ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Leathanach - 1420
ਚਾਰੇ ਕੁੰਡਾ ਝੋਕਿ ਵਰਸਦਾ ਬੂੰਦ ਪਵੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
chaare kunddaa jhok varasadaa boond pavai sahaj subhaae |Tá na scamaill trom, crochta íseal, agus tá an bháisteach ag stealladh síos ar gach taobh; faightear an titim báistí, gan stró nádúrtha.
ਜਲ ਹੀ ਤੇ ਸਭ ਊਪਜੈ ਬਿਨੁ ਜਲ ਪਿਆਸ ਨ ਜਾਇ ॥
jal hee te sabh aoopajai bin jal piaas na jaae |Ó uisce, déantar gach rud a tháirgeadh; gan uisce, ní mhúchtar tart.
ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਜਲੁ ਜਿਨਿ ਪੀਆ ਤਿਸੁ ਭੂਖ ਨ ਲਾਗੈ ਆਇ ॥੫੫॥
naanak har jal jin peea tis bhookh na laagai aae |55|A Nanac, an té a ólann in Uisce an Tiarna, ní bheidh ocras air arís. ||55||
ਬਾਬੀਹਾ ਤੂੰ ਸਹਜਿ ਬੋਲਿ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸੁਭਾਇ ॥
baabeehaa toon sahaj bol sachai sabad subhaae |A éan báistí, labhair an Seabóid, Fíorbhriathar Dé, le síocháin agus le hinseacht nádúrtha.
ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਤੇਰੈ ਨਾਲਿ ਹੈ ਸਤਿਗੁਰਿ ਦੀਆ ਦਿਖਾਇ ॥
sabh kichh terai naal hai satigur deea dikhaae |Tá gach rud leat; taispeánfaidh an Fíor-Ghúrú é seo duit.
ਆਪੁ ਪਛਾਣਹਿ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਮਿਲੈ ਵੁਠਾ ਛਹਬਰ ਲਾਇ ॥
aap pachhaaneh preetam milai vutthaa chhahabar laae |Tuig mar sin do chuid féin, agus buail le do Aoibhneas; Cuirfidh a Ghrásta báistí síos i torrents.
ਝਿਮਿ ਝਿਮਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਵਰਸਦਾ ਤਿਸਨਾ ਭੁਖ ਸਭ ਜਾਇ ॥
jhim jhim amrit varasadaa tisanaa bhukh sabh jaae |Buail le titim, báisteachíonn an Neachtar Ambrosial síos go bog agus go réidh; tart agus ocras imithe go hiomlán.
ਕੂਕ ਪੁਕਾਰ ਨ ਹੋਵਈ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਇ ॥
kook pukaar na hovee jotee jot milaae |Tá deireadh tagtha le do chuid caoineadh agus screams anguí; cumascfaidh do sholas isteach sa Solas.
ਨਾਨਕ ਸੁਖਿ ਸਵਨਿੑ ਸੋਹਾਗਣੀ ਸਚੈ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇ ॥੫੬॥
naanak sukh savani sohaaganee sachai naam samaae |56|Nanak, codlaíonn na mná céile sona faoi shíocháin; tá siad súite san Ainm Fíor. ||56||
ਧੁਰਹੁ ਖਸਮਿ ਭੇਜਿਆ ਸਚੈ ਹੁਕਮਿ ਪਠਾਇ ॥
dhurahu khasam bhejiaa sachai hukam patthaae |Tá an Príomh-Tiarna agus an Máistir tar éis Fíor Hukam a Cheannasaíochta a chur amach.
ਇੰਦੁ ਵਰਸੈ ਦਇਆ ਕਰਿ ਗੂੜੑੀ ਛਹਬਰ ਲਾਇ ॥
eind varasai deaa kar goorraee chhahabar laae |Seolann Indra go trócaireach an bháisteach, a thiteann i torrents.
ਬਾਬੀਹੇ ਤਨਿ ਮਨਿ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ਜਾਂ ਤਤੁ ਬੂੰਦ ਮੁਹਿ ਪਾਇ ॥
baabeehe tan man sukh hoe jaan tat boond muhi paae |Bíonn áthas ar chorp agus ar aigne an bháistí. ach amháin nuair a thiteann an braon báistí isteach ina bhéal.
ਅਨੁ ਧਨੁ ਬਹੁਤਾ ਉਪਜੈ ਧਰਤੀ ਸੋਭਾ ਪਾਇ ॥
an dhan bahutaa upajai dharatee sobhaa paae |Fásann an t-arbhar ard, méadaíonn an saibhreas, agus maisítear an domhan le háilleacht.
ਅਨਦਿਨੁ ਲੋਕੁ ਭਗਤਿ ਕਰੇ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸਮਾਇ ॥
anadin lok bhagat kare gur kai sabad samaae |Oíche agus lá, adhradh daoine an Tiarna le deabhóid, agus absorbed i Briathar Shabad an Ghúrú.
ਆਪੇ ਸਚਾ ਬਖਸਿ ਲਏ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਕਰੈ ਰਜਾਇ ॥
aape sachaa bakhas le kar kirapaa karai rajaae |Gabhann an Fíor-Thiarna é féin maithiúnas dóibh, agus ag cithfholcadh a thrócaire dóibh, treoraíonn sé iad chun siúl ina thoil.
ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਹੁ ਕਾਮਣੀ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸਮਾਇ ॥
har gun gaavahu kaamanee sachai sabad samaae |A Bhríde, canaigí Moltaí glórmhara an Tiarna, agus glacaigí isteach i bhFíorfhocal a Shabad.
ਭੈ ਕਾ ਸਹਜੁ ਸੀਗਾਰੁ ਕਰਿਹੁ ਸਚਿ ਰਹਹੁ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
bhai kaa sahaj seegaar karihu sach rahahu liv laae |Bíodh Eagla Dé ort mar mhaisiúchán duit, agus déan teagmháil grámhar leis an bhFíor-Thiarna.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੋ ਮਨਿ ਵਸੈ ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਲਏ ਛਡਾਇ ॥੫੭॥
naanak naamo man vasai har daragah le chhaddaae |57|A Nanac, fanann Naam san aigne, agus slánaítear an bás i gCúirt an Tiarna. ||57||
ਬਾਬੀਹਾ ਸਗਲੀ ਧਰਤੀ ਜੇ ਫਿਰਹਿ ਊਡਿ ਚੜਹਿ ਆਕਾਸਿ ॥
baabeehaa sagalee dharatee je fireh aoodd charreh aakaas |Imíonn an t-éan báistí ar fud an domhain, ag ardú go hard trí na spéartha.
ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਜਲੁ ਪਾਈਐ ਚੂਕੈ ਭੂਖ ਪਿਆਸ ॥
satigur miliaai jal paaeeai chookai bhookh piaas |Ach faigheann sé braon uisce, ach amháin nuair a bhuaileann sé leis an bhFíor-Ghúrú, agus ansin, déantar a ocras agus a tart a mhaolú.
ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਸਭੁ ਤਿਸ ਕਾ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਤਿਸ ਕੈ ਪਾਸਿ ॥
jeeo pindd sabh tis kaa sabh kichh tis kai paas |Anam agus corp agus gach a bhaineann leis; tá gach rud aige.
ਵਿਣੁ ਬੋਲਿਆ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਜਾਣਦਾ ਕਿਸੁ ਆਗੈ ਕੀਚੈ ਅਰਦਾਸਿ ॥
vin boliaa sabh kichh jaanadaa kis aagai keechai aradaas |Tá a fhios aige gach rud, gan a bheith in iúl; cé chuige ar chóir dúinn ár nguí a ofráil?
ਨਾਨਕ ਘਟਿ ਘਟਿ ਏਕੋ ਵਰਤਦਾ ਸਬਦਿ ਕਰੇ ਪਰਗਾਸ ॥੫੮॥
naanak ghatt ghatt eko varatadaa sabad kare paragaas |58|A Nanac, tá an t-Aon Tiarna i réim agus i ngach croí; Tugann Briathar an tSabad soilsiú. ||58||
ਨਾਨਕ ਤਿਸੈ ਬਸੰਤੁ ਹੈ ਜਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸਮਾਇ ॥
naanak tisai basant hai ji satigur sev samaae |A Nanak, tagann séasúr an earraigh don té a fhreastalaíonn ar an bhFíor-Ghúrú.
ਹਰਿ ਵੁਠਾ ਮਨੁ ਤਨੁ ਸਭੁ ਪਰਫੜੈ ਸਭੁ ਜਗੁ ਹਰੀਆਵਲੁ ਹੋਇ ॥੫੯॥
har vutthaa man tan sabh parafarrai sabh jag hareeaaval hoe |59|Báisteann an Tiarna a thrócaire air, agus bláthann a intinn agus a chorp go hiomlán; éiríonn an domhan ar fad glas agus athnuachan. ||59||
ਸਬਦੇ ਸਦਾ ਬਸੰਤੁ ਹੈ ਜਿਤੁ ਤਨੁ ਮਨੁ ਹਰਿਆ ਹੋਇ ॥
sabade sadaa basant hai jit tan man hariaa hoe |Tugann Briathar an tSabad earrach síoraí; rejuvenates sé an intinn agus an comhlacht.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਨ ਵੀਸਰੈ ਜਿਨਿ ਸਿਰਿਆ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥੬੦॥
naanak naam na veesarai jin siriaa sabh koe |60|A Nanac, ná déan dearmad ar Naam, Ainm an Tiarna, a chruthaigh gach duine. ||60||
ਨਾਨਕ ਤਿਨਾ ਬਸੰਤੁ ਹੈ ਜਿਨਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਸਿਆ ਮਨਿ ਸੋਇ ॥
naanak tinaa basant hai jinaa guramukh vasiaa man soe |A Nanak, is é séasúr an earraigh é do na Gurmukhs sin a gcloíonn an Tiarna ina n-intinn.
ਹਰਿ ਵੁਠੈ ਮਨੁ ਤਨੁ ਪਰਫੜੈ ਸਭੁ ਜਗੁ ਹਰਿਆ ਹੋਇ ॥੬੧॥
har vutthai man tan parafarrai sabh jag hariaa hoe |61|Nuair a chithfidh an Tiarna a thrócaire, bláthann an aigne agus an corp amach, agus casann an domhan go léir glas agus glas. ||61||
ਵਡੜੈ ਝਾਲਿ ਝਲੁੰਭਲੈ ਨਾਵੜਾ ਲਈਐ ਕਿਸੁ ॥
vaddarrai jhaal jhalunbhalai naavarraa leeai kis |Go luath ar maidin, cé leis ar cheart dúinn canadh?
ਨਾਉ ਲਈਐ ਪਰਮੇਸਰੈ ਭੰਨਣ ਘੜਣ ਸਮਰਥੁ ॥੬੨॥
naau leeai paramesarai bhanan gharran samarath |62|Can Ainm an Tiarna Tarchéimnitheach, atá Uilechumhachtach chun cruthú agus scrios. ||62||
ਹਰਹਟ ਭੀ ਤੂੰ ਤੂੰ ਕਰਹਿ ਬੋਲਹਿ ਭਲੀ ਬਾਣਿ ॥
harahatt bhee toon toon kareh boleh bhalee baan |An roth Peirsis cries amach freisin, "Too! Too! You! You! ", le fuaimeanna milis agus sublime.
ਸਾਹਿਬੁ ਸਦਾ ਹਦੂਰਿ ਹੈ ਕਿਆ ਉਚੀ ਕਰਹਿ ਪੁਕਾਰ ॥
saahib sadaa hadoor hai kiaa uchee kareh pukaar |Bíonn ár dTiarna agus ár Máistir i láthair i gcónaí; cén fáth a bhfuil tú ag gol amach dó i nguth chomh hard sin?
ਜਿਨਿ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇ ਹਰਿ ਰੰਗੁ ਕੀਆ ਤਿਸੈ ਵਿਟਹੁ ਕੁਰਬਾਣੁ ॥
jin jagat upaae har rang keea tisai vittahu kurabaan |Is íobairt mé don Tiarna sin a chruthaigh an domhan, agus a bhfuil grá aige dó.
ਆਪੁ ਛੋਡਹਿ ਤਾਂ ਸਹੁ ਮਿਲੈ ਸਚਾ ਏਹੁ ਵੀਚਾਰੁ ॥
aap chhoddeh taan sahu milai sachaa ehu veechaar |Tabhair suas do féiniúlacht, agus ansin buailfidh tú le do Fear céile a Thiarna. Smaoinigh ar an bhFírinne seo.
ਹਉਮੈ ਫਿਕਾ ਬੋਲਣਾ ਬੁਝਿ ਨ ਸਕਾ ਕਾਰ ॥
haumai fikaa bolanaa bujh na sakaa kaar |Ag labhairt di i egotism éadomhain, ní thuigeann aon duine Bealaí Dé.
ਵਣੁ ਤ੍ਰਿਣੁ ਤ੍ਰਿਭਵਣੁ ਤੁਝੈ ਧਿਆਇਦਾ ਅਨਦਿਨੁ ਸਦਾ ਵਿਹਾਣ ॥
van trin tribhavan tujhai dhiaaeidaa anadin sadaa vihaan |Déanann na foraoisí agus na páirceanna, agus na trí shaol go léir machnamh ort, a Thiarna; seo an bealach a dtéann siad thar a laethanta agus a n-oícheanta go deo.
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਆ ਕਰਿ ਕਰਿ ਥਕੇ ਵੀਚਾਰ ॥
bin satigur kinai na paaeaa kar kar thake veechaar |Gan an Fíor-Ghúrú, ní fhaigheann aon duine an Tiarna. Tá daoine tar éis éirí tuirseach ag smaoineamh air.