ ਹਉਮੈ ਛਡਿ ਵਿਕਾਰੀ ॥
gurasabadee man niramalaa haumai chhadd vikaaree |تحت دستور شاباد گورو، شخص خودپرستی و فساد را می ریزد و ذهن پاک می شود.
ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਿਸਤਾਰੀ ॥੩॥
har har naam dhiaaeeai har har nisataaree |3|در نام خداوند تعمق کنید، حر، حر. خداوند، هار، هار، فیض نجات دهنده ماست. ||3||
ਸਲੋਕੁ ॥
salok |سالوک:
ਕਬੀਰ ਮੁਕਤਿ ਦੁਆਰਾ ਸੰਕੁੜਾ ਰਾਈ ਦਸਵੈ ਭਾਇ ॥
kabeer mukat duaaraa sankurraa raaee dasavai bhaae |ای کبیر، دروازه رهایی باریک است، کمتر از یک دهم دانه خردل.
ਮਨੁ ਤਉ ਮੈਗਲੁ ਹੋਇ ਰਹਾ ਨਿਕਸਿਆ ਕਿਉ ਕਰਿ ਜਾਇ ॥
man tau maigal hoe rahaa nikasiaa kiau kar jaae |ذهن به اندازه یک فیل بزرگ شده است. چگونه می تواند از این دروازه عبور کند؟
ਐਸਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਜੇ ਮਿਲੈ ਤੁਠਾ ਕਰੇ ਪਸਾਉ ॥
aaisaa satigur je milai tutthaa kare pasaau |اگر کسي با چنين گوروي واقعي ملاقات کند، به رضاي او، رحمت خود را نشان مي دهد.
ਮੁਕਤਿ ਦੁਆਰਾ ਮੋਕਲਾ ਸਹਜੇ ਆਵਉ ਜਾਉ ॥੧॥
mukat duaaraa mokalaa sahaje aavau jaau |1|سپس دروازه رهایی کاملاً باز می شود و روح به راحتی از آن عبور می کند. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |مهل سوم:
ਨਾਨਕ ਮੁਕਤਿ ਦੁਆਰਾ ਅਤਿ ਨੀਕਾ ਨਾਨੑਾ ਹੋਇ ਸੁ ਜਾਇ ॥
naanak mukat duaaraa at neekaa naanaa hoe su jaae |ای نانک، دروازه رهایی بسیار باریک است. فقط موارد بسیار کوچک می توانند از آن عبور کنند.
ਹਉਮੈ ਮਨੁ ਅਸਥੂਲੁ ਹੈ ਕਿਉ ਕਰਿ ਵਿਚੁ ਦੇ ਜਾਇ ॥
haumai man asathool hai kiau kar vich de jaae |از طریق خودپرستی، ذهن متورم شده است. چگونه می تواند عبور کند؟
ਸਤਿਗੁਰ ਮਿਲਿਐ ਹਉਮੈ ਗਈ ਜੋਤਿ ਰਹੀ ਸਭ ਆਇ ॥
satigur miliaai haumai gee jot rahee sabh aae |با ملاقات با گورو واقعی، خودپرستی از بین می رود و فرد با نور الهی پر می شود.