ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Síða - 509
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨ ਪਾਇਆ ਜਨਮੁ ਬਿਰਥਾ ਗਵਾਇਆ ਨਾਨਕ ਜਮੁ ਮਾਰਿ ਕਰੇ ਖੁਆਰ ॥੨॥
har naam na paaeaa janam birathaa gavaaeaa naanak jam maar kare khuaar |2|Þeir fá ekki nafn Drottins og eyða lífi sínu til einskis. Ó Nanak, sendiboði dauðans refsar þeim og vanvirðir þá. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |Pauree:
ਆਪਣਾ ਆਪੁ ਉਪਾਇਓਨੁ ਤਦਹੁ ਹੋਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥
aapanaa aap upaaeion tadahu hor na koee |Hann skapaði sjálfan sig - á þeim tíma var enginn annar.
ਮਤਾ ਮਸੂਰਤਿ ਆਪਿ ਕਰੇ ਜੋ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਈ ॥
mataa masoorat aap kare jo kare su hoee |Hann leitaði ráða hjá sjálfum sér og það sem hann gerði varð að veruleika.
ਤਦਹੁ ਆਕਾਸੁ ਨ ਪਾਤਾਲੁ ਹੈ ਨਾ ਤ੍ਰੈ ਲੋਈ ॥
tadahu aakaas na paataal hai naa trai loee |Á þeim tíma voru engir Akaashic etrar, engin neðri svæði, né þrír heimar.
ਤਦਹੁ ਆਪੇ ਆਪਿ ਨਿਰੰਕਾਰੁ ਹੈ ਨਾ ਓਪਤਿ ਹੋਈ ॥
tadahu aape aap nirankaar hai naa opat hoee |Á þeim tíma var aðeins Formlausi Drottinn sjálfur til - það var engin sköpun.
ਜਿਉ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਿਵੈ ਕਰੇ ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥੧॥
jiau tis bhaavai tivai kare tis bin avar na koee |1|Eins og það þóknaðist honum, svo gjörði hann; án hans var enginn annar. ||1||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |Salok, Third Mehl:
ਸਾਹਿਬੁ ਮੇਰਾ ਸਦਾ ਹੈ ਦਿਸੈ ਸਬਦੁ ਕਮਾਇ ॥
saahib meraa sadaa hai disai sabad kamaae |Meistari minn er eilífur. Hann sést með því að iðka orð Shabad.
ਓਹੁ ਅਉਹਾਣੀ ਕਦੇ ਨਾਹਿ ਨਾ ਆਵੈ ਨਾ ਜਾਇ ॥
ohu aauhaanee kade naeh naa aavai naa jaae |Hann deyr aldrei; Hann kemur ekki eða fer í endurholdgun.
ਸਦਾ ਸਦਾ ਸੋ ਸੇਵੀਐ ਜੋ ਸਭ ਮਹਿ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥
sadaa sadaa so seveeai jo sabh meh rahai samaae |Svo þjóna honum, um aldir alda; Hann er innifalinn í öllu.
ਅਵਰੁ ਦੂਜਾ ਕਿਉ ਸੇਵੀਐ ਜੰਮੈ ਤੈ ਮਰਿ ਜਾਇ ॥
avar doojaa kiau seveeai jamai tai mar jaae |Hvers vegna þjóna öðrum sem fæðist og deyr síðan?
ਨਿਹਫਲੁ ਤਿਨ ਕਾ ਜੀਵਿਆ ਜਿ ਖਸਮੁ ਨ ਜਾਣਹਿ ਆਪਣਾ ਅਵਰੀ ਕਉ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ॥
nihafal tin kaa jeeviaa ji khasam na jaaneh aapanaa avaree kau chit laae |Ávaxtalaust er líf þeirra sem þekkja ekki Drottin sinn og meistara og miðla vitund sinni að öðrum.
ਨਾਨਕ ਏਵ ਨ ਜਾਪਈ ਕਰਤਾ ਕੇਤੀ ਦੇਇ ਸਜਾਇ ॥੧॥
naanak ev na jaapee karataa ketee dee sajaae |1|Ó Nanak, það er ekki hægt að vita hversu mikla refsingu skaparinn á að beita þeim. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |Þriðja Mehl:
ਸਚਾ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਸਭੋ ਵਰਤੈ ਸਚੁ ॥
sachaa naam dhiaaeeai sabho varatai sach |Hugleiddu hið sanna nafn; hinn sanni Drottinn er alls staðar.
ਨਾਨਕ ਹੁਕਮੁ ਬੁਝਿ ਪਰਵਾਣੁ ਹੋਇ ਤਾ ਫਲੁ ਪਾਵੈ ਸਚੁ ॥
naanak hukam bujh paravaan hoe taa fal paavai sach |Ó Nanak, með því að skilja Hukam boðorðs Drottins, verður maður viðunandi og fær síðan ávöxt sannleikans.
ਕਥਨੀ ਬਦਨੀ ਕਰਤਾ ਫਿਰੈ ਹੁਕਮੈ ਮੂਲਿ ਨ ਬੁਝਈ ਅੰਧਾ ਕਚੁ ਨਿਕਚੁ ॥੨॥
kathanee badanee karataa firai hukamai mool na bujhee andhaa kach nikach |2|Hann ráfar um og röflar og talar, en skilur alls ekki boð Drottins. Hann er blindur, falskastur hinna falsku. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |Pauree:
ਸੰਜੋਗੁ ਵਿਜੋਗੁ ਉਪਾਇਓਨੁ ਸ੍ਰਿਸਟੀ ਕਾ ਮੂਲੁ ਰਚਾਇਆ ॥
sanjog vijog upaaeion srisattee kaa mool rachaaeaa |Hann skapaði sameiningu og aðskilnað og lagði grunninn að alheiminum.
ਹੁਕਮੀ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਸਾਜੀਅਨੁ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਇਆ ॥
hukamee srisatt saajeean jotee jot milaaeaa |Með skipun sinni mótaði Drottinn ljóssins alheiminn og dældi guðdómlegu ljósi sínu inn í hann.
ਜੋਤੀ ਹੂੰ ਸਭੁ ਚਾਨਣਾ ਸਤਿਗੁਰਿ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਇਆ ॥
jotee hoon sabh chaananaa satigur sabad sunaaeaa |Frá Drottni ljóssins kemur allt ljós. Hinn sanni sérfræðingur boðar orð Shabadsins.
ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਿਸਨੁ ਮਹੇਸੁ ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਸਿਰਿ ਧੰਧੈ ਲਾਇਆ ॥
brahamaa bisan mahes trai gun sir dhandhai laaeaa |Brahma, Vishnu og Shiva, undir áhrifum frá þremur ráðstöfunum, voru settir í verkefni sín.
ਮਾਇਆ ਕਾ ਮੂਲੁ ਰਚਾਇਓਨੁ ਤੁਰੀਆ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥੨॥
maaeaa kaa mool rachaaeion tureea sukh paaeaa |2|Hann skapaði rót Maya og friðinn sem fékkst í fjórða meðvitundarástandinu. ||2||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |Salok, Third Mehl:
ਸੋ ਜਪੁ ਸੋ ਤਪੁ ਜਿ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਵੈ ॥
so jap so tap ji satigur bhaavai |Það eitt er söngur, og það eitt er djúp hugleiðsla, sem er þóknanleg fyrir sanna sérfræðingur.
ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਵਡਿਆਈ ਪਾਵੈ ॥
satigur kai bhaanai vaddiaaee paavai |Til að þóknast hinum sanna sérfræðingur, dýrðlegur hátign fæst.
ਨਾਨਕ ਆਪੁ ਛੋਡਿ ਗੁਰ ਮਾਹਿ ਸਮਾਵੈ ॥੧॥
naanak aap chhodd gur maeh samaavai |1|Ó Nanak, sem afsalar sér sjálfsmynd, rennur maður saman inn í gúrúinn. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |Þriðja Mehl:
ਗੁਰ ਕੀ ਸਿਖ ਕੋ ਵਿਰਲਾ ਲੇਵੈ ॥
gur kee sikh ko viralaa levai |Hversu sjaldgæfir eru þeir sem fá kenningar gúrúsins.
ਨਾਨਕ ਜਿਸੁ ਆਪਿ ਵਡਿਆਈ ਦੇਵੈ ॥੨॥
naanak jis aap vaddiaaee devai |2|Ó Nanak, hann einn tekur við því, sem Drottinn sjálfur blessar með dýrðlegri mikilleika. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |Pauree:
ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਅਗਿਆਨੁ ਹੈ ਬਿਖਮੁ ਅਤਿ ਭਾਰੀ ॥
maaeaa mohu agiaan hai bikham at bhaaree |Tilfinningaleg tengsl við Maya er andlegt myrkur; það er mjög erfitt og svo mikið álag.
ਪਥਰ ਪਾਪ ਬਹੁ ਲਦਿਆ ਕਿਉ ਤਰੀਐ ਤਾਰੀ ॥
pathar paap bahu ladiaa kiau tareeai taaree |Hlaðinn svo mörgum steinum syndarinnar, hvernig getur báturinn farið yfir?
ਅਨਦਿਨੁ ਭਗਤੀ ਰਤਿਆ ਹਰਿ ਪਾਰਿ ਉਤਾਰੀ ॥
anadin bhagatee ratiaa har paar utaaree |Þeir sem eru í takt við guðrækni Drottins dag og nótt eru fluttir yfir.
ਗੁਰਸਬਦੀ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲਾ ਹਉਮੈ ਛਡਿ ਵਿਕਾਰੀ ॥
gurasabadee man niramalaa haumai chhadd vikaaree |Undir leiðbeiningum Shabads gúrúsins varpar maður af sér egóisma og spillingu og hugurinn verður flekklaus.
ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਿਸਤਾਰੀ ॥੩॥
har har naam dhiaaeeai har har nisataaree |3|Hugleiddu nafn Drottins, Har, Har; Drottinn, Har, Har, er frelsandi náð okkar. ||3||
ਸਲੋਕੁ ॥
salok |Salok:
ਕਬੀਰ ਮੁਕਤਿ ਦੁਆਰਾ ਸੰਕੁੜਾ ਰਾਈ ਦਸਵੈ ਭਾਇ ॥
kabeer mukat duaaraa sankurraa raaee dasavai bhaae |Ó Kabeer, hlið frelsisins er þröngt, minna en tíundi hluti sinnepsfræi.
ਮਨੁ ਤਉ ਮੈਗਲੁ ਹੋਇ ਰਹਾ ਨਿਕਸਿਆ ਕਿਉ ਕਰਿ ਜਾਇ ॥
man tau maigal hoe rahaa nikasiaa kiau kar jaae |Hugurinn er orðinn stór eins og fíll; hvernig getur það farið í gegnum þetta hlið?
ਐਸਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਜੇ ਮਿਲੈ ਤੁਠਾ ਕਰੇ ਪਸਾਉ ॥
aaisaa satigur je milai tutthaa kare pasaau |Ef maður hittir slíkan sannan sérfræðingur, með ánægju sinni, sýnir hann miskunn sína.
ਮੁਕਤਿ ਦੁਆਰਾ ਮੋਕਲਾ ਸਹਜੇ ਆਵਉ ਜਾਉ ॥੧॥
mukat duaaraa mokalaa sahaje aavau jaau |1|Þá opnast hlið frelsunarinnar og sálin fer auðveldlega í gegnum. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |Þriðja Mehl:
ਨਾਨਕ ਮੁਕਤਿ ਦੁਆਰਾ ਅਤਿ ਨੀਕਾ ਨਾਨੑਾ ਹੋਇ ਸੁ ਜਾਇ ॥
naanak mukat duaaraa at neekaa naanaa hoe su jaae |Ó Nanak, hlið frelsisins er mjög þröngt; aðeins sá örsmái kemst í gegn.
ਹਉਮੈ ਮਨੁ ਅਸਥੂਲੁ ਹੈ ਕਿਉ ਕਰਿ ਵਿਚੁ ਦੇ ਜਾਇ ॥
haumai man asathool hai kiau kar vich de jaae |Í gegnum egóisma hefur hugurinn orðið uppblásinn. Hvernig getur það farið í gegn?
ਸਤਿਗੁਰ ਮਿਲਿਐ ਹਉਮੈ ਗਈ ਜੋਤਿ ਰਹੀ ਸਭ ਆਇ ॥
satigur miliaai haumai gee jot rahee sabh aae |Þegar þú hittir hinn sanna sérfræðingur, hverfur eigingirni og maður fyllist hinu guðlega ljósi.