ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Síða - 143
ਖੁੰਢਾ ਅੰਦਰਿ ਰਖਿ ਕੈ ਦੇਨਿ ਸੁ ਮਲ ਸਜਾਇ ॥
khundtaa andar rakh kai den su mal sajaae |og síðan er það sett á milli trérúllanna og mulið.
ਰਸੁ ਕਸੁ ਟਟਰਿ ਪਾਈਐ ਤਪੈ ਤੈ ਵਿਲਲਾਇ ॥
ras kas ttattar paaeeai tapai tai vilalaae |Þvílík refsing er henni beitt! Safi hans er dreginn út og settur í pottinn; þegar það er hitað, stynur það og hrópar.
ਭੀ ਸੋ ਫੋਗੁ ਸਮਾਲੀਐ ਦਿਚੈ ਅਗਿ ਜਾਲਾਇ ॥
bhee so fog samaaleeai dichai ag jaalaae |Og svo er myldu reyrnum safnað saman og brennt í eldinum fyrir neðan.
ਨਾਨਕ ਮਿਠੈ ਪਤਰੀਐ ਵੇਖਹੁ ਲੋਕਾ ਆਇ ॥੨॥
naanak mitthai patareeai vekhahu lokaa aae |2|Nanak: komdu, fólk, og sjáðu hvernig sæta sykurreyrinn er meðhöndluð! ||2||
ਪਵੜੀ ॥
pavarree |Pauree:
ਇਕਨਾ ਮਰਣੁ ਨ ਚਿਤਿ ਆਸ ਘਣੇਰਿਆ ॥
eikanaa maran na chit aas ghaneriaa |Sumir hugsa ekki um dauðann; þeir gera sér miklar vonir.
ਮਰਿ ਮਰਿ ਜੰਮਹਿ ਨਿਤ ਕਿਸੈ ਨ ਕੇਰਿਆ ॥
mar mar jameh nit kisai na keriaa |Þeir deyja og endurfæðast og deyja aftur og aftur. Þær eru alls ekki að gagni!
ਆਪਨੜੈ ਮਨਿ ਚਿਤਿ ਕਹਨਿ ਚੰਗੇਰਿਆ ॥
aapanarrai man chit kahan changeriaa |Í meðvitund þeirra kalla þeir sig góðir.
ਜਮਰਾਜੈ ਨਿਤ ਨਿਤ ਮਨਮੁਖ ਹੇਰਿਆ ॥
jamaraajai nit nit manamukh heriaa |Konungur engla dauðans eltir þessa eigingjarnu manmúka, aftur og aftur.
ਮਨਮੁਖ ਲੂਣ ਹਾਰਾਮ ਕਿਆ ਨ ਜਾਣਿਆ ॥
manamukh loon haaraam kiaa na jaaniaa |Manmúkharnir eru fölskir með sjálfum sér; þeir finna ekkert þakklæti fyrir það sem þeim hefur verið gefið.
ਬਧੇ ਕਰਨਿ ਸਲਾਮ ਖਸਮ ਨ ਭਾਣਿਆ ॥
badhe karan salaam khasam na bhaaniaa |Þeir sem eingöngu framkvæma helgisiði tilbeiðslu eru ekki þóknanlegir Drottni sínum og meistara.
ਸਚੁ ਮਿਲੈ ਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਸਾਹਿਬ ਭਾਵਸੀ ॥
sach milai mukh naam saahib bhaavasee |Þeir sem öðlast hinn sanna Drottin og syngja nafn hans eru þóknanlegir Drottni.
ਕਰਸਨਿ ਤਖਤਿ ਸਲਾਮੁ ਲਿਖਿਆ ਪਾਵਸੀ ॥੧੧॥
karasan takhat salaam likhiaa paavasee |11|Þeir tilbiðja Drottin og beygja sig fyrir hásæti hans. Þeir uppfylla fyrirfram ákveðin örlög sín. ||11||
ਮਃ ੧ ਸਲੋਕੁ ॥
mahalaa 1 salok |Fyrsta Mehl, Salok:
ਮਛੀ ਤਾਰੂ ਕਿਆ ਕਰੇ ਪੰਖੀ ਕਿਆ ਆਕਾਸੁ ॥
machhee taaroo kiaa kare pankhee kiaa aakaas |Hvað getur djúpt vatn gert við fisk? Hvað getur víðáttumikill himinn gert við fugl?
ਪਥਰ ਪਾਲਾ ਕਿਆ ਕਰੇ ਖੁਸਰੇ ਕਿਆ ਘਰ ਵਾਸੁ ॥
pathar paalaa kiaa kare khusare kiaa ghar vaas |Hvað getur kuldi gert við stein? Hvað er hjónalíf með geldingi?
ਕੁਤੇ ਚੰਦਨੁ ਲਾਈਐ ਭੀ ਸੋ ਕੁਤੀ ਧਾਤੁ ॥
kute chandan laaeeai bhee so kutee dhaat |Þú getur borið sandelviðarolíu á hund, en hann verður samt hundur.
ਬੋਲਾ ਜੇ ਸਮਝਾਈਐ ਪੜੀਅਹਿ ਸਿੰਮ੍ਰਿਤਿ ਪਾਠ ॥
bolaa je samajhaaeeai parreeeh sinmrit paatth |Þú gætir reynt að kenna heyrnarlausum einstaklingi með því að lesa Simritees fyrir hann, en hvernig mun hann læra?
ਅੰਧਾ ਚਾਨਣਿ ਰਖੀਐ ਦੀਵੇ ਬਲਹਿ ਪਚਾਸ ॥
andhaa chaanan rakheeai deeve baleh pachaas |Þú mátt setja ljós frammi fyrir blindum manni og brenna fimmtíu lampa, en hvernig mun hann sjá?
ਚਉਣੇ ਸੁਇਨਾ ਪਾਈਐ ਚੁਣਿ ਚੁਣਿ ਖਾਵੈ ਘਾਸੁ ॥
chaune sueinaa paaeeai chun chun khaavai ghaas |Þú mátt setja gull fyrir nautahjörð, en þeir munu velja grasið til að éta.
ਲੋਹਾ ਮਾਰਣਿ ਪਾਈਐ ਢਹੈ ਨ ਹੋਇ ਕਪਾਸ ॥
lohaa maaran paaeeai dtahai na hoe kapaas |Þú getur bætt flæði við járn og brætt það, en það verður ekki mjúkt eins og bómull.
ਨਾਨਕ ਮੂਰਖ ਏਹਿ ਗੁਣ ਬੋਲੇ ਸਦਾ ਵਿਣਾਸੁ ॥੧॥
naanak moorakh ehi gun bole sadaa vinaas |1|Ó Nanak, þetta er eðli heimskingjans - allt sem hann talar er gagnslaust og sóað. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |Fyrsta Mehl:
ਕੈਹਾ ਕੰਚਨੁ ਤੁਟੈ ਸਾਰੁ ॥
kaihaa kanchan tuttai saar |Þegar stykki af bronsi eða gulli eða járni brotna,
ਅਗਨੀ ਗੰਢੁ ਪਾਏ ਲੋਹਾਰੁ ॥
aganee gandt paae lohaar |málmsmiðurinn soðar þær aftur saman í eldinum, og bindið er komið á.
ਗੋਰੀ ਸੇਤੀ ਤੁਟੈ ਭਤਾਰੁ ॥
goree setee tuttai bhataar |Ef eiginmaður yfirgefur konu sína,
ਪੁਤਂੀ ਗੰਢੁ ਪਵੈ ਸੰਸਾਰਿ ॥
putanee gandt pavai sansaar |Börn þeirra geta leitt þau saman aftur í heiminum og tengslin eru stofnuð.
ਰਾਜਾ ਮੰਗੈ ਦਿਤੈ ਗੰਢੁ ਪਾਇ ॥
raajaa mangai ditai gandt paae |Þegar konungur gerir kröfu, og hún er uppfyllt, er skuldabréfið stofnað.
ਭੁਖਿਆ ਗੰਢੁ ਪਵੈ ਜਾ ਖਾਇ ॥
bhukhiaa gandt pavai jaa khaae |Þegar svangur neytir etur, er hann saddur, og böndin eru staðfest.
ਕਾਲਾ ਗੰਢੁ ਨਦੀਆ ਮੀਹ ਝੋਲ ॥
kaalaa gandt nadeea meeh jhol |Í hungursneyðinni fyllir regnið læki, svo að það flæðir yfir, og böndin myndast.
ਗੰਢੁ ਪਰੀਤੀ ਮਿਠੇ ਬੋਲ ॥
gandt pareetee mitthe bol |Það er tengsl á milli ástar og sætu orða.
ਬੇਦਾ ਗੰਢੁ ਬੋਲੇ ਸਚੁ ਕੋਇ ॥
bedaa gandt bole sach koe |Þegar maður talar sannleikann myndast tengsl við heilaga ritningu.
ਮੁਇਆ ਗੰਢੁ ਨੇਕੀ ਸਤੁ ਹੋਇ ॥
mueaa gandt nekee sat hoe |Með gæsku og sannleika mynda hinir dánu tengsl við lifandi.
ਏਤੁ ਗੰਢਿ ਵਰਤੈ ਸੰਸਾਰੁ ॥
et gandt varatai sansaar |Slík eru böndin sem ríkja í heiminum.
ਮੂਰਖ ਗੰਢੁ ਪਵੈ ਮੁਹਿ ਮਾਰ ॥
moorakh gandt pavai muhi maar |Heimskinginn festir bönd sín aðeins þegar hann er sleginn í andlitið.
ਨਾਨਕੁ ਆਖੈ ਏਹੁ ਬੀਚਾਰੁ ॥
naanak aakhai ehu beechaar |Nanak segir þetta eftir djúpa íhugun:
ਸਿਫਤੀ ਗੰਢੁ ਪਵੈ ਦਰਬਾਰਿ ॥੨॥
sifatee gandt pavai darabaar |2|með lofgjörð Drottins stofnum við tengsl við forgarð hans. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |Pauree:
ਆਪੇ ਕੁਦਰਤਿ ਸਾਜਿ ਕੈ ਆਪੇ ਕਰੇ ਬੀਚਾਰੁ ॥
aape kudarat saaj kai aape kare beechaar |Hann sjálfur skapaði og prýddi alheiminn og hann sjálfur veltir því fyrir sér.
ਇਕਿ ਖੋਟੇ ਇਕਿ ਖਰੇ ਆਪੇ ਪਰਖਣਹਾਰੁ ॥
eik khotte ik khare aape parakhanahaar |Sumt er falsað og annað ósvikið. Hann er sjálfur matsmaðurinn.
ਖਰੇ ਖਜਾਨੈ ਪਾਈਅਹਿ ਖੋਟੇ ਸਟੀਅਹਿ ਬਾਹਰ ਵਾਰਿ ॥
khare khajaanai paaeeeh khotte satteeeh baahar vaar |Hið ósvikna er sett í ríkissjóð hans en fölsuninni er hent.
ਖੋਟੇ ਸਚੀ ਦਰਗਹ ਸੁਟੀਅਹਿ ਕਿਸੁ ਆਗੈ ਕਰਹਿ ਪੁਕਾਰ ॥
khotte sachee daragah sutteeeh kis aagai kareh pukaar |Fölsuninni er hent út úr sanna dómstólnum - við hvern ættu þeir að kvarta?
ਸਤਿਗੁਰ ਪਿਛੈ ਭਜਿ ਪਵਹਿ ਏਹਾ ਕਰਣੀ ਸਾਰੁ ॥
satigur pichhai bhaj paveh ehaa karanee saar |Þeir ættu að tilbiðja og fylgja hinum sanna gúrú - þetta er lífsstíll afburða.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਖੋਟਿਅਹੁ ਖਰੇ ਕਰੇ ਸਬਦਿ ਸਵਾਰਣਹਾਰੁ ॥
satigur khottiahu khare kare sabad savaaranahaar |Hinn sanni sérfræðingur breytir fölsuninni í ósvikinn; í gegnum orð Shabadsins, hann fegrar og upphefur okkur.
ਸਚੀ ਦਰਗਹ ਮੰਨੀਅਨਿ ਗੁਰ ਕੈ ਪ੍ਰੇਮ ਪਿਆਰਿ ॥
sachee daragah maneean gur kai prem piaar |Þeir sem hafa bundið í sessi ást og væntumþykju til Guru, eru heiðraðir í sanna dómstólnum.
ਗਣਤ ਤਿਨਾ ਦੀ ਕੋ ਕਿਆ ਕਰੇ ਜੋ ਆਪਿ ਬਖਸੇ ਕਰਤਾਰਿ ॥੧੨॥
ganat tinaa dee ko kiaa kare jo aap bakhase karataar |12|Hver getur metið gildi þeirra sem hafa verið fyrirgefnir af skaparans Drottni sjálfum? ||12||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |Salok, First Mehl:
ਹਮ ਜੇਰ ਜਿਮੀ ਦੁਨੀਆ ਪੀਰਾ ਮਸਾਇਕਾ ਰਾਇਆ ॥
ham jer jimee duneea peeraa masaaeikaa raaeaa |Allir andlegir kennarar, lærisveinar þeirra og höfðingjar heimsins skulu grafnir undir jörðu.
ਮੇ ਰਵਦਿ ਬਾਦਿਸਾਹਾ ਅਫਜੂ ਖੁਦਾਇ ॥
me ravad baadisaahaa afajoo khudaae |Keisararnir skulu og líða undir lok; Guð einn er eilífur.
ਏਕ ਤੂਹੀ ਏਕ ਤੁਹੀ ॥੧॥
ek toohee ek tuhee |1|Þú einn, Drottinn, þú einn. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |Fyrsta Mehl:
ਨ ਦੇਵ ਦਾਨਵਾ ਨਰਾ ॥
n dev daanavaa naraa |Hvorki englar né djöflar né manneskjur,
ਨ ਸਿਧ ਸਾਧਿਕਾ ਧਰਾ ॥
n sidh saadhikaa dharaa |Hvorki Siddhas né leitendur skulu vera áfram á jörðinni.
ਅਸਤਿ ਏਕ ਦਿਗਰਿ ਕੁਈ ॥
asat ek digar kuee |Hver er annars þarna?
ਅਸਤਿ ਏਕ ਦਿਗਰਿ ਕੁਈ ॥
asat ek digar kuee |Eini Drottinn einn er til. Hver er annars þarna?