ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Síða - 1420
ਚਾਰੇ ਕੁੰਡਾ ਝੋਕਿ ਵਰਸਦਾ ਬੂੰਦ ਪਵੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
chaare kunddaa jhok varasadaa boond pavai sahaj subhaae |Skýin eru þung, hanga lágt, og rigningin hellir niður á alla kanta; regndropanum er tekið á móti, með eðlilegum auðveldum hætti.
ਜਲ ਹੀ ਤੇ ਸਭ ਊਪਜੈ ਬਿਨੁ ਜਲ ਪਿਆਸ ਨ ਜਾਇ ॥
jal hee te sabh aoopajai bin jal piaas na jaae |Úr vatni er allt framleitt; án vatns er þorsta ekki svalað.
ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਜਲੁ ਜਿਨਿ ਪੀਆ ਤਿਸੁ ਭੂਖ ਨ ਲਾਗੈ ਆਇ ॥੫੫॥
naanak har jal jin peea tis bhookh na laagai aae |55|Ó Nanak, hver sem drekkur í vatni Drottins, mun aldrei aftur finna fyrir hungri. ||55||
ਬਾਬੀਹਾ ਤੂੰ ਸਹਜਿ ਬੋਲਿ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸੁਭਾਇ ॥
baabeehaa toon sahaj bol sachai sabad subhaae |Ó regnfugl, talaðu Shabad, hið sanna orð Guðs, með náttúrulegum friði og jafnvægi.
ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਤੇਰੈ ਨਾਲਿ ਹੈ ਸਤਿਗੁਰਿ ਦੀਆ ਦਿਖਾਇ ॥
sabh kichh terai naal hai satigur deea dikhaae |Allt er með þér; hinn sanni sérfræðingur mun sýna þér þetta.
ਆਪੁ ਪਛਾਣਹਿ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਮਿਲੈ ਵੁਠਾ ਛਹਬਰ ਲਾਇ ॥
aap pachhaaneh preetam milai vutthaa chhahabar laae |Svo skildu þitt eigið sjálf og hittu ástvin þinn; Náð hans skal rigna niður í straumum.
ਝਿਮਿ ਝਿਮਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਵਰਸਦਾ ਤਿਸਨਾ ਭੁਖ ਸਭ ਜਾਇ ॥
jhim jhim amrit varasadaa tisanaa bhukh sabh jaae |Dropa fyrir dropa rignir Ambrosial Nectar niður mjúklega og varlega; þorsti og hungur er alveg horfinn.
ਕੂਕ ਪੁਕਾਰ ਨ ਹੋਵਈ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਇ ॥
kook pukaar na hovee jotee jot milaae |Grátur þín og angistaröskur hafa stöðvast; ljós þitt mun renna inn í ljósið.
ਨਾਨਕ ਸੁਖਿ ਸਵਨਿੑ ਸੋਹਾਗਣੀ ਸਚੈ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇ ॥੫੬॥
naanak sukh savani sohaaganee sachai naam samaae |56|Ó Nanak, sælu sálarbrúðurnar sofa í friði; þeir eru niðursokknir í hinu sanna nafni. ||56||
ਧੁਰਹੁ ਖਸਮਿ ਭੇਜਿਆ ਸਚੈ ਹੁਕਮਿ ਪਠਾਇ ॥
dhurahu khasam bhejiaa sachai hukam patthaae |Frumdrottinn og meistarinn hefur sent út hið sanna Hukam skipunar sinnar.
ਇੰਦੁ ਵਰਸੈ ਦਇਆ ਕਰਿ ਗੂੜੑੀ ਛਹਬਰ ਲਾਇ ॥
eind varasai deaa kar goorraee chhahabar laae |Indra sendir miskunnsamlega út rigninguna, sem fellur í straumum.
ਬਾਬੀਹੇ ਤਨਿ ਮਨਿ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ਜਾਂ ਤਤੁ ਬੂੰਦ ਮੁਹਿ ਪਾਇ ॥
baabeehe tan man sukh hoe jaan tat boond muhi paae |Líkami og hugur regnfuglsins eru ánægðir. aðeins þegar regndropinn fellur í munninn á honum.
ਅਨੁ ਧਨੁ ਬਹੁਤਾ ਉਪਜੈ ਧਰਤੀ ਸੋਭਾ ਪਾਇ ॥
an dhan bahutaa upajai dharatee sobhaa paae |Korninn vex hátt, auður eykst og jörðin er skreytt fegurð.
ਅਨਦਿਨੁ ਲੋਕੁ ਭਗਤਿ ਕਰੇ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸਮਾਇ ॥
anadin lok bhagat kare gur kai sabad samaae |Nótt og dagur tilbiðja fólk Drottin af trúmennsku og er niðursokkið í orð Shabads Guru.
ਆਪੇ ਸਚਾ ਬਖਸਿ ਲਏ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਕਰੈ ਰਜਾਇ ॥
aape sachaa bakhas le kar kirapaa karai rajaae |Hinn sanni Drottinn sjálfur fyrirgefur þeim og dælir þeim miskunnsemi sinni og leiðir þá til að ganga í vilja sínum.
ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਹੁ ਕਾਮਣੀ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸਮਾਇ ॥
har gun gaavahu kaamanee sachai sabad samaae |Ó brúður, syngið dýrðlega lof Drottins og verið niðursokkin af hinu sanna orði Shabads hans.
ਭੈ ਕਾ ਸਹਜੁ ਸੀਗਾਰੁ ਕਰਿਹੁ ਸਚਿ ਰਹਹੁ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
bhai kaa sahaj seegaar karihu sach rahahu liv laae |Láttu guðsóttann vera skraut þinn og vertu í kærleika stilltur á hinn sanna Drottin.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੋ ਮਨਿ ਵਸੈ ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਲਏ ਛਡਾਇ ॥੫੭॥
naanak naamo man vasai har daragah le chhaddaae |57|Ó Nanak, nafnið dvelur í huganum og hið dauðlega er bjargað í forgarði Drottins. ||57||
ਬਾਬੀਹਾ ਸਗਲੀ ਧਰਤੀ ਜੇ ਫਿਰਹਿ ਊਡਿ ਚੜਹਿ ਆਕਾਸਿ ॥
baabeehaa sagalee dharatee je fireh aoodd charreh aakaas |Regnfuglinn reikar um alla jörðina og svífur hátt um himininn.
ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਜਲੁ ਪਾਈਐ ਚੂਕੈ ਭੂਖ ਪਿਆਸ ॥
satigur miliaai jal paaeeai chookai bhookh piaas |En það fær vatnsdropann, aðeins þegar það hittir hinn sanna sérfræðingur, og þá er hungur þess og þorsta létt.
ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਸਭੁ ਤਿਸ ਕਾ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਤਿਸ ਕੈ ਪਾਸਿ ॥
jeeo pindd sabh tis kaa sabh kichh tis kai paas |Sál og líkami og allt tilheyrir honum; allt er hans.
ਵਿਣੁ ਬੋਲਿਆ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਜਾਣਦਾ ਕਿਸੁ ਆਗੈ ਕੀਚੈ ਅਰਦਾਸਿ ॥
vin boliaa sabh kichh jaanadaa kis aagai keechai aradaas |Hann veit allt, án þess að honum sé sagt; Hverjum ættum við að fara með bænir okkar?
ਨਾਨਕ ਘਟਿ ਘਟਿ ਏਕੋ ਵਰਤਦਾ ਸਬਦਿ ਕਰੇ ਪਰਗਾਸ ॥੫੮॥
naanak ghatt ghatt eko varatadaa sabad kare paragaas |58|Ó Nanak, hinn eini Drottinn er ríkjandi og gegnsýrir hvert og eitt hjarta; Orð Shabad færir lýsingu. ||58||
ਨਾਨਕ ਤਿਸੈ ਬਸੰਤੁ ਹੈ ਜਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸਮਾਇ ॥
naanak tisai basant hai ji satigur sev samaae |Ó Nanak, vorið kemur til manns sem þjónar hinum sanna sérfræðingur.
ਹਰਿ ਵੁਠਾ ਮਨੁ ਤਨੁ ਸਭੁ ਪਰਫੜੈ ਸਭੁ ਜਗੁ ਹਰੀਆਵਲੁ ਹੋਇ ॥੫੯॥
har vutthaa man tan sabh parafarrai sabh jag hareeaaval hoe |59|Drottinn lætur miskunn sinni rigna yfir hann og hugur hans og líkami blómgast algerlega; allur heimurinn verður grænn og endurnærður. ||59||
ਸਬਦੇ ਸਦਾ ਬਸੰਤੁ ਹੈ ਜਿਤੁ ਤਨੁ ਮਨੁ ਹਰਿਆ ਹੋਇ ॥
sabade sadaa basant hai jit tan man hariaa hoe |Orð Shabad færir eilíft vor; það endurnærir huga og líkama.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਨ ਵੀਸਰੈ ਜਿਨਿ ਸਿਰਿਆ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥੬੦॥
naanak naam na veesarai jin siriaa sabh koe |60|Ó Nanak, gleymdu ekki Naam, nafni Drottins, sem hefur skapað alla. ||60||
ਨਾਨਕ ਤਿਨਾ ਬਸੰਤੁ ਹੈ ਜਿਨਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਸਿਆ ਮਨਿ ਸੋਇ ॥
naanak tinaa basant hai jinaa guramukh vasiaa man soe |Ó Nanak, það er vortímabilið, fyrir þá Gurmukhs, sem Drottinn dvelur í hugum þeirra.
ਹਰਿ ਵੁਠੈ ਮਨੁ ਤਨੁ ਪਰਫੜੈ ਸਭੁ ਜਗੁ ਹਰਿਆ ਹੋਇ ॥੬੧॥
har vutthai man tan parafarrai sabh jag hariaa hoe |61|Þegar Drottinn úthellir miskunn sinni, blómgast hugur og líkami og allur heimurinn verður grænn og gróskumikill. ||61||
ਵਡੜੈ ਝਾਲਿ ਝਲੁੰਭਲੈ ਨਾਵੜਾ ਲਈਐ ਕਿਸੁ ॥
vaddarrai jhaal jhalunbhalai naavarraa leeai kis |Snemma morguns, hvers nafn ættum við að syngja?
ਨਾਉ ਲਈਐ ਪਰਮੇਸਰੈ ਭੰਨਣ ਘੜਣ ਸਮਰਥੁ ॥੬੨॥
naau leeai paramesarai bhanan gharran samarath |62|Syngið nafn hins yfirskilvitlega Drottins, sem er almáttugur til að skapa og eyða. ||62||
ਹਰਹਟ ਭੀ ਤੂੰ ਤੂੰ ਕਰਹਿ ਬੋਲਹਿ ਭਲੀ ਬਾਣਿ ॥
harahatt bhee toon toon kareh boleh bhalee baan |Persneska hjólið hrópar líka, "Of! Of! Þú! Þú!", Með sætum og háleitum hljóðum.
ਸਾਹਿਬੁ ਸਦਾ ਹਦੂਰਿ ਹੈ ਕਿਆ ਉਚੀ ਕਰਹਿ ਪੁਕਾਰ ॥
saahib sadaa hadoor hai kiaa uchee kareh pukaar |Drottinn okkar og meistari er alltaf til staðar; hvers vegna hrópar þú til hans með svona hárri röddu?
ਜਿਨਿ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇ ਹਰਿ ਰੰਗੁ ਕੀਆ ਤਿਸੈ ਵਿਟਹੁ ਕੁਰਬਾਣੁ ॥
jin jagat upaae har rang keea tisai vittahu kurabaan |Ég er fórn til Drottins sem skapaði heiminn og elskar hann.
ਆਪੁ ਛੋਡਹਿ ਤਾਂ ਸਹੁ ਮਿਲੈ ਸਚਾ ਏਹੁ ਵੀਚਾਰੁ ॥
aap chhoddeh taan sahu milai sachaa ehu veechaar |Gefðu upp eigingirni þinni, og þá munt þú hitta eiginmann þinn Drottin. Íhugaðu þennan sannleika.
ਹਉਮੈ ਫਿਕਾ ਬੋਲਣਾ ਬੁਝਿ ਨ ਸਕਾ ਕਾਰ ॥
haumai fikaa bolanaa bujh na sakaa kaar |Talandi í grunnu eigingirni, skilur enginn vegu Guðs.
ਵਣੁ ਤ੍ਰਿਣੁ ਤ੍ਰਿਭਵਣੁ ਤੁਝੈ ਧਿਆਇਦਾ ਅਨਦਿਨੁ ਸਦਾ ਵਿਹਾਣ ॥
van trin tribhavan tujhai dhiaaeidaa anadin sadaa vihaan |Skógarnir og akrana og allir þrír heimar hugleiða þig, Drottinn; þannig líða þeir daga sína og nætur að eilífu.
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਆ ਕਰਿ ਕਰਿ ਥਕੇ ਵੀਚਾਰ ॥
bin satigur kinai na paaeaa kar kar thake veechaar |Án hins sanna sérfræðingur finnur enginn Drottin. Fólk er orðið þreytt á að hugsa um það.