ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Síða - 636
ਗੁਰੁ ਅੰਕਸੁ ਜਿਨਿ ਨਾਮੁ ਦ੍ਰਿੜਾਇਆ ਭਾਈ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਚੂਕਾ ਭੇਖੁ ॥੭॥
gur ankas jin naam drirraaeaa bhaaee man vasiaa chookaa bhekh |7|Sá sem græðir nafnið inn í sjálfan sig, í gegnum grimma gúrúsins - ó örlagasystkini, Drottinn býr í huga hans og hann er laus við hræsni. ||7||
ਇਹੁ ਤਨੁ ਹਾਟੁ ਸਰਾਫ ਕੋ ਭਾਈ ਵਖਰੁ ਨਾਮੁ ਅਪਾਰੁ ॥
eihu tan haatt saraaf ko bhaaee vakhar naam apaar |Þessi líkami er skartgripabúðin, ó örlagasystkinin; hinn óviðjafnanlegi Naam er varningurinn.
ਇਹੁ ਵਖਰੁ ਵਾਪਾਰੀ ਸੋ ਦ੍ਰਿੜੈ ਭਾਈ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰੁ ॥
eihu vakhar vaapaaree so drirrai bhaaee gur sabad kare veechaar |Kaupmaðurinn tryggir sér þennan varning, ó örlagasystkini, með því að hugleiða orð Shabads Guru.
ਧਨੁ ਵਾਪਾਰੀ ਨਾਨਕਾ ਭਾਈ ਮੇਲਿ ਕਰੇ ਵਾਪਾਰੁ ॥੮॥੨॥
dhan vaapaaree naanakaa bhaaee mel kare vaapaar |8|2|Blessaður er kaupmaðurinn, ó Nanak, sem hittir gúrúinn og stundar þessa verslun. ||8||2||
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੧ ॥
soratth mahalaa 1 |Sorat'h, First Mehl:
ਜਿਨੑੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿਆ ਪਿਆਰੇ ਤਿਨੑ ਕੇ ਸਾਥ ਤਰੇ ॥
jinaee satigur seviaa piaare tina ke saath tare |Þeir sem þjóna hinum sanna sérfræðingur, ó ástvinir, félagar þeirra bjargast líka.
ਤਿਨੑਾ ਠਾਕ ਨ ਪਾਈਐ ਪਿਆਰੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਰਸਨ ਹਰੇ ॥
tinaa tthaak na paaeeai piaare amrit rasan hare |Enginn lokar vegi þeirra, ó ástvinir, og ambrosial nektar Drottins er á tungu þeirra.
ਬੂਡੇ ਭਾਰੇ ਭੈ ਬਿਨਾ ਪਿਆਰੇ ਤਾਰੇ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ॥੧॥
boodde bhaare bhai binaa piaare taare nadar kare |1|Án guðsótta eru þeir svo þungir að þeir sökkva og drukkna, elskaði; en Drottinn, sem kastar náðarblikinu sínu, ber þá yfir. ||1||
ਭੀ ਤੂਹੈ ਸਾਲਾਹਣਾ ਪਿਆਰੇ ਭੀ ਤੇਰੀ ਸਾਲਾਹ ॥
bhee toohai saalaahanaa piaare bhee teree saalaah |Ég lofa þig alltaf, elskaði, ég syng alltaf lof þitt.
ਵਿਣੁ ਬੋਹਿਥ ਭੈ ਡੁਬੀਐ ਪਿਆਰੇ ਕੰਧੀ ਪਾਇ ਕਹਾਹ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
vin bohith bhai ddubeeai piaare kandhee paae kahaah |1| rahaau |Án bátsins er manni drekkt í sjó óttans, elskaði; hvernig kemst ég að fjarlægri ströndinni? ||1||Hlé||
ਸਾਲਾਹੀ ਸਾਲਾਹਣਾ ਪਿਆਰੇ ਦੂਜਾ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥
saalaahee saalaahanaa piaare doojaa avar na koe |Ég lofa hinn lofsverða Drottin, ástvini; það er enginn annar til að hrósa.
ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਭ ਸਾਲਾਹਨਿ ਸੇ ਭਲੇ ਪਿਆਰੇ ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਰੰਗੁ ਹੋਇ ॥
mere prabh saalaahan se bhale piaare sabad rate rang hoe |Þeir sem lofa Guð minn eru góðir, elskaði; þeir eru gegnsýrðir af orði Shabadsins og kærleika hans.
ਤਿਸ ਕੀ ਸੰਗਤਿ ਜੇ ਮਿਲੈ ਪਿਆਰੇ ਰਸੁ ਲੈ ਤਤੁ ਵਿਲੋਇ ॥੨॥
tis kee sangat je milai piaare ras lai tat viloe |2|Ef ég sameinast þeim, ó ástkæra, get ég hrært kjarnann og þannig fundið gleði. ||2||
ਪਤਿ ਪਰਵਾਨਾ ਸਾਚ ਕਾ ਪਿਆਰੇ ਨਾਮੁ ਸਚਾ ਨੀਸਾਣੁ ॥
pat paravaanaa saach kaa piaare naam sachaa neesaan |Hlið til heiðurs er sannleikur, ó ástvinir; það ber merki hins sanna nafns Drottins.
ਆਇਆ ਲਿਖਿ ਲੈ ਜਾਵਣਾ ਪਿਆਰੇ ਹੁਕਮੀ ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਣੁ ॥
aaeaa likh lai jaavanaa piaare hukamee hukam pachhaan |Við komum í heiminn, og við förum, með örlög okkar skrifuð og fyrirfram ákveðin, ó elskaði; átta sig á skipun foringjans.
ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਹੁਕਮੁ ਨ ਬੂਝੀਐ ਪਿਆਰੇ ਸਾਚੇ ਸਾਚਾ ਤਾਣੁ ॥੩॥
gur bin hukam na boojheeai piaare saache saachaa taan |3|Án gúrúsins er þessi skipun ekki skilin, ó elskaði; Sannur er kraftur hins sanna Drottins. ||3||
ਹੁਕਮੈ ਅੰਦਰਿ ਨਿੰਮਿਆ ਪਿਆਰੇ ਹੁਕਮੈ ਉਦਰ ਮਝਾਰਿ ॥
hukamai andar ninmiaa piaare hukamai udar majhaar |Fyrir skipun hans erum við getin, ó elskaðir, og fyrir skipun hans vaxum við í móðurkviði.
ਹੁਕਮੈ ਅੰਦਰਿ ਜੰਮਿਆ ਪਿਆਰੇ ਊਧਉ ਸਿਰ ਕੈ ਭਾਰਿ ॥
hukamai andar jamiaa piaare aoodhau sir kai bhaar |Fyrir skipun hans fæðumst við, ó ástvinir, með höfuðið á undan og á hvolfi.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਦਰਗਹ ਜਾਣੀਐ ਪਿਆਰੇ ਚਲੈ ਕਾਰਜ ਸਾਰਿ ॥੪॥
guramukh daragah jaaneeai piaare chalai kaaraj saar |4|Gurmukh er heiðraður í forgarði Drottins, ó ástvini; fer hann eftir að hafa útkljáð sín mál. ||4||
ਹੁਕਮੈ ਅੰਦਰਿ ਆਇਆ ਪਿਆਰੇ ਹੁਕਮੇ ਜਾਦੋ ਜਾਇ ॥
hukamai andar aaeaa piaare hukame jaado jaae |Fyrir skipun hans kemur maður í heiminn, ó elskaði, og með vilja sínum fer hann.
ਹੁਕਮੇ ਬੰਨਿੑ ਚਲਾਈਐ ਪਿਆਰੇ ਮਨਮੁਖਿ ਲਹੈ ਸਜਾਇ ॥
hukame bani chalaaeeai piaare manamukh lahai sajaae |Fyrir hans vilja eru sumir bundnir og kæfðir og hraktir, ó ástvinir; hinir eigingjarnu manmukhs þola sína refsingu.
ਹੁਕਮੇ ਸਬਦਿ ਪਛਾਣੀਐ ਪਿਆਰੇ ਦਰਗਹ ਪੈਧਾ ਜਾਇ ॥੫॥
hukame sabad pachhaaneeai piaare daragah paidhaa jaae |5|Fyrir skipun hans er orð Shabadsins að veruleika, ó ástvinir, og maður fer að hirð Drottins klæddur til heiðurs. ||5||
ਹੁਕਮੇ ਗਣਤ ਗਣਾਈਐ ਪਿਆਰੇ ਹੁਕਮੇ ਹਉਮੈ ਦੋਇ ॥
hukame ganat ganaaeeai piaare hukame haumai doe |Fyrir skipun hans eru nokkrar frásagnir teknar til greina, ó elskaði; fyrir skipun hans þjást sumir í eigingirni og tvíhyggju.
ਹੁਕਮੇ ਭਵੈ ਭਵਾਈਐ ਪਿਆਰੇ ਅਵਗਣਿ ਮੁਠੀ ਰੋਇ ॥
hukame bhavai bhavaaeeai piaare avagan mutthee roe |Fyrir skipun hans reikar maður í endurholdgun, ó elskaða; blekktur af syndum og miska, hrópar hann í þjáningum sínum.
ਹੁਕਮੁ ਸਿਞਾਪੈ ਸਾਹ ਕਾ ਪਿਆਰੇ ਸਚੁ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ਹੋਇ ॥੬॥
hukam siyaapai saah kaa piaare sach milai vaddiaaee hoe |6|Ef hann kemst að boðorði vilja Drottins, ó ástvinir, þá er hann blessaður með sannleika og heiður. ||6||
ਆਖਣਿ ਅਉਖਾ ਆਖੀਐ ਪਿਆਰੇ ਕਿਉ ਸੁਣੀਐ ਸਚੁ ਨਾਉ ॥
aakhan aaukhaa aakheeai piaare kiau suneeai sach naau |Það er svo erfitt að tala það, ó elskaða; hvernig getum við talað og heyrt hið sanna nafn?
ਜਿਨੑੀ ਸੋ ਸਾਲਾਹਿਆ ਪਿਆਰੇ ਹਉ ਤਿਨੑ ਬਲਿਹਾਰੈ ਜਾਉ ॥
jinaee so saalaahiaa piaare hau tina balihaarai jaau |Ég er fórn þeim sem lofa Drottin, elskaði.
ਨਾਉ ਮਿਲੈ ਸੰਤੋਖੀਆਂ ਪਿਆਰੇ ਨਦਰੀ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਉ ॥੭॥
naau milai santokheean piaare nadaree mel milaau |7|Ég hef öðlast nafnið, og ég er saddur, elskaði; af náð hans, ég er sameinuð í sambandinu hans. ||7||
ਕਾਇਆ ਕਾਗਦੁ ਜੇ ਥੀਐ ਪਿਆਰੇ ਮਨੁ ਮਸਵਾਣੀ ਧਾਰਿ ॥
kaaeaa kaagad je theeai piaare man masavaanee dhaar |Ef líkami minn yrði pappírinn, ó ástvini, og hugur minn blekpotturinn;
ਲਲਤਾ ਲੇਖਣਿ ਸਚ ਕੀ ਪਿਆਰੇ ਹਰਿ ਗੁਣ ਲਿਖਹੁ ਵੀਚਾਰਿ ॥
lalataa lekhan sach kee piaare har gun likhahu veechaar |og ef tunga mín yrði penninn, ó ástvinir, myndi ég skrifa og íhuga dýrðlega lofgjörð hins sanna Drottins.
ਧਨੁ ਲੇਖਾਰੀ ਨਾਨਕਾ ਪਿਆਰੇ ਸਾਚੁ ਲਿਖੈ ਉਰਿ ਧਾਰਿ ॥੮॥੩॥
dhan lekhaaree naanakaa piaare saach likhai ur dhaar |8|3|Sæll er fræðimaðurinn, ó Nanak, sem ritar hið sanna nafn og festir það í hjarta sínu. ||8||3||
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੧ ਪਹਿਲਾ ਦੁਤੁਕੀ ॥
soratth mahalaa 1 pahilaa dutukee |Sorat'h, First Mehl, Dho-Thukay:
ਤੂ ਗੁਣਦਾਤੌ ਨਿਰਮਲੋ ਭਾਈ ਨਿਰਮਲੁ ਨਾ ਮਨੁ ਹੋਇ ॥
too gunadaatau niramalo bhaaee niramal naa man hoe |Þú ert gefandi dyggðarinnar, ó flekklausi Drottinn, en hugur minn er ekki flekklaus, ó örlagasystkini.
ਹਮ ਅਪਰਾਧੀ ਨਿਰਗੁਣੇ ਭਾਈ ਤੁਝ ਹੀ ਤੇ ਗੁਣੁ ਸੋਇ ॥੧॥
ham aparaadhee niragune bhaaee tujh hee te gun soe |1|Ég er einskis virði syndari, ó örlagasystkini; dyggð fæst frá þér einum, Drottinn. ||1||
ਮੇਰੇ ਪ੍ਰੀਤਮਾ ਤੂ ਕਰਤਾ ਕਰਿ ਵੇਖੁ ॥
mere preetamaa too karataa kar vekh |Ó, minn elskaði skapari, Drottinn, þú skapar, og þú sérð.
ਹਉ ਪਾਪੀ ਪਾਖੰਡੀਆ ਭਾਈ ਮਨਿ ਤਨਿ ਨਾਮ ਵਿਸੇਖੁ ॥ ਰਹਾਉ ॥
hau paapee paakhanddeea bhaaee man tan naam visekh | rahaau |Ég er hræsnisfullur syndari, ó örlagasystkini. Blessaðu huga minn og líkama með nafni þínu, ó Drottinn. ||Hlé||